သခင့် ဆီသို့ အပိုင်း ၈

အမြင့်ကြောက်သော ငှက်

'' ဒီလောက်လည်း ကြောင့်ကျ ပူပန်မနေပါနဲ့ ငွေကိုယ်လေးရယ်။ ကျ ု ပ်တို့ရဲ့ အရေးတော်ပုံ အောင်မှာပါ။ မနက်ဖန် ရင်ဆိုင်ရမယ့် စစ်သေနာပတိကြီးရဲ့ တပ်တော်ကြီးကို ကျ ု ပ်တို့ ဥတ္တရနိဂုံးရွှေတပ်က ကောင်းကောင်းထိန်းချ ု ပ်နိုင်ပါတယ်။ ရာမာဝတီတပ်တော်ကြီးက လူသူ ဆင်မြင်းအင်အား သာလွန်ကောင်းမွန်တယ်ဆိုပေမယ့် လက်နက်အရာမှာ ကျ ု ပ်တို့ရွှေတပ်ကို ဘယ်လိုမှ ယှဉ်နိုင်မှာမဟုတ်ပေဘူး။

ရာမာဝတီတပ်မှာကိုင်ဆွဲတဲ့ မီးပေါက်လက်နက်ဟာ ယမ်းတစ်ခါထိုးပြီးရင် နှစ်ချ က်ပဲအမျ ားဆုံး ပစ်ခတ်နိုင်ပေမယ့် ကျ ု ပ်ရဲ့ရွှေတပ်တော်မှာရှိတဲ့ မီးပေါက်လက်နက်တွေကတော့ ယမ်းတစ်ခါထိုးပြီးရင် ဆယ်ချ က်ကနေ ဆယ့်ငါးချ က်အထိ ဆက်တိုက်ပစ်ခတ်နိုင်သည်ပ။

အမြှောက်တွေဘက်ကိုကြည့်ပြန်ရင်လည်း သူတို့အမြှောက်တွေဟာ အမျ ားဆုံး ၁ ယူဇနာအကွာအဝေးကိုသာ ပစ်ခေတ်နိုင်ပေမယ့် ရွှေတပ်တော်က အမြှောက်ဟာ ၁ ယူဇနာခွဲ အထိ ပစ်ခေတ်နိုင်စွမ်းပါတယ်။ ဒီတော့ တပ်တော်ချ င်းယှဉ်ပြို င်တိုက်ခိုက်ကြမယ်ဆိုသော်မှ ကျ ု ပ်ရဲ့ရွှေတပ်ကို ဦးကြို င်ရဲ့တပ်တော်ကြီး ယှဉ်နိုင်ဖို့ရာမမြင်။

နောက်တစ်ကြောင်းကြည့်ရရင် ကျ ု ပ်တို့က သင့်ရာ ခိုင်ရာမှာ အသေးအခြာရွေးပြီး ခံရမယ့်ခံစစ် ဦးကြို င်တို့က ကြုံ ရာ ကျ ရာကနေ ထိုးဖောက်တိုက်ခိုက်ရမယ့် တိုက်စစ်မဟုတ်ပေလား။ ငွေကိုယ်လေးလည်း ကိုယ်တော်တစ်ပါးပဲလေ။ ဒီလို သေနင်္ဂတွေကို အတော်အတန် သဘောပေါက်မှာပါ။

ဒါပေမယ့် ကျ ု ပ်အနေနဲ့ တပ်နှစ်ခု ရင်ဆိုင်မတွေ့ဘဲ နှစ်ဦးနှစ်ဖက် အသေအပျေ ာက်အထိအခိုက်မရှိနိုင်တဲ့ ညှိနှိုင်းစည်းရုံးရေးဗျ ူ ဟာကိုသာ အသုံးပြု သွားမှာပါ။ တစ်ခုရှိတာက . . . .''

မင်းကြီးက စကားကိုရပ်လိုက်ပြီး သူမ၏ မျ က်နှာလှလှလေးကို တစ်ချ က်ကြည့်လိုက်လေသည်။ ခင်သူဇာလည်း သမင်ပျ ို မလေးတစ်ကောင်ကဲ့သို့ ကြည်လင်ဝိုင်းစက်သော မျ က်လုံးလေးမျ ားနှင့် မင်းကြီး၏ မျ က်နှာတော်ကို ရွှန်းရွှန်းစားစားပြန်ကြည့်လျှ က် မင်းကြီး စကားရှေ့ဆက်ဖို့အရေးကို စိတ်ဝင်တစား စောင့်မျေှ ာ်ငံ့လင့်နေမိလေ၏။

ခင်သူဇာ၏ မျ က်နှာကို အတော်ကြာကြာလေးစိုက်ကြည့်ပြီးကာမှ မင်းကြီးက သက်ပြင်းတစ်ချ က် ဟင်းးခနဲချ လိုက်ပြီး . . .

'' ဒီလို. . .ငွေကိုယ်လေးရဲ့ မနက်ဖန်ခါ ရာမာဝတီတပ်နဲ့ ကျ ု ပ်ရဲ့ရွှေတပ် ထိပ်တိုက်တွေ့ မတွေ့ သေခြာတော့ ပြောလို့ မရသေးဘူးပေါ့။ တကယ်လို့ တိပ်တိုက်တွေ့ပြီး တိုက်ကြခုတ်ကျ ထစ်ကြဆိုရင် ငွေကိုယ့်အနေနဲ့ ဝင်မပါဘဲ ဘေးလွတ်ရာမှာသာ နေစေချ င်တယ်။

ဘာလို့လဲဆိုတော့ ငွေကိုယ်က ကျ ု ပ်ရဲ့ဧည့်သည်လေ။ အိမ်ရှင်တစ်ယောက်အနေနဲ့ ကျ ု ပ်ရဲ့ဧည့်သည်ကို အတတ်နိုင်ဆုံး ဘေးကင်းအောင် ကာကွယ်ရမယ့်တာဝန် ကျ ု ပ်မှာအပြည့်ရှိတယ်။ ပြီးတော့ ငွေကိုယ်က တာရာဒေဝီရဲ့ လက်ရင်းကျွ န်ယုံမဟုတ်လား။ ကျ ု ပ်တို့ ခု ရင်ဆိုင်ကြုံ တွေ့ရမှာက တာရာဒေဝီရဲ့ တပ်တော်ဖြစ်နေတာမို့ ငွေကိုယ်ဝင်ပါရင် ကိုယ့်တပ်ကို ကိုယ်ပြန်တိုက်ခိုက်သလို ဖြစ်တော့မှာပေါ့။

