ဝက်သားကြို က်တဲ့ တောကား ၄



အမြင့်ကြောက်သော ငှက်







လူခန့်လည်း ဒရိုင်ဘာဖြစ်သွားကော ဦးတိတ်ရှောင်က





'' ဟား ဟား ဝ အစွမ်းကိုပြရမယ့်အချ ိန်ရောက်လာပြီ ''





ဆိုပြီး အစွမ်း စပြပါတော့တယ်။ ဦးတိတ်ရှောင်ညွှန်ပြတဲ့နေရာကိုသာသွားလိုက် လူခန့်ကားက ကုန်တန်းရတာပဲ။ လူခန့်ကို အလုပ်ပေးကြတာက မျ ားသောအားဖြင့် တရုတ်လူမျ ို းတွေရဲ ့ ကုန်စုံဆိုင်ကြီးတွေ ။





'' တရုတ်ဆိုင်တွေဆိုတော့ ဆိုင်စောင့်နတ် အိမ်စောင့်နတ်တွေကလည်း တရုတ်နတ်တွေပဲပေါ့။ တရုတ်အချ င်းချ င်းကြတော့ ဝ နဲ့ စကားပြောရဆိုရတာ အဆင်ပြေတယ်လေ။ တရုတ်လို နဲနဲပါးပါး ရောလိုက်နှောလိုက်ပြီး အကူအညီတောင်းလိုက်ရင် မပေးတဲ့နတ်မရှိပါဘူး။





တချ ို ့တရုတ်နတ်တွေဆို ဝ နဲ့တွေ့ရ စကားပြောရတာကို ပျေ ာ်နေကြတယ်။ တချ ို ့နတ်တွေကြတော့လည်း သူစောင့်ရှောက်ရတဲ့ ဆိုင်ရှင်တွေက တရုတ်လူမျ ို းတွေသာဖြစ်နေတာ တရုတ်စကားတစ်ခွန်းမှမတတ်ကြလို့ဆိုပြီး ဝ ဆီမှာ စိတ်ပျ က်လက်ပျ က် ညဉ်း ညူ ကြတယ် ''





စသဖြင့် ဦးတိတ်ရှောင်က ၎င်း ရဲ ့ လမ်းကြောင်းအဝင်အထွက်ကလေးတွေကိုပါ လူခန့်ကို ရှင်းပြနေသေးတာ။





ဦးတိတ်ရှောင်ရဲ ့ ပံ့ပိုးမှုနဲ့ လူခန့် အလုပ်ကို လက်မလည်နိုင်တော့ပေ။ လူခန့်မြို ့ထဲမှာ အကြောင်းတိုဆွဲတာက ဟိုက်ဝေးလွှတ်လိုက်ရတဲ့ အခြားကားတွေထက်တောင် ဝင်ငွေကောင်းပြီး ထွက်ခြေကိုက်နေသေးတော့ အုံနာဦးပုလည်း ပျေ ာ်တပြုံ းပြုံ းနဲ့ မော်မဆုံးနိုင်တော့ဘူး။ ဦးပု ပျေ ာ်နေတာနဲ့အမျှ လူခန့်နဲ့ စပါယ်ရာ အောင်ဘု အတွက်လည်း လုပ်အားခအပြင် ဘောက်ဆူးတွေက တဖြောဖြော။ လူခန့် စိုပြည်တော့ ဦးတိတ်ရှောင် အတွက် အခေါက်ကင် နံရိုးကြွတ် အသားမြှောင်း ဆာတေး သုံးထပ်သား စသဖြင့် ဝက်သားနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ စားဖွယ်တွေကလည်း တစ်နေ့တစ်မျ ို း မရိုးနိုင်အောင်။





