ပြည့်တန်ဆာ့ ဂုဏ် အပိုင်း ၆.

ရေတွင်မပျော်သောငါး


သက်အောင်က ပြောရင်းစိတ်မကောင်းဖြစ်လာဟန်ဖြင့် အသံများတုန်လာပြီး ပန်းရောင်၏ လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်လေသည်။ ပန်းရောင်ကလည်း သက်အောင်၏ လက်နှစ်ဖက်ကို ပြန်လည် ဆုပ်ကိုင်ကာ



" အကိုရယ် အကို့အပြစ်တွေလည်း မဟုတ်ပါဘူး။ ပန်းရောင်ဝန်ခံပါတယ်. . . အရင်တုန်းကတော့ ပန်းရောင်ရဲ့စိတ်ထဲမှာ အကိုတို့ကြောင့် ကျ မရဲ့အဖေသေခဲ့ရတယ် ကျ မဘဝပျ က်ရတယ်ဆိုပြီး အကိုတို့မိသားစုအပေါ်ကို ခံပြင်းစိတ် မကြေနပ်စိတ်တွေ ရှိခဲ့တာပေါ့။ အရွယ်ရောက်လာလို့ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ပြန်မေးခွန်းထုတ်ကြည့်တော့ နာကြည်းတာက တစ်ပိုင်း ကို့ကို သတိရတာ ကတစ်ပိုင်း ဆိုတာ သိလိုက်ရတယ်။



ဒါပေမယ့် ကျ မက မိန်းမပျ က်ဖြစ်နေပြီလေ။ အကိုနဲ့ လားလားမှ မအပ်စပ် မထိုက်တန်တော့တဲ့ ဘဝပေါ့။ အဲ့တာကြောင့် အကိုနဲ့ ပြန်တွေ့တဲ့အချိန်မှာ အကိုယ့်အပေါ်ကို နာကြည်းစိတ် မရ မက မွေးပြီး တတ်နိုင်သမျှ မပတ်သက်အောင်နေမယ်လို့ စိတ်ကူးခဲ့တယ်။ တကယ်တော့ အဲ့နာကြည်းစိတ်က အစစ်မဟုတ်တော့ပါဘူး။ ညစ်နွမ်းလှတဲ့ ကျ မရဲ့ဘွကို အကိုလာမပတ်သက်အောင် ဟန်ဆောင်ကာကွယ်ထားတဲ့ အလွှာပါးတစ်ခုရယ်ပါ။



ဒါ့ကြောင့်လည်း လက်တွေ့မှာ အကို ပန်းရောင်အပေါ်ထားတဲ့ မေတ္တာတရားရဲ့ခွန်အားတွေကို ပန်းရောင် မတွန်းလှန်နိုင်ခဲ့ပါဘူး။



. . . ကျ မတို့ငယ်စဉ်မှာ လူကြီးတွေဖြစ်ကြတဲ့ပြသနာ ကျ မတို့ဘာတတ်နိုင်မှာလည်း။ အဲ့အခါတုန်းက ကျ မတို့က ကလေးပဲလေ။ ပြီးတော့ ဆြာကြီးကလည်း တကယ်တမ်းကျ မတို့မိသားစုအပေါ်ကောင်းခဲ့ပါတယ်။ ဘေးက ကုန်းလျောသွေးထိုးတဲ့လူတွေကြောင့်သာ လူဖြောင့် စိတ်တိုသမားဖြစ်တဲ့အလျှောက် တခဏ ဒေါသအိုးပေါက်ကွဲသွားတာပါ။ ဖေဖေကလည်း လူမှန် လူဖြောင့် ကိုယ့်ကျ င့်တရားကို အသက်ထက် တန်ဖိုးထားတဲ့သူတစ်ယောက်ဆိုတော့ ဒါကို မခံနိုင်ဘူး . . .



လို့ စိမ်စိမ့်တွေးရင်း သဘောပေါက် နားလည်လာပြီး အကို့ အပေါ်မှာ အလိုလို ခွင့်လွှတ် လာခဲ့မိတယ်။



ပန်းရောင် အစိုးရိမ်ဆုံးတစ်ခုက ပန်းရောင်နားလည်သလို မေမေကကော အကို့အပေါ်မှာ နားလည်နိုင်ပါ့မလား ဆိုတာကိုပဲ။ မေမေက နှလုံးရောဂါသည်ဆိုတော့ ပန်းရောင်ကိုယ်တိုင်လည်း စိတ်မကောင်းစရာအတိတ်တွေကို မတူးစွရဲဘူးလေ။ ဒါကြောင့် အကိုနဲ့ မေမေ့ ကို ပန်းရောင် ပေးမတွေ့ချ င်ခဲ့တာပါ။



ဒါပေမယ့် အကိုက မထင်မှတ်ဘဲ မေမေနဲ့တွေ့သွားပြီး ပန်းရောင်ရဲ့ စိတ်ထဲက စိုးရိမ်မှုတွေကို အလွယ်တကူ ဖယ်ရှားပေးနိုင်ခဲ့တယ်။ အကို့ကို ပန်းရောင် အရမ်းကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ အကိုဟာ ပန်းရောင်အတွက်တော့ ကယ်တင်ရှင် ဖန်ဆင်းရှင် အားကိုးအားထားပြု စရာ နတ်တစ်ပါးပါပဲ "



