အဝါရောင် စိုက်ခင်းများ

အပိုင်း ၁

စာရေးဆရာ - ချမ်းကို

ကျနော့်မှာထူးဆန်းတဲ့ ကံတရားတစ်ခုရှိတယ်ဗျ။

ကျနော့်ဘ၀မှာ ကြိုက်ခဲ့သမျှ မိန်းမတွေအကုန်လုံး စာဖတ်တဲ့ဝါသနာရှိသူတွေချည်းပဲ။ ပြောရရင် စရွေးကိုက်တယ်ပေါ့ဗျာ။ ခင်ဗျားတို့သိတဲ့အတိုင်းပဲ စာသမားတွေက စာမဖတ်တဲ့လူဆို အထင်ကိုမကြီးတတ်ကြဘူး။ စာအုပ်သမားတွေရဲ့ ဝါသနာကစာအုပ်တွေတင်မကဘူး ရုပ်ရှင်၊ဂီတ ဘာညာအစရှိသဖြင့်နောက်် ဆက်

တွဲလေးတွေပါလာတတ်ကြသေးတယ်မဟုတ်လား။ အဲ့ဒီလိုဝါသနာတူ ဘာသာရပ်တူခြင်းတွေ့လိုက်ရင် သိတဲ့အတိုင်းပဲလေ။ အင်မတန်ခင်မင်ရင်းနှီးတတ်ကြတာထုံးစံပဲ။ အဲ့ဒီဝါသနာတူလူ၂ယောက်က ဖိုနဲ့မ ဖြစ်နေကြတယ်ဆိုပါတော့.. သူတို့၂ယောက်ဆုံကြတဲ့နေရာက လူမျိုးတူတွေမရှိတဲ့ အေ၀းကြီးမှာဆိုပါတော့..

ဘာတွေဖြစ်ကုန်မယ်ထင်သလဲဗျာ? ဟုတ်ကဲ့ အဲ့ဒီမေးခွန်းရဲ့အဖြေက ကျနော်ခုပြောပြမယ့်ဇာတ်လမ်းပါပဲ။

သူ့ကိုဘယ်မှာ စပီးသိခဲ့သလဲဆိုတော့ ဗမာတွေများတဲ့နေရာဒေသတစ်ခုမှာသိခဲ့တယ်လို့ပဲ လွယ်လွယ်ပြောလိုက်ရအောင်။ အခမ်းအနားတစ်ခုမှာသိခဲ့တယ်ပေါ့။ ဖုန်းနံပါတ်လေးဘာလေးလဲလှယ်မိခဲ့တယ်။ ဒီလောက်ပါပဲ။

ကိစ္စပီးတော့ ကျနော်လည်း ကိုယ့်တောမြို့လေးဆီကိုယ်ပြန်ခဲ့ပီး မေ့မေ့ပျောက်ပျောက်ပေါ့။ နောက်တော့ ဘာရယ်မဟုတ်ဘူး အဆက်အသွယ်လုပ်မိကြရော။ တက်စ်မက်ဆေ့ချ်လေးဘာလေးပို့၊ တစ်ခါတစ်လေဖုန်းပြော စာအကြောင်းပေအကြောင်းလေးတွေဟိုအာဒီအာလုပ်တယ်ဆိုပါတော့။ ဟိုလိုမျိုး အီစီကလီထုတာ

ဘာညာမဟုတ်ပူးနော်။ ဘော်ဒါကဏ္ဍသက်သက်ပဲ။ ဖွန်ကြောင်ရအောင်လည်း သူ့ကိုတစ်ခါပဲမြင်ဖူးခဲ့တော့ ဘယ်လိုရုပ်ဆိုတာတောင် ကောင်းကောင်းမမှတ်မိဘူးရယ်။ တဖြေးဖြေးနဲ့ ခင်မင်လာရတဲ့အကြောင်းကလည်း ဒီလိုဗျ။ ကျနော်တို့၂ယောက်စလုံးက ကိုယ့်မြို့မှာကိုယ်တစ်ယောက်ထဲဗမာဆိုတာရှိတဲ့အနေအထားမျိုး။

ဘာအသိုင်းအ၀ိုင်းမှကိုမရှိတဲ့ဘ၀တွေကိုး။ ဒီတော့ ဗမာလိုသောက်တင်းလေးဘာလေးတုပ်၊ ဟိုပြောဒီပြောလေးလုပ်ချင်ရင်တောင် ဒီလိုပဲဖုန်းခေါ်ပီး အာလူးဖုတ်နေရတယ်လေ။ ဒီလိုနဲ့ရာသီဥတုဆိုးဝါးတဲ့ ဆောင်းရာသီကာလတစ်ခုရောက်လာတယ်။ ကျနော်လည်းအထီးကျန်တာအကြောင်းပြပီး အရက်ချည်းလှိမ့်သောက်နေတာပေါ့။

အဲ့လိုနဲ့တစ်ရက်မှာ မူးမူးနဲ့သူ့ကိုဖုန်းထဲကနေ ကလော်ဆဲလိုက်ကောဟီး။(သောက်ကျင့်တန်ချက်ကအဲ့လိုရယ်) ဒါနဲ့စိတ်ကောက်ပီး ဖုန်းချသွားတယ်။

၃-၄ရက်လောက် ဒီအတိုင်းပစ်ထားလိုက်ပီး တစ်ရက်တော့ မနေနိုင်ပဲ ဖုန်းခေါ်ပီး ချော့ရတာပေါ့လေ။ ငါကိုက မိုက်ရိုင်းတာပါ ညီမလေးရာ ချောဒီးချောဒီး ဘာညာပေါ့။

အဲ့ဒီမှာ ဘာပြောလာသလဲဆိုတော့ ရဘူးတဲ့.. ဒီအတိုင်းဖုန်းနဲ့လာမချော့နဲ့ .. လူကိုယ်တိုင်လာချော့ချေတဲ့။ အဲ့ဒါကလေ ဟိုဒင်း.. လေ ဆိုပီး ဟိုပြောဒီပြောတွေလျှောက်ပြောနေတာကို မရဘူးရယ် ဒီနေ့သောကြာနေ့ကြီး ခုချက်ချင်းကျမ ဆီလာခဲ့ လာချော့လာတဲ့အဟီး။ အာ! ငါမလာနိုင်ဘူးထင်တယ်ဆိုပီး လျှောက်လျှက်ပြော

တော့ စကားမရှည်နဲ့ ခုချက်ချင်း ဘူတာရုံသွားလက်မှတ်၀ယ်ပီးလိုက်လာပါတဲ့။ ကျနော်က အင်းမလုပ်အဲမလုပ်ဖြစ်နေတော့ .. ဘာလဲရထားလက်မှတ်ဈေးကြီးလို့မလား ကျမရှင့်ကို တစ်၀က်ပြန်ပေးမယ်ဟုတ်ပီလားတဲ့။ အဲ့ဒီတော့မှ တစ်၀က်ပေးမှာ တကယ်ဆိုလာမယ်လေလို့ဟီဟိ။ ဘယ့်နှယ့် သူနဲ့ကျနော်က အေ၀းကြီးဗျ။ ရထားလက်မှတ်ခ

က လေယဉ်လက်မှတ်ခနီးနီးဈေးကြီးတာကိုး ဒါကြောင့် မူနေတာ။ ဒါနဲ့ပဲ ညနေဖက် မှုန်မှိုင်းမှိုင်းရာသီဥတုမှာ ဂျာကင်အနက်ရောင်လေးတစ်ထည်ကောက်စွပ်၊ဂျင်းပန်တစ်ထည်နဲ့ကင်းဘတ်ဖိနပ်ကောက်၀တ်၊ အ၀တ်ပိုတစ်စုံကျောပိုင်းအိတ်ထဲထည့်ပီး ခင်ဗျားတို့ ညီလေး မောင်ချမ်းရဲ့ ခရီးရှည်ကြီးစတင်ခဲ့တယ်ဆိုပါတော့။ လမ်းမှာ ရထားတွေ

ဟိုပြောင်းဒီပြောင်းစီးရသေးတာဆိုတော့ သူ့မြို့လေးကို ရောက်သွားတဲ့ အချိန်က ညကိုးနာရီထိုးနေပီ။ တခါမှလည်းမရောက်ဖူးတဲ့ နေရာကို သွားနေရတော့ လူကလည်းရင်တထိတ်ထိတ်ရယ်။ သောက်တလွှဲတစ်ခုခုဖြစ်ပီး ရထားနဲ့ဆက်လိုက်သွားမိရင် ဒုက္ခဆိုတဲ့စိတ်နဲ့ ပူပန်နေရတော့ ကိုယ့်ဘေးခုံက ကုလားဖြူမလေးစကားလာပြောတာတောင်

သိပ်အာရုံမထားနိုင်ဘူး.. အင်း.. အဲ. နဲ့ဖြစ်နေတာ။ နောက်ဆုံးတိုတိုပြောရရင် ရောက်သွားရောဆိုပါတော့။ ရထားက ခဏလေးပဲရပ်ပီး ထွက်သွားတယ်။ အဲ့ဒီတောမြို့လေးက ဘူတာရုံအိုလေးထဲမှာ ကျနော်အူကြောင်ကြောင်နဲ့ ဆင်းနေရစ်ခဲ့တယ်။ ကျနော့်ကို လာကြိုမယ်ဆိုတဲ့ ညီမလေးက ဘယ်နားမှာမှန်းမသိဘူး။ ရာသီဥတုက အင်မတန်ကြမ်း

လွန်းတော့ ဘူတာရုံအိုလေးက မြူနှင်းတွေကြားထဲမှာ ၀ိုးတဝါးရယ်၊ လူကလည်းရှင်းလို့၊ တစ်ခါမှမရောက်ဖူးတဲ့နေရာဆိုတော့ ဘာလုပ်ရမှန်းလဲမသိဘူး။ အဲ့ဒီမှာ ဖုန်း၀င်လာတယ်။ ကောက်ကိုင်လိုက်တော့ ရှင်ဘယ်မှာတုံး.. ရှင်ပြောတဲ့ရထားက ထွက်သွားတာကြာပီတဲ့။ နောက်တောက်တောက်စိတ်က ပေါ်လာတော့.. ငါမလာဖြစ်တော့ ညီမလေး