ဒီကြားထဲ လူခန့်က ကြက်နှစ်ကောင်ဝယ် မွှေးကြို င်နေအောင် ကင်ပြီး ဦးပုကို နတ်ဆက်ဖို့ သွားပေးလိုက်သေးတာကြောင့် ဦးပုဟာ လူခန့်ကို ချ ီးမွှမ်းလို့မဆုံးနိုင်အောင်ဖြစ်နေတော့တာ။ ဒါ့အပြင် လူခန့်က ဆြာဖြစ်သူ ဦးသောင်းငွေတို့ သားဖ အတွက်ကိုပါ အိမ်စရိတ်ထုတ်ပေးပြန်တော့ ဦးသောင်းငွေခမြာ လူခန့်ရဲ ့ကျေ းဇူးသိတတ်မှုအတွက် ပီတိမျ က်ရည်တောင်ဝဲရှာတယ်။ ဦးသောင်းငွေ ဒဏ်ရာ ရတဲ့အချ ိန်မှာ လူခန့်က သူတို့သားဖအတွက် အားကိုးအားထား တစ်ယောက်ဖြစ်နေတာမို့ ခတ္တာနဲ့လည်း ပိုမိုနီးစပ်ကျွ မ်းဝင် လာတော့တာပေါ့။



.



.



.



ဦးသောင်းငွေက လက်မှာကျေ ာက်ပတ်တီးကိုင်ထားရတော့ လူခန့် ညနေကားသိမ်းပြီးတာနဲ့ နောက်ဖေးရေတွင်းကရေကိုငင်လို့ အိမ်နားကကျေ ာက်စည်ထဲဆွဲထည့်ရတယ်လေ။ ပြီးတော့မှ ဦးသောင်းငွေကို ခေါ်လာပြီး ကျေ ာက်ပတ်တီးကိုမထိအောင် ရေချ ို းပေးရတယ်။ ဦးသောင်းငွေကို ရေချ ို းပေးပြီးနောက် လူခန့်က ခတ္တာ အလုပ်ကပြန်လာရင် အဆင်သင့်ချ ို းဖို့ ရေထပ်ဆွဲဖြည့်ပေးသေးတယ်။





ရက်ကြာလာတော့ ခတ္တာက . . . လူခန့်ကို အားနာတယ်။ နောက်ဖေးက လူရှင်းတာပဲ ။ သူပါ ရေတွင်းမှာ လိုက်ချ ို းမယ် . . . ဆိုတာနဲ့ လူခန့်လည်း ခတ္တာပြန်အလာကိုစောင့်ပြီး ရေတွင်းမှာ ရေအတူတူချ ို းဖြစ်နေကြတော့တယ်။ အဲ့ဒီတော့မှ ခတ္တာဟာ ထင်ထားတာထက်တောင် ပိုပြီးဆွဲဆောင်မှု ရှိတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ဖြစ်ကြောင်းကို လူခန့် သိလိုက်ရတော့တာပေါ့။





ခတ္တာရေချ ို းနေတဲ့အချ ိန်မှာ လူခန့်က ရေငင်ပေးရတယ်လေ။ ဒီတော့ ရေစိုစို ထဘီရင်လျ ားအောင်က ခတ္တာရဲ ့ တင်းတင်းရင်းရင်း တစ်တစ်ရစ်ရစ် ညို ညက်ညက် ခန္ဓာကိုယ်ကောက်ကြောင်းအလှတွေဟာ လူခန့် မကြည့်လည်း မြင်နေရတော့တာ။ ဆပ်ပြာကုန်းတိုက်နေလို့ အစ်ထွက်နေတဲ့ သူမရဲ ့ ရင်နှစ်မွှာ အပေါ်ပိုင်းတွေဆိုရင် လူခန့်မမြင်ချ င်တဲ့အဆုံး။





လူခန့်စိတ်တွေ ရိုးတိုးရွတဖြစ်နေတာကို ခတ္တာ ရိပ်မိလား မရိပ်မိလားတော့ မပြောတတ်။ စ စခြင်းရေအတူတူချ ို းကြတဲ့ နှစ်ရက်သုံးရက်လောက် ကို ထဘီထူထူလေးဝတ်ပေမယ့် နောက်ပိုင်းရက်တွေမှာ အိမ်နေရင်းဝတ်တဲ့ ထဘီပါးပါးလေးတွေကိုချ ည်း ဝတ်ပြီးရေချ ို းပြန်တော့ သူမရဲ ့ သိုဝှက်အပ်တဲ့ အလှတရားတွေအားလုံးဟာ လူခန့် အမြင်အာရုံမှာ မထင်မရှား ခပ်ရေးရေးအနေအထားနဲ့ အကုန်လုံးရင်းနှီးသွားကြတော့တာပေါ့။ လူခန့်ရဲ ့ရင်ထဲမှာလည်း ညနေ ကားသိမ်းပြီး ရေချ ို းချ ိန်ရောက်တိုင်း နေစဉ် ကုလားဘုရားပွဲ လှည့်နေတော့တယ်။





