မင်းသားကြီး အပိုင်း ၁

အမြင့်ကြောက်သော ငှက်

အတော်ဈေးကြီးကြီးပေးရတဲ့ VIP ကေတီဗွီ အခန်းတစ်ခုမှာ ရွှေရတီ တစ်ယောက်တည်း။ ဝိတ်တာက လာချပေးတဲ့ ဝိုင်ကိုသောက်ကာ အသင့်မှာထားတဲ့ ဆလာမီတစ်ပွဲကိုစားရင်း စိိုင်းတံခွန် အလာကို စောင့်နေတာပေါ့။

စိုင်းတံခွန်ဆိုတာက ခုလက်ရှိ ရုပ်ရှင်လောကမှာ အောင်မြင်မှုအရှိန်ကောင်းကောင်း စတင်ရရှိနေတဲ့ ဗီဒီယိုမင်းသားတစ်ယောက်။ အရပ်မြင့်မြင့် ရုပ်ရည်သန့်သန့် စမတ်ကျကျ နဲ့ မိန်းကလေးတိုင်း နှစ်ခါပြန်ငေးရမည့်သူ။ ရွှေရတီက စိုင်းတံခွန်ရဲ့ ဖန် စစ်စစ်လေ။

အမှန်ဆို ရွှေရတီ့မှာ သူရအောင် ဆိုတဲ့ ချစ်သူတစ်ယောက်ရှိလေရဲ့။ ခုခေတ်လူငယ်တွေ သဘာဝအတိုင်း ကျူးကျူးလွန်လွန် ရင်းရင်းနီးနီးလည်း နေပြီးသား။ ဒါပေမယ့် သူရအောင်ကိုချစ်တာက တပိုင်း စိုင်းတံခွန်ကို ခရက်တာက တစ်ပိုင်း သတ်သတ်စီရယ် . .။

ချစ်သူ သူရအောင် မကြိုက်တဲ့ကြားက စိုင်းတံခွန်ကို လိုက် ခရက်ရင်း ရွှေရတီကံကောင်းချင်တော့ စိုင်းတံခွန်က သူမကို မှတ်မှတ်ထင်ထင်ဖြစ်သွားစေမယ့် အကြောင်းတရားတွေဖန်လာခဲ့တယ်။ စိုင်းတံခွန်ရဲ့ ဖန်တွေထဲက မဲဖောက်ပြီး ၅ ယောက်ရွေးချယ်လို့ စိုင်းတံခွန်နဲ့ ညစာအတူတူစားရင်း စကားစမြီပြောကြတဲ့ အစီအစဉ်ကို ရုပ်သံလိုင်းတစ်ခုက တင်ဆက်ရာမှာ ရွှေရတီမဲပေါက်ခဲ့တယ်။

ညစာအတူလာစားတဲ့ ပရိတ်သတ် ၅ ယောက်ထဲမှာ ရွှေရတီက အသားဖြူ ဖြူ အရပ်မြင့်မြင့် မျက်နှာချောချော ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်လှလှ မိန်းကလေးတစ်ဦးဖြစ်နေတော့ စိုင်းတံခွန် ကလည်း ရွှေရတီကို သတိထားမိသွားဟန်တူတယ်။ ညစာစားပွဲအပြီးမှာ ဖန် ၅ ယောက်စလုံးကို စိုင်းတံခွန်က သူ့ဖုန်းနံပါတ်ပေးလိုက်ပေမယ့် တကယ်တမ်းနောက်တစ်နေ့ညမှာ ရွှေရတီဆီ ဖုန်းစဆက်လာသူက စိုင်းတံခွန်ဖြစ်နေတယ်။ ဒီလိုနဲ့ စိုင်းတံခွန် နဲ့ ရွှေရတီတို့ဟာ ညတိုင်းလိုလို ဖုန်းအကြာကြီးပြောဖြစ်ကြတယ်။

ဒါကို သူရအောင်သိတော့ အတော်လေးမကြေမချမ်းဖြစ် တော့တာပေါ့။ ရွှေရတီ့ အခန်းမှာ အတူလာနေတဲ့ သူငယ်ချင်း ဇွန်သူဝင်း ကလည်း . . ဆယ်လီ တွေနဲ့ အရမ်းကြီးမရောသင့်ကြောင်း. . ဆယ်လီတွေနဲ့ ခင်မင်စိတ်ကူးယဉ်နေရခြင်းဟာ လက်တွေ့ဘဝမဟုတ်ကြောင်း . .တကယ်တမ်းလက်တွဲရမည့် သူရအောင် ကိုသာအလေးထားသင့်ကြောင်း . .စသဖြင့် ရွှေရတီ့ကို ဖြောင့်ပြတယ်။

ရွှေရတီက နယ်ကနေ ရန်ကုန်ကို ကျောင်းလာတက်နေတာလေ။ မိဘက အတော်အသင့် တတ်နိုင်တာမို့ အခန်းလုံးခြင်းငှားပြီး တစ်ယောက်တည်နေတယ်။ ဇွန်သူဝင်းက ရန်ကုန်သူ။ အင်မတန်ချမ်းသာတဲ့ မိဘကမွေးဖွားလာတဲ့ တစ်ဦးတည်းသောသမီး။ ရွှေရတီနဲ့ကျောင်းမှာ တွေ့ကြပြီး ခင်လွန်းလို့ ရွှေရတီ့အခန်းမှာလာနေတာ။ သူရအောင် နဲ့ ဇွန်သူဝင်းက သူငယ်ချင်းတွေလေ။ သူရအောင် ဘယ်လောက် သဝန်တိုပြီး ပြသနာရှာနေပါစေ . .ဇွန်သူဝင်း ဘယ်လို တားမြစ် နားချ နေပါစေ . .ရွှေရတီကတော့ စိုင်းတံခွန်နဲ့ ဖုန်းပြောမပျက်ခဲ့ဘူး။

ဒီလိုနဲ့ တစ်နေ့ စိုင်းတံခွန်ဆီက ဖုန်းဝင်လာတယ်။ ဆက်နေ့ကြဖုန်းနံပါတ်မဟုတ်လို့ ရွှေရတီ အံ့အားတသင့်မေးကြည့်လိုက်တော့ . . .