ဒါဆို ငွေကိုယ်တော်ဟာ ငမိုက်သားသုနက္ခတ်နဲ့ပေါင်းပြီး ကိုယ့်သခင်ကိုယ် သစ္စာပြန်ဖောက်တယ် ဆိုတဲ့ အဖြစ်မျ ို း ရာဇဝင်တွင်ရစ်တော့မယ်ပ။ ဒါမျ ို းကို ကျ ု ပ်လုံးဝ အဖြစ်မခံနိုင်ဘူး။

တကယ်လို့ ဦးကြို င်ကို စည်းရုံးလို့ရပြီး ကျ ု ပ်တို့တွေ ရာမာဝတီကို ချ ီတဲ့အချ ိန်မှ ငွေကိုယ်ရဲ့အစွမ်းကို လိုက်ပါပြသပေါ့။ ဒါကြတော့ ကျ ု ပ်ရဲ့ ရွှေတပ်တော်နဲ့ ငွေကိုယ်တို့ ပူးပေါင်းပြီး ကျ ူ းကျေ ာ်သူ မိဂသီတို့ကို မောင်းထုတ်နှိမ်နင်းတယ် ဆိုတဲ့ ရာဇဝင်ကောင်းမျ ို း ငွေကိုယ့်အတွက် ရေးထိုးနိုင်မယ်မဟုတ်လား။

တကယ်ဆို . . .''

မင်းကြီးက စကားမဆက်ဘဲရပ်သွားပြန်သည်။

'' တကယ်ဆို ဘာဖြစ်လဲဟင် . . .''

. . . မင်းကြီးက ခင်သူဇာရဲဲ ပုခုံးလေးနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်လျှ က် သူမရဲ့မျ က်နှာကို စူးစိုက်ကြည့်ကာ . . .

'' တကယ်ဆို . .ကျ ု ပ်ရဲ့ တစ်ကိုယ်ရည် ဆန္ဒအရပြောရရင် ငွေကိုယ်လေးကို ရာမာဝတီနဲ့ ရွှေတပ်တော် စစ်ပွဲ မှာမှ မဟုတ်ဘူး . .ဘယ်စစ်ပွဲကိုမှ မပါစေချ င်တော့တာ ကျ ု ပ်ရဲ့စိတ်ရင်းအမှန်ပါ။ ဟော့ဒီ ဥတ္တရနိဂုံး နန်းတော်မှာသာ မင်းသမီးတစ်ပါးအဖြစ် အေးဆေးသက်သာ နေရစ်ခဲ့စေချ င်တယ်။

ဒါပေမယ့် တာရာ့အပေါ်မှာထားရှိတဲ့ သစ္စာတရားကြောင့် ဒီလိုအခြေအနေမျ ို းကို ငွေကိုယ် လက်ခံမှာမဟုတ်ဘူးဆိုတာ ကျ ု ပ်သိပါတယ်။ ငွေကိုယ့်ရဲ့ ကိုယ်ခံပညာအစွမ်းနဲ့ အကျ ို းအကောင်းအချ ိန်အခါ ခွဲခြားသိတတ်မှုတွေကိုလည်း ကျု ု ပ် အကြွင်းမဲ့ ယုံကြည်တယ်။ ဒါကြောင့်လည်း ရာမာဝတီကို ကျ ု ပ်နဲ့အတူ လိုက်ပါချ ီတက်ဖို့အရေးမှာ ကျ ု ပ်ငွေကိုယ်လေးကို မတားမြစ်တော့တာ ။ ''

.

.

.

မင်းကြီးရဲ့ စကားတို့သည် ခက်သူဇာ၏ နှလုံးသားတစ်စုံကို ဆွဲကိုင်လှုပ်ခါလေပြီ။ သူမသည် ငယ်စဉ် ချ ို ့ချ ို ့တဲ့တဲ့သူဆင်းရဲဘဝမှ ကိုယ်တော်တစ်ဦးဖြစ်လာသည်အထိ ပင်ပန်းခက်ခဲကြီးမျ ားစွာဖြင့် ကြို းစားဖြတ်သန်းခဲ့ရခြင်းဖြစ်လေ၏။ သူမ၏ အခြေအနေသည် လောကတွင် ကိုယ်မှလွဲ၍ ကိုယ်သာလျှ င်ရှိသော ဘဝပင်။

ဖခင်မှာလည်း ဆိုးမိုက်ပေါ့သွမ်း သူဖြစ်သည့်အလျေှ ာက် တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်လွန်းလှ၍ ၎င်းအဆင်ပြေပြေထိုင်ရဖို့ရန်အတွက်သာ အလေးထားသူဖြစ်သည်။ ခင်သူဇာက ချ စ်သလောက် သံယောဇဉ်ထားသလောက် သူမ၏ ဖခင်မှာမူ သူမအတွက် မည်သည့်အခါမှ မငဲ့ကွက်ခဲ့။

သူမအတွက်တွေးပေးသော သူမအတွက်စိုးရိမ်ပူပန်သော သူမအတွက်စေတနာဂရုဏာပြည့်ဝသော စကားမျ ားကို ပထမဦးဆုံးအနေဖြင့် ယခုအခါ မင်းကြီးထံမှ သူမကြားဖူးရချေ ပြီ။

မင်းကြီးသည် အပြင်ပန်း၌ ရဲရင့်တည်ကြည်မာကြောဟန်ရှိသော်လည်း အတွင်းစိတ်နှလုံးမှာမူ လွန်စွာ နူးညံ့သိမ်မွေ့လှ ပေစွ။ မင်းကြီးသည် သူမအတွက် အဖနှင့် သော်၎င်း အစ်ကိုကြီးနှင့်သော်၎င်း အိမ်ဦးနတ်နှင့်သော်၎င်း တူလှပေ၏။

ထိုကဲ့သို့သော ပုဂ္ဂို လ်မျ ို းနှင့် နီးစပ်ခွင့် ရင်းနှီးခွင့် ခင်မင်ခွင့်မျ ား ရရှိပါလျှ က် ရန်သူလိုသဘောထားပြီး အနီးကပ်လုပ်ကြံရမည်ဟူသော တာဝန်မှာ သူမအတွက် ဆိုးဝါးလွန်းသည့် ကြိမ်စာတစ်ခုပင်. . . ရက်စက်လွန်းသော ကံကြမ္မာဆိုးတစ်ခုပင်. . . .