တစ်နေ့တော့ ရေငင်ပေးနေတဲ့ လူခန့်ကို ခတ္တာက ရေချ ို းရင်း စကားဆိုလာတယ်။





'' မောင်လေးရယ် . . ကိုယ့်မောင်နှမ အရင်းလို သဘောထားလို့ မောင်လေးကို မမ ရင်ဖွင့်ရဦးမယ်။ တစ်ခါတလေကြရင် မမ ရဲ ့ဘဝကို အထီးကျ န်တယ်လို့ မမခံစားလာမိတယ်။ မောင်လေးပဲစဉ်းစားကြည့်လေ . . .မောင်လေး အသက် ၂၀ မှာ မမတို့အိမ်ကိုရောက်လာတာ။ ခု ၂ နှစ်ရှိသွားပြီဆိုတော့ မောင်လေးရဲ ့အသက်က ၂၂ နှစ်ပေါ့။ မမအသက်က မောင်လေးရောက်စကတည်းက ၂၅ နှစ်ဖြစ်နေပြီလေ။ ခုဆိုရင် ၂၇ နှစ် ထဲမှာ။





၂၇ နှစ်ဆိုတာ တကယ်တော့ မိန်းကလေးတစ်ယောက်အတွက် ဘဝလက်တွဲဖော်တစ်ယောက်နဲ့ အိမ်ထောင်တစ်ခုကို တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်တည်ဆောက်ရမယ့် အချ ိန်ရောက်နေပြီလေ။ ဒါပေမယ့် မမ မှာ ခုထက်ထိ တစ်ကိုယ်တည်းဖြစ်နေတုန်း ''





ခတ္တာရဲ ့ ငြီးငြီးညူ ညူ စကားသံလေးကိုကြားရတော့ လူခန့်က





'' မခတ္တာမှာ ဘဲမရှိဘူးလား ''





လို့ ခပ်ပြုံ းပြုံ းလေးမေးလိုက်တယ်။ ထိုအခါ ခတ္တာက . . .





'' ငယ်စဉ်ကတော့ ရှိခဲ့ဖူးတာပေါ့ဟယ်။ ဒါပေမယ့် ဖူးစာကံဆိုတာကလည်း အခက်သား ။ ၂ နှစ် လောက်တွဲလိုက်ကြပြီး မမ အသက် ၂၃ နှစ်လောက်မှာ အကြောင်းကြောင်းကြောင့် သူနဲ့ မမ လမ်းခွဲလိုက်ကြရတယ်။ ''





လူခန့်ကို ဆွေးဆွေးမြေ့မြေ့လေး ရင်ဖွင့်ပြနေတော့တာ။





'' အင်းးး ပါ အစ်မရယ် . . . ဒါမျ ို းတွေက ဖြစ်တတ်ပါတယ်။ အစ်မက ရုပ်ရည်ကော ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ပါ လှတဲ့သူပဲ။ တစ်နေ့နေ့တော့ အစ်မနဲ့ ထိုက်တန်မယ့် ဘဝလက်တွဲဖော်တစ်ယောက်နဲ့ ဆုံတွေ ့ပေါင်းဆည်းခွင့် ရ ရ မှာပါ ''





လူခန့်က ခတ္တာရဲ ့အချ စ်ရေးအကြောင်း ကြားသိရတော့ စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားပြီး သူမကို အားပေးနှစ်သိမ့်လိုက်တော့တာပေါ့။ ထိုအခါ ခတ္တာက . . .