ဆောရီးပါဟာ ဆိုပီး လျှောက်စနေမိသေးတယ်။

အဲ့လိုပြောရင်း မြူတွေပိတ်နေတဲ့ ဘူတာပလက်ဖောင်းပေါ် မလှမ်းမကမ်းမှာ ဆံပင်တိုတိုနဲ့ ဖုန်းကိုင်ထားတဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက် ၀ိုးတဝါးလှမ်းမြင်လိုက်ရတော့ အသာလေးပြေးကပ်သွားပီး ဝါးး ကနဲလှန့်လိုက်တော့ အူတူတူနဲ့ကြည့်နေတယ်ဗျ။

စုစုပေါင်းတစ်ခါတိတိပဲမြင်ဖူးခဲ့ပီး ဖုန်းပေါ်မှာပဲရင်းနှီးခဲ့ရတော့ ၂ယောက်လုံးက သေချာမှတ်မိတာမဟုတ်ဘူး။ ကျနော့်ရုပ်ကလည်း မှတ်မိချင်စရာမှမကောင်းတာလေ။ ဆံပင်ဘုတ်သိုက်၊ နှုတ်ခမ်းမွှေး၊ မှုတ်ဆိတ်မွှေးတွေနဲ့ တရုတ်လူမိုက်ရုပ်ဖြစ်နေတာဟီး။ ကိုဖိုးသက် လားတဲ့။ အဲ့လိုလှမ်းမေးပီး မျက်လွှာလေးချလို့ရှက်နေရှာတယ်။ အီဖေကိုယ်ကလည်း

သူ့ကိုချော့သလိုလိုနဲ့ အတင်းဆွဲဖက်ပစ်လိုက်တယ်အဟိ။ ဖက်ရုံတင်ဘယ်ကမလဲ နမ်းပါ နမ်းပစ်တာ။ နားကိုအေးကရောပဲ။ နဖူးကိုပါဗျာ။ ကိုယ့်ကိုစိတ်ကောက်နေတဲ့ ညီမလေးကို အူမြူးနေတဲ့စိတ်နဲ့ချော့တဲ့ သဘောပေါ့ဟဲဟဲ။ ကျနော်ကောင်းကောင်းမှတ်မိနေတာက သူ့ကိုမျက်နာချင်းဆိုင်ဆွဲဖက်ပီး နဖူးကိုနမ်းတော့ ကြောက်ကန် ကန်တဲ့သဘောနဲ့

လက်၂ဖက်ကို ရင်ခွင်ထဲထည့်ပီး တထောင်ဆစ်တွေနဲ့ ကျနော့်ရင်ဘတ်ကိုထောက်ထားတယ်။(သူ့ချိုဗူးတွေနဲ့ ကျနော့်ရင်ဘတ်ထိသွားမှာစိုးလို့ဟီး) တွေ့တွေ့ချင်းအဲ့လို သောင်းကျန်းလိုက်မိလို့လားမသိဘူး ကျနော့်မျက်နာကိုသေချာမကြည့်ရဲတော့ဘူး.. ခေါင်းလေးငုံ့ပီး ငြိမ်ငြိမ်လေးဖြစ်သွားတယ်။ အဲ့ဒီညက မြူတွေဘယ်လောက်ပိတ်သလဲ ဆိုရင်

ဘူတာရုံလေးထဲကနေ လမ်းမ ပေါ်ကိုထွက်တာ လမ်းပျောက်နေခဲ့တယ်။ စမ်းတဝါးဝါးနဲ့ လက်ချင်းချိတ်ပီး လျှောက်လိုက်တာ တောအုပ်ကလေးဖက်ကိုရောက်သွားကြသေးတယ်။ မနည်းကို မြို့ထဲဖက်ကို လမ်းကြောင်းရှာပီး ထွက်ခဲ့ရတယ်။ ပတ်၀န်းကျင်အနေအထားက အိပ်မက်ထဲမှာလိုလို ဘာလိုလိုကြီးရယ်။ မြို့ထဲကို ဖြတ်ပီးလမ်းလျှောက်လာတဲ့အခါ

ဘေးကနေ ခုန်ဆွဆွနဲ့ သူ့ကိုနောက်ပြောင်ရင်း ကျနော်က အူမြူးလာပေမယ့် သူကတော့ တစ်ချက်တစ်ချက်ခိုးကြည့်တာကလွှဲပီး ရှက်ရှက်နဲ့ မျက်လွှာလေးချလို့ဗျ။

၂ယောက်သား မြို့လယ်ခေါင်ကိုဖြတ်လျှောက်ပီး တစ်ဖက်ခြမ်းမှာရှိတဲ့ တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားတွေအနေများတဲ့ ရပ်ကွက်ကလေးထဲက သူ့အိမ်လေးဆီရောက်သွားကြရောဆိုပါတော့။

သူ့အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ ကျောပိုးအိတ်ကလေးချ ရေချိုးချင်တယ်ဆိုတော့ ရေချိုးခန်းလိုက်ပြပေးတယ်။ ကျနော်ရေမိုးချိုးနေတဲ့ အချိန်မှာ သူက ထမင်းဟင်းတွေနွေးနေတယ်။ ထမင်းစားတော့ ဟင်းတွေက ပဲနီလေးဟင်းချို၊ချဉ်ပေါင်ကြော်၊ငါးပိကောင်၊အဲ့လိုဟင်းတွေဗျာ။ ဗမာစာငတ်ငတ်နဲ့လှိမ့်တွယ်တော့ ပြုံးစိစိနဲ့ကြည့်နေတယ်။ ဗမာလက်ဖက်ခြောက်ခတ်ထားတဲ့ရေနွေးကြမ်း

လေးပါ ပါသေးတယ်။၊(ပြန်ပြောရင်း သွားရည်ယိုတာဟီး) သူနဲ့အိမ်တူတူငှါးနေတဲ့ ကုလားဖြူမ၂ယောက်နဲ့လည်း မိတ်ဆက်ပေးဘာညာပေါ့။ စားသောက်ပီးစီးတော့ သူက သိမ်းဆည်းဆေးကြောနေတယ်။ ကျနော့်ကို ရေနွေးကြမ်းမတ်ခွက်တစ်ခွက်ထည့်ပေးပီးအပေါ်တက်နှင့်တဲ့။ ဒါနဲ့သူ့အိပ်ခန်းထဲပြန်တက်လာခဲ့တယ်။ ၃ထပ်အိမ်အပေါ်ဆုံးထပ်မှာဗျ။ သူ့စာကြည့်စားပွဲပေါ်မှာစာအုပ်

တွေ တွေ့တာနဲ့ ဟိုမွှေဒီမွှေလုပ်လိုက်တော့ ကျနော်အရမ်းသဘောကျတဲ့ ဂျက်(ကွမ်းခြံကုန်း) ရဲ့ သရော်စာပေါင်းချုပ်၂အုပ်တွေ့တာနဲ့ ကောက်ဖတ်လိုက်၊ ရေနွေးကြမ်းမွှေးမွှေးလေးမော့လိုက်နဲ့ ဇိမ်တွေ့နေတာပေါ့။ ခဏနေတော့ ရထားစီးလာတာမို့ လူကညောင်းလာတာနဲ့ သူ့အိပ်ယာပေါ်တက်ပီး လှဲရင်း စာကြည့်မီးအုပ်ဆောင်းလေးဖွင့်ပီး ဆက်ဖတ်နေမိတယ်။

အိပ်ယာက ၂ယောက်အိပ်ကုတင်ကြီးဗျ။ တော်တော်လေးသန့်ရှင်းတယ် စောင်တွေကော၊အိပ်ယာခင်းတွေကော ဖြူဆွတ်မွှေးပျံ့နေတာပဲ။ နွေးကလည်းနွေးတော့ အိပ်ရတာဇိမ်ရှိလိုက်တာ။

သိပ်မကြာပါဘူး တံခါးဖွင့်သံကြားလိုက်ရလို့ လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ သူ၀င်လာတယ်။

နက်ဖန်မနက် နန်းကြီးသုတ်စားမလား၊မုန့်ဟင်းခါး စားမလားတဲ့။ အို ဘာရရအကုန်အုပ်မယ်လို့ဟီး။ အခန်းထဲ၀င်လာပီး ဟိုလုပ်ဒီလုပ် အလုပ်ရှုပ်နေတယ်။ ခြေလက်ဆေး၊မျက်နာသစ်၊သွားတိုက်ပီးတော့ ကုတင်ဟိုဖက်အခြမ်းကို တက်လာပီး သူ့ဖာသာစာအုပ်တစ်အုပ်နဲ့နှပ်ရင်း ကျနော့်ကို စကားလှမ်းလှမ်းပြောတယ်။ ကျနော်ကလည်း စာဖတ်လိုက် သူနဲ့အာလူးဖုတ်လိုက်ပေါ့။

အဲ့လို လေပစ်လိုက်ကြတာ လူက ငိုက်သလိုလိုဖြစ်လာလို့ နာရီလှမ်းကြည့်လိုက်တော့ သောက်တလွှဲ မနက်၂နာရီ ကဲ! အိပ်ချင်လာပီ မနက်မှဆက်ပြောမယ် ငါဘယ်မှာအိပ်ရမှာလဲ ညီမလေး.. ဧည့်ခန်းက ဒုတိယထပ်မှာမလား စောင်ထူထူတော့ပေးဟာ တအားအေးတယ် ဆိုပီးမေးလိုက်တော့.. ကျနော့်ကို ခပ်တည်တည်နဲ့တစ်ချက်စိုက်ကြည့်လာတယ်။ ပီးတော့ သူ့ဖက်အခြမ်းမှာသူ

ခွထားတဲ့ ဖက်လုံးကို အိပ်ယာအလယ်တည့်တည့် သူနဲ့ ကျနော်ကြားမှာ ချထားလိုက်ရင်း..

