သူစိမ်း ၆

အမြင့်ကြောက်သော ငှက်

လွန်ခဲ့သည့် သုံးလကျေ ာ် လေးလခန့် ညတစ်ညတွင် နာမ်စမ အပျ ို ကြီး ဒေါ်ထားထားသည် ဆေးရုံတွင် နိုက်ဂျ ူ တီမရှိသဖြင့် စောစီးစွာအိပ်ယာဝင်ခဲ့လေသည်။ သူမသည် အသားလတ်ကာ လွန်စွာ အလှအပမက်သူ ဖြစ်သည့်အလျေှ ာက် သူမ၏ကိုယ်ခန္ဓာ တင်းတင်းရင်းရင်းလေးကို ပေါ်လွင်ထင်ရှားစေမည့် အဝတ်အစားတို့ကိုသာ အစဉ်အမြဲ ဂရုပြု ဝတ်ဆင်လေ့ရှိသည်။

သို့သော် ယနေ့ညတွင် ဆေးရုံ၌ နိုက်ဂျ ူ တီ မဝင်ရဘဲ လွတ်လပ်ခွင့်ရသည့်အလျေှ ာက် စိတ်လွတ်လက်လွတ် အိပ်လိုက်မည်ဟု စိတ်ထဲတွင်တွေးကြံလျှ က် ဝတ်ရချွ တ်ရလွယ်ကူကာ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးရှိသော နှိပ်စေ့အကျၤ ီတစ်ပတ်ရစ်လေးနှင့် စည်းလုံချ ည် အနွမ်းလေးတစ်ထည်ကိုသာ ညအိပ်ဝတ်စုံအဖြစ် ဝတ်ဆင်လိုက်လေသည်။ သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်တွင် ကပ်လျှ က်ရှိသော အတွင်းခံဟူသမျှ တို့ကိုလည်း ချွ တ်ပစ်လိုက်လေ၏။

ထို့နောက် ဒေါ်ထားထားသည် စောစောစီးစီး အိပ်ယာဝင်ခဲ့ပြီး သူမ၏ အထီးကျ န်အဖော်မဲ့ တစ်ကိုယ်တည်း အပျ ို ကြီး ဘဝကိုတွေးတောရင်မောလျှ က် တော်တော်နှင့်အိပ်မပျေ ာ်နိုင်သေးဘဲ အိပ်ယာထဲ၌တလူးလူးတလွန့်လွန့်ရှိလေ၏။ အတော်ကလေးကြာမှ သူမသည် အိပ်ပျေ ာ်သွားပြီး တစ်ရေးပြန်နိုးသောအခါ တိုင်ကပ်နာရီမှာ တစ်နာရီထိုးသံကိုကြားရလေသည်။

ဒေါ်ထားထားရီသည် ရေသောက်ဖို့ရာ အိပ်ယာအပြင်သို့ထွက်ရန် ပြင်လိုက်သည့်အချ ိန်တွင် သူမ၏ နှာခေါင်းမှ စိမ်းရွှင်ရွှင် ရနံ့တစ်မျ ို းကို ရှူ ရှိုက်မိလေသည်။ . . . .ဘာနံ့ပါလိမ့် . . .ဟု စဉ်းစားနေဆဲမှာပင် သူမ၏တစ်ကိုယ်လုံးသည် အားအင်ကုန်ခမ်းသကဲ့သို့ နုန်းခွေပျေ ာ့ဖတ်ကာ မလှုပ်နှိုင်မကိုင်နှိုင်ဖြစ်သွားလေတော့၏။ ပါးစပ်မှလည်း အသံမထွက်နိုင်တော့ဘဲ အိပ်ယာထက်တွင် ပက်လက်အနေအထားဖြင့် အသေကောင်တစ်ကောင်ကဲ့သို့ ဖြစ်နေလေတော့သည်။

ထိုအချ ိန်တွင် သူမ၏ အိပ်ယာထဲသို့ အသားကပ်မျ က်နှာဖုံးစွပ်ထားသော လူစိမ်းတစ်ယောက် ဝင်ရောက်လာလေသည်။ ဒေါ်ထားထားသည် လွန်စွာထိတ်လန့်တုန်လှုပ်လျှ က် ရုန်းကန်အော်ဟစ်ရန်ကြို းစားသော်လည်း မည်သို့မျှ အရာမရောက်ဘဲ စိတ်သွားတိုင်းကိုယ်မပါဖြစ်နေရလေသည်။