" သြော် ဒီလောက်ထိတောင်ပဲလားပန်းရောင်ရယ်။ စိတ်ချ ပါကွာ။ မင်းရဲ့ဘဝမှာ မုန်တိုင်းထန်တဲ့နေ့ရက်တွေ ပြီးဆုံးသွားပါပြီ။ ရှေ့ဆက်ပြီး ကိုယ့် မေတ္တာတရားတွေနဲ့ အတူ ကိုယ်ချ စ်တဲ့ ပန်းရောင်လေးရဲ့ဘဝ လုံခြုံ နွေးထွေးစေရပါတော့မယ် မြင့်မားဖြူ စင်စေရပါတော့မယ် လို့ကိုယ်ကတိပေးပါတယ် "



" ပန်းရောင် ယုံပါတယ်ကိုရယ် "



သက်အောင်က ပန်းရောင်ကို ရင်ခွင်ထဲသို့ဆွဲသွင်းပြီး တင်းနေအောင် ဖက်ထားလိုက်တော့သည်။ နှစ်ဦးစလုံး၏ မျ က်ဝန်းတို့တွင်တော့ ပီတိမျ က်ရည်စများနှင့်။



ခေတ္တကြာသော် ပန်းရောင်က သက်အောင်ရင်ခွင်ထဲတွင် ဂှက်ထားသည့် သူမ၏ခေါင်းလေးကို ပြန်ဖော်၍ သက်အောင်၏မျ က်နှာကို မော့ကြည့်ပြန်သည်။ သက်အောင်လည်း ပါးစပ်ကလေး မဟတဟဖြင့် သူ့ကိုရွှန်းရွှန်းစားစားကြည့်နေရှာသော ပန်းရောင်ရဲ့ မျ က်နှာလှလှလေးပေါ်မှ မျ က်ရည်များကို ကြင်ကြင်နာနာ သုတ်ဖယ်ပေးရင်း စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ



" ချ စ်တယ် ပန်းရောင်ရယ် "



ဟုဆိုကာ ဆတ်ခနဲ နှုတ်ခမ်းချ င်း ဆုပ်နမ်းလိုက်လေတော့၏။ ပန်းရောင်ကလည်း တရှိုက်မတ်မတ် အနမ်းတွေ တုန့်ပြန်လေသည်။



တစ်ယောက်နှစ်တစ်ယောက် အားပါးတရပွေ့ဖက်နမ်းရှုံ့ကြပြပီးနောက် သက်အောင်က ပန်းရောင်ရဲ့မျ က်နှာကို စေ့စေ့ကြည့်လို့



' ဒီတစ်ခါတော့ ကိုယ့်ကို မငြင်းပါနဲ့တော့ကွာ . . . '



ဟု ခွင့်တောင်းလိုက်လေသည်။ ပန်ရောင်က ရှက်ပြုံးလေးပြုံး ခေါင်းလေးငုံ့ ပြီး



' အကို့ရဲ့သဘောပါပဲရှင် . . ဒီတစ်ခါတော့ ပန်းရောင်လည်း အကို့ရဲ့ အချ စ်ကို မလွန်ဆန်ချ င်တော့ပါဘူး '



ဟု တိုးတိုးလေးပြန်ဖြေရှာလေ၏။ သို့သော် ဤသို့ကြည်ကြည်ဖြူ ဖြူ ခွင့်ပြု သော်ငြားလည်း သက်အောင်က အဝတ်အစားများကို ကျွ တ်ပေးဖို့ပြင်သောအခါ ပန်းရောင်ခမြာ ရှက်ကို့ရှက်ကန်းနှင့် ဟိုကာဒီကာ ဖြစ်နေခြေတော့သည်။ အနှီကိစ္စနှင့် သူမကင်းကွာနေသည်မှ ကြာမြင့်ပြီမဟုတ်ပါလား။



ထို့ကြောင့် သက်အောင်လည်း ပန်းရောင်အရှက်မသည်းစေရန် အဝတ်စတစ်ခုနှင့် သူမ၏ မျ က်လုံးကိုပတ်စည်းလိုက်လေတော့၏။ ထို့နောက်တွင်မှ အဝတ်အစားများကို တစ်လွှာချ င်းချွ တ်ကာ အနီးရှိ ဆိုဖာခုံပေါ်တွင် ထိုင်ခိုင်လိုက်လေပြီး သူကိုယ်တိုင်ကမူ ဆိုဖာရှေ့၌ ဒူးထောက်လျှ က်သား အနမ်းမိုးများကို စတင်ရွာသွန်းလေတော့၏။



ပန်းရောင်၏ တုန့်ပြန်မှုများမှာ အရင်ကနှင့်မတူပေ။ ဆတ်ဆတ်ထိမခံနိုင်စွာ လူးလန့်လတ်ဆန်းလွန်းလှ၏။ ကျွ တ်ခနဲ ဟင့်ခနဲ ဟခနဲ အာမေဋိတ်အော်သံတိုးတိုးလေးများမှာလည်း သူမထံမှ အဆက်မပြတ်ကို ထွက်ပေါ်နေလေတော့သည်။



လည်ပင်းမှ ရင်ညွန့် ရင်ညွန့်မှ နို့အုံဝိုင်းဝိုင်းလေးများအထိ အနမ်းနယ်ချဲ့ထားပြီးဖြစ်သော သက်အောင်လည်း အတန်ကြာအောင် စုပ်နမ်းပွတ်သပ်ပြီးနောက် ပန်းရောင်၏ ပြင်းပြင်းရှရှ ငြီးငြူ သံလေးများကြောင့် နှလုံးသွေးတို့ပွက်ပွက်ဆူကာ မည်သို့မှ ဆက်လုက်ထိန်းသိမ်းနိုင်စွမ်းမရှိတော့။ အရင်ဘဝ အရင်အလုပ်တွင် သူမ မရရှိခဲ့ဖူးသော . . တကယ်ကို နှစ်နှစ်ကာကာ ချ စ်ခင်မြတ်နိုးသူတွေမှသာ ပေးအပ်လေ့ရှိသော.. .. အရသာထူးတစ်ရပ်ကို သူမထံသို့ ယခုပင်ပေးအပ်ရန် စိတ်ဆန္ဒများ သက်အောင်အတွေး၌ တဖွားဖွားပေါ်ပေါက်လာလေတော့၏။