'' ရှူတင်ကဖုန်းနဲ့ လှမ်းဆက်တာ။ အပြင်မှာတွေ့ချ င်တယ်။ သီချင်းဆိုရင်း ညစာစားကြမယ်။ ခု ည x x x x KTV မှာ ဆုံကြရအောင်။ ည ၇ နာရီအရောက် အဲ့ဒီကိုသွားနှင့်လိုက်။ ချ ပေးတဲ့ Light food လေးတွေ စားထားနှင့်။ ကိုယ်ရှူ တင်ပြီးတာနဲ့ တန်းဝင်ခဲ့မယ် ''. . .တဲ့။

ရွှေရတီ အင်မတန်ပျော်ရွှင်သွားတယ်။ ညနေရောက်တော့ အလှပဆုံးပြင်ဆင်ချယ်သပြီး ချိန်းဆိုရာနေရာကို ထွက်ခဲ့တော့တာပေါ့။ ခုတလောက သူရအောင်ကို ဘတ်ထားတော့ ခေါင်းထဲထည့်စရာမလိုဘူး။ ဇွန်သူဝင်း ကလည်း သူ့အမေနေမကောင်းလို့ ဒီရက်ပိုင်းတွေ အိမ်ခဏပြန်နေတယ်။ ဒါ့ကြောင့် ရွှေရတီကို ဘာလည်း ညာလည်း မေးမြန်းတားဆီးမယ့်သူ တစ်ယောက်မှ မရှိဘူး။ အရာအားလုံး လွတ်လွတ်လပ်လပ် ပေါ့ပေါ့ပါးပါးပဲ။

အပြာရောင် ဒင်းမ်လိုက်က လိုတာထက်ပို မှောင်နေတယ်လို့ထင်ရတယ်။ ဝိုင်သောက် အစားစားရင်း ရွှေရတီ ခေါင်းထဲမှာ ရီဝေဝေ ဖြစ်လာပြီး တကိုယ်လုံးလည်း ထူပိန်းပိန်းခံစားလာရတယ်။ ဒါကြောင့် လမ်းလေးဘာလေးလျှောက်ဖို့ အခန်းအပြင်ကို ထွက်မယ်အလုပ်မှာ အခန်းတခါးပွင့်လာပါလေကော။ ရွှေရတီ ကြည့်လိုက်တော့ အခန်းဝမှာရပ်နေတဲ့ စိုင်းတံခွန့်မျက်နှာကို အပြင်ကမီးရောင်နဲ့ ထင်ထင်ရှားရှား မြင်လိုက်ရတယ်။

'' ရတီ ရောက်နေတာကြာပြီလားး ''

စိုင်းတံခွန်က မေးလည်းမေး . . .တံခါးပိတ်ကာ အခန်းထဲကို ဝင်လာခဲ့တယ်။ ရောက်တာနဲ့ ၎င်းက ရွှေရတီနားကို အတော်ကိုနီးနီးကပ်ကပ်ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး သူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်လေးကို သိမ်းဖက်လိုက်တော့

'' အို . . .''

ရွှေရတီ့ ပါးစပ်မှ အာမေဋိတ်သံလေးတစ်ချက်ထွက်သွားတော့တာပေါ့။

ယောင်္ကျားလေးအတွေ့အကြုံ အတော်ရှိပေမယ့် ဒီတစ်ခါတော့ ရွှေရတီ ဘယ်လိုဖြစ်မှန်းမသိဘဲ ပုခုံးကိုအဖက်ခံရရုံနဲ့တင် ကြက်သီးတဖြန်းဖြန်းထသွားပြီး အသက်ရှူလည်း အတော်ကို မြန်လာခဲ့တယ်။

. . . . ကိုစိုင်းတံခွန်နဲ့ နှစ်ယောက်တည်းတွေ့ရလို့ ငါရင်ခုန်နေတာ ဖြစ်မှာပါလေ . . . .လို့ ရွှေရတီ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ဆန်းစစ်တွေးတောနေဆဲမှာပဲ စိုင်းတံခွန်က သူမကိုဖက်ထားရင်းရမုက ခလုပ်တွေကိုနှိပ်လိုက်တော့ တီဗီပွင့်သွားပြီး သီချင်းသံတွေ တဒုန်းဒုန်းထွက်လာပါလေကော။ အဲ့ဒီနောက် စိုင်းတံခွန်က ရွှေရတီ့ကို ဆိုဖာ ထိုင်ခုံပေါ်ကို လှဲချ လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့လို့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းနမ်းရှုံ့တော့တယ်။

မသင့်ဘူး မတော်ဘူး ဒီလိုလုပ်တာ သူမရဲ့ချစ်သူ သူရအောင်အပေါ်မှာ သစ္စာဖောက်ရာကျတယ် . .ဆိုတာကို စိတ်ကသိနေပေမယ့် . . .ရွှေရတီ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ဘယ်လိုမှ ထိန်းချုပ်လို့မရဘဲ စိုင်းတံခွန်ရဲ့အနမ်းတွေကို မက်မက်မောမော တုန့်ပြန်နေမိတယ်။