လူစိမ်းသည် ရှေးဦးစွာ သူမ၏ အကျၤ ီရင်ဘတ်ကို ဗြု တ်ကခနဲ ဆွဲဖြဲပြစ်လိုက်ပြီး လုံချ ည်ကိုလည်း ဖြည်ကာ ကွင်းလုံးဆွဲချွ တ်ပြစ်လိုက်လေသည်။ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းဖြစ်သွားသည့် သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်လေးရှိ အလှတရားမျ ားကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ပြီးကာမှ လူစိမ်းသည် သူမ၏ တစ်ကိုယ်လုံးအနှံ ့ကို လိုက်လံနမ်းရှုံ ့လေတော့၏။

ဒေါ်ထားထားလည်း ရှက်လွန်ကြောက်လွန်းသဖြင့် နှုတ်ခမ်းကိုဖိကိုက်လျှ က် အသားမျ ားတဆတ်ဆတ်တုန်ကာ သူမ၏မျ က်ဝန်းအစုံမှ မျ က်ရည်မျ ားထွက်ကျ လာလေတော့သည်။ သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်သည် ဤ မျှ လောက်တုန့်ပြန်မှုထက်လည်း ပိုမို လှုပ်ရှားတုန့်ပြန်ခြင်းငှာ မစွမ်းနိုင်တော့။

ထို့နောက် ဒေါ်ထားထားသည် အမည်မသိလူစိမ်းခေါ်ဆောင်ရာ ကာမရေယာဉ်ကြောတွင် ခြေကုန်လက်ပန်းကျ သည်အထိ စုန်ချ ည် ပြန်ချ ည် ကူးခတ်လျှ က် မိမိတစ်သက်နှင့်တစ်ကိုယ် မရောက်ဘူးခဲ့သော နယ်ပယ်ဒေသသို့ရောက်ရှိကာ မတွေ့ဘူးမခံစားဘူးခဲ့သော အထိအတွေ ့အရသာတို့ကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ လက်တွေ ့ခံစားသိမြင်လိုက်ရပါတော့သည်။

လူစိမ်းပြန်သွားသော အချ ိန်တွင် ဒေါ်ထားထားသည် ခြေလက်တို့ ကောင်းမွန်စွာ ပြန်လည်လှုပ်ရှားနိုင်ပြီဖြစ်သော်လည်း ထိုသူအား ဖမ်းဆီးရန်ပြု ဖို့ရန်အပထား၍ သူမသည်ခပ်မြော့မြော့အနေအထားဖြင့် အိပ်ယာထက်ဝယ် တအင့်အင့် ရှိုက်ငိုလျှ က်ကျ န်ရစ်ခဲ့ရလေတော့သည်။

ထိုညမှ အစပြု ကာ မျ က်နှာဖုံးစွပ် အနှီလူစိမ်းသည် ဒေါ်ထားထားနိုက်ဂျ ူ တီမဝင်ရသော ညမျ ား တွင် သူမအား အကြိမ်ကြိမ်အခါခါ ပုံစံအမျ ို းမျ ို းဖြင့် လာရောက်ကျူ းလွန် စက်ယှက်ပါတော့သည်။ လူစိမ်းသည် အစပိုင်းလေးငါးညလောက်အထိသာ စိမ်းရွှင်ရွှင် ဆေးနံ့ကို အသုံးပြု သော်လည်း တဖြေးဖြေး ဆေးအားပျေ ာ့လာသည်ကို ဒေါ်ထားထားသတိထားမိလေသည်။

မည်မျှ ပင် ဆေးအားပျေ ာ့လာသော်လည်း သူမသည် ထိုလူစိမ်းအားငြင်းဆန် ဖို့ရာမကြို းစားတော့ဘဲ ထိုသူ တောင်းဆိုသမျှ ကို မိမိကိုယ်တိုင် စိတ်လိုလက်ရလိုက်လျေ ာမိခဲ့သည်မှာ နောက်ဆုံး မည်သည့် စိတ်ပြောင်းဆေးဝါးကိုမျှ အသုံးပြု ရန်မလိုတော့သည့် အနေအထားသို့ရောက်ရှိခဲ့လေတော့သည်။ ထိုမျှ မကသေးဘဲ ဒေါ်ထားထားသည် ထိုလူစိမ်း သူမဆီသို့အလာကို စောင့်မျေှ ာ်တမ်းတနေတတ်လေပြီ။

ကျ န်းမာရေးကို အကြောင်းပြလျှ က် သူမရရှိမည့် bonus နှင့် လစာတို့ကိုလျေ ာ့ယူကာ နိုက်ဂျ ူ တီအားလုံးကိုလည်း အခြားဆြာမမျ ားထံသို့ လွှဲပြောင်းပြစ်လိုက်လေ၏။ ယင်ဖိုတောင်မသန်းဘူးသော အပျ ို ကြီး ဒေါ်ထားထားသည် လူစိမ်းပေးစွမ်းသည့် အထိအတွေ ့ ကာမတဏှာပေါ်တွင် လွန်စွာသာယာလို့နေခြေပြီ။