သက်အောင်က ပန်းရောင်၏ ခပ်ဟဟဖြစ်နေသည့် ပေါင်တံသွယ်သွယ်နှစ်ချောင်းကို သူရဲ့လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆိုဖာခုံလက်ရန်းများနှင့် ကပ်သွားသည်အထိ ဖိကပ်တွန်းတင်လိုက်လေသည်။



' အို . . ကို ဘာလုပ်တာလဲ . . င င ရဲ တွေ ကြီးး '



ပန်းရောင်က မမြင်မစမ်းဖြင့် ပြာပြာသလဲ သူ့ခေါင်းကို တွန်းထုတ်သော်လည်း သက်အောင်ကတော့ အလျော့မပေးတော့ဘဲ အချ စ်တွင်းနက်ကြီးထဲသို့ ဆက်လက်တိုးဝင်လိုက်လေရာ



' ပလပ် ပလပ် ပြွတ် ပြွက် ' ဟူသော အဆက်မပြတ်အသံများ



' အ . . ကို . .



အမလေးးးး



အီးးး ဟီးးဟီးးဟီးးးးးး



ဟင်းးး ဟင်းးး



အူးးဟူးးဟူးးဟူးးး



အားးး ထိတယ်



မခံနိုင်ဘူးးး အမေရေ . . . '



စသဖြင့် ပန်းရောင်၏ ထွန့်ထွန့်လူး အော်ငြီးသံများက အခန်းတစ်ခုလုံးတွင် အဆက်မပြတ် ပြန့်လွင့်လို့ နေလေတော့၏။

.

.

.

ပန်းရောင်တစ်ယောက် ဝုန်းဒိုင်းကျဲ ကော့ထိုးကာ ခရီးလမ်းဆုံးသို့ တစ်ခါရောက်ပြီးသွားသော်လည်း ယခင် မခံစား မတွေ့ကြုံခဲ့ဖူးသည့် အတွေ့အကြုံသစ် ရသအသစ်တို့ကို နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ ထိတွေ့ခံစားလိုက်ရသောကြောင့် အရှိန်မသေသေးဘဲ တဟင်းဟင်းတဟဲဟဲဖြင့် အတော်ကိုမနေတတ်မထိုင်တတ် ဖြစ်လို့နေလေသည်။



သက်အောင်လည်း ခြေမကိုင်မိလက်မကိုင်မိ ဂဏာမငြိမ်ဟန်ရှိသော ပန်းရောင်၏ ခန္ဓာကိုယ်လေးကို အသာပွေ့ချီလျှ က် ကုတင်ထက်ရှိ ဒန်းလော့ပေါ်သို့ တင်လိုက်လေတော့၏။



ပထမပိုင်းတွင် လှေကြီးထိုးရိုးရိုးပုံစံဖြင့်သာ သက်အောင်ခပ်ဖြေးဖြေး လှုပ်ရှားမည်ဟု စိတ်ကူးထားသော်လည်း အောက်တွင်ရှိသော ပန်းရောင်က အံတွေကျိတ်လိုက် တောက်တွေခေါက်လိုက် ဟင်းတွေချ လိုက်ဖြင့် အားမလိုအားမရ ရုန်းကြွ လွန့်လူး ကော့ပြန် နေသည်မို့ သက်အောင်လည်း ဘေးကိုအသာလိမ့်ချ ပြီး သူမအားအပေါ်သို့ဆွဲတင်ကာ ဦးဆောင်စေလိုက်ရလေတော့သည်။



ထိုအခါ ပန်းရောင်လည်း သက်အောင်အပေါ်မှနေ၍ အသံမျိုးစုံထွက်ကာ ဆယ့်ငါးမိနစ်ခန့် သူမစိတ်ရှိသလောက် အစွမ်းကုန် ဗြောင်းသတ်မြင်းစီးပြီးနောက်



" အောက်မလေးး ကိုရေ. အောင်မလေး အောင်မလေးး



ကောင်းတယ် ကောင်းတယ်. . အားးး ဟားးး ဟားးး



သေပြီ သေပြီ အောင်မလေးလေး သေပြီ "



ဟူ၍ စူးစူးဝါးဝါး အော်ဟစ် ငြီးငြူ လျှ က် သက်အောင်ရင်ဘတ်ပေါ်သို့ ရှေ့ထိုးမှောက်ကျသွားလေတော့၏။

.

.

.