သူမ မည်သို့ ကြံစည်ရပါ့မည်နည်း

သူမ မည်သို့ လုပ်ကိုင်ဆောင်ရွက်ရပါ မည်နည်း

သူမအတွက် ထွက်ပေါက်တစ်ခု လမ်းစတစ်ခုကို မည်သည့်နည်းလမ်းဖြင့် ရှာဖွေတွေ့ရှိနိုင်ပါအံ့နည်း . . . . .

.

.

.

ခင်သူဇာ၏ ခေါင်းထဲတွင် အတွေးမျ ားနှင့် မွန်းကြပ်လာလေသည်။ မိမိဘဝ မိမိအခြေအနေကို တွေးတောဆင်ခြင်ရင်း ဝမ်းပန်းတနည်းဖြစ်လာလေသည်။

မင်းကြီးအား လုပ်ကြံသတ်ဖြတ်ဖို့အသာထား၍ မင်းကြီး၏မျ က်နှာတော် တစ်ချ က်မျှ ညှို းသွားစေရမည့်အဖြစ်ကိုပင် သူမ မလိုလားတော့ပေ။

တစ်ဖက်မှလည်း မွေးသဖခင်၏ အသက်အန္တရာယ်က သူမကို ချ ိမ်းခြောက် ဖိအားပေးလျှ က်။ နောက်ဆုံးတွင် ခင်သူဇာလည်း ထိုအတွေးအာရုံပေါင်းဆုံတို့၏ တဖက်နှင့်တစ်ဖက် အားပြို င်ထိုးနှက်မှုတို့ကို ခံနိုင်စွမ်းမရှိတော့ဘဲ မင်းကြီး၏ ရင်ခွင်ထဲသို့တိုးဝင်ပြီး ကလေးတစ်ယောက်ကဲ့သို့ တဟီး ဟီး ငိုကြွေးချ လိုက်ပါတော့သည်။

.

.

.

မင်းကြီးက သူမကို ဆီးကြို ပွေ့ဖက် လိုက်လေ၏။ ငိုကြွေးရသည့် အကြောင်းအရင်းကိုလည်း တစ်ခွန်းတစ်ပါဒမျှ မမေးဘဲ ခင်သူဇာ၏ ဦးခေါင်းလေး ကြောပြင်လေးမျ ားကိုသာ သူ၏ လက်ဖြင့် ခပ်ဖွဖွ ပုတ်လျှ က် နှစ်သိမ့်ပေးနေလေသည်။ အချ ိန်အတန်ကြာအောင် ခင်သူဇာ အားပါးတရ ငိုကြွေးပြီးသောအခါ မင်းကြီးက . . .

'' ဝမ်းနည်းမနေပါနဲ့တော့ ငွေကိုယ်လေးရယ်။ ကျ ု ပ်နန်းတော်ဆီ ရောက်နေပြီပဲ။ သင့်အတွက် အလုံခြုံ ဆုံး အနွေးထွေးဆုံး ဖြစ်စေရအောင် ကျ ု ပ်ကတိပေးပါတယ် . . .ကဲ တိတ်တော့ တိတ်တော့ ''

ဟု ဆိုကာ သူမ၏ မေးလေးကိုကိုင်မော့လျှ က် ပါးမို့မို့ပေါ်မှ မျ က်ရည်စမျ ားကို ကြင်နာယုယစွ သုတ်ပေးရှာလေ၏။ ထို့နောက် မင်းကြီးက ဆက်လက်၍

'' မနက်ဖန်ခါကစပြီး တိုက်ပွဲတွေ ရင်ဆိုင်ရတော့မည်ပ။ တိုက်ပွဲမဖြစ်ခင် ငွေကိုယ်လေးရဲ့ တေးသံသာလေးကို ကျ ု ပ်နားဆင်ခံစားချ င်လွန်းလှတယ်။ ကျ ု ပ်ကို ငွေကိုယ်ဆိုနေတီးနေ့ကြ '' သခင့် ဆီသို့ '' သီချ င်းလေး ဆိုပြတီးပြပါလား ငွေကိုယ်ရယ်။ ''

ဟု တောင်းဆိုလေသည်။ ခင်သူဇာက အချ ို မြိန်ဆုံး အပြုံ းလှလှလေးတစ်ပွင့်နှင့် မင်းကြီး၏ တောင်းဆိုချ က်ကို လိုက်လျေ ာကြောင်း ဝန်ခံလိုက်လေရာ . . .

'' . . . ကျ ု ပ်ရဲ့ခန်းဆောင်မှာ ဗျ က်စောင်းအဆင်သင့် ယူထားပြီးပြီ။ ဖန်ရည်နွေးနွေးသောက်ရင်း ငွေကိုယ်လေးရဲ့ တေးသံသာကို သောတဆင်ရတော့မယ်ပ။ ''

ဟု မင်းကြီးက ဝမ်းပမ်းတသာမိန့်၍ ဆက်ခန်းဆောင်သို့ ပြန်လေသည်။

ခင်သူဇာလည်း ရှေ့မှ ဦးဆောင်သွားသော မင်းကြီးရဲ့နောက်မှ ၎င်း၏ဝတ်ရုံတော်စကိုဆွဲလျှ က် ထပ်ခြပ်မခွာ လိုက်ပါခဲ့လိုက် လေတော့၏။

ခင်သူဇာက ကဗ္ဗလာနီခင်း သလွန်တစ်ခုတွင် ထိုင်လျှ က် မင်းကြီးတောင်းဆိုသည့် '' သခင့် ဆီသို့ '' တေးသီးချ င်းကို ဗြက်စောင်းတီးခတ်၍ အသံနေအသံထား ကြည်လင်ပြတ်သားစွာ သီဆိုဖျေ ာ်ဖြေနေလေသည်။

. . .မြောက်လေညှင်းညှင်း လွမ်းခြင်းကုဋေကဋာချ ီ . . .