ဤသို့ဖြင့် နှစ်လကျေ ာ်မျှ ခန့် ဒေါ်ထားထားနှင့် မျ က်နှာဖုံးစွပ်လူစိမ်းတို့သည် ချ စ်ရည်လူးကာ မမောနိုင်မပမ်းနိုင် ပျေ ာ်ရွှင်ကြည်နူးစွာ ပေါင်းဖက်ဆက်ဆံနေထိုင်ကြပြီးနောက် ဒေါ်ထားထား၏ စိတ်ထဲတွင် အသိတရားမျ ား ပြန်လည်ဝင်ရောက်လာလေသည်။

'' ငါကလည်း သူ့ကို ချ စ်တယ်။ သူကလည်း ငါ့ကိုချ စ်တယ်တဲ့။ ဒါပေမယ့် သူ ဘယ်သူဘယ်ဝါဆိုတာ ငါမသိရသေးဘူး။ အဲ့ဒီတော့ . .

ငါဒီတိုင်းဆက်နေလို့တော့မဖြစ်ဘူး။ မျ က်နှာဖုံးချွ တ်ပြပြီး ဘယ်သူဘယ်ဝါဖြစ်တယ် ဘယ်မှာနေတယ် ဘာအလုပ်လုပ်တယ် စသဖြင့် သူ့ကိုရှင်းအောင် ပြောပြခိုင်းပြီးမှ ငါ့ကိုတစ်ကယ်ချ စ်တာမှန်ရင် လက်ထပ်ပေါင်းသင်းဖို့ တိုက်တွန်းရမယ်. . . .'' ဟူ၍ အကြံဖြစ်ပေါ်လေသည်။

ထိုနေ့ညမှစ၍ ဒေါ်ထားထားသည် မိမိဖြစ်စေချ င်သည့်ဆန္ဒအတိုင်း ထိုသူ့အား တိုက်တွန်းပြောဆိုလေတော့၏။ ထိုလူစိမ်းကလည်း . . . .

'' ချ စ်နေဖို့သာ အဓိကပါ မမရာ . . .'' ဟုခပ်ပေါ့ပေါ့ပြောကာ အကြိမ်ကြိမ် ရှောင်လွှဲလေ၏။

ထိုကြောင့် ဒေါ်ထားထားနှင့် သူမ၏ချ စ်သူ လူစိမ်းတို့သည် တဆထက်တဆ အခြေအတင်ဖြစ်လာကြပြီး နောက်ဆုံးတွင် ထိုကိစ္စပြောဆိုဆွေးနွေးကြရင်း အကြီးအကျ ယ်စကားမျ ားကြကာ . . .ဒေါ်ထားထားကလည်း

'' ငါ့အိမ်ကို တစ်သက်လုံးမလာနဲ့တော့ '' ဟုနှင်ထုတ်လိုက်သလို . . . .၎င်းကလည်း. . . .

'' ခင်ဗျ ားထက်သာတဲ့ ထင်ဗျ ားထက်နုတဲ့ မိန်းမတွေကို ကျ ု ပ်မရ ရအောင်ရှာပေါင်းပြမယ် ''

ဟူ၍ကြိမ်းဝါးလျှ က် စိတ်ဆိုးမာန်ဆိုးနှင့် ထွက်ခွာသွားလေတော့၏။ ထို့ညမှစကာ ဒေါ်ထားထား၏ အိမ်သို့ သူမ၏ချ စ်သူ မျ က်နှာဖုံးစွပ် အမည်မသိ လူစိမ်း လာရောက်ခြင်း မရှိတော့ပါချေ . . . .။

'' မမထားရဲ ့ အကြောင်းကတော့ အဲ့ဒါပါပဲသူဇာတို့ရယ်။ ''

ဒေါ်ထားထားက သူမတွေ့ကြုံ ခဲ့သော အဖြစ်အပျ က်မျ ားကို ဒေါ်သူဇာတို့အားပြောပြပြီး ဝမ်းနည်းနေသည့် ဟန်ပေါက်လေသည်။

'' ဒါဆို အဲ့ဒီ စကားမျ ားပြီးတဲ့ ညကတည်းက မမထားဆီသူမလာတော့ဘူးလား ''