ဒီမှာပဲ အိပ်လိုက်တော့ .. တဲ့

ကျနော်ကလည်း လူတစ်မျိုးရယ်။ တခြားသူတွေဆို အူမြူးချင်မြူး.. ဒါမှမဟုတ် အာ! ကောင်းပါ့မလား ဆိုပီး မူချင်မူလိမ့်မယ်။ ကျနော်ကတော့ ဘာမှရှည်ရှည်ေ၀းေ၀းကို ပြန်ပြောမနေတာ။ အေး ပီးကော ဆိုပီး ခြေရင်းက စောင်ကိုဆွဲခြုံပီး စာကြည့်မီးအုပ်ဆောင်းလေးထောက်ကနဲ ဆွဲပိတ်ပီး အိပ်ပစ်လိုက်တာ တုံးကနဲပဲ။

ဟိုဖက်မယ် ကိုဇော်ဦးတို့ ကိုကြပ်တို့ ရိသဲ့သဲ့တွေလုပ်ထားကြပါလားဗျို့ဟီဟိ။

ကိစ္စမရှိပါဘူး။ ကိုယ့်ဇာတ်လမ်းကိုယ်ဆက်ရအောင်။ ပတ္တမြားမှန်ရင် နွံမနစ်ဘူး ဟုတ်တယ်မလားညီအကိုတို့ စကားမစပ် ကိုဇောရိုး က ကျနော့်ကိုဘာပြောထားတာလဲ နားမလည်ဘူးရယ်။ ကျနော်ကသောက်ပေါကောင်ပါငါ့လူရယ်။ မဟုတ်တရုတ်တွေလျှောက်လျှက်ပြောနေပြန်ပါပီ။

သူများတကာတွေလို စော်ကြည်၊ရုပ်ချော၊အပြောကောင်းတဲ့ကောင် မဟုတ်ရပါဘူး။ ခုဟာကလည်း မတော်တဆအဖြစ်အပျက်ကလေးတစ်ခုပါ။ ဒါမျိုးက ဘယ်သူမဆိုဖြစ်နိုင်တာပဲလေ။ ခင်ဗျား "ကျွန်းကလေးပေါ်မှာ နှစ်ယောက်ထဲ" ရုပ်ရှင်ဇာတ်ကားကြည့်ဖူးမှာပါ။ ခုအဖြစ်အပျက်ကလည်းအဲ့ဒီ

ဟာနဲ့ခပ်ဆင်ဆင်ပါဆိုနေ။ စာလေးပေလေးဝါသနာပါတဲ့ ဖိုနဲ့မ၊ လူမျိုးမတူဇာတ်ခြားတဲ့သူတွေကြားထဲ ရှားရှားပါးပါးခင်မင်တဲ့နောက်တော့ ဒီလိုပဲ ငြှိတွယ်တတ်တယ်ဆိုတာလေး ပြောပြနေတာပါဆိုနေ။ ကျနော့်ကိုသိပ်အထင်ကြီးမနေနဲ့ အတည်ပြောတာ။ ကိုင်း..ဆက်ရအောင်လားဗျာ။

အပေါ်ပို့စ်မှာ ပြောခဲ့သလို စောင်ခြုံပီး အိပ်ပစ်လိုက်တာ ခရီးပန်းလာလို့လားမသိဘူး တုံးကနဲပဲဗျ။

ကိုဇော်ဦးတို့ပြောသလို ဘာတွေညာတွေ ဘာမှမဖြစ်ပေါင်။ ရိုးရိုးသားသားပဲ အိပ်ပျော်သွားတယ်။ စိတ်ထဲသရိုးသရီတောင်မဖြစ်ဘူးရယ်။ တရေးနိုး ရှူးပေါက်ချင်လာလို့ ထပေါက်တော့ ညီမလေး ကျနော့်ကိုခွပီးအိပ်ပျော်နေတာသတိထားမိတယ်။ အဲ့ဒါလည်း ကျနော့်ကိုခွထားတာလား ဖက်လုံးကို

ခွထားတာလားမသိပါဘူး။ အသာလေးထသွား အိမ်သာထဲ၀င် ရှူးပေါက်ပီး ကိုယ့်နေရာကိုယ်ပြန်၀င်အိပ်လိုက်တာပဲ။ သူ့ခြေထောက်က ကိုယ့်ခါးကို ချိတ်ပီး ထပ်ခွလာလို့တောင် မကောင်းတတ်မှန်းသိတော့ အိပ်ယာအစွန်း ကို ရွေ့ပီး ခွေခွေလေးအိပ်လို်က်သေးတယ်။ မင့်ဟာက ဟုတ်ကောဟုတ်လို့

လားလို့ ခင်ဗျားတို့ မေးချင်နေကြမယ်ထင်တယ်။ မယုံလည်း မတတ်နိုင်ဘူးဆရာတို့ရာ။ ကျနော်က လူပျိုပေါက် အလိုလိုနေရင်း လောင်တီးနေတဲ့ ချာတိတ်မှ မဟုတ်တော့တဲ့အရွယ်ကိုး။ ပီးတော့ ကိုယ့်ညီမလေးအရွယ်လေးက ကိုယ့်ကို ယုံလို့ တူတူအိပ်နေရှာတာ အဲ့လိုလုပ်ပေးစရာလားဗျာ။ တကယ်

ပြောတာ တွေးတောင်မတွေးမိဘူး မဟုတ်တရုတ်လုပ်ဖို့။ ဒါနဲ့ပဲ ပြန်အိပ်ပျော်သွားတာ မိုးလင်းသွားကရော။

မနက်မိုးလင်းတော့ အလန့်တကြားနဲ့ နိုးလာတယ်။ ဟေ့လူ! ထထ အိပ်ပုတ် နေဖင်ထိုးနေပီဆိုပီး အတင်းလှုပ်နိုးတာခံလိုက်ရတာကိုး။

အတင်းလှုပ်နိုးယုံရင် မကဘူး ရေကို်င်ထားတဲ့ လက်အေးအေးနဲ့ လည်ပင်းတွေ၊ ဂုတ်တွေကို လာကိုင်ပီးနိုးတာ။ အာကွာ! ဆိုပီး ဆူဆောင့်ဆောင့်နဲ့ထ ထိုင်လိုက်ရတယ်။ ချီးလေး! သောက်ကျင့်ယုတ်တယ် လို့ ကလော်ဆဲလိုက်တော့.. အေး! နန်းကြီးသုတ်နော် ဘဲဥ၊ငါးဖယ်နှိုင်းချင်းနဲ့ ဟင်းခါးလေးပါ ပါ

သေး မစားချင်လည်းနေဟာ တဲ့။ သောက်စားဆို အင်မတန်မက်တဲ့ ကျနော်.. အဲ့ဒီအသံလည်းကြားကော ဟီး.. စားမယ်လေ ရယ်ဒီပဲလား ဆိုပီး ချက်ချင်းစောင်ခြုံထဲက ထွက်၊ ရေချိုးခန်းထဲ၀င် မျက်နာသစ်သွားတိုက်၊ ရေမိုးချိုးတာတွေခပ်သုတ်သုတ်လေးလုပ်လိုက်တယ်။ အားလုံးပီးတာနဲ့ ပါလာတဲ့အ၀တ်

ပိုတစ်စုံကောက်၀တ်ပီး အောက်ထပ် မီးဖိုခန်းကို ဆင်းသွားတော့ ထမင်းစား စားပွဲပေါ်မှာ လှတပတမနက်စာလေးက အသင့်ပဲ။ နန်းကြီးသုတ်၂ပွဲလောက် ရှောက်သီးလေးညှစ်၊ နံနံပင်လေးနိုင်နိုင်ထည့်ပီး ကစ်ပစ်လိုက်တယ်။ ကောင်းလိုက်တာဗျာ။ ဟင်းခါးလေးကလည်း ချိုကချိုမွှေးကမွှေးနဲ့ (ပြောရင်းဗိုက်ဆာ

လာတယ်ခွီး) ကျနော်စားနေသောက်နေတုံး ညီမလေးက သူ့အခန်းထဲပြန်တက်သွားတယ်။ စားသောက်ဆေးကြောပီးလို့ နောက်ဖေးတံခါးလေးဖွင့် အပြင်ထွက်ပီး စီးကရက်လေးဖွာ၊ ရေနွေးကြမ်းလေးရှလူးရှလူးမှုတ်သောက်နေတုံး ညီမလေး အပေါ်ထပ်က ပြန်ဆင်းလာတယ်။ ဟေ့လူ ဈေးသွားရအောင် တဲ့။

သူတို့မြို့လေးကို သေချာမမြင်ဖူးသေးတဲ့ ကျနော်ကလည်း အေးကွာ ဆိုပီး ဂျာကင်လေးကောက်စွပ်၊ ဖိနပ်စီးပီး ၂ယောက်တူတူအပြင်ထွက်လာမိတယ်။

သူ့အိမ်တ၀ိုက်က တောပန်းအရိုင်းနီနီဝါဝါလေးတွေ အလေ့ကျပေါက်နေတဲ့ ပတ်၀န်းကျင်နဲ့တော်တော်လှတာဗျ။

မြို့ထဲသွားတဲ့ လမ်းတစ်လျှောက်လည်း လီလီပန်းလေးတွေ၊ ဘယ်ရီသီးတွေသီးနေတဲ့ ခြုံကလေးတွေနဲ့ အင်မတန်ကျေးလက်ဆန်တာ။ ၂ယောက်သား ပုခုံးချင်း တိုက်ပီး အူမြူးနေကြတယ်။ ကလေးမ ပေါက်စလေးလိုပဲ လမ်းလျှောက်ရင်း ပေါင်လည်လောက်ရှိတဲ့ အုတ်ရိုးဘောင်ကလေးပေါ် တက်ပီးလျှောက်ဆော့၊

ကျနော့်ကို ဘေးကနေ သူ့လက်တွေကို ကိုင်ပီး ထိန်းခိုင်း၊ တဟိဟိနဲ့ဖြစ်နေတာ။ မြို့ထဲရောက်တော့လည်း ဒါကဘာ၊ ဟိုဟာက ဘာ ဆိုပီး ကျနော့်ကို ဆရာလုပ်ပီး ရှင်းပြနေတာကို ပြုံးစိစိနဲ့ နားထောင်နေရတယ်။ ဘာကြောင့်ချက်ချင်းလက်ငင်းကြီး ခုမှလူချင်းတွေ့ပီး ခုလိုအဆင့်တွေရောက်ကုန်တာလဲဆိုတော့ကာ

ခင်ဗျားတို့ နားလည်ချင်မှနားလည်လိမ့်မယ်။ အရင်ကထဲက ဖုန်းထဲမှာရင်းနှီးပီးသားဖြစ်တာရယ်၊ စာသမားချင်းချင်းဖြစ်တာရယ်၊တစ်လောကလုံးမှာ ဗမာစကားပြောတဲ့လူဆိုလို့ သူရယ်ကျနော်ရယ် ၂ယောက်ထဲရှိနေသလိုဖြစ်နေတာရယ်ကြောင့်ဗျ။ ခုလိုရင်းရင်းနှီးနှီးပေါင်းကြည့်လေလေ သူနဲ့ကျနော်က စရွေးကိုက်လေလေ