နှစ်ယောက်သား အားရအောင် လုံးထွေးနမ်းရှုံ့ပြီးကြတော့ စိုင်းတံခွန်က ဆိုဖာထိုင်ခုံပေါ်မှာ ပြန်ထိုင်လို့ သူဝတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီက ခါးပတ် ကြယ်သီး ဇစ် တွေဖြု တ်ပြီး ဘောင်းဘီကို ဒူးအထိချွတ်ချ လိုက်တယ်။

'' လာ. .ရတီ ကိုယ့်ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက် ''

စိုင်းတံခွန်ရဲ့ စကားကိုကြားလိုက်ရတော့ သူရအောင်နဲ့ အတူတူနေဖူးထားတဲ့ ရွှေရတီအနေနဲ့ ဘာလုပ်ခိုင်းတယ်ဆိုတာ တန်း သဘောပေါက်တာပေါ့။ ရှက်လည်း အရမ်း ရှက်သွားတယ်။

ဒါပေမယ့် သူမရဲ့ ရိုးတွင်းချဉ်ဆီတွေနာဗ်ကြောတွေ ထဲမှာ တစ်စုံတစ်ရာက ထိန်းချုပ်နေသလို ဖြစ်နေပြီ။ ရာဂစိတ် တဏှာစိတ်တွေ တစိမ့်စိမ့်တက်လာတာမို့ ငြင်းဆန်ဖို့ကြိုးစားနေရင်းကပဲ ရွှေရတီတစ်ယောက် အသက်ရှူ သံတွေပြင်းလာပြီး စိုင်းတံခွန်ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ချ လိုက်ရတော့တယ်။ ရွှေရတီရဲ့နှုတ်ခမ်းတစ်စုံဟာ စိုင်းတံခွန် ဖြစ်စေချင်တဲ့ နေရာကို အလိုလိုရောက်သွားလျှက် ခေါင်းကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ခပ်မြန်မြန်လုပ်ရင်း ၎င်းရဲ့ဆန္ဒကို အပြည့်အဝကို ဖြည့်ဆည်းပေးနေမိတော့တယ်။

'' လာ . . ရတီ တော်ပြီ ''

စိုင်းတံခွန်က ရွှေရတီကို ခုံပေါ်ပြန်တင်ပြီး နမ်းရင်းရှုံရင်း အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ပြစ်လိုက်တယ်။ ရွှေရတီ ကတော့ အတော်ကိုမိန်းမောပြီး တဟင်းဟင်း တဟားဟာ ဖြစ်နေပြီ။ ဒီအချိန်မှာ တံခါးပွင့်လာပြီး အခန်းထဲကို လူတစ်ယောက် ထပ်ဝင်လာတယ်။

အဝတ်မရှိတော့ဘဲ တကိုယ်လုံး ဟာလာဟင်းလင်းဖြစ်နေတာမို့ အခြားအမျိုးသားတစ်ယောက် ထပ်ရောက်လာပြန်တာကို ရွှေရတီ သေမတတ်ရှက်နေရပေမယ့် စိတ်ထဲက ကြေနပ်မိသလိုမျို။ ငယ်ထိပ်က ခြေဖျားအထိ သူမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့ တဏှာနတ်ကဖမ်းစားထားတယ်။

စိုင်းတံခွန်က ရွှေရတီ့ကို နောက်ကျောဘက်ကသိုင်းဖက်ပြီး သူမရဲ့ ရင်သားဝိုင်းဝိုင်းတွေကို ခပ်ရွရွစတင်ဖြစ်ညှစ်လာတယ်။ နောက်ဝင်လာတဲ့သူကတော့ဒူးထောင်ပေါင်ကားဖြစ်နေတဲ့ ရွှေရတီ့ရှေ့မှာ ထိုင်ချလိုက်ပြီး ပေါင်တံသွယ်သွယ် နှစ်ခုကြားကို အနမ်းမိုးများ အဆက်မပြတ် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ရွာသွန်းတော့တာပဲ။

ရွှေရတီ တစ်ယောက် ဘယ်လိုမှ အောင့်အီးသည်းမခံနိုင်တော့ဘဲ ဆောက်တည်ရာမရ လူးပျံကော့ထိုးရင်း ယောကျ်ားနှစ်ယောက်ကြားမှာ ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်နေတော့တယ်။ သူမရဲ့ အော်သံ ဟစ်သံ တဏှာသံ တွေကလည်း ဆောင်းဘောက်ကထွက်လာတဲ့ သီချင်းသံတွေနဲ့အပြိုင် တစ်ခန်းလုံး ဆူညံလို့။

စိုင်းတံခွန်တို့နှစ်ယောက် ဆယ်မိနစ်လောက် ကောင်းကောင်းပြု စုလိုက်တော့ ရွှေရတီခမြာ တုတ်တုတ်ရွှဲနေတဲ့ ဆိုဖာခုံပေါ်မှာ ပက်လက်ကလေး တဆတ်ဆတ်တုန်ယီနေရှာတော့တာပေါ့။ အော်ရဟစ်ရ ဗြောင်းဆန်ရလွန်းလို့ အရမ်းမောပြီး ပါးစပ်လေး ဟစိဟစိနဲ့ အသက်ကို မနဲရှိုက်ရှူ နေရတဲ့ပုံ။