အေးလှတဲ့ နှင်းရာသီမယ် သခင်ဘယ်မယ် ဘယ်သူထွေးပါ့ . . .

တွေးစိတ်ရယ်ပို ရွှင်စိုမလန်း တမ်းတရ အလီလီ . . . .

ဒီဘဝမှာ ဝေးရပြီကွယ် နောင်ဆယ်ကမ ္ဘ္ဘာ ဆယ်သက် . . . .

ရွှေလက်တော်ဆက်ဖို့အရေး . . . . ကံကြမ္မာပေးဖို့

တောင်းဆုပန်ဆင် . . .မြတ်ဘုရားထံတွင် . . . . . . . .

ဆက်ယာသလွန်နဘေးရှိ မှန်စီရွှေချ နောက်မှီခုံတစ်လုံးပေါ်၌ ခြေပုလ္လင်ချ ိတ်ထိုင်ရင်း လက်ဖက်ရည်ဖန်ကို တမြေ့မြေ့သောက်ကာ မျ က်လုံးစင်း၍ သူမ၏ တေးသွားတွင် လိုက်ပါစီးမြောလျှ က်ရှိသော မင်းကြီး။ ၎င်း၏ မျ က်နှာတော်ပေါ်တွင် ကြေကွဲခြင်း လွမ်းဆွတ်ခြင်း ကြင်နာခြင်း နူးညံ့ခြင်း စသည့် အရိပ်အယောင်မျ ား ပေါင်းစု ထင်ဟတ်နေသည်ကို ခင်သူဇာ သတိပြု မိလေ၏။

ထို့အပြင် သူမကိုယ်ကိုလည်း ပြန်လည်သုံးသပ်မိပြန်သည်။ ဘဝတစ်သက်လုံး မင်းကြီး၏ နဘေးတွင် ပါရမီဖြည့် ပြု စုယုယခွင့်ရရှိဖို့ရာ အသာထား . . .ယခုကဲ့သို့ မင်းကြီးကို ဆိုတီးဖျေ ာ်ဖြေနေရခြင်းကိုပင် သူမ၏ရင်၌ မျ ားစွာ ကြည်နူးဝမ်းသာမဆုံး ဖြစ်နေမိလေ၏။

နောက်တစ်နေ့သို့ကူးသော် ရာမာဝတီတပ်မျ ား ရောက်ရှိလာပေတော့မည်။ မင်းကြီး၏ စည်းရုံးရေးစွမ်းရည်ကို ယုံကြည်သော်လည်း တိုက်ပွဲမဖြစ်ပါဟု သူမ စိတ်ဒုန်းဒုန်မချ ရဲ။ ထို့အပြင် ဖခင်ဖြစ်သူ၏ အသက်နှင့် အပေးအယူလုပ်ရမည့် သူမ၏ တာဝန်ဆိုးကြီးကလည်း ရှိနေပြန်သေးသည်။

တကယ်တမ်းတွင်မူ မင်းကြီးကို သူမ မေတ္တာသက်ဝင် ချ စ်ခင် နေမိလေပြီ။ မိမိ အသက်တမျှ ချ စ်ရသော သူကိုအဘယ်သို့သော မာကြောသည့်နှလုံးသားမျ ို းဖြင့် သူမ လုပ်ကြံ သတ်ဖြတ်ရက်ပါအံ့နည်း။ ဆိုးရွားလှသည့် ကံကြမ္မာအကြောင်း ခင်သူဇာ မတွေးလိုတော့။

သူမ အရာအားလုံးကို မေ့ပျေ ာက် လိုလှပြီ။ လွှတ်ချ လိုလှပြီ။ အဆုံးသတ်လို လှပြီ။ မင်းကြီးနှင့် အနီးကပ်ဆုံး နေထိုင်ခွင့်ရရှိနေသည့် ယခုတစ်ညတာတွင် တာဝန်ဝတ္တရား အပေးအယူ အားလုံးကို သူမဘေးဖယ်ထားလိုက်ပြီး မင်းကြီး၏ အပါးတော်၌ နှမတစ်ယောက်ကဲ့သို့ ချ စ်သူတစ်ယောက်ကဲ့သို့ ဇနီးသည်တစ်ယောက်ကဲ့သို့ ပြု စုယုယပေးရင်း ကြည်နူးစွာ ဖြတ်သန်းလိုလှ၏။

အနာဂတ်ကာလ၌ ကြုံ တွေ့လာရမည့် အကြောင်းအရာမျ ားနှင့် ဆောင်ရွက်ရမည့် တာဝန်ဝတ္တရားမျ ားအတွက်လည်း ကြို တင်တွေးတော ကြောင့်ကြပူပန်၍ မနေလိုတော့။

.

.

.

သီချ င်း၏ အဆုံးသတ်အပိုဒ်ကို ခင်သူဇာ ဌာန်ကရိုဏ်းကျ ကျ သီဆိုအဆုံးသတ်လိုက်ပြီး တီးကွက်ကိုရပ်ကာ မင်းကြီးကို ကြည့် လိုက်လေသည်။ မင်းကြီးမှာ ခံစားချ က်အမျှင်ပြတ်ဟန်မရှိဘဲ မျ က်လုံးကိုစုံမှိတ်၍ မျ က်နှာတော် အနည်းငယ်မော့ကာ ဆက်လက်မိန်းမောလို့နေဆဲ။

ခင်သူဇာ သလွန်ပေါ်မှ ထကာ သူမ၏ကိုယ်ပေါ်တွင် ဆင်မြန်းထားသော အပေါ်ယံဝတ်ရုံလွှာကို သူမဖာသာ လှစ်ဟ ချွ တ်ချ ပစ်လိုက်လေသည်။ သူမ၏ ကျ စ်လစ်လှပသော ခန္ဓာကိုယ်လေးမှာ ပိတ်ဖြူ အပါးဖြင့် စီရင်အပ်သည့် အပျေ ာ့သား အတွင်းခံဝတ်ရုံလေး၏အောက်တွင် ကောက်ကြောင်းမျ ား ထင်းထင်းပေါ်လျှ က်။

ထို့နောက် ခင်သူဇာသည် မင်းကြီးရှိရာသို့ တစ်လှမ်းချ င်းလှမ်းသွားပြီး မင်းကြီး၏လက်တော်အစုံကို လှမ်းယူဆုပ်ကိုင်လိုက်လေသည်။

'' ဟင် . . .ငွေကိုယ်လေး . . .''