ဒေါ်သူဇာက မေးလိုက်လေရာ

'' မလာတော့ဘူး သူဇာ။ . . .ခင်ဗျ ားကြီးမကြီးကျ ယ်နဲ့ ။ ခင်ဗျ ားကို မပေါင်းရလည်း ဘာမှမဖြစ်ဘူး။ ခင်ဗျ ားထက်ငယ်တဲ့ ချေ ာတဲ့ မိန်းမတွေကို ကျ ု ပ်ဘယ်လိုပေါင်းလို့ရတယ်ဆိုတာ ခင်ဗျ ားသိစေရမယ် . . . ဆိုပြီး ထွက်သွားတော့တာပဲ။

မမထားလည်း ကိုယ်နဲ့ အနီးကပ်ဆုံးသူအဖြစ်သုံးလလောက် ပေါင်းသင်းလာခဲ့ရတဲ့ သူဆိုတော့ သံယောဇဉ်တော့ဖြစ်မိတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် အားတင်းပြီး . . .သူ ငါ့ကိုတော့ စိတ်ကုန်သွားပြီ။ သူ့အပေါ်မှာတင်နေတဲ့ ငါ့ဝဋ်ကြွေး ကြေပြီ . . .လို့ပဲ စိတ်ထဲမှာ အောင့်မေ့လိုက်တော့တယ်။

နောက်နှစ်ရက်လောက်ကြာတော့ အိမ်ကို ရဲရင့်လည်းရောက်လာတော့တာပဲလေ။ အိမ်မှာ မမတစ်ယောက်တည်းမဟုတ်တော့ သူလာချ င်လည်း နဲနဲတော့ခက်သွားတာပေါ့။ မမလည်း အဲ့ဒီကိစ္စတွေကို မေ့ပျေ ာက်ပြစ်နိုင်ဖို့ကိုပဲ ကြို းစားတော့တယ်။ ''

ဒေါ်ထားထားက ရည်ဝေသောမျ က်လုံးမျ ားဖြင့် အိမ်ပြတင်းပေါက်မှ အဝေးတစ်နေရာသို့ မျှော်ကြည့်လျှ က် ပြန်လည်ဖြေကြားလေသည်။ ထို့နောက် သူမကပင်ဆက်လက်၍ . . . .

''မမထင်ထားတာက သူမမကို စိတ်ဆိုးပြီး အခြားခပ်ဝေးဝေမှာ သွားကျ က်စားတော့မယ်ထင်တာ။ ခုတော့ ဒီကောင်တော်တော်ယုတ်မာတယ်။ ဒီငါးလုံးတန်းထဲက လူတွေဖြစ်တဲ့ ငါ့ညီမတွေကို ပြစ်မှတ်ထားပြီးကျ ူ းလွန်တာကိုတော့ မမဘယ်လိုမှ လက်မခံနိုင်ဘူး။

ပြီးတော့ မမကို သူ့စိတ်ကြို က် ဘယ်လိုပဲ ကျ ူ းလွန်ခဲ့ကျ ူ းလွန်ခဲ့ မမအပြစ်မပြောလိုဘူး။ မမဟာလွတ်လပ်တဲ့ သူတစ်ယောက်လေ။ အဲ့ဒီလိုမဟုတ်တော့ဘဲ ငါ့ညီမတို့လို အိမ်ထောင်ရှင်တွေကိုပါ ပုံမှားရိုက်ပြီး ဆော်ကားတာက တော်တော်ကို အောက်တန်းကျ ပြီး လူ့သိက္ခာမရှိတဲ့လုပ်ရပ်ပဲ။

ဒီကောင့်ကို မမ မကြေဘူး။ မမရဲ ့ဘဝကိုလည်း နင်းချေ ပြစ်သေးတယ်။ ငါ့ညီမတွေကိုလည်း ကျ ူ းလွန်ဆော်ကားသေးတယ်။ ဒီကောင်ဘယ်သူလည်းဆိုတာ မမတို့အမြန်ဆုံးဖေါ်ထုတ်ပြီး အရေးယူမှု အပြစ်ပေးမှုတစ်ခုခုတော့ လုပ်ကိုလုပ်ရမယ်။

ငါ့ညီမတွေနဲ့ မမလည်း ပူးပေါင်းမယ်။ ''

ဟု စိတ်အားတက်ကြွစွာ ပြောဆိုလေ၏။

ဒေါ်သူဇာကလည်း

'' ကောင်းတာပေါ့ မမရယ်။ မမလို သူ့ရဲ ့စရိုက် သူ့ရဲ့အကျ င့်တွေကို သူဇာတို့ထက် အနီးကပ်ပိုပြီး သိရှိခွင့်ရခဲ့တဲ့ လူတစ်ယောက်ပါ သူဇာတို့နဲ့ ပူးပေါင်းလာတော့ ဒီလူယုတ်မာကို မြန်မြန်ရှာဖွေဖော်ထုတ်နိုင်ပြီပေါ့ ''