'' အဲ့ဒီသူဟာ မောင်လေးလို ရိုးသားကြို းစားပြီး အားကိုးအားထားပြု ထိုက်တဲ့ လူတစ်ယောက်ဖြစ်ပါစေ လို့ မမဆုတောင်းနေပါ့မယ် . . . .''





လို့ မချ င့်မရဲသံလေးနဲ့ လူခန့်ကို ပြန်ပြောလိုက်ပြီး မဟ တဟ လေးပွင့်ဟနေတဲ့ သူမရဲ ့ နှစ်ခမ်းပါးလေးတွေကို လျှ ာလေးနဲ့ သပ်လိုက်ပါတော့တယ်။ အဲ့ဒီနောက် အောက်နှုတ်ခမ်းထူထူအိအိလေးကို သူမရဲ ့အပေါ်သွားလေးတွေနဲ့ ဖိကိုက်လျှ က် မျ က်လုံးရွဲတွေနဲ့ လူခန့်ကို ရီဝေစွာ စိုက်ကြည့်နေပြန်တယ်။





ခတ္တာရဲ ့ငြိုှ ့ငင်မှုအောက် မလှုပ်နိုင် မရုန်းနိုင်အောင် လူခန့် ငြိတွယ်နေချ ိန်မှာပဲ သူမက ခန္ဓာကိုယ်လေးကို တင်းနေအောင် ကော့ရင်း ရင်လျှ ားထားတဲ့ ထဘီပါးလေးကို ဖြည် ပြီး ပြင်စည်းလိုက်ပြန်တော့ . . . . . . . .သူမကို ယခုပင် ရေတွင်းဘေးက ခြုံ အထဲကို အတင်းဆွဲသွင်းပြီး ကျ ူ းလွန်ချ စ်ပွဲဝင် လိုတဲ့ ဆန္ဒတွေ လူခန့်ရဲ ့ စိတ်သန္တာန်မှာ တဖွားဖွား ပေါ်ပေါက်လာပါလေကော။





လူခန့်လည်း လှိုင်းတံပိုး ဂယက်ထန်နေတဲ့ စိတ်ရိုင်းကို သေဝပ် ငြိမ်သက်သွားအောင် သတိတရားနဲ့ အတတ်နိုင်ဆုံးထိန်းသိမ်းပြီး ဆုံးဖြတ်ချ က်တစ်ခုကို ချ လိုက်ပါတော့တယ်။





'' . . . မနက်ဖန် ရေချ ို းဆင်းရင် မခတ္တာကို ငါဖွင့်ပြောတော့မယ်။ သူလက်ခံခဲ့ရင် ဦးလေးဆီမှာ ခွင့်တောင်းပြီး အမြန်ဆုံးလက်ထပ်မယ် . . .



''









ညဘက် ဦးတိတ်ရှောင်နဲ့တွေ ့ချ ိန်လူခန့်က သူ့ရဲ ့အကြံအစီကိုပြောပြလိုက်တော့ . . . .





'' လူ့ ဟာ တော်တော်မိုက်မဲ တဲ့ အတွေးအခေါ်ရှိသူပဲ။ လူ့ ကို ဝ အတန်တန် သတိပေးတဲ့ကြားက အဲ့ဒီကလေးမကို စိတ်ကူးရဲသေးတယ်။ တော်သေးတာပေါ့။ ဝ ကို အချ ိန်မီပြောပြလို့။ မဟုတ်ရင် လူ့ရဲ ့ဘဝတော့ သွားပြီ။ ဒီမှာ . . .လူ့ ကိုယုံအောင် ဝ သက်သေပြမယ်။ မနက်ဖန် သူ့ကို ဖွင့်မပြောနဲ့ ဦး။ သဘက်ခါညအထိစောင့်ပြီး ဖိန်းနွှဲခါကြမှ ဖွင့်ပြောချ င်သေးသပဆိုရင်လည်း ဖွင့်ပြောပေတော့ . . .ဟုတ်ပြီလား . . .''