ဆိုတာ ပိုပိုသိလာတာလဲပါမှာပေါ့ဗျာ။ တိုတိုပြောရရင် မြို့ထဲက ဈေးကလေးမှာ ၂ယောက်သားလှည့်ပတ်ကြည့်ပီး ဟို၀ယ်ဒီ၀ယ်ပေါ့၊ သူတို့မြို့က ရှော့ပင်းမောတွေဘာတွေရှိပေမယ့် အဲ့ဒီလို အသားစိုလတ်လတ်ဆတ်ဆတ်၊အသီးအရွယ်၊သစ်သီး၊လက်လုပ်လူသုံးကုန်၊အ၀တ်အထည်လေးတွေ မြို့အလည်ကွက်လပ်မှာ ချရောင်း

တဲ့ဈေးက နေ့တိုင်းမရှိဘူးတဲ့။ (ရှမ်းပြေက ငါးရက်တစ်ဈေးလိုပေါ့) နေ့လည်ပိုင်းရောက်တော့ အိမ်ပြန်လာကြတယ်။ လမ်းမှာ အထုပ်ကြီးတွေကို တရွတ်တိုက်ဆွဲပီး သယ်လာရတာကျနော်ပေါ့ဗျာ။အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ၀ယ်ခြမ်းလာတာတွေ မီးဖိုခန်းထဲ နေရာချ၊ နေ့လည်စာတူတူစားပေါ့။ ဟင်းတွေကတော့ သိတဲ့အတိုင်း ငါးခူကြော်

ချက်၊ ငါးပိရည်၊ အတို့အမြုပ်စုံ၊ ချဉ်ရည်ဟင်း၊ယိုးဒယားဆန်မွှေးမွှေးလေးနဲ့ချက်ထားတဲ့ထမင်း... မောင်ချမ်းတို့ နတ်ပြေ ရောက်နေသလိုပဲဆရာရေ့ဟီး။ ရေရေလည်လည်ငတ်ထားတာကြာပီ မဟုတ်လားဗျာ။ အသေကိုအုပ်တာ။ စားပီးတာနဲ့ လှုပ်တောင်မလှုပ်ချင်တော့ဘူး။ သူ့ဆီက ဦးချိန်တီ အစာကြေဆေးတွေတောင်းပီး ဝါးရသေးတယ်။ ဗိုက်ကြီးကယ်နေလို့ဟီး။

နေ့လည်စာ အုပ်ပီးတာတောင် ညစာက ဘာစားရဦးမှာလဲ မသိဘူးဆိုပီး စိတ်ကူးနဲ့ အူမြူးနေတာ။ (ငတ်ကြီးကျချက်ဟီး)

စားသောက်ပီးတော့အပေါ်ထပ် အခန်းကိုတက်လာပီး ထုံးစံအတိုင်း စာအုပ်တစ်အုပ်ကောက်ကိုင်ပီး နှပ်နေလိုက်တာ ညနေစောင်းသွားတယ်။ အိမ်အောက်ထပ်မှာ အလုပ်ရှုပ်နေတဲ့ ညီမလေး အပေါ်ထပ်တက်လာပီး ဟေ့လူ! ဒီည ရုပ်ရှင်သွားရအောင်လေ တဲ့။ အင်း သွားတာပေါ့လို့ပြန်ဖြေလိုက်တယ်။ (နောက်ပိုင်းသတိထားမိလာတာက ညီမလေးနဲ့ကျနော်က

တစ်ယောက်ယောက်က ဒါလုပ်ရအောင်လို့ စလိုက်တာနဲ့ နောက်တစ်ယောက်က မငြင်းဘူးရယ် .. ၂ခါညှိစရာမလိုဘူး.. လုပ်လိုက်လေ ဆိုတာချည်းပဲဗျ) ဒါဆို ညစာ စားပီးမှ လစ်တာပေါ့ ညစာစားဖို့ပြင်လို်က်တော့မယ် ခဏနေဆင်းလာခဲ့ ဆိုပီး ပြန်ဆင်းသွားတယ်။ ဒါနဲ့ကျနော်လည်း ရေမိုးချိုးဖို့ပြင်တယ်။ ဒီလောက်အေးနေတဲ့ ရာသီဥတုမှာကို ရေသရဲ ကျနော်က

တစ်ရက်၂ခါလောက်ရေမချိုးရ မနေနိုင်ဘူး။ ဒါနဲ့ ရေချိုးခန်းထဲ၀င် ရေနွေးနွေးလေးနဲ့ ရေပန်းအောက်မယ် ဇိမ်ခံပီး အကြာကြီးချိုးနေမိတယ်။ အဲ့ဒီမှာ ပေါက်ကရထဖြစ်သေးတယ်။ ဟို ညီမလေးပေါ့ ရေချိုးခန်းထဲ၀င်လာတာ။ အိမ်သာက ရေချိုးခန်းထဲမှာဆိုတော့ ရှူး၀င်ပေါက်တာတဲ့။ ခက်တာက သူတို့ အိမ်က အိပ်ခန်း၊ရေချိုးခန်း တံခါးတွေမှန်သမျှ ကလန့်မတပ်ထားဘူး။

ဒီတော့ တံခါးလေးစေ့ပီး ရေချိုးတဲ့ မှန်ခန်းလေးထဲ၀င် မှန်တံခါးပိတ်ပီးချိုးနေမိတာပေါ့။ ကိုယ့်အရှိန်နဲ့ကိုယ်ဆိုတော့ မသိဘူးရယ်။ ၀င်ပေါက်၀ကိုကျောပေးထားရင်း လူရိပ်လိုလိုဖျတ်ကနဲတွေ့မိတာနဲ့ သမင်လည်ပြန်ကြည့်လိုက်တော့ သောက်ကျိုးနဲ! ပါးစပ်အဟောင်းသားနဲ့ အပေါက်၀ကနေ လှမ်းကြည့်နေတဲ့ ညီမလေးဖြစ်နေတယ်။ ရေချိုးခန်းမှန်တံခါးက မှန်အကြည်တပ်

ထားတာဆိုတော့ ဖင်တုံးလုံး မောင်ချမ်းကို ခင်ဗျာ သူ့မျက်စိရှေ့တည့်တည့် ဖန်ချိုင့်ထဲက ရွှေငါးလေးလို ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းပေါ့ဟီး။ တော်သေးတာက ကျနော်က ကျောပေးထားတဲ့ အနေအထားမို့၊ ကျောပြင်ရယ်၊ ဖင်ပြောင်ကြီးရယ်ပဲမြင်သွားတာလေ။ အရှေ့ဖက်သာလှည့်ချိုးနေမိလို့ကတော့ ဂေါက်တံကြီး တရမ်းရမ်းပါ မြင်လိုက်ရမှာအဟိ။ ကိုယ့်ဖာသာ ရေသံတွေနဲ့

ဆိုတော့ သူဘယ်အချိန်က ကြည့်နေမှန်းမသိလိုက်ဘူးရယ်။ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့မှ ပါးစပ်ကလေးကို လက်ဖဝါးနဲ့အုပ်ပီး ရယ်ချင်နေတဲ့ဟန်လေးနဲ့ ထွက်ပြေးသွားတယ်။

ညစာတူတူစားကြတော့ ကျနော်က မျက်နာပူလို့ပေါ့။ သူကတော့ တခစ်ခစ်နဲ့ ကျနော့်ကိုကြည့်ကြည့်ပီးရယ်နေတာ။ ဘာလဲဟ! ဆိုတော့..

အကိုက အနွေးထည်အင်းကျီ၀တ်ထားရင် မသိသာဘူးနော် တဲ့။ ဟမ်! ဘာကိုပြောတာလဲဆိုတော့ ကိုယ်လုံးလေ ကိုယ်လုံး တဲ့.. ဟရောင်! တော်တော့ ဆိုတာကို ဆက်ပြောနေသေးတယ်။ တောင့်တော့အတောင့်သား ကိုယ်လုံးရှိ၊တင်ပါးရှိ ပဲတဲ့။ ကျနော့်မှာရှက် လွန်းလို့ ထမင်းကို ခေါင်းငုံ့ပီးစားနေရတာပေါ့ဗျာ။ နောက်တော့ အေးဘာ! မင်းသတ္တိရှိရင် ရေချိုးကြည့်လေ

ငါလာချောင်းဦးမယ် လို့ပြောလိုက်တော့ .. ဟီး! အကိုမပြန်မချင်း ရေမချိုးတော့ဘူး မီးမီကြောက်ကြောက် တဲ့။

အဲ့ဒီညက မျက်နာပူနေပေမယ့် မျက်နာပြောင်တဲ့ ညီမလေးကြောင့် ခဏနေတော့လည်း မရှက်တော့ပါဘူး။

မြို့ထဲသွား၊ ရုပ်ရှင်တူတူကြည့်ဖြစ်တယ်။ ပြန်လာတော့ ရာသီဥတုက ကြောက်စရာကောင်းအောင်အေးစက်နေပီ။ လေကလည်း တ၀ီး၀ီးတိုက်လို့။ လက်အိတ် မပါတဲ့ ကျနော့်လက်ချောင်းတွေ ကျဉ်ထုံလာတော့ ညီမလေးက သူ့ သားမွှေးကုတ်အင်းကျီ လက်ထဲ ကျနော့်လက်ချောင်းတွေကို အတင်းထိုးထည့်ထားပေးတယ်။ ပီးတော့ ငြိမ်ငြိမ်မနေဘူး။ ကျနော့်လက်ဖဝါးတွေကို

သူ့လက်ချောင်းပျော့ပျော့လေးတွေနဲ့ ကုတ်ပီးဆော့နေသေးတယ်။ အိမ်ပြန်ရောက်ပီး အိမ်ထဲ၀င်လိုက်တော့မှ နွေးကနဲဖြစ်ပီး သက်သာသွားတယ်။ ရာသီဥတုက အားကစားသမားများ အကြိုက်ပါခင်ည... လို့ ပြောင်ချော်ချော်နောက်တောက်တောက်ပြောရင်း ကျနော့်ညီမလေးက နေ့လည်က ၀ယ်လာတဲ့ ၀ိုင်ပုလင်းတွေထုတ်လာတယ်။ သစ်သီးနည်းနည်းအခွံနွှာတယ်။ ပီးတော့မှ