မင်းကြီး မျ က်လုံးပွင့်လာကာ အတွင်းခံ ဝတ်ရုံပါးလေးနှင့် သူမကို မြင်ရ၍ တအံ့တသြဖြစ်လို့ နေလေသည်။ သူမလည်း မင်းကြီးကို နှစ်လိုဖွယ်ရာ အပြုံ းပန်းမျ ား ပြန်လည်ဆက်သလိုက်ပြီး သူမ၏ရင်ခွင်ထဲရှိ ခံစားချ က်တို့ကို စကားလုံးမျ ားအဖြစ် ဖွင့်လှစ်ပြသ မိလိုက်လေတော့၏။

'' သခင်မအပေါ်မှာထားရှိတဲ့ မင်းကြီးရဲ့ မေတ္တာတရား သစ္စာတရားနဲ့ သံယောဇဉ်တွေကို သူဇာ နားလည်ပါတယ်ရှင် . . ။ ဒါ ဒါ ပေမယ့် သူ သူဇာ့ကို ဒီညလေးမှာတော့ မင်းကြီးရဲ့အပါးတော်မှာ ပြု စုယုယခွင့် တစ်ကြိမ်တစ်ခါမျှ ပေးသနားပါလား မင်းကြီးရယ်။ သူ သူ ဇာလေ . . .ရှင့် ရှင့် ကို . . . .''

အထက်ပါအတိုင်း အရဲစွန့်ပြောကြားလိုက်ပြီး ခင်သူဇာတစ်ယောက် စကားမဆက်နိုင်တော့။

မင်းကြီး၏ မျ က်နှာတော်ကိုသာ မဝံ့မရဲဖြင့် ရှက်ရွံ့စွာ ကြည့်နေလိုက်မိလေ၏။ မင်းကြီးကလည်း သူမရဲ့ မျ က်နှာလှလှလေးကို အချ ိန်အတော်ကြာမျှ ရွှန်းရွှန်းစားစား ပြန်လည်စိုက်ကြည့်၍

'' ငွေကိုယ်လေးရယ် . . . .''

ဟု တုန်ယီလှိုက်မော စွာ ရေရွတ်လျှ က် ၎င်း၏ရင်ခွင်ထဲသို့ ခင်သူဇာ့ကို ဆွဲသွင်းလိုက်လေတော့သည်။

နှင်းတစ်ဖြောက်ဖြောက်ကျ ၍ အပြင်မှာအေးသော်လည်း မင်းကြီးသုနက္ခတ်၏ ဆက်ခန်းဆောင်တွင်တော့ တဟုတ်ဟုတ်တောက်လောင်နေသည့် မီးလင်းဖိုမှ အနွေးဓာတ်တို့နှင့် နွေးထွေးနေဆဲ . . . ။

အနှီမိန်းကလေး မိမိအပေါ် မေတ္တာတိမ်း နေကြောင်း မင်းကြီး နဂိုကပင်ရိပ်စားမိလေသည်။ သူမ ရင်ထဲကခံစားချ က် သူမနှလုံးသားမှ မေတ္တာတရား တို့ကိုလည်း ခံစားနားလည်ပေးနိုင်၏။ မိမိကိုယ်၌ကလည်း . . .အနှစ်နှစ်အလလ ထိန်းသိမ်းထားခဲ့သည့် တရာဒေဝီ့အပေါ်သို့အလွမ်း တာဒေဝီထံတွင် ထားရှိသည့် သစ္စာတရား တာရာဒေဝီနှင့် မိမိကြားရှိ ခိုင်မြဲလှသော မေတ္တာတရားတို့ကို ခတ္တခဏမျှ ပစ်ချ တွန်းဖယ်၍ မွန်းကြပ်နွမ်းညစ်နေသည့်စိတ်အစဉ်ကို ဖွင့်လှစ်ပစ်လိုက်လိုသည်မှာ အမှန်ပင်။

မင်းကြီးသည် ဘဇာအရေးကိုမျှ အရှည်သဝေးစဉ်းစားမနေတော့ဘဲ ငွေကိုယ်တော် ခင်သူဇာ၏ ခန္ဓာကိုယ်လေးကိုသာ ပိုက်ထုပ်မချ ီလိုက်ပြီး ဆက်ရာသလွန်ထက်ဆီသို့ ခေါ်ဆောင်ယူငင်လာလျှ က် ဖဲမွေ့ယာထက်ကို အသာချ လိုက် လေတော့သည်။ ခင်သူဇာမှာတော့ မျ က်လွှာလေးမှိတ်ထားဆဲ။

. . .လှလိုက်တဲ့ ခလေးရယ်။ . . ခေါင်းဦးထက်က ပြန့်ကျ ဲနေတဲ့ ပိတုန်းမြရောင် ဆံနွယ်ရှည်ရှည်တွေ . . .မရှည်မဝိုင်း စိတ်တိုင်းကျ ထုဆစ်ထားသလို ချေ ာမောလှပလွန်းတဲ့ မျ က်နှာလေး . .

ပိတ်ပါးစအောက် မမောက်လွန်း မလှီလွန်း ပြည့်တင်းရွှန်းဆိုတဲ့ ရွှေရင်အစုံလေးမျ ားက အလည်ဗဟိုတို့တွင် ချွ န်မြမြ . . .

ဝမ်းသားပြင်ပြင်လေးတလျေှ ာက်အောက်ကိုဆက်ပြီး ဆီးခုံလေးကဖောင်းမို့မို့ . .

ပြည့်ဝန်းဖောင်းအိတဲ့ တင်သားနှစ်ဆိုင်က သွယ်လျှ လျှ ပေါင်တံ တို့ကို မွေ့ယာထက်မှ ပင့်တင်ထားသယောင်. . .

ကို်ယ်တော်တစ်ယောက်လို့ အထူးပြောစရာမလိုအောင်ပင် အဆီအပိုပလိုကင်းပ . . နုချ င်တိုင်းနု လှချ င်တိုင်းလှ နေတော့တာပါလားကွယ် . . .