အခန်းတံခါးပွင့်လာပြီး လူနှစ်ယောက်ထပ်ဝင်လာသော်လည်း ရွှေရတီကတော့ ရှက်ရကောင်မှန်း ကြောက်ရကောင်းမှန်းမသိတော့။ အခုချက်ခြင်း အမျိုးသားတစ်ယောက်ယောက်နဲ့ အပြင်းထန်ဆုံး စပ်ယှက်ပြစ်လိုက်ချင်တဲ့ စိတ်ဆန္ဒတွေသာ သူမရဲ့ခေါင်းထဲမှာ တဖွားဖွား ပေါ်နေတော့တယ်။

အခန်းမှောင်နေလို့ ဘာမှ သဲသဲကွဲကွဲ မမြင်ရပေမယ့် . . .ရွှေရတီကတော့ မောပမ်းနေတဲ့ကြားက အားယူခေါင်းထောင်ပြီး အမျိုးသားတွေအားလုံးကို ရီဝေဝေအကြည့်နဲ့ လိုက်ကြည့်နေလေရဲ့ ။သူမရဲ့ မျ က်ဝန်းအိမ်တွေမှာ ရာဂအရောင်တို့ က ပြည့်လျှမ်းလျှက် . . ။

.

ရွှေရတီ သတိရလာချိန် . . .အခန်းကို ပြန်ရောက်နေတယ်။ စဉ်းစားလိုက်တော့ ကိုစိုင်းတံခွန် အပါအဝင် သူ့သူငယ်ချ င်းသုံးယောက်နဲ့ သူမရဲ့ ဇာတ်လမ်းက ခေါင်းထဲမှာ ရီဝေဝေနဲ့ တဖြေးဖြေးပြန်ပေါ်လာတော့တယ်။

'' ငါ . . . ဆေးခတ်ခံရပြီ ''

ရွှေရတီလည်း ကပိုကယိုဖြစ်နေတဲ့ အဝတ်အစားတွေကိုတောင် သေခြာပြန်မဝတ်နိုင်တော့ဘဲ ချုံးပွဲချငိုမိလိုက်တော့တာပေါ့။

အင်မတန်ရှက်ဖို့ကောင်းတဲ့ ဖြစ်ရပ်။ အမျိုးသားလေးဦးနှင့် အခန်းတစ်ခန်းထဲမှာ ဖြစ်ချင်တိုင်းကို ပက်ပက်ဆက်ဆက်ဖြစ်ခဲ့သည့် သူမ။ ယောကျ်ားမပီသဘဲ ယုတ်မာလွန်းလှတဲ့ ကိုစိုင်းတံခွန်ရဲ့ အကြံအစည်။ ၎င်းအပေါ်ထားတဲ့ သူမရဲ့ ယုံကြည်မှု လေးစားမှု ချစ်ခင်မြတ်နိုးမှု ရူးသွပ်မှု တွေကို အလွဲသုံးစားလုပ်ရက်လေခြင်း . . .

ရှက်စိတ် ဝမ်းနည်းစိတ် ဒေါသစိတ် မခံမရပ်နိုင်စိတ် . .စသဖြင့် စိတ် စေတသိတ် မျိုးစုံက ရွှေရတီကို ကောင်းကောင်းနှိပ်ဆက်ကြတော့တယ်။

. . .သူရအောင်ကို ငါဘယ်လို လိပ်ပြာသန့်သန့်နဲ့ ရှေ့ဆက်လက်တွဲပါ့မလဲ။ ငါ့အပေါ်အမြဲစေတနာထားတဲ့ သူငယ်ချ င်းဇွန်သူဝင်း ကို ငါဘယ်လို မျက်နှာပြပါ့မလဲ။ မှောင်မှောင်မဲမဲထဲမှာမို့ စိုင်းတံခွန် ကလွဲရင် ကျန်တဲ့လူတွေကို ငါမသိဘူး။ ဒီလူတွေကတော့ ငါ့ကို ကောင်းကောင်းသိနေကြတော့မှာ။ ဘယ်လိုမျက်နှာမျိုးနဲ့ ငါအပြင်ထွက်ရပါတော့မလဲ။ ငါ့မိဘတွေသာ ဒီအဖြစ်ကိုသိကြရင် . . . .

စသဖြင့် တစ်ယောက်တည်းတွေးရင်းတောရင်း ရွှေရတီ့ရင်ထဲမှာ မွန်းကြပ်သထက်မက မွန်းကြပ်လာတော့တယ်။ မွန်းကြပ်မှုတွေကို ဖြေရှင်းဖောက်ထွက်ဖို့ အဖြေရှာလိုက်တော့ နောက်ဆုံးမှာ အကောင်းဆုံးဖြစ်မယ်ထင်တဲ့ အဖြေတစ်ခုကို သူမရွေးချယ်လိုက်မိသွားပါကော။ အဲ့အဖြေက. . လက်ကောက်ဝတ်ကို ခဲချွန်ဓားနဲ့ ဖြတ်လိုက်ခြင်းပါပဲ။

ရက်စက်တယ် . . ရှင်သိပ်ရင်စက်တယ် စိုင်းတံခွန် . .ရှင့်ကို ကျွန်မ ဘယ်တော့မှ ခွင့်မလွှတ်ဘူးး . . .ရှင်တစ်နေ့ ကျွန်မအကြောင်း ကောင်းကောင်း သိစေရမယ် . . . .