ဧည့်ခန်းက ဆိုဖာခုံရှည်ပေါ် နှစ်ယောက်သား စောင်အပါးလေးတွေခြုံ ၀ိုင်လေးမော့၊ အမြည်းအဖြစ်သစ်သီးလေးကိုက်၊ စာအကြောင်းပေအကြောင်း အာလူးလေးတွေဖုတ်၊ ရီေ၀ေ၀နဲ့ပေါ့(ပြောရင်းလွမ်းထှာအေ) ညဉ့်နက်တော့ ထုံးစံအတိုင်းပါပဲ သူ့အိပ်ခန်းထဲ၀င် အိပ်ယာပေါ်တက်ပီး တူတူအိပ်လိုက်ကြတယ်။ ပထမည ကလိုတော့ သူ့ပုံစံကသိပ်ရှိုးတိုးရှန့်တန့်မဖြစ်တော့တာသတိ

ထားမိတယ်။ ဒီလိုနဲ့ တနင်းဂနွေနေ့ရောက်သွားတယ်။ ညနေဖက် ရထားနဲ့ ကျနော်လည်းပြန်ရတော့မယ်ဗျ။ မနက်စာ မုန့်ဟင်းခါးလေးစားသွားဆိုပီး ချက်ကျေွးရှာပါတယ်။(ဧည့်၀တ်တော့ အတော်ကြေရှာတာ) နေ့လည်စာကိုလည်း သေသေချာချာလေးချက်ကျေွးတဲ့အပြင်၊ ချဉ်ပေါင်ကျော်၊ ငါးပိကောင်၊ ငါးရံ့ခြောက်၊ အစရှိသဖြင့် အကုန်လုံးဗူးတွေပလုံးတွေနဲ့သေသေချာချာ

ပါဆယ်ထည့်ပေးသေးတာ။(ဒီလိုညီမလေးမျိုးဘယ်နားသွားရှာမလဲဗျာ)

နေ့လည်စာ စားပီးတော့ ခဏအိပ်ယာထဲ၀င်ခွေနေလိုက်သေးတယ်။ ပြန်ရမယ့် ခရီးက နည်းတာမှမဟုတ်တာဆိုတော့ စိတ်လေလေနဲ့ပေါ့ဗျာ။

နေ့လည်၃နာရီလောက်ရှိတော့ ညီမလေး အခန်းထဲ၀င်လာတယ်။ အထုတ်တွေဘာတွေသေချာထုတ်ထားပေးတယ် ဘယ်အထုပ်က ဘာနော် ဘာညာတွေမှာနေတာ။ ပီးတော့ ကျနော့်ဘေးမှာ လာ၀င်ခွေအိပ်တယ်။ ငါနင့်ဆီလာလည်ရတာ ပျော်တယ်ဟ ညီမလေးရ ပြန်တောင်မပြန်ချင်ဘူးလို့ ပြောလိုက်တော့ မျက်နာလေးက ၀မ်းနည်းသွားတယ်။ ဒါကထုံးစံပဲလေ။

ခဏနေရင် သူလည်း တစ်ယောက်ထဲ ဒီအခန်းလေးထဲ ကျန်ရစ်ခဲ့တော့မှာ။ ကျနော်လည်း အရင်လိုပဲ မပျော်လည်းပျော်လည်း တစ်ယောက်ထဲ အေးတိအေးစက် အခန်းထဲကို ပြန်ရောက်သွားတော့မှာမဟုတ်လား။ အမြဲ မှုန်ပြာရီမှိုင်းနေတဲ့ အေးစက်စက်ရာသီဥတုကြီးမှာ အပေါင်းအဖော်မရှိတစ်ယောက်ထဲ ရှင်သန်ရတာမလွယ်ပါဘူး ဆရာတို့ရာ။ ခုလည်းအင်္ဂါဂြိုလ် မှာဆုံရတဲ့ ရှားရှားပါးပါး

လူသား၂ယောက်လိုဖြစ်နေတဲ့ ညီမလေးနဲ့ ကျနော်က ခွဲရတော့မယ်ဆိုတော့ကာ တစ်မျိုးကြီးရယ်လေ။ အဲ့ဒါနဲ့ ငိုမဲ့မဲ့မျက်နာလေးကို ဆွဲပီးနမ်းလိုက်မိတယ်။ (မောင်ချမ်းကို ဂွင်ဖန်ပီလို့တွေးနေကြပီလား မထင်ပါနဲ့ ဆက်ဖတ်ကြပါခင်ညာ) အဲ့ဒီမှာ ငိုချင်ရက်လက်တို့ဖြစ်သွားတဲ့ ညီမလေးက အကိုရာ! ဒီနေ့မပြန်ပါနဲ့ဦးဟာ တဲ့။ နက်ဖန်မနက်စောစောရထားနဲ့ပြန်လည်း ရတာပဲဟာတဲ့။

ကျနော်ကလည်း တအားပြန်ချင်နေတာဆိုတော့ တစ်လုံးပဲပြန်ပြောလိုက်တယ် အေး!!! လို့ အဟီး။

ဒါပေမယ့် တစ်ခုတော့ လက်လွန်သလိုလိုဖြစ်သွားတယ်ဗျ။ သူ့ကိုဖက်နမ်းတာက နဖူးလေးပါးလေးပါ။ ကျနော်နမ်းနေတာကို ငြိမ်ငြိမ်လေးခံနေတော့ကာ စိတ်ယားလာပီး နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းလိုက်မိတယ်။

သူက အသာလေးရုန်းထွက်ပီး ဟေ့လူကြီး! ဒါ ဘာလုပ်တာလဲ တဲ့ဟီး။ ဘာလုပ်လို့လဲဟ ဆိုပီး ရူးချင်ယောင်ဆောင်လိုက်တော့.. ဟွန်းနော်! ကျုပ်က ရှင့်ရည်းစားမဟုတ်ဘူးနော် တဲ့အဟိ။ အဲ့လိုသာ ဟောက်ဟမ်းနေတာ လူကတော့ ကျနော့်ကို အသေဖက်ထားပီဗျ။

ဟီဟိ ညီအကိုတွေကို ကျနော်ပစ်ထားလိုက်တာ တစ်ပတ်လောက်တောင်ရှိသွားပီလားမသိဘူး။

ကုတင်ပေါ်မှာခွေနေရင်း ညာတာပါတေးနဲ့ ညီမလေး နှုတ်ခမ်းကို အနမ်းပေးလိုက်တဲ့အခန်းမှာရပ်နေတာ မလား။ ဆက်ပြောမယ်နော်။ မိုးအေးအေးနဲ့ဆိုတော့ ဘဒ္ဒ၀ိဇ္ဇာလေး မော့ရင်းစမြုံ့ပြန်လို့ လွှတ်ကောင်းဟီး။

ခင်ညားတို့စိတ်ထဲမယ် ငချမ်းကိုတို့ လက်သွက်ခြေသွက်လှုပ်ရှားတော့မယ်လို့ ထင်ကောင်းထင်နေကြလိမ့်မယ်။ အမှန်က ဟုတ်ပူးဗျ။

သူ့နှုတ်ခမ်းကို ခပ်ဖွဖွလေးနမ်းတာခံလိုက်ရတော့ ညောင်နာနာအသံလေးနဲ့ အပေါ်ပို့စ်မှာပြောသလို ပွစိပွစိ အပြောခံလိုက်ရတော့ ကျနော်လည်း လန့်သွားတာပေါ့။ ဘယ့်နှယ်သူများအိမ်လည်း လာလည်သေးတယ်၊ ချက်ကျေွးသမျှလည်းတစ်ဖြဲနှစ်ဖြဲစားသေး၊ ဒီလိုလုပ်တယ်ဆိုတော့

ဘယ်ကောင်းပါ့မလဲနော်။ သားရေပေါ်အိပ်သားရေနားစား ဖြစ်မနေဘူးလား။ ဟဲ့! သောက်ပလုတ်တုပ် ငါတော့ လက်လွန်တော့မယ်ဟ ဆိုပီး လန့်သွားတာပေါ့။ ချက်ချင်းကိုယ်ရှိန်သတ်ပီး မျက်နာချိုသွေးလိုက်ရတယ်။ ပြောင်ချော်ချော်နောက်တောက်တောက်နဲ့ပေါက်ကရတွေလျှောက်

ပြောပစ်လိုက်တာပေါ့။ ဘယ်ရမလဲ မောင်ချမ်းပဲဟာဟီဟိ။

ဒကာမလေး တစ်မျိုးမထင်ပါနဲ့ ဒါတွေက ပညတ်ချက်တွေပါကွယ်.. တကယ်ဆိုဦးဇင်းတို့က အရိယာအဆင့်ရောက်နေပါပီ.. ဒကာမလေး သမာဓိအား ဘယ်လောက်ကောင်းမကောင်းစမ်းကြည့်လိုက်တာပါ.. ဘာညာတွေ မဟုတ်တရုတ်တွေလျှောက်အာလူးဖုတ်ပစ်

လိုက်တော့ အူတူတူလေးငေးနေရင်း ကျနော့်ရင်ဘတ်ကို လက်သီးဆုပ်ကလေးနဲ့ လှမ်းထုလာတယ်။ ဟွန်းနော်လူကြီးကိုက ဘာမှန်းလဲ မသိဘူး တဲ့ အဲ့လိုပြောရင်းရှက်၀ဲ၀ဲဟန်လေးနဲ့ မျက်လွှာချထားတယ်ဗျအဟီး။ အဲ့ဒီတော့မှ ကျနော်လည်း အမလေး တော်ပါသေးရဲ့ဆိုပီး သက်ပြင်းလေး

ခိုးချ အသာလေးကုတင်ပေါ်က ဆင်းပီး ရေချိုးခန်းထဲ၀င် ရေမိုးချိုးရင်း မနက်ခင်းဈေးက၀ယ်လာတဲ့ မုတ်ဆိတ်ရိပ်ဂျုတ်လေးနဲ့ မျက်နာတစ်၀ိုက်အမွှေးအမျှင်တွေကို ဇိမ်နဲ့ပြောင်စင်နေအောင် သုတ်သင်ပစ်လိုက်တယ်။ ကျနော်ရေချိုးတက်လာပီး အိပ်ခန်းထဲပြန်၀င်သွားတော့ ညီမလေးက ကျနော့်