ဦးတိတ်ရှောင်က စိုးရိမ်ပင်ပန်စွာဖြင့် လူခန့်ကို ပြစ်တင်တားမြစ်တော့တယ်။ ဒါနဲ့ လူခန့်လည်း နောက်နေ့ ခတ္တာကို ဖွင့်ပြောဖို့ အစီအစဉ်ကို ဖျ က်လိုက်ပြီး ဦးတိတ်ရှောင်ပြောသလို ဖိန်းနွှဲခါအထိ ရောက်အောင် စောင့်ကြည့်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့တာပေါ့။









'' လူ့ ထ ထ . . . ဝ နောက်လိုက်ခဲ့ ''





လူခန့်အိပ်မောကျ နေရာမှ ဦးတိတ်ရှောင်ရဲ ့အသံကြောင့် နိုးလာခဲ့ရတယ်။ ခေါင်းအုံးနားမှာချ ထားတဲ့ နာရီကိုကောက်ကြည့်လိုက်တော့ ည ၁၂ နာရီခွဲနေပြီ။ လူခန့်က အိပ်ချ င်မူးတူးနဲ့





'' ဘာလည်း ဦးတိတ်ရှောင်ရယ် . . .ဒီမှာ အိပ်လို့ကောင်းတုန်းကို . . .''





လို့ ပြန်ပြောလိုက်တော့ ဦးတိတ်ရှောင်က





'' လျှ ာရှည်မနေစမ်းပါနဲ့ လူ့ရယ် . . .ဝ ခေါ်တဲ့နောက်သာ လိုက်ခဲ့စမ်းပါ။ ဝ သက်သေပြမယ်ဆိုတဲ့ဟာက ဒီနေ့ညမှ လူ့ကို မြင်သာအောင် ပြလို့ရမှာ။ လာ လာ သွားကြမယ် ''





ဆိုပြီး ရှေ ့ကနေ ဦးဆောင်ထွက်သွားပါလေကော။ လူခန့်လည်း ဦးတိတ်ရှောင်ပြောတဲ့ ကိစ္စကို အနည်းငယ်စိတ်ဝင်စားသွားပြီး ၎င်းရဲ ့နောက်ကနေ လိုက်ခဲ့ပါတော့တယ်။





ဦးတိတ်ရှောင်ဟာ သစ်ပင်ကွယ်တွေကနေ အိမ်ဘေးဘက်ကို ပတ်သွားပြီး မီးမှိန်မှိန်လင်းနေတဲ့ ပြတင်းပါက်တစ်ခုကို လူခန့်ကို လက်ညှို းထိုးပြလိုက်တယ်။ လူခန့်ကြည့်လိုက်တော့ တစ်အိမ်လုံး တိတ်ဆိတ်မှောင်မဲလျှ က် အဲ့ဒီပြတင်းပေါက်ကလေးတစ်ခုပဲ ပွင့်ပြီး ဝါဖန့်ဖန့် မီးရောင်လေး ခပ်မှိန်မှိန်လင်းနေတာ။





'' ဒါ မခတ္တာအခန်းပဲ ''





လူခန့်က ဆိုလိုက်တော့





ဦးတိတ်ရှောင်က ထင်မြင်ချ က်တစ်စုံတစ်ရာ ပြန်မပေးဘဲ '' လာကွ . . .'' ဟုဆိုကာ လူခန့်ကို ထိုပြတင်းပေါက်နားအထိ ဦးဆောင် ခေါ်ယူခဲ့တော့တယ်။ အဲ့ဒီနောက် ဦးတိတ်ရှောင်ဟာ ပြတင်းပေါက်နဲ့ မလှမ်းမကမ်း သစ်ပင်တစ်ခုကို လူခန့်ကို ညွှန်ပြရင်း





'' လူ့ ဒီအပင်ပေါ်ကိုတက်ပြီး အဲ့ဒီအခန်းထဲကို ကြည့်ကြည့်လိုက်။ ဒီနားက မှောင်ရိပ်ကြပြီး သစ်ပင်တွေကလည်း အုပ်အုပ်ဆိုင်းဆိုင်းဖြစ်နေတော့ လူ့ကို ဘယ်သူမှာ မြင်မှာမဟုတ်လို့ စိတ်ချ လက်ချ သာကြည့်။ အဲ့ဒါမှ ခေတ္တာကိုဖွင့်ပြောမယ့်အရေး လူ့ကို ဘာလို့ ဝ ဒီလောက်တောင် တားဆီးနေရသလဲဆိုတာ လူ့သိသွားမှာ . . .''