လက်ကောက်ဝတ် မှ သွေးတွေတစိမ့်စိမ့် စီးထွက်လာသလို ရွှေရတီ့ရဲ့ အသက်ဓာတ်လည်း သူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်မှ တဖြေးဖြေး နှုတ်ဆက်ထွက်ခွာသွားပါတော့တယ်။

ဝေယံ ဆိုတာ ဦးမြင့်ဝေရဲ့ တစ်ဦးတည်းသောသား။ ဦးမြင့်ဝေက အသက် ၄၅ နှစ်လောက်ပဲရှိသေးပေမယ့် သူတို့မြို့နယ်တစ်ဝှိက်မှာ ကျိကျိတက်အောင်ချမ်းသာတဲ့ သူဌေးလို့ ပြောလို့ရတယ်။ လယ်ယာချောင်းမြောင်း အမြောက်အများပိုင်တဲ့အပြင် ဆန်ဆက် ဆီစက်တွေလည်း လေးငါးလုံးရှိတယ်။ အဲ့ဒါတွေကို လူယုံ မာန်နေဂျာ တွေနဲ့လွှဲထားပြီး ဦးမြင့်ဝေကိုယ်တိုင်ကတော့ ဈေးအနီးမိန်းလမ်းပေါ်က လိုသမျှ အကုန်ရနိုင်တဲ့ အောင်ချမ်းသာ ကုန်တိုက်စတိုးဆိုင်ကြီးမှာပဲ ထိုင်လေ့ရှိတယ်။

ဦးမြင့်ဝေတို့ သားအဖဟာ မြို့စွန် ခြံကျယ်ကြီးထဲက ရှေးဟောင်း နှစ်ထပ် ကျွန်းအိမ်အကြီးကြီးမှာ တပည့်တပမ်းအစုံအလင်နဲ့ နေထိုင်ကြတာ။ ဝေယံအမေဆုံးပါးသွားပြီး နှစ်အတော်ကြာကြာအထိ ဦးမြင့်ဝေက နောက်အိမ်ထောင်မပြုဘဲနေခဲ့ပေမယ့် ဝေယံ့အသက် ၁၉ နှစ်မှာတော့ ဦးမြင့်ဝေဟာ ဒေါ်သူဇာမြို င် ဆိုတဲ့ အသက် ၄၀ လောက် မိန်းမချောတစ်ယောက်နဲ့ လက်ထပ်လိုက်တယ်။

ဒေါ်သူဇာမြိုင် အိမ်ပေါ်ရောက်လာတော့ သူသူပိုင် အမည်ရတဲ့ ဝေယံနဲ့မတိမ်းမယိမ်း သမီးတစ်ယောက်ပါလာတာမို့ ဝေယံတစ်ယောက် အလကားနေရင်း မိထွေးကော မိထွေးဘက်က ညီမပါ ရခဲ့တော့တာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ဝေယံက ဒေါ်သူဇာမြို င်တို့ သားအမိရဲ့ အပြောအဆိုအနေအထိုင်တွေကို သိပ်စိတ်ထဲမတွေ့လှဘူး။ ဖခင်ကို ငွေမက်လို့ လာကပ်တယ် လို့ပဲ ဝေယံ ယူဆမိတယ်။ ဒါကြောင့် အဲ့ဒီနှစ်ယောက်ကို ခပ်တန်းတန်းပဲ ဆက်ဆံပြီး အခြေအနေကိုစောင့်ကြည့်နေခဲ့တယ်။

ဖခင် ဦးမြင့်ဝေ နဲ့လက်ထပ်ပြီး တစ်နှစ်နီးပါးအကြာမှာတော့ ဒေါ်သူဇာမြို င်တို့ အကြံအစည် တစ်မျိုးထပ်တိုးလာပြန်တယ်။ သူသူပိုင်နဲ့ ဝေယံ့ကို နေရာချချင်လို့ ဦးမြင့်ဝေက တဆင့် နေ့စဉ်နားချ နေတော့တာ။ မအေတူသမီးမို့ သူသူပိုင့် အချောလည်းမသေးပေမယ့် ဝေယံ ဘယ်လိုမှ ခံစားလို့မရဘူး။ သားမိနှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ လောဘအဆွယ်ငေါငေါတွေကို သိမြင်နေရတာလည်း ပါတာပေါ့။

ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမြင့်ဝေသာ အမှန်ကို မမြင်နိုင်ဘဲ ဒေါ်သူဇာမြို င်ရဲ့ ပြု စုယုယမှုတွေအောက်မှာ အပျော်ကြီးပျော်နေတော့တာ။ ဒါကြောင့် ဝေယံလည်း ဖခင်နဲ့အတိုက်အခံမလုပ်ချင်လို့ သူသူဟန်နဲ့ လက်ထပ်ဖို့ကို ခေါင်းမငြိမ့်ခေါင်းမခါဘဲ ဟိုလိုလို ဒီလိုလို လုပ်နေလိုက်တော့တယ်။

တစ်ညမှာ ဝေယံ အိပ်မပျော်လို့ ဓာတ်မီးယူပြီး ခြံထဲဆင်းလမ်းလျှောက်ဖြစ်တယ်။ ခြံထဲမှာတော့ အတော်ကို တိတ်ဆိတ်လျှက်။ ညဉ့်နက်သည်အထိ ဆူဆူညံညံစည်စည်ကားကားရှိနေတတ်တဲ့ နောက်ဖေး အလုပ်သမားတန်းလျှားပင် မီးတွေပိတ် အသံတွေ တိတ်လို့။ ခြံစောင့် လှမောင်ကြီးရဲ့တဲပြတင်းပွင့်နေလို့ ဓာတ်မီးနဲ့ အထဲကိုထိုးကြည်လိုက်တော့ ခြင်ထောင်မထောင်ဘဲ ပုလင်းထောင်ကာ ဖျာပေါ်မှာ တခေါခေါဟောက်လျှက်။

'' သြော် . .အတော်တာဝန်ကြေတဲ့ ခြံစောင့်ပဲ . . .''