ကိုအံ့သြနေတဲ့ မျက်နာနဲ့ တစ်ချက်လှမ်းကြည့်ရင်း ဟမ်!ဒါဘယ်က တရုတ်ကလေးလဲ တဲ့ ဟီး(မူးမူးနဲ့ကိုယ်ရည်သွေးရရင် ကျနော်ကလည်း တပ်ကြပ်ကြီးလို ဆစ်ပက်တွေဘာတွေသာမရှိသာ နှုတ်ခမ်းမွှေးမုတ်ဆိတ်မွှေးတွေမရှိရင် သင့်တင့်လျှောက်ပတ်တဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်ကျစ်ကျစ်လစ်လစ်နဲ့

ချာတိတ်ကလေးရုပ်ကိုးဗျဟီဟိ။ အဲ့ဒါတွေရိပ်ထားရင် စီးကရက်ဘီယာအစရှိတာတွေတောင် မှတ်ပုံတင်မပါရင် ဆိုင်တွေက မရောင်းဘူးရယ် "ဆောရီ ဖလားဝါး!ယူအာအန်ဒါအေ့ဂျ်" ဆိုပီး မောင်းမောင်းထုတ်တာခံရတယ်မမိုက်ပူးဗျ) (မူးနေလို့ သောက်ရှက်မရှိ ကိုယ်ရည်လျှောက်သွေးနေတာ ခွင့်လွှတ်ကြပါညီအကိုတို့ရာနော်လို့ )

အဲ့မှာ ကျနော်က အပေါ်ပိုင်းဗလာ အောက်ပိုင်းက မွှေးပွတဘက်လေးပတ်ထားတာဆိုတော့ ပြုံးစိစိနဲ့ အို!တရုတ်ကြီးပါဗျာ လို့ပြန်ပြောလိုက်တော့ .. ဘာမှမကြီးဘူး လူကဖြင့် ကလေးရုပ်ကလေး မကြီးဘူး တဲ့.. ကြီးပါတယ်ဆိုနေမှ ငါပြလိုက်ရ ဆိုပီး ခါးကပတ်ထားတဲ့တဘက်ကိုလှမ်းကိုင်လိုက်တော့ဟေ့လူ! မယုတ်ပတ်နဲ့ ဆိုပီး ကျနော့်ကို ကျောပေးပီးရှက်ရှက်နဲ့

ခွေအိပ်နေတယ်အဟိ။ ကျနော်လည်း အ၀တ်အစားကောက်၀တ်ပီး မပြန်ဖြစ်မယ့် တူတူ အပြင်ထွက်ရအောင်ကွာဆိုပီး အဖော်ငြှိလိုက်တော့ ညီမလေးက ကျောင်းထဲသွားမယ်လေဆိုပီး လူးလှဲထ အ၀တ်အစားကောက်လှဲလာတယ်။ သူအ၀တ်အစားလဲနေတဲ့အချိန် ကျနော်က အခန်းပြင်ထွက်ထားပေးရတာပေါ့။

၂ယောက်သား အပြင်ထွက်လာကြတော့ နည်းနည်းတောင်မှောင်စပျိုးနေပီ။

အိမ်နဲ့မလှမ်းမကမ်း သူတို့ ကျောင်း ကမ်းပတ်စ်ထဲမယ် ဟိုလိုက်ကြည့်၊ဒီလိုက်ကြည့် လမ်းတူတူလျှောက်ရင်း စကားလေးဘာလေးပြောပေါ့။ (ခပ်တည်တည်နဲ့ပုခုံးကိုသိုင်းဖက်ထားတာကိုတော့ မလွှတ်ပေးဘူးဟိ) ကျောင်းထဲလည်းအတော်န့ှံကော ကျောင်းသားသမ္မဂဘားထဲ၀င်ပီး ဘီယာ၀င်နှက်ကြသေးတယ်။

တနင်္ဂနွေညဆိုတော့ ဘားထဲမယ် လူကိုရှင်းနေတာ ကျနော်တို့၂ယောက်ထဲပဲရှိတယ်ဗျ။ ထွေထွေထူးထူးတော့ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး။ တက္ကသိုလ်ပရ၀ုဏ်တ၀ိုက်ကိုမြင်ရတဲ့ ဗျူးကောင်းကောင်းမှာထိုင်၊ မှန်ချပ်ကြီးရှေ့နားမယ် ဘီယာတစ်ခွက်စီမော့ရင်း ရောက်တတ်ရာရာ အာလူးဖုတ်ရင်း ပျော်နေကြတာတာပါပဲ။ ညဉ့်နက်တော့ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ရယ်မောနောက်

ပြောင်တွန်းထိုးရင်း အိမ်ပြန်ရောက်လာကြတယ်။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ညစာတူတူစား၊ ရင်ချောင်အောင် ၀ိုင်အနီနည်းနည်းစီထပ်ကစ်လိုက်ကြရင်း စောစောစီးစီးအိပ်ယာ၀င်ကြတယ်။ မနက်ကြရင် သူလည်းကျောင်းတက်ရမယ်၊ ကျနော်လည်း အစောဆုံးရထားနဲ့ပြန်ရတော့မယ်လေ။ တော်တော်လေး ရင်းနှီးလာကြပီဆိုတော့ကာ အိပ်ယာထဲရောက်တော့ ဇက်ရဲလက်ရဲ

လေးတွေဖြစ်လာကြတယ်ဆိုပါတော့။ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ဖက်တာတွေ၊ ခွတာတွေလုပ်လာကြတယ်။ ကလိထိုးပီးဆော့တာတွေလည်းလုပ်လာကြတယ်။ တို့သလိုလိုဆိတ်သလိုလိုနဲ့ အတို့အမြုပ်စားတာလေးတွေပါ ပါလာပီဟီး။ အဲ့ဒီမယ် ရီေ၀ေ၀ဖြစ်ကြတာဆိုတော့ကာ သင့်၏မသင့်၏ မစဉ်းစားမိကြတော့ဘူးဗျ။

လက်အရင်လွန်တာက ကျနော်ပါ။ မျက်နာတ၀ိုက်ကို လျှောက်ပီး တရွှတ်ရွှတ်မွှေးမွှေးပေးသလို လုပ်နေရင်း လည်တိုင်တ၀ိုက်ကိုပါ လျှောက်နမ်းပစ်လိုက်မိတာလေ။ ပထမကတော့ တခစ်ခစ်နဲ့ သူက တွန့်လိမ်ပီး ဟိုရှောင်ဒီရှောင််လုပ်နေပေမယ့် လည်တိုင်နဲ့ရင်ညွှန့်နေရာတွေ နှုတ်ခမ်းနဲ့ ပွတ်ဆွဲခံရတဲ့ အချိန်ကြတော့ ရယ်သံပျောက်သွားတယ်။ အာ့ဆိုတဲ့ဖီးလ်တက်သံလေး

ထွက်လာပီး ငြိမ်ကျသွားတာဗျ။

ကျနော်လည်း ထိန်းရမှာကို မထိန်းနိုင်ပဲ စိတ်နောက်ကိုယ်ပါတွေဖြစ်ကုန်ရော။ ဟာသမြှောက်တာ တစ်ခုက အကို မလုပ်ပါနဲ့ဟာ လွန်ကုန်တော့မယ် ဆိုပီး တုန်တုန်ရီရီလေးနဲ့ ညီမလေးတောင်းပန်နေတဲ့ကြားက အတင်းသူ့ဘရာစီယာ ရေညှိစိမ်းကို မချွတ်ပဲ ချိုဗူးတွေပေါ်အောင်ဆိုပီး တွန်းတင်ဖို့ကြိုးစားတာ မရဘူးရယ်။

ဟေ့လူ! နာတယ်ဗျ ဆိုပီး အော်လာမှသတိထားမိတယ်။ သူ့ဘရာက ချိုဗူးအောက်ခြေနားမယ် သံကိုင်းလိုလို သတ္တုကိုင်းလိုလို အ၀ိုက်ပါတာကိုးဗျ။ အဲ့ဒါကို သောက်ရမ်းကြီးတွန်းတင်နေတော့ ချိုဗူးနဲ့ထစ်နေတာဟီး။ ခဏလေးပါ ညီမလေးရာ ချိုပဲစို့မှာနော်လို့ (ယောကျာ်းတို့ ထုံးစံအတိုင်း ပလီပလာပြောတာပေါ့ခွိ) ဟွန်း! ဆိုပီး မျက်စောင်းတစ်ချက်ပစ်လိုက်ရင်း ကျောဖက်က

ချိတ်ကို ဖြုတ်ပေးလာတယ်။ လိမ္မာလိုက်တဲ့ ကလေး အဲ့ဒီမှာ သံကိုင်းတပ်ထားရခြင်းလျှို့၀ှက်ချက်ကိုတွေ့တော့တာပေါ့လေ။ လူကသာ ကျားပိန်လေး ချိုဗူးက အတုတ်ကြီးလေ။ လူကမူကြို ချိုဗူးက တက္ကသိုလ် ဆိုတာ ဒါမျိုးနေမယ်ဟီး။ လက်ဖဝါးနဲ့ အုပ်ကိုင်တာ မဆံ့ဘူးရယ်။ နွေးနွေးအိအိ တထွေးကြီး။ ဘယ်ကောညာပါ ဆုပ်ကိုင်ပီးဆော့လိုက် စို့လိုက်နဲ့ သောင်းကျန်းပစ်

လိုက်မိတယ်။ သူလည်း လူးလှိမ့်နေတာပဲ။ အခန်းထဲမှာ ကျနော့် လိင်စိတ်ကြွလို့ နှာမှုတ်သံ တရှူးရှူးရယ် ညီမလေးရဲ့ အဟင်း.. အိုကွာ.. အာ.. အာ ဆိုတဲ့ငြီးသံတွေ ဆူညံနေတာပဲ။ ချိုစို့တာ ၊ လက်သရမ်းတာ ၀သွားတော့မှ အောက်က ဂွမ်းခံဘောင်းဘီရှည်လေးကို ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ အဟီး.. အောက်ခံဘောင်းဘီမ၀တ်ထားဘူးဗျ။ မီးရောင်အောက်မှာ အဖုတ်ကို လှမ်းကြည့်

လိုက်တော့ အရည်စို့နေတယ်။ ဒါပေမယ့် လုံး၀မထိသေးဘူး။ ဘာလုပ်သလဲဆိုတော့ သူ့ကိုယ်လုံးလေးကို အသာလေးမ ပီး မှောက်ခုံ အိပ်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ကျနော်ထင်တဲ့ အတိုင်းပဲ ခါးသိမ်သိမ် လေး အောက်က ဖင်တုံးကြီးက လှမှလှဗျို့။ သာမန်ကောင်မလေးတွေနဲ့မတူတာက တအားကြီးတင်းပီး ကျစ်လစ်လွန်းနေတာ။ (သူက ကစ်ဘောင်ဆင်အမြဲကစား၊ ယောဂတွေဘာတွေအပြင်၊