သက်အောင်လည်း ပန်းရောင်၏ ရမ္မက်အကြွဆုံး စိတ်အားအထက်သန်ဆုံးသော ပုံသဏ္ဍာန် အမူအရာ ဆောင်ရွက်ချ က်များကို တွေ့မြင်လိုက်ရပြီးနောက် သူမအား သက်ညှာလိုသော ဆန္ဒများ မရှိတော့ချေ ။ စိတ်လက်မာန်ပါဖြင့် အားပါးတရ အကြမ်းဆုံးချ စ်ပစ်လိုက်ဖို့ရန်သာ အာသာဆန္ဒပြင်းပြလျှ က်ရှိလေတော့သည်။



သက်အောင်သည် ကိုယ်ကိုဘေးသို့လျေ ာကာ ပန်းရောင် အောက်မှထွက်လိုက်ပြီး . . သူမ၏ နောက်ကျောဘက်တွင် ပြောင်းရွေ့နေရာယူလိုက်လေ၏။ ထို့နောက် သူမ၏ ပြည့်ပြည့်ကားကားတင်ပါးဆုံကြီး အပေါ်သို့မြောက်ပါလာသည်အထိ လက်ဖြင့် ဆွဲထူ ပြု ပြင်ပေးလိုက်လေသည်။



ခရီးဆုံးဆီသို့နှစ်ကြိမ်နှစ်ခါတိတိ ပြည့်ပြည့်ဝဝ အောင်အောင်မြင်မြင် ရောက်နှင့်ပြီးသော ပန်းရောင်မှာတော့ ပြော့ဖတ် နွမ်းလျှ နေရှာပြီး အသက်ကိုပင် အနိုင်နိုင်ရှို က်ရှု နေရရှာလေပြီ။ သို့သော် သူမသည် ချ စ်သူအလိုကိုလိုက်က၍ သက်အောင် ထားသည့်အတိုင်း နေပေး ရှာလေ၏။



ယခုအခါတော့ သက်အောင်အလှည့်ပင်။ ကိုယ်ခန္ဓာအနှံ့ အပြားတွင် ဆူပွက်ဆောင့်တိုးလျှ က်ရှိသော ကာမသွေးဆိုးတို့၏ လှုံ့ဆော်မှုကြောင့် ပန်းရောင်ကို သူ မညှာနိုင်တော့။ လိုချ င်သည့်အနေအထားသို့ ရောက်ရှိသည်အထိ ပန်းရောင်၏ ခန္ဓာကိုယ်လေးအား ပြု ပြင်နေရာချ ပြီးနောက်သက်အောင်လည်း ပါးစပ်မှနေ၍



" ကောင် မ . . . "



ဟု ရေရွတ်မာန်တင်းလိုက်ကာ သူမရဲ့ ခါးသိမ်သိမ်လေးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကျ စ်ကျ စ်ပါအောင်ဆုပ်ကိုက်လျှ က် တဖောက်ဖောက် တဖောင်းဖောင်း အသံတွေမည်သည်အထိ အားပြည့်အင်ပြည့်ဖြင့် အဆက်မပြတ် ပြင်းထန်စွာ လှုပ်ရှားလိုက်လေတော့သည်။



အစပိုင်း၌ ပန်းရောင်ခမြာ တအားအား တအင့်အင့်ဖြင့် သက်အောင် ကြမ်းသမျှ ဆောင့်သမျှ တို့ကို ကျိတ်မှိတ်အောင့်အီးသည်းခံရှာသော်လည်း အချိန်အနည်းငယ်ကြာလာသောအခါ တင်းခံဖို့ရာ မတတ်နိုင်တော့ပေ။



" အား ကို ထိတယ် အောင်မလေး အရမ်းထိတယ်



အား မခံနိုင်ဘူး အောင့်မလေး အားးး ကို ခံနိုင်ဘူး မခံနိုင်ဘူး



အား အမေ့ အောင့်မလေးလေးလေး သေပါပြီ အမေရဲ့ "



စသဖြင့် မချိမဆန့် အော်ဟစ် ငြီးတွားရင်း သက်အောင်ရဲ့လက်မှ လွတ်မြောက်နေသည့် သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်အရှေ့ပိုင်းကို ဝုန်းဒိုင်းကျဲ အောင် ရုန်းကန်ရရှာလေ၏။



သူမ ဆွဲလွဲဆုတ်ခြေထားဖြင့် ပွစထိုးနေသည့် အိပ်ယာခင်းကို ပန်းရောင်က မကြာခဏ ပါးဖြင့် အပ်မိပြန်သည်။ ထို့ကြောင့် အနှီအိပ်ယာခင်းတွင်လည်း သူမ၏ မျ က်ရည်များ သွားရည်များ နှာရည်ကြည်များ ရောနှော ရွှဲဆိုနေလေတော့၏။



ဆယ်မိနစ်မျှ အားရအောင် ခပ်ကြမ်းကြမ်း တွယ်လိုက်ပြီးနောက်သက်အောင်လည်း ရှိသမျှ အားတို့ကိုစုလို့ နောက်ဆုံးအနေဖြင့် ဆယ့်ငါးချ က် အချ က် နှစ်ဆယ်ခန့် အပြင်းထန်ဆုံးလှုပ်ရှားလိုက်လေရာ ပန်းရောင်မှာ အသံပင် လေလုံးကွဲအောင်မထွက်နိုင်ရှာတော့ဘဲ



" အိ အိ အီးးးး အီးးးး အီးးးး



ဟင်းးးး ဟင်းးးး အားးး ဟားးးး ဟားးးး



အီးးဟီးးးဟီးးးး အီးးဟီးးးဟီးးး ဟီးးး ဟီးးးး



ဟားးး ဟားးးး ဟားးးး ဝူးးး ဝူးးး ဟူးးး ဟူးးး ဖရူးးး "



ဟူ၍ ပလုံးပထွေးဖြင့် လေသံလိုက်အောင်ပင် အာခြစ်အော်ကာ ရှေ့သို့ဟတ်ထိုး မြော့ကျ သွားလေတော့သည်။



သက်အောင်၏ ခန္ဓာကိုယ်လည်း တဆတ်ဆတ်တုန်လျှ က် ပန်းရောင် အပေါ်သို့ ထပ်လျှ က်သား ကပ်ပါသွားလေတော့၏။

.

.

.