လို့ စိတ်ပျက်လက်ပျက်တွေးတောရင်း ဝေယံ အိမ်ရဲ့ညာဘက်ကို ပတ်လျှောက်မိခဲ့ရာ အိမ်ပေါ်ထပ်ပြတင်း ပေါက်တစ်ပေါက်ပွင့်နေပြီး မီးရောင်လင်းနေတာကိုမြင်ရတယ်။ သရက်သီးခူးတဲ့ လှေကားရှည်ကလည်း အဲ့ဒီပြတင်းပေါက်ကို ကပ်ထောင်ထားလို့။ ဝေယံလည်း အံ့သြသွားတာပေါ့။

'' ဟင် . .ဒါ သူသူပိုင်ရဲ့ အခန်းပဲ။ မဟုတ်မှလွဲရော . . .ဒီကလေးမ အခန်းထဲကို ဘဲခေါ်ချိန်းတွေ့နေတာလားမသိဘူး . . .''

လို့ ဝေယံ ခန့်မှန်းလိုက်မိပြီး သေခြာအောင် စုံစမ်းဖို့ အိမ်ထဲကို ပြန်ဝင်လာခဲ့တော့တယ်။

.

.

.

မွေးကတည်းက နေလာခဲ့တဲ့အိမ်ဆိုတော့ ဘယ်အခန်းကို ချောင်းဖို့ ဘယ်မှာအပေါက်ရှိလည်း ဝေယံ အားလုံးသိတယ်။ ကြည့်လိုက်တော့ . . . သေခြာသွားပြီ။ နှစ်ယောက်စလုံး ကုတင်ပေါ်မှာ ကိုယ်တုံးလုံးတွေနဲ့။ မယ်မင်းကြီးမက သူ့အကောင်ပေါ်ကို တက်ခွပြီး ကောင်းကောင်း ဆောင့်နေတာ။ ဝေယံကြည်နေတဲ့အပေါက်ကဆို သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးကို ဘေးတိုက် အနေအထားနဲ့ ရှင်းနေအောင်မြင်ရတယ်။

'' သာမာန်အချိန်သာ ကြည့်မကောင်းတာ။ ဒီလိုကျတော့လည်း သူသူပိုင်က ဆွဲဆောင်မှုရှိသား။ အသားလည်းဖြူ တယ်။ ကိုယ်လုံးလည်း အတော်လှတယ် ။ ဏှာလည်း အတော်ထန်ပုံပဲ. . . . ''

ဝေယံ တွေးတောနေဆဲမှာ အမျိုးသားဖြစ်သူက သူသူပိုင့်ရဲ့ပေါင်တစ်ဖက်ကို မပြီး ပက်လက်လှဲနေရက ထထွက်လိုက်တယ်။ အဲ့ဒီနောက် လေးဘက်ကုန်းဖြစ်နေတဲ့ သူသူပိုင့်ရဲ့နောက်မှာနေရယူပြီး သူမရဲ့ခါးသိမ်သိမ်လေးကို လက်နှစ်ဘက်နဲ့ ဆွဲ ဆွဲပြီး ခပ်တင်းတင်း သုတ်ပါလေကော။ ဒီတစ်ခါတော့ သူသူပိုင်တစ်ယောက် ဘယ်လိုမှ အောင့်အီးမြို သိပ်လို့ မရတော့ဘူးထင်ပါရဲ့။ ခေါင်းကိုဘယ်ညာခါရမ်းရင်း အမေတွေ မောင်တွေ တပြီး ခပ်ကျယ်ကျယ်ကို အော်ဟစ်ငြီးညူ နေရရှာတော့တယ်။ ဝေယံ ရပ်ချောင်းနေတဲ့ အခန်းအပြင်ဘက်ကတောင် သူမရဲ့အသံတွေကို အတိုင်းသားကြားနေရတော့တာ။

အတော်ကိုကြည့်ကောင်းပေမယ့် သူသူပိုင်တို့ ချစ်ဇာတ်လမ်းကို ဝေယံ ဆက်မကြည့်ချင်တာကြောင့် သံယောဇဉ်ဖြတ်ပြီး ထွက်လာခဲ့တော့တယ်။ ဝေယံ ကိုယ့်အိပ်ခန်းကိုကိုယ် ပြန်လာခဲ့ရာ ဖခင်နဲ့ မိထွေးတို့ ရဲ့ အခန်းရှေ့ဖြတ်အလျှောက် အခန်းထဲကထွက်လာတဲ့ စကားသံတွေကြောင့် မျ က်လုံးပြူ းသွားတော့တယ်။

'' ကိုမြင့်ဝေရယ် . .ရှင့်သားက လူကြီးတွေရှေ့မှာ ကျွန်မသမီးကို ကြိုက်သလိုလို မကြိုက်သလိုလို လုပ်နေပေမယ့် ညတိုင်း သမီးနဲ့တွေ့နေပါကော။ ကျွန်မသတိထားမိတာ သုံးရက်ရှိပြီ ''

'' ကောင်းတာပေါ့ သူဇာရဲ့။ ကလေးချင်းဒီလို ရည်ငံနေကြပြီးသားဆိုတော့ ကိုယ်တို့ ဘာမှ ထပ်တိုက်တွန်းစရာမလိုတော့ဘူးပေါ့ ။ ရှေ့လသီတင်းကျွတ်တာနဲ့ ဒီနှစ်ယောက်ကို အမြန်ပေးစားလိုက်ရုံပဲ။ ''