လူခန့်လည်း ဦးတိတ်ရှောင်ရဲ ့စကားအတိုင်း သစ်ပင်ပေါ်ကိုတက်ကာ အခန်းထဲကိုကြည့်လိုက်တော့ . . .မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် အိပ်ချ င်လို့ မှေးစင်းနေတဲ့ သူ့ရဲ ့ မျ က်လုံးတွေဟာ ဇီးကွက်လိုပြူ းထွက်သွားပြီး ကြက်သီးမွှေးညှင်းတွေပါ ထောင် ထ ကုန်ပါတော့တယ်။









မီးရောင်က မှိန်ပြပြဆိုပေမယ့် အခန်းထဲကိုမြင်ရဖို့တော့လုံလောက်နေတယ်။ ကုတင်ပေါ်မှာ မခတ္တာနဲ့ အမျ ို းသားတစ်ယောက်တို့ အဝတ်မပါ ကိုယ်လုံးတီးမျ ားဖြင့်။ အမျ ို းသားက ပက်လက်လှန်ထားလို့ မခတ္တာက ၎င်းအပေါ်မှာ ခွထိုင်လျှ က် ပြတင်းပေါက်ကိုကျေ ာခိုင်းပြီး ခပ်မှန်မှန်လှုပ်ရှားနေတာ။ နောက်ကို ဖားလျ ားကျ နေတဲ့ ဆံနွယ်ရှည်ရှည်တွေကြောင့် သူမရဲ ့ ခန္ဓာကိုယ် ကိုတော့ လူခန့် သေခြာမမြင်ရသေး။





အချ ိန်တော်ကြာအောင် ထိုမြင်ကွင်းကို လူခန့်ငေးမောကြည့်နေမိဆဲမှာ အမျ ို းသားက မခတ္တာကို အောက်သို့တွန်းချ လိုက်ပြီး ၎င်းနဲ့ အပေါ်အောက်ပြောင်းပြန် နေရာချ င်းလည်းလှယ်လိုက်ကာ ခပ်ပြင်းပြင်း ခပ်သွက်သွက် လှုပ်ရှားလိုက်ပြန်တယ်။ လူခန့်လည်း တဏှာမလောင်မြို က်နေကြတဲ့ လူနှစ်ယောက်ရဲ ့ အချ စ်ဇာတ်လမ်းကို ဆက်မကြည့်ချ င်တော့တာနဲ့ ပဲ သစ်ပင်ပေါ်ကနေ ပြန်ဆင်းခဲ့တော့တာပေါ့။ မခတ္တာရဲ ့ အသံစူးစူးလေးတွေကတော့ ဖွင့်ထားတဲ့ ပြတင်းပေါက်ကနေ အိမ်ပြင်ကို တစ်ချ က်တစ်ချ က် ပြန့်လွင့်လို့လာဆဲ။





ရင်ထဲမှာ ဝမ်းနည်းသလိုလို ယူကြုံ းမရသလိုလို မခံချ ိမခံသာဖြစ်သလိုလို အဓိပ္ပါယ်ဖော်မရတဲ့ ခံစားချ က်ပေါင်းမျ ားစွာနဲ့ ခေါင်းငိုက်စိုက်ချ လျှ က် မိမိရဲ ့အိမ်လေဆီကို လူခန့်ပြန်ခဲ့တော့တယ်။ ဦးတိတ်ရှောင်ကတော့ လူခန့်ရဲ ့နောက်ကနေ စကားတွေအဆက်မပြတ်ပြောပြီး လိုက်လာတော့တာ။