ထိုနေ့ည နှစ်နာညီခွဲကာမှ သက်အောင်၏အခန်းမှ ပန်းရောင်တစ်ယောက် ယိုင်နဲ့နဲ့ဖြင့် ပြန်လည်ထွက်ခွာသွားလေ၏။ တစ်ကြိမ်ဖြစ်ခဲ့ကြသော်လည်း နောက်နေ့များတွင် မဖြစ်ရန် သူမက ထိန်းသိမ်းလေသည်။ လက်ထပ်ပြီး မှခွင့်ပြုတော့မည်ဟု ဆိုလေ၏။ သက်အောင်လည်း ပန်းရောင်အလိုကိုလိုက်ကာ နားလည်ပေးလိုက်လေသည်။



သို့သော် နှစ်ယောက်အတူတူ ရုံးသွားရုံးပြန်လုပ်ဖို့အခွင့်အရေးကိုတော့ သက်အောင်က သူမထံမှပြန်လည်ရယူလိုက်လေ၏။ ပန်းရောင်လည်း ပါးချိုင့်လေးပေါ် အောင်ပြုံးရင်း . . .



" လူတစ်ယောက်လုံးကို ကောင်မ လို့ခေါ် မာန်တင်းပြီး နင်းကန်လုပ်တာတောင် ကြေကြေနပ်နပ်ခံခဲ့ပြီပဲရှင်ရယ်။ ရုံးအတူတူအသွားအပြန်လုပ်တာကတော့ ရပါတယ် . . . "



ဟု သက်အောင်ကို ပြန်လည်ကြည်စယ်ရွဲ့စောင်းကာ အသာတကြည် လက်ခံလေသည်။



ဤကဲ့သို့ သက်အောင်နှင့်ပန်းရောင် အတူတွဲလျှက် ရုံးသွားရုံးပြန်လုပ်ကြသည်ကို ခင်ဦးနှင့် သူမ၏ဝေနေယများမမှလွဲ၍ တရုံးလုံး သြောဘာပေးကြလေ၏။ သူဌေးနှင့် ကိုယ်ရေးအရာရှိမလေးပန်းရောင် လိုက်ဖက်ညီကြသည်ဟု ချီးမွမ်းကြောဆိုကြလေသည်။ သက်အောင်ကလည်း ပန်းရောင်သည် သူ၏ငယ်ကြွမ်းဆွေဖြစ်ကာ သူနှင့်လက်ထပ်မည့်မိန်းကလေးလည်းဖြစ်ကြောင်းကို မာန်နေဂျာ ကိုသန့်ဇင်မှတဆင့် အားလုံးကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပင် ကြေငြာထားလိုက်လေ၏။



ထို့ကြောင့် အလုပ်တွင် ပန်းရောင်၏ နေရာအနေအထားမှ ပိုမိုမြင့်မားလာပြီး သက်အောင်မအားသောအချိန်များ၌ အချို့သောဆုံးဖြတ်ချက်များကို သူမမှ ချမှတ်ပေးနိုင်သည်အထိ အရေးပါလာခဲ့လေတော့သည်။



တစ်နေ့တွင် သက်အောင်တို့ နတ်သြသဓ တိုင်းရင်းဆေးဝါးလုပ်ငန်းတွင် ဂြိုလ်ဝင်လေတော့သည်။



ကိုတိုးဆီမှ ပြန်ယူလိုက်သော ကုန်ကြမ်းပစ္စည်းများအား သက်အောင်တို့ သုံလည်းမသုံးဖြစ်သေး။ အသေအခြာလည်းမစစ်ဆေးဖြစ်သေး။ ကိုတိုးတို့ လာပို့စဉ်အခါက အလုပ်သမားခေါင်းများကိုသာ အပေါ်ယံစစ်ဆေးစေပြီး ဂိုထောင်လွတ်တစ်ခုတွင် သီးသန့်ပုံထားလိုက်ကြခြင်းဖြစ်လေသည်။



ယခုအခါ FDA မှ ဆိုင်းမဆင့်ဗုံမဆင့်ဆိုသလို သက်အောင်တို့လုပ်ငန်းကို ဝင်ရောက်စစ်ဆေးပြီး ကုန်ကြမ်းများအရည်အသွေးမမှီကြောင်း မှိုများပါဝင်နေကြောင်း စသဖြင့်ပြသနာရှာလေတော့၏။ သက်အောင်တို့မှ . . . ၎င်းပစ္စည်းများကို မိမိတို့အသုံးမပြုရသေးကြောင်း အသုံးပြုနိုင်မပြုနိုင် အရည်အသွေးမှီမမှီလည်း သေခြာမစီစစ်ရသေးကြောင်း အကယ်၍ စီစစ်ပြီးလို့ အရေအသွေးမမှီခဲ့သော် အသုံးမပြုဘဲ စွန့်ပြစ်မည်ပင်ဖြစ်ကြောင်း စသဖြင့် ပြန်လည်ရှင်းပြသော်လည်း မည်သို့မျှလက်မခံဘဲ သဘောထားတင်းမာနေလေသည်။



အထူးသဖြင့် အဖွဲ့ခေါင်းဆောင် လက်ညွှန်ကိုခင်မောင်မြင့် ဆိုသူက အဆိုးဆုံးဖြစ်လေ၏။ အနှီငနဲ စက်ရုံသို့ရောက်ကတည်းက ပန်းရောင်ကိုလည်း ပြီတီတီကြည့်နေကြောင်း သက်အောင်သတိထားမိလေသည်။ ပန်းရောင်မှာလည်း မျက်စိမျက်နှာမကောင်းလှ။ စစ်ဆေးရေးအဖွဲ့ပြန်သွား၍ ပန်းရောင်ကို သေက်အောင် ခြာမေးမြန်းကြည့်လိုက်သောအခါမှ ကိုခင်မောင်မြင့်သည် ကိုတိုးနှင့်အတူ သူမထံသို့ ယခင်က လာရောက်ပျော်ပါးခဲ့ဖူးကြောင်း စိတ်မကောင်းဖွယ်ရာ သိရှိရလေ၏။