မိမိရှေ့တွင် ပက်လက်ကလေး စင်းစင်း လှဲလျေှ ာင်းနေရှာသည့် ခင်သူဇာကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ရင်း . . . အောက်ခံပိတ်ပါးဝတ်စုံအောက်မှ ထိုးထွက်ပေါ်လွင်လျှ က်ရှိသော သူမ၏ ပကတိအလှတရားတို့အား အထက်ပါအတိုင်း မင်းကြီး သောမနဿ ပွားမျ ား၍နေလေတော့၏။

ထို့နောက် မင်းကြီးသည် ခပ်ဖျေ ာ့ဖျေ ာစေ့ထားသည့် ခင်သူဇာ၏ နှုတ်ခမ်းပါးတို့ကို ငုံကာ နမ်းရှိုက်လိုက်လေသည်။ သူမကလည်း မင်းကြီး၏ ဦးခေါင်းကို လက်ဖြင့်သိုင်းဖက်၍ တုန့်ပြန်အနမ်းတို့ကို တရှိုက်မတ်မတ် ပြန်လည်ပေးအပ်လေ၏။

အချ ိန်နည်းငယ်ကြာမျှ တစ်ယောက်တစ်ပြန် ပွေ့ဖက်နမ်းရှုံ့ကြပြီးနောက် နှုတ်ခမ်းခြင်းခွာလိုက်ကြပြီး . . မင်းကြီးက အောက်သို့အနည်းငယ်လျေ ာဆင်းလျှ က် ခင်သူဇာ၏လည်တိုင်ကြော့ကြော့လေးမျ ားကို ဆက်လက်လက်နမ်းရှုံ့ပြန်သည်။ ခင်သူဇာလည်း မျ က်နှာလေးတစ်ဖက်သို့လှည့်ပေးကာ လက်ကလေးမျ ားဖြင့် မွေ့ယာကို ခပ်ဖွဖွ ဆုပ်ချေ ရင်း မျ က်လွှာကလေးမျ ားစင်းကာ မိန်းမောနေလေ၏။

ဤကဲ့သို့ . .ခင်သူဇာရဲ့ လည်တိုင်လေးပေါ်ကို နမ်းမိုးချေွ ရင်း မင်းကြီး၏လက်တစ်ဖက်က သူမ၏ ရင်သားစိုင်မျ ားပေါ်သို့ မသိမသာလေးရောက်ရှိလို့သွားပြန်သည်။ ခင်သူဇာခမြာ အနမ်းမျ ားအောက်တွင် ငြိမ်သက်စွာ မိန်းမောနေရာမှ အနည်းငယ်လူးလွန့်လာရ၏။ အသက်ရှူ သံမျ ားလည်း ပြင်းထန်လာလေသည်။

ထိုအခါ မင်းကြီးလည်း အောက်ဘက်သို့ ထပ်မံလျေ ာ့ဆင်းဖို့ရာ ဟန်ပြင်ပြီးမှ ဆက်မဆင်းတော့ဘဲ ကိုယ်ကို မတ်လိုက်ပြီး ခင်သူဇာ့ ကိုယ်ပေါ်ရှိအောက်ခံပိတ်ပါး ဝတ်ရုံလေးကို ကြို းဖြေ၍ ရင်ဘက်အခွဲကြောင်းနေရာမှ အသာအယာဖွင့်လှပ်လိုက်လေတော့၏။

ခင်သူဇာ မျ က်လုံးလေးပွင့်လာကာ ရှက်ပြုံ းလေးပြုံ းလို့ မင်းကြီးကိုလှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး နုထွတ်နီထွေးလှသည့် သူမ၏ ရင်နှစ်မွှာဝိုင်းဝိုင်းကလေးမျ ားကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် ကပြာကယီယှက်ကွယ် ပိုက်သိမ်းလိုက်လေသည်။

ခပ်ဟဟဖြစ်နေသည့် ပေါင်တံ ဖြူ ဖြူ သွယ်သွယ်တို့ကိုလှည်း လိမ်ကျ စ်လိုက်လေ၏။ သို့သော် မင်းကြီးက ခင်သူဇာကို တစ်ချ က်ပြုံ းကြည့်၍ သူမ၏ လည်တိုင်နှင့် ရင်ညွန့်နေရာမျ ားသို့ ပြန်လည် ငုံ့နမ်း အချ စ်သရမ်းလေသောအခါ ယှက်ကွယ်ထားသော သူမ၏ လက်နှစ်ဖက်သည်လည်း ပြန်လည် ပြု တ်ထွက်ပြေကြလျ က် လိမ်ကျ စ်ထားသောပေါင်တံနှစ်သွယ်မှာလည်း တဖြေးဖြေးအားလျေ ာ့ကျ ပြီး နဂိုလ်ပုံအရ ခပ်ဟဟလေး ပြန်ဖြစ်သွားရ လေတော့၏။

.

.

.

မင်းကြီးက သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ် နေရာအနှံ့အပြားကို ဆက်လက်နမ်းရှုံ့လေ၏။ ခင်သူဇာ၏ အသက်ရှူ သံမျ ား မိန်းမောရေရွတ်သံမျ ားလည်း ကျ ယ်သထက်ကျ ာ်လောင်လာသကဲ့သို့ လူးလွန့်လှုပ်ရှာမှုမျ ားမှာလည်း ပြင်းထန်သည်ထက် ပြင်းထန်လာခဲ့ရလေတော့သည်။

မင်းကြီး၏ အနမ်းမိုးမျ ား သူမ၏ ပေါင်တံသွယ်သွယ်လေးနှစ်ခုကြားသို့ ရောက်ရှိရွာသွန်းလာချ ိန်မှာတော့ ခင်သူဇာ မည်သို့မျှ စိတ်မထိန်းနိုင်တော့။ ခန္ဓာကိုယ်လေးကို မွေ့ယာထက်၌ ငဖယ်ပျ ံသလို ကော့လန်ရုန်းကန်ကာ တင်ပါးဆုံလေးကို တဇတ်ဇတ်ကြွရင်း လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် မင်းကြီ၏ ဦးခေါင်းတော်ကို ဆွဲကိုင်လျှ က် နီးသထက်နီးအောင် ဆွဲကပ်ပြစ်လိုက်မိလေတော့၏။