'' ဒီလို လူ့ရဲ ့။ အဲ့ဒီကောင်လေးနဲ့ ခတ္တာနဲ ့ ဖြစ်နေကြတာ သုံးနှစ်လောက်ရှိပြီ။ လူ့ဒီကို မရောက်ခင်ကတည်းကပဲ။ ခုလိုပဲ ကောင်လေးက လေး ငါးရက် တစ်ခါလောက် ညဘက်တွေမှာ ခတ္တာကို ခိုးပြီး လာတွေ ့နေ့ကြ ။ ဦးသောင်းငွေကလည်း ကားထွက်ရတာဆိုတော့ သမီးကို လွှတ်ထားသလိုဖြစ်ပြီး ခုလို လွန်လွန်ကျ ူ းကျ ူ းအဆင့်တွေ ရောက်ကုန်ကြတာပေါ့။





ဒီကိစ္စကို ဝ က သိလို့ လူ ့ကို တားနေတာလေ။ တခါတည်း ပေါ်တင်ကြီးပြောလိုက်ဖို့ကြတော့လည်း ကလေးမလေးရဲ ့ သိက္ခာက ရှိသေးတယ်။ ခုတောင် လူ့က သူ့ရဲ ့မာယာ ကွန်ယက်ထဲမှာ ကျ ဆုံးပြီး ချ စ်ကြောင်း ကြို က်ကြောင်း ဖွင့်ပြောမယ်ချ ည်း တကဲ ကဲ လုပ်နေလို့ ဝ က လူ့သဘောပေါက်သွားအောင် ခေါ်ပြရတာ။ ''





'' ဟုတ်ပါပြီ ဦးတိတ်ရှောင်ရယ်။ ကျေ းဇူးလည်း အမျ ားကြီးတင်ပါတယ်။ ဒါနဲ့ ကျ ု ပ်နားမလည်တာက မခတ္တာဟာ သူ့မှာ ချ စ်သူရှိနေပါရဲ ့နဲ့ ဘာလို့ ကျ ု ပ်ကို အထာတွေပေးနေရတာလည်း ဆိုတာကိုပဲ ''





လူခန့်က မကြေမချ မ်းဟန်နဲ့ မေးမြန်းလိုက်တော့





'' ဒါက ဒီလိုရှိတယ် လူ့ရဲ ့။ ခု ခတ္တာနဲ့ ဖြစ်နေတဲ့ကောင်လေးက အတော်ချ မ်းသာတဲ့ အသိုင်းအဝိုင်းထဲကပဲ။ ပြီးတော့ သူ့ရဲ ့ မိဘတွေကိုလည်း ခတ္တာနဲ့ ချ စ်ကြို က်နေကြကြောင်း ဖွင့်ပြောဝံ့ဟန် မပေါ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် လူငယ်သဘာဝ ဆက်ဆံပေါင်းသင်းလာခဲ့ကြတာ ခုဆိုရင် ခတ္တာကလည်း အသက်က ၂၇ . .၂၈ ဖြစ်လာတော့ ကောင်လေးကို လက်ထပ် စေချ င်နေပြီ။ ကောင်လေးကလည်း အိမ်ကို မပြောရဲဆိုတော့ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ ့ချ စ်ဇာတ်လမ်းက ဇာတ်မြောကြီးဖြစ်နေပြီး ကောင်လေးအပေါ်မှာထားတဲ့ ခတ္တာရဲ ့ ယုံကြည်ချ က်ကလည်း တဖြေးဖြေး လျေ ာ့ရဲ လာတော့တာပေါ့။





အဲ့ဒီအချ ိန်မှာ လူ့က ရုပ်ကလေး သန့်သန့်ပြန့်ပြန့်နဲ့ အလုပ်ကလည်းကြို းစား လိမ္မာယဉ်ကျေ းပြီး ဝင်ငွေကလည်း ကောင်း ဆိုတော့ ခတ္တာအနေနဲ့ လူ့ကိုလည်း စိတ်ကစားမိမှာအမှန်ပဲ။ တကယ်လို့ အကြောင်းကြောင်းကြောင့် ဟိုကောင်လေးနဲ့ မယူဖြစ်ခဲ့ကြရင် အသက်မငယ်တော့တဲ့ သူမအတွက် ရွှေလက်တွဲဖို့ အဆင်သင့်ဖြစ်နေမယ့် အသင့်တော်ဆုံး အရံချ စ်သူတစ်ယောက်အနေနဲ့ လူ့ကို ပုံဖော်တော့တာ။ ''