ထို့ကြောင့် သက်အောင်လည်း ပြသနာ၏ တရားခံ ဇစ်မြစ်ကို သဘောပေါက်သွားလေတော့သည်။ လူဆိုသည့်အမျိုးသည် ကျေးဇူးရှိမှ ကျေးဆွတ်လေ၏။ သူက ကိုတိုးအပေါ်တွင် စိတ်ရင်းဖြင့်အကူအညီပေးခဲ့သော်လည်း ကိုတိုးကတော့ သူ့အား ဣိသ မေစ္ဆရိယ အခြေခံလျှက် ကျေးဆွတ်လေသည်။ အလုပ်ခွင်သို့ ကိုတိုးရောက်လာခဲ့စဉ်က ပန်းရောင်ကိုမြင်သွားပြီး သို့လောသို့လောစိတ်ဖြင့် စိတ်ယုတ်မာမွေးကာ ၎င်း၏ပါတနာ လူယုတ်မာခင်မောင်မြင့်အား သွားရောက်အာချောင် သတင်းပေးလိုက်ခြင်းဖြစ်ပေမည်။



ထိုအခါ ခင်မောင်မြင့်သည် အလိုလောဘကြီးသူပီပီ လုပ်ပိုင်ခွင့်ကို အသုံးချလျှက် သက်အောင်တို့ထံသို့ လာရောက်ပါဝါပြ ဖိအားပေးလေတော့၏။ ကုန်ကြမ်းပြသနာကို ခုတုံးလုပ်၍ ခင်မောင်မြင့်က သက်အောင်တို့ထံမှ တစ်စုံတရာ တောင်းဆိုတော့မည်မှာ သေခြာနေချေပြီ။



နောက်ဆုံးတွင် သက်အောင်လည်း... စက်ရုံပိတ်ရမည် တရားစွဲခံရမည် ထောင်ကျမည် စသဖြင့် လေကြီးလေကျယ်ဖြင့် မိမိအားကြိမ်းမောင်းပြောဆိုသွားသည့် ထိုသကောင့်သား ဘာလိုအပ်သည် ဘာလိုချင်သည် ကို သိရှိရမှသာ ရှေ့ဆက်စဉ်းစားတော့မည်ဟု သဘောမှတ်၍ စိတ်ကိုဒုံးဒုံးချထားလိုက်လေတော့၏။



လက်ညွှန်ခင်မောင်မြင့်သည် ယုတ်မာမှုအပေါင်း သရဖူဆောင်းလေပြီ။ နောက်တစ်နေ့တွင် သက်အောင်တို့ထံသို့ ထပ်မံရောက်ရှိလာကာ ကုန်ကြမ်းအရည်အသွေးပြသနာအား အထက်သို့မတင်သေးကြောင်း အထက်သို့တင်ပို့ တရားစွဲခြင်းမစွဲခြင်းသည် ၎င်း၏ ဆန္ဒအပေါ်တွင်သာ မူတည်ကြောင်း လောလောဆယ်တွင် လုပ်ငန်းများအားလုံးရပ်ဆိုင်းထားရမည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောဆိုအကြပ်ကိုင်ပြန်သည်။



သက်အောင်တို့က အနှီကုန်ကြမ်းများသည် လက်ရှိသုံးစွဲနေသော ကုန်ကြမ်းများလည်းမဟုတ်သည့်အပြင် ယင်းတို့ကိုလည်း ဖျက်ဆီးပြစ်မည်ဖြစ်ကြောင်း ရှင်းပြပြောဆိုပါသော်လည်း မည်သို့မျှ လက်မခံခဲ့။ အဆုံးသတ်တွင် လာဘ်ငွေ ၁၀ သိန်းပေးလိုက်မှပင် လုပ်ငန်းကိုမပိတ်ဘဲ ဆက်လက်လည်ပတ်ခွင့်ရရှိသွားလေတော့၏။



ထို့အပြင် ခင်မောင်မြင့်သည် သက်အောင်အား ရုံးခန်းထဲသို့ခေါ်၍ အောက်ပါအတိုင်း နှစ်ကိုယ်ကြားစကားဆိုကာ ခွေတစ်ခွေပေးသွားလေသည်။ ထိုစကားတို့မှာ.. .. ..



" ဒီမှာသူဌေးလေး. .. .. ခဗျားဝိုက်နေတဲ့ ခဗျားဘေးက ကိုယ်ရေးအရာရှိငယ်ချစ်ဟောင်းလေး ဘယ်အခြေအနေကလာတယ်ဆိုတာ ကျုပ်အကုန်သိတယ်။ ခဗျားမယုံမှာဆိုးလို့ ဒီမှာ ခွေယူလာခဲ့တာ။ ဒါ ကျုပ်ကလေးတစ်ယောက်နဲ့ သူနဲ့ ပျော်ပါးခဲ့ကြတာကို ကျုပ်မှတ်တမ်းတင်ထားတာ။ အဲ့ဒီတော့ ခဗျား ငယ်ချစ်လေးရဲ့. ဂုဏ်သိက္ခာတရားက ဘယ်လောက်အထိတန်ဖိုးရှိတယ်ဆိုတာ ခဗျားဆုံးဖြတ်ပေါ့။