'' ဟုတ်ပါတယ်လေ . . . ။ ဒါနဲ့ မောင်ဝေယံ က သမီးနဲ့ခုလို ကျူးကျူးလွန်လွန် ဖြစ်နေပြီးတာတောင် လက်ထပ်ဖို့ကိစ္စပြောတော့ ဘာလို့ အီလည်လည်လုပ်နေတာလည်း ''

'' သြော်. .ဒါကတော့ သူဇာရယ်. . ဒီကောင်က ငယ်ငယ်ကတည်းက သိပ်လျှို့ဝှက်တတ်တာ။ ခုလည်း သူ့အကျင့်အတိုင်း ကိုယ်တို့ကို လျှို့ဝှက်ထားချင်လို့နေမှာပေါ့။ ''

'' အောင်မလေး . . အဖေနဲ့ သားနဲ့က လိုက်လည်းလိုက်ပါတယ်။ နေ့ဘက်ကြတော့ မခုတ်တတ်တဲ့ကြောင်လို . .ညဘက်ကျ မှ သူများသမီးအခန်းကိုသွားနေတာဆိုတော့ တကယ်တည်းမပြောလိုက်ချ င်ဘူး ဟွန့် . . .။ သမီးလေးရဲ့အသံ ဒီကတောင် တစ်ချက်တစ်ချက်ကြားနေရတယ်။ ကြမ်းကလည်း လှုပ်လိုက်တာမှ တဒုန်းဒုန်းပဲ ''

'' ဟုတ်ပါပြီကွာ . . .သားလေးကို စိတ်ခုမနေပါနဲ့။ ဒီနှစ်သီတင်းကျွတ် သားနဲ့သမီးနဲ့ မင်္ဂလာပွဲ ဖြစ်ကိုဖြစ်စေရမယ်။ ကြေနပ်ပြီလား . . ။ လာ လာ နှုတ်ခမ်းကြီးဆူမနေနဲ့တော့ . . သူဇာလေးရဲ့ အလှတွေ ပျက်ကုန်ပါ့မယ်။

ဒီမှာ ချ စ်ဖို့ကို သားနဲ့သမီးနဲ့ ဇာတ်လမ်းက မပြီးသေးလို့ စောင့်နေရတာ။ ခုတော့ မစောင့်နိုင်တော့ဘူးးး။ သူတို့လည်း သူတို့ဇာတ်လမ်း ကိုယ်တို့လည်း ကိုယ်တို့ဇာတ်လမ်းပေါ့။ မဟုတ်ဘူးလားး ဟဲ ဟဲ ''

'' သွားပါ . .လူဆိုးကြီး ကဲ ကိုကဲတယ်။ . . . အို . .အ . .အဲ့လိုမလုပ်နဲ့လေ ။ ကလေးတွေ ကြားကုန်လိမ့်မယ် ခစ် ခစ် ခစ် ''

'' ကြား ကြားး အချ စ်ရယ် . . .''

'' . . . အ . . ဟ ဟ . . ကျွ တ် ကျွ တ် အမလေးး ဟင် းးး းးး . . အကိုရယ် . . သိပ်ဆိုးးတာပဲ ''

ဖခင်နဲ့ မိထွေး ဘာတွေဆက်ဖြစ်ကြလည်း ဝေယံ စိတ်မဝင်စားနိုင်တော့။ အခန်းကို အမြန်ပြန်ပြေး အဝတ်အစားတွေထည့် ပိုက်ဆံအပါအဝင် ယူစရာရှိတာယူပြီး အထုတ်အပိုးပြင်ရတော့တယ်။

'' ဒုက္ခပါပဲ။ သူသူပိုင်တို့ဇာတ်လမ်းကို ဘိုးတော်နဲ့ ဘွားတော်က သိနေကြတယ်။ ဒါပေမယ့် ငါနဲ့ထင်နေတာက ပြသနာ။ တကယ်တမ်းတေ့တေ့ဆိုင်ဆိုင်မေးကြရင် ဟိုကောင်မကလည်း ငါနဲ့မဟုတ်ပါဘူးလို့ ငြင်းချင်မှ ငြင်းမှာ။ အာ့ခါကြ ငါ ဒစ်လည်ပြီ။ လှည်းကျိုးထမ်းရပြီ။

အားလုံးဖွင့်ပြောပြီး စောင့်ဖမ်းလိုက်ပြန်လို့ကလည်း မဖြစ်ပြန်ဘူး။ ဟိုကောင်က ဘိုးတော် ဘွားတော် လက်ခံနိုင်တဲ့ ကောင်ဆို တော်သေးရဲ့။ လက်မခံနိုင်လောက်တဲ့ ပေါက်လွှတ်ပဲစား အောက်တန်း တစ်ကောင်ကောင်ဆိုရင် ဒီကိစ္စက နောက်ဆုံး ငါ့ဆီပဲမြားဦးလှည့်လာမှာ။

အဲ့ဒီတော့ ငါ ခုလောလောဆယ် ဒီက ခဏရှောင်နေတာကောင်းမယ်။ ရှောင်ဆို ဘယ်သွားရပါ့မလဲ . . အင်းး ဟုတ်ပြီ။ ဟိုကောင် မြင့်မြတ် ဆီသွားရမယ်။ ဒီကောင့် ရန်ကုန်အိမ်လိပ်စာ ငါ့ကိုပေးထားတာပဲ။ အဲ့ဒီမှာ ခဏသွားခိုနေရမယ် ။