ဟူ၍ ပျေ ာ်ရွှင်ဝမ်မြောက်စွာ ကြို ဆိုလိုက်လေတော့သည်။

ထိုနောက် အမျ ို းသမီးသုံးယောက်တို့လည်း သူမတို့အား ကျ ူ းလွန်စော်ကားခဲ့သည့် တရားခံကို ဖော်ထုတ်ရှာဖွေ အပြစ်ပေးရန်အတွက် ခေါင်းချ င်းဆိုင်ကာ တိုင်ပင်ကြလေတော့၏။

'' သူဇာတို့ခန့်မှန်းထားတဲ့ လူနှစ်ယောက်ထဲက ရဲရင့်ကို ပယ်လိုက်တော့ မောင်မောင်တစ်ယောက်ပဲကျ န်တော့တာပေါ့ ''

'' ဟုတ်တယ်. . .သူဇာ။ သူပဲဖြစ်နိုင်တယ်။ ဘာလို့လည်းဆိုတော့ သူဇာနဲ့သက်မာတို့က တရားခံကို သူဇာတို့ခင်ပွန်းတွေနဲ့ လုံးတူရပ်တူလို့ထင်ကြတာ။ မမထားရဲ ့စိတ်ထဲမှာတော့ တရားခံက မောင်ကျေ ာ်သာနဲ့ ဒေါက်တာ သိန်းမြင့် တို့ထက်စာရင် နဲနဲအရပ်ပုလားလို့။ သူ့ဘာသာသူ ဒေါင်တွေ ဗလတွေတော့ရှိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် မောင်ကျေ ာ်သာတို့လောက်မဟုတ်ဘူး လို့ မမထား ထင်မိတယ်။ ''

ဒေါ်ထားထားက သူမ၏ ထင်မြင်ယူဆချ က်ကိုရှင်းပြလိုက်ရာ ဒေါ်သူဇာက . . .

'' ဟုတ်လား။ မမထားထင်တာက သူဇာတို့ထက်အမျ ားကြီး နီးစပ်နိုင်တာပေါ့ ။ သူဇာတို့က တစ်ခါပဲတွေ ့ဖူးတာလေ။ ပြီးတော့ ညကြီးမင်းကြီး မှောင်မှောင်မဲမဲ ။ ရမ်းပြောရတာ ''

ဟူ၍ သူမတို့သိပ်မသေခြာကြောင်းကို ဝန်ခံလေ၏ ။ ဒေါ်သူဇာက ဆက်လက်ပြီး

'' အင်းး ဒါကြောင့် မမထားရဲ ့အထင်မမှားဘူးဆိုရင်တော့ မောင်မောင်ဟာ တရားခံအမျ ားကြီး ဖြစ်နိုင်တယ်။ သူ့ရဲ ့အရပ်က မောင်ကျေ ာ်သာတို့နဲ့ မတိမ်းမယိမ်းဆိုပေမယ့် နဲနဲနိမ့်တယ်လေ။ ပြီးတော့ မမထားအိမ်နဲ့သူ့အိမ်က တစ်အိမ်ကျေ ာ်ပဲ ဝေးတာမဟုတ်လား။ သူရဲ့အိမ်နီးတဲ့ မမထားကို သူကအားရအောင်အရင်ကြံမယ်။ မမထားနဲ့ ပြသနာဖြစ်သွားတော့ အခြေအနေမဟန်တာနဲ့ သူဇာတို့ဘက်ကို နယ်ချ ဲ့သွားပုံရတယ်။

ပြီးတော့ သူဇာတို့မပြောခင်ကတည်းက မမထားက ဒီကလေးကို သံသယရှိနေတာ။ . . . ငါနဲ့ လာလာ နေနေတာ သူဖြစ်နိုင်တယ် . . .လို့တွေးပြီး စောင့်ကြည့်အကဲခတ်မိခဲ့တယ်လေ။ ဒီသူငယ်ဟာ အင်မတန်မိန်းမပွေပုံရတယ်။ သူ့အိမ်မှာ ကောင်မလေးနှစ်ယောက်ကို သွားလိုက် ပြန်လိုက်နဲ့ ညတိုင်းလိုလို အဝင်အထွက်လုပ်နေတာတွေ ့ရတယ်။

ဒါကြောင့် ဒီကောင်ဟာ မမတို့ကို မကျ ူ းလွန်ပါဘူးလို့ မပြောနိုင်ဘူး။ ပြီးတော့ မမနဲ့ မမကိုကျ ူ းလွန်နေတဲ့သူ ပြသနာဖြစ်သွားလို့ ရဲရင့်ရောက်လာပြီး နောက်ပိုင်းမှာ ဒီသူငယ် မမတို့ကို ကြည့်တဲ့အကြည့်တွေက တမျ ို းပဲ။ သရော်သလိုလို ခနဲ့သလိုလိုနဲ့ ''

'' မမပြောသလိုဆိုရင်တော့ ဒီမောင်မောင်က တရားခံဖြစ်ဖို့ သေခြာသလောက်ပဲ။ မဟုတ်ဘူးလား မမသူဇာ . . .''