အားကစားရုံကလည်းမှန်မှန်သွားနေတာမို့လားမသိဘူး) ကျနော်လည်း စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပဲ ဖင်တုံးကြီးပေါ် မျက်နာမှောက်ပီး တဆတ်ဆတ်နဲ့လျှောက်ကိုက်တော့တာပေါ့။ နာအောင်ကိုက်တာမဟုတ်ဘူးဗျာ။ ခပ်ဆဆလေးတွေ လိုက်ကိုက်တာ။ (မယုံရင်စမ်းကြည့်ကြ ညီအကိုတို့ .. ကောင်မလေးတွေတော်တော်များများ အင်မတန် စိတ်ထလာတာဗျ) ထွန့်ထွန့်ကိုလူးနေတာပေါ့ဗျာ။

အဲ့ဒီအနေအထားမှာမှ ဖင်တုံးကြီး၂ခုကို လက်၂ဖက်နဲ့ အသာလေးဖြဲပီး မပြူ့တပြူဖြစ်နေတဲ့ ဟိုးအတွင်းထဲက အဖုတ်ဖောင်းဖောင်း အရည်စို့စို့လေးကို လျှာအရှည်ကြီးထုတ်ပီး တစ်ချက်တစ်ချက် လှမ်းလှမ်းပီး လျှာဖျားလေးနဲ့ တို့တို့ပေးလိုက်တာ တစ်ကိုယ်လုံးတုန်တုန်တက်သွားရှာတယ်။

အဲ့လိုဆွရတာ အားရတော့မှ ဘာမပြောညာမပြောနဲ့ ၀ုန်းကနဲပက်လက် ပြန်ဆွဲလှန်ပီး ကျနော့်မျက်နာနဲ့ အဖုတ်ကိုအပ်ပီး အသေကုန်းလျှက်တော့တာဗျို့။

အိပ်ယာထဲမှာ ရုန်းရင်းဆန်ခတ်ကိုဖြစ်ကုန်တာ။ သတိလက်လွှတ်နဲ့ ထထိုင်တော့မလိုတွေလုပ်၊ ကယောင်ကတမ်းနဲ့ အကို! အမလေး သေဘီ သေဘီ ဆိုပီး အကျယ်ကြီးတွေအော်လိုအော်၊ ကျနော့်ဆံပင်တွေကို တအားဆွဲထားရင်း အဖုတ်နဲ့မျက်နာကိုသတိလက်လွှတ်ပွတ်လိုပွတ် ရှုပ်ရှက်ကိုခတ်ကုန်တာဗျာ။ တစ်ကိုယ်လုံးခါခါတက်လာတော့မှ အဖုတ်ထဲလက်နှိုက်ပီး ဆော့ပေးလိုက်မိတယ်။ ၃-၄ချက်လောက်ပဲ နှိုက်ရသေးတယ်။ ရှုံ့ပွရှုံပွနဲ့ ကျနော့်လက်ချောင်းကို ညှစ်ပီးတစ်ချီ

ပီးသွားတယ်။ နှိုက်နေတာကို မရပ်ပဲ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဆက်နှိုက်ပေးနေရင်း နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုပါ ဘယ်ညာ ဟိုဖက်ဒီဖက်ပြောင်းပီး ချေပေး၊ ကစားပေးနေလိုက်တာ သိပ်မကြာဘူး အားးး လို့သံရှည်တစ်ချက်ဆွဲအော်ရင်း နောက်ထပ်တစ်ချီထပ်ပီးသွားပြန်ရော။ အဲ့ဒီတော့မှ ကျနော်လုပ်နေတာတွေအကုန်ရပ်ပစ်လိုက်တယ်။ ကုတင်ဘေးက ခုံကလေးပေါ်တင်ထားတဲ့ တစ်ရှူးဗူးကို

လှမ်းယူပီး လက်တွေဘာတွေသုတ်၊ အဖုတ်ရည်တွေပေနေတဲ့ မျက်နာတွေပါ သုတ်ပေါ့လေ အဟီး။ ညီမလေးကတော့ မီးကင်ခံလိုက်ရတဲ့ ငှက်ပျောညွှန့်ကလေးလိုပဲ ခွေခွေလေး ပျော့ခွေပီး မှိန်းနေရှာတယ်။ ကျနော်လည်း ကုတင်ပေါ်က ဆင်းပီး ရေချိုးခန်းထဲ၀င် ဘေစင်မှာ မျက်နာသစ်၊ ပလုတ်ကျင်း သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပီးမှ အိပ်ယာပေါ် ပြန်တက်လာခဲ့တယ်။

ခွေနေတဲ့ ညီမလေး ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲ တိုး၀င်လာပီး ဖက်အိပ်လာတယ်။ ကျနော့် ဘောင်းဘီအောက်က ဒုံးပျံကို အသာလေး အုပ်ကိုင်ပီး ပွတ်ပေးလာမှန်း အထိအတွေ့အရသိလိုက်ရတော့ ထောင်းကနဲထစပြုလာတယ်။ ဘောင်းဘီကို လျှောချလိုက်ပီး တင်းနေတဲ့ ကျနော့် ဒုံးပျံကို သေသေချာချာဆုပ်ကိုင်လာတော့မှ သတိတစ်ခု၀င်လာတယ်။ စိတ်ကလွန်ဆွဲနေပီဗျ။

အရေးကောင်းတုံးဒိန်းဒေါင်းဖျက်တယ်ပဲ ဆိုဆို ပြောစရာတစ်ခုရှိလာပြန်ပီ ညီအကိုတို့ရာ။

ကျနော် အဲ့လို ခြေလွန်လက်လွန်တွေလျှောက်လုပ်လိုက်ခဲ့မိတာ ရီတီတီအရှိန်လေးနဲ့မို့ပါဗျာ။ အခုအရှိန်ကုန်သလောက်ရှိသွားပီဆိုတော့ကာ မူလအသိစိတ်က ပြန်၀င်လာပီလေ။ ဟာ! ငါမှားတော့မယ်ဆိုတဲ့ အတွေးကြီး။ ဘာမှားတော့မှာလဲဆိုတော့ကာ ညီမလေးမှာ ချစ်သူရှိတယ်ဗျ။ ကောင်းကြသေးရဲ့လား အရပ်ကတို့ရယ်။ မောင်ချမ်းကိုတစ်ယောက် ကြာကူရီ ဇာတ်လမ်းရိုက်တော့မယ်ပေါ့။

ကျနော်အဲ့လိုတွေးမိသွားပီဗျ။ ဒါဆိုလဲ အစထဲက ဒီလိုအခြေနေ မရောက်အောင်နေပေါ့ဆိုပီး ခင်ဗျားတို့ အပြစ်တင်လည်း ခံရမှာပဲဗျာ။ ဟုတ်ပါတယ် ကျနော်မဆင်ခြင်မိတာတွေပါ။ ကျနော်ဆိုတဲ့ကောင်ကလည်း သောက်ရူးဗျ။ ဒီအခြေနေထိရောက်တော့မှ တော်လောက်ပီဆိုတဲ့ စိတ်၊ ငါမလုပ်သင့်ဘူးဆိုတဲ့စိတ်က ၀င်လာတော့တာလေ။ အဲ့မှာ ကျနော့်ဒုံးပျံကို လာပွတ်နေတဲ့ သူ့လက်ကို ဖယ်ပစ်လိုက်မိတယ်။ ထပ်ပီး လာကိုင်တယ်။ ဆွဲဖယ်ပစ်လိုက်တယ်။

အဲ့မှာ ပြဿနာစပီပေါ့။

အကို! ရှင်ဘာ လုပ်တာလဲ

ညီမလေး တော်ပီဟ .. လွန်ကုန်တော့မယ်

ဘာလွန်ကုန်တော့မှာလဲ လွန်နေပီလေ

တော်ပီဆိုကွာ

ပါးစပ်ကသာ တော်ပီဆို တော်ပီဆို ဒါကြီးက ဘာဖြစ်နေတာလဲ(ကျနော့်ဒုံးပျံကြီးကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားရင်း မေးနေတာ ဟိုကောင်ကလည်း တင်းပီး မာတောင့်နေတာလေဟီး)

မှားကုန်မယ်စိုးလို့ ညီမလေးရာ ဟာ.. ဟေ့ကောင်

ကိုင်း..ညီအကိုတို့ ယုံချင်ယုံမယုံချင်နေဗျာ။ ကျနော့်ကို ပက်လက်လှန်တွန်းလှဲ ပီး ညီမလေးက တက်ခွထားပီဗျို့။ အံလေးတင်းတင်းကြိတ်ပီး ကျနော်တားချိန်တောင် မရလိုက်ဘူး ကျနော့်ဒုံးပျံကို သူ့လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားရင်း သူ့ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးအ၀မှာ တေ့ပီး ထိုင်ချပစ်လိုက်တာဗျာ။

ပူကနဲတစ်ချက်ဖြစ်သွားတယ်။ ညီမလေးပါးစပ်ဖျားကနေလဲ အမလေးနော်.. ကျွတ်ကျွတ်ဆိုပီး ငြီးသံလေးထွက်ကျလာတယ်။ ဒုံးပျံထိပ်ဖူးလေးပဲ မြုပ်ရုံ၀င်သွားပီး ကြပ်လွန်းတော့ ဆက်မ၀င်နိုင်တော့ဘူးဗျ။ သူအတင်းဖိချနေတာကို မ၀င်ဘူး။ တင်းခံနေတာ။ ညီမလေးခမျာ ပြန်လည်း မချွတ်နိုင်၊ ဆက်ထိုင်ချရအောင်လည်း မချိမဆံ့နဲ့ လေထဲမှာ ကွတတလေးဖြစ်

နေရှာတာပေါ့လေ။

အမလေးနော်.. ကျွတ်ကျွတ်.. မရဘူးကွာ ..နာလိုက်တာ.. ရှီးးးး

အဲ့လိုလေး စုတ်သပ်ငြီးငြူနေရင်း ကုန်းကွကွလေးဖြစ်နေတဲ့ ညီမလေးကို ခင်ဗျားတို့ မျက်စိထဲမြင်ယောင်သာကြည့်ကြပေတော့ဗျို့။ မူလက မကောင်းဘူးထင်တယ် ဘာညာနဲ့ မူလကီ လုပ်နေတဲ့ ကျနော်တစ်ယောက် ပက်လက်အိပ်နေရာက လက်ထောက်ပီးထထိုင်လိုက်ရင်း လိင်စိတ်ကထောင်းကနဲ

အထ စိတ်နောက်ကိုယ်ပါဖြစ်ကုန်ရော။ လက်တစ်ဖက်က နောက်ပြန်ထောက်ထားရင်း ကျန်တဲ့ လက်တစ်ဖက်နဲ့ သူ့ခါးကျင်ကျင်လေးကို ကိုင်ထားရင်း သာသာလေးဖိပီး ထိုင်ချခိုင်းနေမိပီလေ။

ညီမလေး.. အားနည်းနည်းစိုက်ပီးထိုင်ချလိုက်.. ဖူးး ...