ဟူးးး တော်သေးတာပေါ့ ဘိုးတော်တို့ အခန်းကာထားတဲ့ ပျဉ််ကပါးတော့ သူတို့အသံတွေ ငါကြားလိုက်ရလို့ ။မဟုတ်ရင် ငါ့ဘဝပျက်ကိန်းစိုက်ပြီ။ အင်းး ရန်ကုန်လည်း သွားမယ့်သာ သွားရမှာ။ မွေးကတည်းက သုံးခေါက်လောက်ပဲ ရောက်ဖူးတာမဟုတ်လား။

အို . . ဘာဖြစ်လည်း ။ ပါးစပ်ပါ ရွာရောက်တာပဲ။ ခုဟာက ပါးစပ်ကော ငွေကော သွားရမယ့် လိပ်စာပါ ပါနေမှပဲ။ ယောကျ်ားပဲ။ ဒိုးးမယ်ကွာ ''

စသဖြင့် ဝေယံ တွေးတာပြီးအားတင်းလိုက်ရင်း အထုတ်ကို ဆွဲကာ အိမ်မှ တိတ်တဆိတ် ထွက်ခွာခဲ့ပါတော့တယ်။

ရန်ကုန်ရောက်တော့ ဝေယံ ရွာလည်တော့တာပဲ။ ကျောင်းတက်တုန်းက ခင်မင်ခဲ့တဲ့ သူငယ်ချ င်း မြင့်မြတ် က အိမ်လိပ်စာပေးထားခဲ့ပေမယ့် တကယ်တမ်းသွားကြည့်တော့ အိမ်ပြောင်းသွားကြတာနဲ့ တိုးနေပါကော။ ဘယ်ပြောင်းသွားမှန်းလည်းမသိ။ ဒီကြားထဲမှာလည်း အဆက်အသွယ်က မလုပ်ခဲ့ဖြစ်တော့ ဝေယံကောင်းကောင်း အခက်တွေ့နေတော့တာပေါ့။

နောက်ဆုံး . . .

'' ရောက်တုန်းရောက်ခိုက် ဘုရားအရင် သွားဖူးပြီး ကျန်တာနောက်မှ စဉ်းစားတော့မယ် ''

လို့ အကြံပေါ်လာတာမို့ ရွှေတိဂုံဘုရားရှိရာကို တက်စီငှား လာခဲ့လိုက်တော့တယ်။ ဘုရားကဆင်းလာတော့ ဘာဆက်လုပ်ပြီး ဘယ်ဆက်သွားရမှန်း ဝေယံမသိပြန်ဘူး။ နေကလည်းအတော်စောင်းလာပြီး မကြာခင်မှောင်တော့မယ်။ ဝေယံလည်း စိတ်ညစ်ညစ်နဲ့ ခေါင်းငိုက်စိုက်ချ လို့ ခြေဦးတည့်ရာလျှောက်နေတုန်း ကားလမ်းမနဲ့ လမ်းသွယ်တစ်ခုအစုံအရောက်မှာ ပြိုင်ကားပုံစံ ကားတစ်စီး လမ်းသွယ်ထဲကထွက်လာပြီး သူ့ကို တိုက်မိသွားပါလေကော။

ဝေယံ လမ်းမပေါ်ကို ခွေခနဲကျ သွားတော့တာပေါ့။ တိုက်တဲ့ကားလည်းရပ်သွားပြီး လိုးလိုးလက်လက်အဝတ်အစားတွေကို ကို့ယို့ကားဝတ်ဆင်ထားတဲ့လူတစ်ယောက် ကားပေါ်ကဆင်းကာ သူ့အနားကိုပြေးလာတယ်။

'' ဟေ့လူ ဘာဖြစ်သွားသေးလည်း . . .''

ထိုသူက ဝေယံကို မေးမြန်းရင်း ထူမဖို့ပြင်လိုက်တယ်။ ဝေယံလည်း ထိုသူ့ကို အားပြု ပြီး ပြန်ထဖို့ လက်ထောက်မယ်လုပ်လိုက်တော့ ဘယ်ဘက်လက်တစ်ခုလုံး ပူထူနေပြီး လက်ထောက်ဖို့နေနေသာသာ လှုပ်လို့တောင်မရတော့မှန်း သတိထားမိသွားတော့တယ်။

လူတွေလည်း ဝိုင်းလာကြပြီ။ တစ်ယောက်တစ်ပေါက်ပြောသံဆိုသံတွေ ဆူညံလို့ . . .

'' ဟာ . .လက်ကျိုးသွားပြီထင်တယ် ''

'' ဆေးရုံပို့ဖို့လုပ် ''

'' ဟာ . .ဘယ်ဖြစ်မလည်း ရဲလာအောင်စောင့်ရမယ်။ တော်ကြာ အမှုပတ်နေမယ် ''

'' အေးး ဒါလည်း ဟုတ်တာပဲ ''

'' ဒီလူတွေတော့ခက်ပြီ။ ခု ဥပဒေပြောင်းသွားပြီ . .မသိကြဘူးလား။ လူနာက အရေးကြီးတယ် ။ လူနာကိုအရင်ကုဖို့လုပ်ပြီး ရဲကိစ္စနောက်မှရှင်းလို့ရတယ် ''

'' ဟေ . .ဟုတ်လားး။ ဒါဆိုကောင်းတာပေါ့။ ''

'' ကဲ ကဲ လေရှည်မနေကြနဲ့ ။ ကားပိုင်ရှင်မောင်ရင်လေးက ဒီက မောင်ရင်လေးကို ဆေးရုံမြန်မြန်ပို့ပေးလိုက်တော့ ''

ဆက်ရန်

အမြင့်ကြောက်သော ငှက်