မသက်မာက ကြားဖြတ်ပြောလိုက်တော့ . . .

'' ဟုတ်တယ် သက်မာရဲ ့။ ဒါနဲ့. . .နေပါဦး ။ မမထားကို ကျူ းလွန်တဲ့သူဆီကကော သူဇာတို့ရခဲ့တဲ့ ရေမွှေးနံ့မရဘူးလား ''

'' အေးး အဲ့ဒါတော့ဟုတ်တယ်။ သူ့ဆီက ရေမွှေးနံ့ မမထားမရခဲ့ဘူး။ ''

'' ဒါဆို တရားခံက နှစ်ယောက်မျ ားဖြစ်နေမလား မမထားရယ် . . .''

မသက်မာက ငယ်ရွယ်သူပီပီ စိတ်လှုပ်ရှားမြန်နေလေပြီ။

'' အာ. . .အဲ့လိုတော့မဖြစ်နိုင်ပါဘူး သက်မာရယ်။ ရေမွှေးပဲ . . .ဆွတ်ချ င်ရင်ဆွတ်ပြီး မဆွတ်ချ င်ရင် မဆွတ်ဘဲနေလို့ရတာပဲ။ ပြီးတော့ ဒီကောင်က မမထားနဲ့ပြတ်ပြီးကာမှ ဒီရေမွှေးဝယ်ဆွတ်တာလည်း ဖြစ်နိုင်တာပဲ ''

ဒေါ်ထားထားက တွေးတွေးဆဆ ဝင်ပြောလိုက်လေသည်။ ဒေါ်သူဇာက

'' သူဇာနဲ့ သက်မာ ကို ကျ ူ းလွန်ခံရတဲ့နေ့တွေတုန်းက မောင်မောင် ခရီးသွားနေတယ် ဆိုတာကကော ''

'' အို. . .ဒါကလည်း ခရီးသွားဟန်ဆောင်ပြီး လံကျ ု တ် ဇာတ်လမ်းခင်းတာနေမှာပေါ့ ''

ဒေါ်ထားထားက ထပ်မံဖြေရှင်းချ က်ပေးပြန်လေ၏။

'' အင်းးး ဒါလည်းဖြစ်နိုင်တာပဲ။ ဘယ်တရားခံကမှတော့ ကိုယ်ကျ ူ းလွန်ခဲ့ပါတယ် ဝန်ခံမှာမဟုတ်ဘူးလေ ''

'' ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ခုအနေအထားအရတော့ တရားခံဟာ ဒီကောင်အဖြစ်နိုင်ဆုံးပဲ။ အဲ့ဒီတော့ မမတို့သုံးယောက်စလုံး သူ့အျခြအနေကို စောင့်ကြည့်ကြရမယ် ''

ဒေါ်ထားထားက အဆုံးသတ်ပြောလိုက်ပြီး မောင်မောင် ဟူသော လူငယ်ကိုစောင့်ကြည့်ရန်အတွက် သုံးယောက်သား အစီအစဉ်တွေ ဆွဲကြလေတော့သည်။

ဒေါ်ထားထားလာခေါ်သဖြင့် ဒေါ်သူဇာအောင်နှင့် မသက်မာတို့ လိုက်လာကြသည်။ အချ ိန်က မှောင်ရီပျ ို းပြ ညနေ ခြောက်နာရီခွဲခန့်။ ဘိုးလေး ဦးမြညွန့်နှင့် ဖွားလေးဒေါ်သောင်းမေတို့ အိမ်ဘက်ခြမ်းရှိ ပုံနရိပ် ခြုံ ကွယ် လေးမှ မောင်မောင့်အိမ် အိမ်ရှေ ့တံခါးဝကော ဘေးဘက်ပြတင်းပေါက်ကိုပါ မြင်နေရလေသည်။