'' အား အားး . . . .အမလေး အမလေးးလေးး . . . မင်း မင်းကြီးရေ မင်းကြီး . . . အ . . . ရှင် ရှင်ရေ ရှင်ရေ . . . သူ သူဇာသေပြီ သူဇာ သေ ပါပြီ ရှင်ကြီး ရယ် . . .အားဟား ဟားးဟားး အောင့်မလေးးဟေးးဟေးးဟေးးး ဟင်းးးး ''

အသံလွင်လွင်လေးမျ ားနှင့် ရောယှက်ကာငယ်သံမျ ား ပါလာသည်အထိ အပြင်းအထိ မချ ိမဆန့် အော်ငြီးပြီး ဗြောင်းဆန်အောင် သောင်းကျ န်း ကော့ထိုးနေရာမှ မွေ့ယာထက်သို့ အရုပ်ကြို းပြတ် ဘုတ်ခနဲပြု တ်ကျ သွားသည့် ခင်သူဇာ၏ အဖြစ်မှာ သူမ အရှက်ကုန်သွားပြီဖြစ်ကြောင်း ကောင်းမွန်ထင်ရှားစွာ ပြသလျှ က် . . . ။

.

.

.

မင်းကြီးက ခင်သူဇာ၏ အနောက်တွင် ဒူးထောက်နေရာယူကာ အဝတ်မျ ားကို တစ်ခုမကျ န် ချွ တ်ချ လိုက်လေသည်။ ခင်သူဇာလည်း အပြင်းအထန် ရုန်းကန်လှုပ်ရှားထားရသဖြင့် အလွန်မောပမ်းနွမ်းလျှ ၍ ပင့်သက်ကို ရှိုက်ရှူ နေရသည့်ကြားမှ ခေါင်းလေးကို မသိမသာထောင်ပြီး မင်းကြီးကို ခိုးကြည့်လိုက်မိလေ၏။

ငယ်စဉ် သူဆင်းရဲမျ က်နှာမွဲအခြေအနေ၌ ဘဝပေါင်းဆုံကျ င်လည်လို့ လူမျ ို းစုံ အခြေအနေပေါင်းစုံတို့ကို ဆုံစည်းဖြတ်သန်းလာရသော သူမအနေဖြင့် ယခုတွေ့ကြုံ ရတော့မည့် အတွေ့အကြုံ မျ ို းသည် အသစ်အဆန်းမဟုတ်တော့။ စိတ်ပါသည်ဖြစ်စေ စိတ်မပါသည်ဖြစ်စေ အတိတ်ကာလတွင် လေး ငါး ခါခန့် သူမကြုံ တွေ့ဖူးခဲ့ ပြီးလေပြီ။ ထို့အပြင် သူမသည် အထူးလေ့ကျ င့်ထားသည့် ကိုယ်တော်တစ်ဦးဖြစ်သဖြင့် အတော်အတန် ခံစားမှုမျ ို းကို စာမဖွဲ့လှပေ။

သို့သော် တဖက်မျ က်နှာစာမှ ပြောရလျှ င် သူမသည် အားငယ်တတ်သော အားကိုးတတ်သော မိန်းမသားတစ်ဦးလည်း ဖြစ်နေပြန်၏။ ထို့ကြောင့် မင်းကြီး၏ တောင့်တင်းကြံ့ခိုင်သည့် ခန္ဓာကိုယ်တော်ကို ယခုကဲ့သို့ နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့မြင်တွေ့သွားရပြီးနောက်. . ဖြစ်ပါ့ မလား . . .ဟူသည့်အတွေးမျ ို းဖြင့် သူမအစိုးရိမ်ပိုမိသည်မှာ အမှန်ပင်။

ဤသို့ ခင်သူဇာ တွေးတောပူပန်နေစဉ် မင်းကြီးက သူမရဲဲ ့ ပေါင်တံလေးနှစ်ဖက်ကို အသာမကာ သူမကိုယ်ပေါ်၌ နေရာယူလိုက်လေတော့သည်။ ထို့နောက် သူမနှင့် မျ က်နှာခြင်းထိလုလုကပ်ကာ နှစ်လိုဖွယ်ရာ အကြင်နာအပြုံ းဖြင့် အောက်ပါအတိုင်း မိန့်မြွက်လေ၏။

'' သူဇာလေး . . .ကိုယ်နဲ့ တာရာ မဖြတ်သန်းဖူးခဲ့တဲ့ နယ်မြေသစ်ကို ခု ကိုယ်နဲ့ သူဇာ အတူတူဖြတ်သန်းကြရတော့မယ် . . . .''

မင်းကြီး၏ ထိုစကားကြောင့် ခင်သူဇာ့အတွက် အရာရာ ပြည့်စုံသွားလပြီ။

မင်းကြီးရဲ့ အချ စ်ဦး အချ စ်ဆုံးသူ တာရာဒေဝီသခင်မကိုယ်တိုင် မရှိခဲ့ဖူးသည့် ကြင်နာယုယမှုမျ ားကို ယခု မင်းကြီးထံမှ သူမရရှိရပေတော့မည်။ ခင်သူဇာ တမဟုတ်ခြင်း အားအင်မျ ားပြန်လည် ပြည့်ဖြို းလာ၏။ ဖြစ်ပေါ်လာသည့် ပီတိအဟုန်က စိုးရိမ်ထိတ်လန့်မှုမှန်သမျှကို သူမကိုယ်မှ တွန်းထုတ်ဖယ်ရှားပြစ်လိုက်လေပြီ။

တလောကလုံးတွင် မင်းကြီးနှင့် သူမ နှစ်ဦးတည်းသာရှိတော့သည်ဟု ခင်သူဇာ တွေးထင်ခံစားလိုက်ရလေ၏။ စိုရွံ့မှု အလျှ င်းကင်းစွာဖြင့် ချ စ်ရသူ၏ မျ က်နှာတော်ကိုသာ ကြေနပ်အားရပီတိဖြစ်စွာ ခင်သူဇာ စူးစူးစိုက်စိုက် မော်ဖူးလို့နေမိ လေတော့သည်။