အဲ့ဒီ ဂုဏ်သိက္ခာတရားနဲ့ ထိုက်တန်တဲ့တန်ဖိုးတစ်ခု ခဗျားကျုပ်ကို ပေးဆပ်ရလိမ့်မယ်။ မဟုတ်ရင် ဒီမူဗီဖိုင် လိုင်းပေါ်ကိုပြန့်ပြီး ခဗျားဇယ်လေး ရစရာမရှိဖြစ်ပြီပဲ။ ဒါမျိုးတွေဆို မလွတ်တမ်း မှတ်တမ်းတင်တတ်တဲ့ ကျုပ်ရဲ့အကျင့်ကောင်းလေးက ခုတော့ ငွေရပေါက်ဖြစ်ပြီပေါ့ဗျာ။



ကျုပ် တစ်ညစဉ်းစားလိုက်ဦးမယ်။ မနက်ဖြန် ကျုပ် ဘယ်လောက်လိုချင်တယ်ဆိုတာ ခဗျားကို ဖုန်းလှမ်းဆက်လိုက်မယ် '



ဟူ၍ ဖြစ်လေတော့သည်။



သက်အောင်အနေဖြင့် ခင်မောင်မြင့်အား နေရာတင်အသေသတ်လိုစိတ်များပေါ်ပေါက်လာခဲ့သောကြောင့် စိတ်ကိုမနည်း ထိန်းချုပ်လိုက်ရလေ၏။ သို့သော် ပညာရှိလုပ်ငန်းရှင်ပီပီ အမျက်ကိုမပေါ်စေဘဲ ခင်မောင်မြင့်အား အသက်နှင့်ကိုယ်တွဲလျှက် ပြန်လည်ထွက်ခွာသွားခွင့်ပေးလိုက်ကာ အနှီလူယုတ်မာ ဆက်သွယ်ငွေတောင်းဆိုလာမည့် အချိန်ကိုသာ စောင့်စားနေလိုက်တော့လေသည်။



ပန်းရောင် စိတ်မချမ်းမမြေ့ဖြစ်မည်ဆိုးသဖြင့် ထိုအကြောင်းအရာများအား သူမကိုလည်း အထွေအထူးပြောမနေဖြစ်တော့။ မိမိဖာသာ ကျိတ်ကျိတ်ဖြေရှင်းမည်ဟုသာ သက်အောင် သဘောမှတ်လိုက်လေ၏။

.

.

.

နောက်တစ်နေ့တွင် ခင်မောင်မြင့်သည် ပန်းရောင်၏ မူဗီဖိုင်ကိစ္စနှင့်စပ်လျှင်းကာ သက်အောင်အားဖုန်းဆက်ပြီး သိန်း ၁၅၀၀ ငွေညှစ်လေတော့၏။ သိန်းတစ်ထောင့်ငါးရာ ဟူသော ငွေပါမဏသည် များပြားလှသော်လည်း သက်အောင်အတွက် သိပ်မခက်ခဲလှပေ။ ခင်မောင်မြင့်အနေဖြင့် တစ်ခါရရုံထြင့် မတင်းတိမ်ကာ နောင်တွင် ထပ်ကာထပ်ကာ ငွေညှစ်မည်ကိုသာ သက်အောင်စိုးရိမ်မိလေသည်။



ထို့ကြောင့် သက်အောင်က ငွေကိုမပေးသေးဘဲ လူယုတ်မာခက်မောင်မြင့်အား အပိုင်ချည်ဖို့ရာ အကြံထုတ်ရန် လောလောဆယ်ငွေအဆင်မပြေသေးကြောင်း ညဉ်းတွားပြလိုက်ပြီး တစ်ပါတ်ခန့် အချိန်တောင်းလိုက်လေ၏။



တစ်ပါတ်အတွင်း၌ သက်အောင်သည် အလုပ်ကိုအာရုံမစိုက်နိုင်တော့ဘဲ ထိုပြသနာကိုသာ အဖြေရှာရလေတော့သည်။ ပန်းရောင်၏ လျှို့ဂှက်အပ်သော အကြောင်းအရာဖြစ်နေသောကြောင့် အခြားမည်သူ့ကိုမျှလည်း အားကိုးတိုင်ပင်လို့ မရချေ။



တစ်ပူပေါ်နှစ်ပူဆင့်ဆိုသလို သက်အောင်ထိုသို့ ကြံရမရဖြစ်နေချိန်တွင် ပန်းရောင်မှာလည်း လွန်စွာမျက်နှာမကောင်းစွာဖြင့် တမှိုင်မှိုင်တတွေတွေဖြစ်၍နေပြန်၏။ ထို့ကြောင့် သက်အောင်လည်း သူမကို အကျိုးအကြောင်း ခေါ်ယူမေးမြန်းရလေတော့သည်။



ပန်းရောင်က သက်အောင်၏အမေးကို ချက်ခြင်းမဖြေဘဲ တွေတွေဝေဝေလုပ်နေပြန်၏။ သက်အောင်လည်း



" ပန်းရောင်. .. .. ညီမလေး ညီမနဲ့ကိုယ်နဲ့ စပြီးပြန်ဆုံကတည်းက ဘယ်လို အခက်အခဲ ဘယ် လိုအကြောင်းအရာမဆို ကိုယ့်ကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောပြတိုင်ပင်ပါ့မယ်ဆိုပြီး ကတိထားခဲ့ကြတာရှိတယ်လေ။ ခု ဘာအခက်အခဲကြုံနေလည်း ဘယ်လိုအကြပ်ရိုက်နေလည်း ကိုယ့်ကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောပြစမ်း '