ခဏကြာတော့ အိမ်ရှေ ့တံခါးပေါက်ပွင့်လာပြီး မောင်မောင်နှင့် မိန်းကလေးတစ်ဦးထွက်လာသည်။ ကလေးမလေးက အသက် နှစ်ဆယ်ဝန်းကျ င်သာ ရှိလိမ့်ဦးမည်ဖြစ်ပြီး အသားညို ညို နှင့် လုံးကြီးပေါက်လှကလေးလည်းဖြစ်သည်။ သူမသည် ဒူးအထက်အနည်းငယ်ရောက်သည့် စကတ်တိုလေးကို အပေါ်မှ ဘလောက်အကျၤ ီအဖြူ ရောင်ကလေးဖြင့် တွဲဖက်ဝတ်ဆင်လျှ က် ကျေ ာပိုးလွယ်အိပ်လှလှလေးတစ်လုံးကို ကျေ ာတွင်ပိုးထားလေသည်။ သူမ၏ ဆံပင်မှာတော့ အတိုဂုတ်ဝဲကလေးဖြစ်ကာ ပန်းပွင့်ကလစ်လေးတစ်ချေ ာင်းကိုလည်း ပန်ဆင်ထားလေသည်။

ကလေးမလေးသည် မောင့်မောင့်ကို

'' သိပ်ချ စ်တာပဲ '' ဟုဆိုလျှ က် ၎င်း၏ပါးအား '' ပြွတ် '' ခနဲ နမ်းရှုံ့လိုက်ကာ နှုတ်ဆက်လက်ပြ၍ ခုန်စွခုန်စွဖြင့် ထွက်ခွာသွားလေသည်။ မောင်မောင်လည်း ရယ်ကျ ဲကိျ ဲဖြင့်လက်ပြကာ ကျ န်ရစ်ခဲ့ပြီး အိမ်ထဲသို့ပြန်ဝင်သွားလေ၏။ ထိုနေရာတွင်ဒေါ်ထားထားက ဒေါ်သူဇာတို့ကို . . . .

'' တွေ ့လား. . . တစ်ယောက်ကတော့ ထွက်သွားပြီ။ ဘယ်လိုဆက်ဖြစ်မယ်ဆိုတာ ဆက်ကြည့်လိုက်ကြဦး ''

ဟူ၍ လေသံတီးတိုးဖြင့်ပြောလိုက်ရာ ဒေါ်သူဇာတို့ကလည်း ပြို င်တူခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ကြလေသည်။

ထို့နောက် အခန်းမီးရောင်ပွင့်လာသည်ကို အိမ်ဘေးပြတင်းပေါက်မှမြင်ရပြီး သိပ်မကြာခင်မှာပင် မိန်းမငယ်တစ်ဦးက ထိုပြတင်းပေါက်ဘောင်ကို လက်ထောက်လျှ က် လာရောက်ရပ်တန့်လေသည်။

ထိုမိန်းကလေးမှာ လည်း အသက် နှစ်ဆယ်ဝန်းကျ င့်ခန့်မျှ သာဖြစ်ပြီး ပိန်ပိန်ပါးပါး အသားဖြူ ဖြူ ဆံပင်ရှည်ရှည်နှင့် ရုပ်ရည် ချေ ာမောပြေပြစ်လေသည်။ ဒေါ်ထားထားတို့ ထိုမိန်းကလေးကို ကြည့်နေစဉ်မှာပင် သူမ၏နောက်သို့ မောင်မောင်ရောက်လာလေသည်။ မောင်မောင်သည် မိန်းကလေး၏ ပုခုံးသားလေးနှစ်ဘက်ကို ကိုင်လျှ က် နောက်ဖက်မှနေ၍ တတွတ်တွတ် တဖွဖွဖြင့် တစ်စုံတရာကို ချေ ာ့မော့စည်းရုံးပြောဆိုနေသည့်ဟန် ပေါက်နေလေသည်။ မိန်းကလေးကလည်း ပြန်လည်ငြင်းဆန်နေသည့်ပုံပေါ်လေသည်။

အချ ိန်အနည်းငယ်မျှ အပြန်အလှန်ပြောဆိုကြပြီးနောက် မောင်မောင်သည် မိန်းကလေး၏ နောက်တွင်ရပ်နေရာမှ ၎င်း၏ခေါင်းသည် တဖြေးဖြေးအောက်သို့နိမ့်ကျ သွားသည်ကို ဒေါ်သူဇာတို့ တွေ့မြင်နေကြရလေသည်။