မင်းကြီး၏ ခန္ဓာကိုယ်က အောက်သို့ တဖြေးဖြေးနိမ့်ဆင်းလာသည်နှင့်အမျှ သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်ထဲသို့ တစုံတစ်ရာက ပြည့်ပြည့်တင်းတင်း ကြပ်ကြပ်တည်းတည်း တိုးဝင်လာလေသည်။ ခင်သူဇာ မွေ့ယာကိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကျ စ်ကျ စ်ပါအောင်လှမ်းဆုပ်လိုက်ပြီး အသက်ရှုရပ်တန့်မသွားအောင် အစွမ်းကုန် စိတ်တင်းထားရလေ၏။

ကြည်လင်ရွှန်းမြသော သူမရဲ့မျ က်လုံးလေးမျ ားမှာ ပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ်ဖြစ်လာပြီး မျ က်ရည်မျ ားနှင့် မှုန်မှိုင်းလာလေသည်။ တဆတ်ဆတ်တုန်ယင်နေသည့် အောက်နှုတ်ခမ်းပါးလေးကိုလည်း အပေါ်သွား ဖြူ ဖြူ ညီညီလေးမျ ားဖြင့် လှမ်းကိုက်လိုက်ရလေ၏။

မင်းကြီ ခန္ဓာကိုယ် အဆုံးအထိကျ လာကာ သူမကိုယ်လေးနှင့် နေရာလွတ်မကျ န်အောင် ဖိထပ်လို့ အပြီးတွင်တော့ ခင်သူဇာလည်း မည်သို့မျှ စိတ်ထိန်းချ ု ပ်တည်းခြင်းငှာ မစွမ်းသာတော့ဘဲ

'' အမလေးး လေးးလေးး သေပါပြီ ရှင်ရေ . . .သေပါပြီ ရှင်ကြီးရဲ့ . . .''

ဟူ၍ စူးစူးရှရှ အော်ဟစ်ငြီးတွားလျှ က် မင်းကြီးကို ကျ စ်ကျ စ်ပါအောင်လှမ်းဖက်ကာ တဟီးး ဟီးး တ အင့် အင့် ရှိုက်ငင်ငိုကြွေးရ ရှာလေတော့သည်။

ခင်သူဇာမှာ ကိုယ်တော်တစ်ပါးဖြစ်သည့်အားလျေှ ာ်စွာ အချ ိန်အနည်းငယ်မျှ ဖြင့် မင်းကြီးနှင့် အသားတကျ ဖြစ်သွားကာ လိုလိုလားလား ပြန်လည်တုန့်ပြန်လာလေ၏။ အငိုလည်းတိတ်သွားပြီး သူမတီမှ လှိုက်မောတောင့်တသံမျ ားသာ ထွက်ပေါ်လို့လာလေတော့သည်။ မင်းကြီးကလည်း နဂိုလ်ကပင် အစွမ်းအစကြီးမားသူဖြစ်သည်မို့ ခင်သူဇာကို မလှန်နိုင်အောင် ကိုင်တွယ်ထိန်းချ ု ပ်ထားနိုင်လေ၏။

ဤသို့ဖြင့် မင်းကြီးနှင့် ခင်သူဇာတို့၏ ပြင်းပြင်းရှရှ ဖိုမသဘာဝအသံမျ ား . . .အသားအချ င်းထိရိုက်နေသော တဘတ်ဘတ်အသံမျ ား . . .သလွန်တော်မှ ထွက်ပေါ်လာသော တကျွ ိကျွ ိတဒုန်းဒုန်း အသံမျ ားသည်ကား ဆက်ခန်းဆောင်တစ်ခုံလုံးတွင် လွှမ်းခြုံ ၍ နေလေတော့၏။

ရာမာဝတီ ရွှေနန်းတော် ။ တာရာဒေဝီ သခင်မ၏ ဆက်ခန်းဆောင်တော် . . .

'' ဆက်မပျေ ာ်နိုင်သေးပြီလား သခင်မရယ် . . .''

'' ဟုတ်တယ် ခင်သုန်ရယ် မဖုရား စက်လို့မပျေ ာ်နိုင်ဘူး။ မောင်တော်မင်းကြီးတစ်ယောက် ဓားမသုံး သေနတ်မဖောက်ဘဲ ဦးကြို င်ကို စည်းရုံးနိုင်ပါ့မလား ခင်သုန်ရယ် ''

'' သြော် . . သခင်မရယ်။ မင်းကြီးဟာ ရာမာပြည်အဝှမ်းလုံးမှာ လက်ရုံးရည် နှလုံးရည် အကောင်းမွန်ဆုံး ပုဂ္ဂို လ်တစ်ဦးပါ။ ဦးကြို င်ကို ကောင်းကောင်းစည်းရုံးနိုင်မယ်လို့ သူကိုယ်တိုင် ယုံကြည်မှုရှိလို့ စာထဲမှာ သခင်မကို တပ်ရုတ်ဖို့ရာ မလျေှ ာက်ထားတာပေါ့။ မင်းကြီးကို ယုံလိုက်ပါသခင်မရယ်။

ပြီးတော့ မင်းကြီးရဲ့အကြံတော်က အမတ်သုံးဦးအပြင် နောက်ကကြို းကိုင်နေသူတွေ ထွက်လာစေဖို့နဲ့ ထကြွပုန်စားဝံ့တဲ့ မိဂသီကိုပါ တစ်ပါတည်း ဆုံးမနှိမ်နင်းဖို့ . . .ဆိုပြီး တစ်ချ က်ခုတ် နှစ်ချ က်သုံးချ က်ပြတ်တဲ့အကြံတော် မဟုတ်ပါလား။ ''

'' အင်းပါ ခင်သုန်ရယ် . . .မဖုရားလည်း မင်းကြီးကို အကြွင်းမဲ့ ယုံကြည်ပါတယ်။ ဒီယုံကြည်ချ က်အပေါ်မှာပဲ မဖုရားရဲ့ဘဝကို တည်ဆောက်ထားရတာ မဟုတ်ပါလား။ ''

တာရာဒေဝီနှင့် ခင်သုန် အရှင်နှင့် ကျွ န် အထက်ပါအတိုင်း ပြောဆိုတိုင်ပင်နေကြစဉ် တံခါးမဆီမှ တံခါးခေါက်သံ တုဒုန်းဒုန်းမြည်လာလေသည်။

.

.

.

ဆက်ရန်

အမြင့်ကြောက်သော ငှက်