ဟု မရမက မေးမြန်းတော့မှ သူမက လွန်စွာဝမ်းနည်းဟန်ဖြင့်



" လက်ညွှန်ခင်မောင်မြင့်က ပန်းရောင်ကို ဖုန်းဆက်ပြီး ကုန်ကြမ်းကိစ္စကိုရုံးတင်မယ်. .. အဲ့လိုဆိုရင် အကိုထောင်မကျတောင် လုပ်ငန်းတစ်ခုလုံးရပ်တန့်ရမှာဖြစ်လို့ လောလောဆယ်ကို အလုပ်သမားတွေအလုပ်လက်မယ့်ဖြစ်ကုန်မယ်. .. .. လိုင်စင်အသိမ်းခံရပြီး စက်ရုံပိတ်ခံထိမယ် . . . .အလုပ်နဲ့ပတ်သက်တဲ့အရာအားလုံး ဆုံးရှုံးရမယ်. . စသဖြင့် ဘာဘာညာညာတွေ ပန်းရောင်ကိုပြောပြပြီး ချိမ်းခြောက်တယ်။



အဲ့လိုရုံးတင်မခံချင်ဘူးဆိုရင် သူ့ရဲ့အလိုကို နှစ်ညဖြည့်ဆည်းပေးရမယ်တဲ့။ ပြီးတော့ ပန်းရောင်စဉ်းစားဖို့ အချိန်ငါးရက်ပေးသွားတော့တာပဲ။ သူ့ဆန္ဒကို လိုက်လျောမယ်ဆိုရင် ဒီငါးရက်အတွင်း သူ့ကိုဆက်သွယ်ပါ. .. . ကုန်ကြမ်းကိစ္စကို သူလျှော်ပေးမယ်တဲ့လေ။



ပန်းရောင်ရဲ့ ဘဝကတော့ ဆိုးပါတယ်ရှင်။ ခုလို အိန္ဒြေ သိက္ခာရှိရှိ ကိုယ်ကနေချင်ရင်ပါ့လျှက် နေနိုင်တဲ့ အနေအထား အမှီကောင်းလည်းရှိနေပါလျှက်နဲ့ ဟိုတုန်းက အရိမ်မဲတွေက အဆက်မပြတ် လိုက်ပြီး လွှမ်းခြုံနေတော့တာပါပဲကိုရယ်. .. .. "



ဟု ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင်ကိုကြောပြကာ သက်အောင်၏ရင်ခွင်ကိုပါးအပ်၍ တရှုံ့ရှုံ့ငိုကြွေးရှာလေတော့သည်။



ခင်မောင်မြင့် လွန်သွားလေပြီ။ ငွေသိန်းထောင့်ငါးရာကို သဒ္ဓါကြည်ဖြူစွာဖြင့် သက်အောင် ပေးလှူလိုက်နိုင်သော်လည်း ပန်းရောင်အားအထင်သေးစိတ်ဖြင့် သူမ၏ကာမကို ထပ်မံရယူလိုကြောင်း ညှိနှိုင်းခြင်းကိုမူ သက်အောင်လုံးဝ သည်းခံနိုင်စွမ်း မရှိတော့။ မိုက်ကန်းသော အနှီလုပ်ရပ်သည် သက်အောင်၏ နှလုံးသည်းပွတ်အား မီးစဖြင့် ထိုးခြင်းဖြစ်လေသည်။



လူယုတ်မာ ခင်မောင်မြင့်အား သက်အောင် ကောင်းကောင်းပညာပေးရပေတော့မည်။ ထို့အပြင် ခင်မောင်မြင့်သည် ၎င်းတစ်ကိုယ်တည်း တစ်ယောက်တည်းအားဖြင့် ဤမျှလောက် အတင့်ရဲဖို့ရာ မဖြစ်နိုင်ချေ။ ၎င်းထံတွင် ကြောထောက်နောက်ခံ အဖော်အပေါင်းများ ရှိလိမ့်ဦးမည် ဟု သက်အောင် ယူဆမိ၏။ ထို့ကြောင့် အနှီအပေါင်းအဖော်အဆွယ်အပွားတို့ကိုပါ ဖော်ထုတ်လျှက် အမြစ်ပြတ်သုတ်သင်ပြစ်ရန်ကိုပါ သက်အောင် ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်လေ၏။



ထို့ကြောင့် သက်အောင်လည်း ပန်းရောင်အား .. . . . ပြသနာအားလုံးကို မိမိရှင်းမည်ဖြစ်သဖြင့် ခေါင်းထဲသို့ထည့်မထားရန်. .. .. . ခင်မောင်မြင့်၏ ချိမ်းခြောက် တောင်းဆိုမှုကိုလည်း သောက်ဂရုမစိုက်ရန် . . . . ပြောဆိုနှိမ့်သိမ့်ပြီး အိမ်သို့ပြန်နားခိုင်းလိုက်လေတော့သည်။



ရုံးခန်းအတွင်းမှ ပန်းရောင် ထွက်သွားသောအခါ သက်အောင်က စားပွဲပေါ်မှ ဖုန်းကိုကောက်ယူလိုက်ပြီး မာန်နေဂျာကိုသန်ဇင်ထံသို့ ဖုန်းခေါ်လိုက်လေ၏။



" ကိုသန့်ဇင်. .. .. . ကျနော့်ရုံးခန်းထဲ ခဏလာခဲ့ဗျာ။ တိုင်ပင်စရာရှိတယ် "



" ဟုတ်ကဲ့ဆြာ. .. .. .. . "

.

.

.

ဆက်ရန်



ရေတွင်မပျော်သော ငါး