မရပူး အကိုရ .. တအားနာတယ်ဆို .. ကြပ်သိပ်နေတာ..

လိမ္မာပါတယ် ညီမလေးရာ.. ၀င်နေပီဟာနော်.. ရှီးး ဖိဖိ.. အင်းး

အီးး ရဘူး နာတယ်အကို နာတယ် တအားနာတယ်

အဲ့ဒီမှာ ဘယ်လိုတွေဖြစ်နေလဲဆိုတော့ကာ ကိုပေါ ပြောသလိုပဲဗျဟီး။ ကျနော်က အတင်းဖိခိုင်းလေလေ သူက ကျနော့်ဗိုက်ပေါ်လက်ထောက်ပီး ကြွတော့မလိုလိုလုပ်လေလေဖြစ်လာတော့ ကျနော်လည်း ခါးကော့ပီး အတင်းလိုက်သွင်းဖို့ ကြိုးစားရင်းကော့ထိုးနေမိတယ်။ ထိပ်ဖူးမြုပ်နေတဲ့

အနေအထားအတိုင်း သူကလည်း ကုန်းကွကွလုပ်နေရာက တဖြေးဖြေးကြွရင်း လေထဲမှာ အတော်ကြီး မြှောက်တက်နေတော့တာ ခုချိန်ပြန်တွေးကြည့်ရင် ရယ်စရာကြီးရယ်။ နောက်ဆုံး အတင်းကြွလိုက်တော့ကာ ကျင်စိမ့်စိမ့်အရသာနဲ့ ထိပ်ဖူးလေးမြုပ်နေတဲ့ အရသာက ပလွတ်ကနဲအဖုတ်နဲ့ဒုံးပျံစွပ်မိထားရာ

ကနေကျွတ်သွားတော့ ဟာကနဲဖြစ်သွားတယ်။ ဟာကွာ! ဆိုပီး မချင့်မရဲအရသာနဲ့ အတူ စိတ်က မရတော့ဘူးဗျ။ သူ့ကိုဖက်ပီး အိပ်ယာပေါ် ၀ုန်းကနဲဆွဲလှဲပစ်လိုက်တယ်။ ပေါင်ကိုဆွဲကားပစ်လိုက်ပီး အဖုတ်၀မှာ ဒုံးပျံကိုတေ့လိုက်တယ်။ ဖြစ်ချင်ရာဖြစ် အသေအုပ်ပီဆိုတဲ့ စိတ်က ကြီးစိုးထားပီကိုးဗျ။ ညီမလေးက

လည်း မလုပ်ပါနဲ့လို့တော့ မပြောဘူးရယ်။ ပက်လက်လှန်အိပ်ထားရာကနေ အသင့်ပြင်ထားတဲ့အနေအထားနဲ့ ကျနော့်ကို စို်က်ကြည့်ရင်း အောက်နှုတ်ခမ်းကို တင်းတင်းကိုက်ထားတယ်။ ကျနော် ကြမ်းသမျှ အံကြိတ်ခံပစ်မယ်ဆိုတဲ့ အဓိပ္ပါယ်ပေါ့။ ပွဲကတော့လှနေပီ။ အမေရိကန်ဗီယက်နမ် စစ်ဇာတ်ကြမ်းစပါပီပေါ့။

ဇာတ်လမ်းက အဲ့ဒီမှာ စတာဗျ။ ညီအကိုတို့ စိတ်မဆိုးကြနဲ့နော်။ တမင်လုပ်တာမဟုတ်ဘူး။(လုပ်ကြံပီးဇာတ်ရှိန်လျှော့တာမဟုတ်ဘူး) ကျနော် သူ့မျက်နာလေးတစ်ချက်လှမ်းကြည့်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာ စိတ်ထဲ တဖျတ်ဖျတ်နဲ့အများကြီးတွေးမိသွားတယ်။ ဆံပင်ဂုတ်၀ဲမလေး ကျနော့်ကို အံကြိတ်ပီး ကြည့်နေရှာတာ။ ငါနဲ့သမီးရည်းစားလည်းမဟုတ်ပဲ ငါအုပ်တာ

ခံရရှာတော့မယ်ဆိုတဲ့စိတ်ဗျ။ ပိုဆိုးတာက ကျနော့်တစ်ဘ၀လုံး ဘယ်သူ့ရည်းစားကိုမှ အဲ့လို မလုပ်ခဲ့ဖူးဘူးရယ်။ ဆိုလိုတာက ကျနော့်မှာ အင်မတန်ချစ်ရတဲ့ ချစ်သူတစ်ယောက်ရှိမယ်ဗျာ။ ကျနော်သူ့အနားမရှိတဲ့ အချိန် ကျနော့်ချစ်သူက အနေနီးစပ်သွားလို့ တခြားလူတစ်ယောက်ယောက်နဲ့ခုလို အုပ်နေကြတယ်ဆိုပါတော့။

ဘယ်လိုခံစားရမလဲဗျာ။ ဟာ! ချမ်းကို မင့်ဟာက သောက်တလွှဲကွာ လို့အပြစ်တင်လည်းခံရမှာပဲ။ ကျနော်လူကောင်းမဟုတ်မှန်းခင်ဗျားတို့သိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီလိုကြီးမလုပ်ချင်ဘူးဗျ။ ကျနော့်ဘ၀မှာ ရည်းစားတွေ၂ယောက်ပြူးထားခဲ့ဖူးသလို၊ ကြိုက်တဲ့ရည်းစားတိုင်းအိပ်ဖူးခဲ့တာပဲလေ။ ဒီလိုတော့ တစ်ခါမှမလုပ်ဖူးဘူး။

လုပ်လည်းမလုပ်ချင်ဘူး။ ဟုတ်ပါတယ် ဒီအခြေနေရောက်မှ ဘာထကြောင်တာလဲဆိုပီး အမေးခံရရင် ကျနော်လည်းမပြောတတ်ဘူး။ ကျနော်နောင်တရသွားတယ်။ ငါမှားတယ်။ ဒါပဲ။ သူတပါး သားမယားတော့မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် သူ့ကောင်လေးက သူ့ကို(ကျနော် ရူပဗေဒဆရာမလေးကိုချစ်သလို၊ ပီယာနိုတီးတဲ့ မမ၀င်နီ့ကို ချစ်သလိုမျိုးချစ်နေခဲ့ရင်)

ဘယ်လောက်ရင်ကွဲရှာမလဲဗျာ။ ဒီကောင်မလေးကိုယ်တိုင်က အလိုတူ အလိုပါ ပဲဟာလို့ပြောရရင်လည်း မဟုတ်သေးဘူး။ မိန်းကလေးတွေက ခင်တတ်မင်တတ်တယ်။ သဒ္ဓါလွန်တတ်တယ်။ အဲ့ဒီမှာ ကျနော့်လို သောက်ကျင့်မကောင်းတဲ့ ဟိုတို့ဒီတို့ ညာတာပါတေးကောင်မျိုးနဲ့ အတွေ့မှာ ကို်ယ်နောက်စိတ်ပါ(ကိုယ်ခန္ဓာအထိတွေ့ကြောင့်စိတ်ပါလာတာ) ဖြစ်

တတ်တာမို့ သူ့ကိုအပြစ်မတင်သင့်ပါဘူးဗျာ။(ခင်ဗျားတို့ထဲမှာ ချစ်သူကောင်မလေးရှိတဲ့ ဆရာသမားတွေသတိထားကြပါ ချမ်းကိုလို လူယုတ်မာတွေနေရာတိုင်းမှာရှိတတ်ပါတယ် )

အဲ့ဒီမှာ ငူငိုင်ငိုင်ဖြစ်ပီး မောင်ချမ်းကိုရဲ့ မာတင်းနေတဲ့ ဒုံးပျံကြီးဟာ ဒုံးပျော့ကြီးဖြစ်သွားပါလေသတည်းပေါ့ဆရာတို့ရယ်။

ဟာ မအေဘေးးး ဆိုပီး ဆဲနေကြပီမဟုတ်လားဟီးဟီး။ တတ်နိုင်ဘူး ငါ့လူတို့ရာ။ ကျနော့်သောက်ကျင့်ကို အရင်းအတိုင်းဖောက်သယ်ချနေတာမို့ သည်းခံကြလော့။ တိုတိုနဲ့လိုရင်းဆက်ပြောရရင် ဘာမှဆက်မလုပ်ဖြစ်တော့ဘူး။ မျက်နာပျက်ပျက်နဲ့ရပ်လိုက်တယ်။ အောက်မှာ ပက်လှန်လေးခံဖို့ပြင်နေတဲ့ ညီမလေးကလည်း ဘာဖြစ်တာတုံးအကိုရာ.. ဆိုပီးမျက်နာပျက်ပျက်လေးနဲ့

အတင်းထပီး ကျနော့်ကိုဆွဲဖက်လာတယ်။ လက်တစ်ဖက်ကလည်း ဒုံးပျော့လဖတ် ကြီးကို ဆွဲပီးဆွပေးသေးတယ်။ မရတော့ဘူးဗျ။ တန်ပါရရီပန်းသေသွားပီဟီဟိ။ ကြိုက်သလိုသာ လာဆွချေ။ မရတော့ပါ။ သူ့ကို အသာလေးတွန်းဖယ်လိုက်ပီး ခွေအိပ်လိုက်မိတယ်။ နားမလည်နိုင်တဲ့ မျက်နာလေးနဲ့ ကျနော့်ကို ငေးရင်း သူလည်းအ၀တ်တွေပြန်၀တ်ပီး ဟိုဖက်လှည့်ခွေခွေလေးအိပ်

ပျော်သွားရှာတယ်။

ဆက်ရန်