ဒေါ်ထားထားတို့လည်း အခြေအနေကို ဆက်လက်စောင့်ကြည့်နေကြရာ ပြတင်းပေါက်တွင်လက်ထောက်လျှ က်ရပ်နေသော မိန်းကလေး၏ မျ က်နှာလှလှကလေးမှာ တစ်ချ က်မဲ့ သွားလေသည်။ ထို့နောက် သူမသည် နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်လိုက် ပါးစပ်ကို ချွ န်ကာ စုပ်သပ်သည့်ဟန်ပြု လိုက်ဖြင့် မချ ိမဆံ့ခံစားနေရသည့်ပုံ ဖြစ်နေလေတော့၏။ သူမသည် ခေါင်းကလေး မော့သွားလိုက် အောက်ငုံ့ကြည့်လိုက် ဘယ်ညာ ဆတ်ဆတ်ခါလိုက်နှင့် လွန်စွာဗျ ာပါဆိုက်နေလေသည်။ လက်ကလေးမျ ားကလည်း ပြတင်းပေါက်ဘောက်ကို ကျ စ်ကျ စ်ပါအောင် ဆုပ်ကိုင်ထားလေ၏။

ခဏအကြာတွင် အောက်ဘက်သို့ နိမ့်ကျ သွားသော မောင်မောင်၏ ခေါင်းမှာတစ်ဖြေးဖြေးပြန်ပေါ်လာပြီး ၎င်းက ကောင်မလေးကို နောက်မှသိုင်းဖက်လိုက်လေသည်။ ကောင်မလေးကတော့ နှုတ်ခမ်းမျ ားတဆတ်ဆတ်တုန်ကာ မျ က်ရည်ဝဲလျှ က်ရှိသောမျ က်ဝန်းတို့ဖြင့် မောင်မောင့်မျ က်နှာကို လည်ပြန်မော့ကြည့်နေရှာသည်။

ထို့နောက် မောင်မောင်က ကောင်မလေး၏ ပါးပြင်ရဲရဲကလေးကို တစ်ချ က်နမ်းရှုံ့လိုက်ပြီး လွန်စွာအားအင်ဆုတ်ယုတ်ကာ ထော့နဲ့နဲ့ ဖြစ်နေသည့်ဟန်ရှိသော အနှီမိန်းကလေးကို တွဲမဖေးကူလျှ က် အိမ်အတွင်းခန်းသို့ ဝင်ရောက်သွားကြလေတော့သည်။

ဒေါ်ထားထားတို့လည်း ကြည့်ကောင်းကောင်းနှင့် ကြည့်နေရာမှ ဒေါ်သူဇာက ပြန်လည်သတိဝင်လာကာ . . . .

'' အမလေးး အမလေးးး။ မရှက်တတ်ကြပါလားး။ မကြောက်တတ်ကြပါလား။ မဟုတ်တာ လုပ်ချ င်လည်း မမြင်ကွယ်ရာ အိပ်ခန်းထဲ တန်းသွားကြပါတော့လား။ ခုတော့. . .ကြည့်ပါဦး မမထားရယ်။ ဒီဘက်အိမ်မှာ အဘိုးကြီး အဖွားကြီး နှစ်ယောက်တည်းနေတာဆိုပြီး သူတို့က ပြတင်းပေါက်မှာ ဖြစ်ချ င်တိုင်းကိုဖြစ်နေကြတော့တာ ''

'' ဟုတ်ပါရဲ ့ မသူဇာရယ်။ ဒီကောင် တကယ့်နှာဗူးကောင်ပဲ။ ကောင်မလေးကလည်း ရုပ်ကလေးချေ ာချေ ာ ဖွေးဖွေးဖြူ ဖြူ လေးနဲ့ မထင်ရဘူးနော်. . .တော်တော်မဟုတ်မဟတ်တွေလုပ်ကြတာပဲ ''

မသက်မာကပါ ဝင်ရောက် မှတ်ချ က်ပြု လေသည်။ ထိုအခါမှ ဒေါ်ထားထားက

'' အဲ့ဒါသာကြည့်ကြတော့ သူဇာနဲ့ သက်မာတို့ရေ. . . . ဒီကောင့် အကျ င့်စရိုက်နဲ့ကတော့ တို့ကို ကျ ူ းလွန်ခဲ့တဲ့တရားခံလည်း ဒီကောင်ဆိုတာ တန်းနေတာပဲ။ တော်တော်လေး အရှက်တရားကင်းမဲ့ပြီး ရမ္မက်ကြီးတဲ့ အကောင်။ ရှေ ့ဆက်ပြီး ဒီကောင့်ကို မမတို့ စောင့်ကြည့်ရမယ်။ ဒီထက်သေခြာတဲ့ ခိုင်လုံတဲ့ သက်သေ အထောက်အထားတွေ မရရအောင်ဆွဲထုတ်ပြီး ဒီကောင့်ကို ကောင်းကောင်းပညာပြန်ပေးရမယ် ''

ဟူ၍ အဆုံးသတ်ပြောကြားလိုက်လေတော့သည်။

ဆက်ရန်

အမြင့်ကြောက်သော ငှက်