'' အိုးးး ကြောက်စရာပါလား ဦးတိတ်ရှောင်ရယ်. . .။ မခတ္တာရဲ ့ အတ္တက ကြီးမားလှချ ည်းလား ''





'' သူ့ကို အပြစ်မတင်နဲ့ကောင်လေး ။ ဒါက ရုပ်ရည်နဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် တင့်တောင့်တင့်တယ်ရှိကြတဲ့ မိန်းကလေးတိုင်း အဲ့ဒီလိုပဲလုပ်တတ်ကြတယ်။ သူတို့ရွေးရဖို့ ချွ ို က်မျ ားလေလေ သူတို့အတွက်ကောင်းလေလေမဟုတ်လား။ အဲ့ဒီတော့ သူတို့နားမှာ ရှိတဲ့သူတိုင်းကို အထားပေးသလိုလို အခွင့်အရေးပေးသလိုလိုနဲ့ အီတီတီလုပ်ထားရတာပေါ့။





ခုလည်း ခတ္တာက လူ့ ကို အရံချ စ်သူ အနေနဲ့ ထားမယ် လို့သာ ဝ က ပြောရတာ။ တကယ်တမ်းရွေးချ ယ်တဲ့အချ ိန်ကြ သူ့ရဲ့ တကယ့်ချ စ်သူ သူဌေးသားလေးကိုမရွေးတော့ဘဲ လူကိုရွေးချ င်ရင်လည်း ရွေးမှာပေါ့ ''





'' တော်ပါ. . .ဦးတိတ်ရှောင်ရယ်။ သူမျ ားနဲ့ ပေါင်းပြီးသားမိန်းမတစ်ယောက်ကိုတော့ ကျ ု ပ်မယူချ င်ပါဘူး။ ''





'' အေးလေ. . .ဒ့ါကြောင့် ဝ က လူ့ကို ပြောသားပဲ။ လူ့သာ အေးဆေးနေပါ။ အချ ိန်တန်ရင် ဖြစ်သင့်တာတွေ သူ့ဘာသာသူ အားလုံးဖြစ်သွားလိမ့်မယ်။ ''



လူခန့်နဲ့ ဦးတိတ်ရှောင် လမ်းလျေှ ာက်ရင်း စကားပြောစကားပြောခဲ့ကြရာမှ လူခန့်ရဲ ့တဲလေးထဲကိုရောက်တော့ ကွပ်ပြစ်ပေါ်မှာ နှစ်ဦးသား ထိုင်ချ လိုက်ကြတယ်။ အဲ့ဒီနောက် လူခန့်က စကားဆက်ပြန်တယ်။





'' ကျွ န်တော်အတွက်က သူ့ဘာသာသူအားလုံးဖြစ်သွားမှာက ဟုတ်ပါပြီ။ မခတ္တာအတွက်ကတော့ ခုလိုကြီး နေနေတာ မကောင်းဘူး ''





'' ဟုတ်တယ် လူ့ ရဲ ့။ ကြာရင် လူ့ အတွက်ပါ အန္တရာယ်ရှိနိုင်တယ်။ တကယ်လို့ သူတို့တွေ တစ်ခုခု ချွ တ်ချေ ာ်သွားလို့ ခတ္တာမှာ မဖုံးနိုင်မဖိနိုင်ဖြစ်လာရင် ဦးသောင်းငွေက လူ့ကိုပဲ ထင်မှာ။ အဲ့ဒီအချ ိန်မှာမှ ခတ္တာကော သူ့ကောင်လေးကပါ မိဘတွေကို ဖွင့်ပြောဖို့ သတ္တိမရှိကြရင် သေခြာပြီပဲ. . .လူ့ တော့ လှည်းကျ ို းထမ်းရပြီ ''





'' အမလေးး လှည်းကျ ို းထမ်းရလို့တော့ မဖြစ်ဘူး။ ကျ ု ပ်တို့ ဘာလုပ်ကြမလဲ . . . ကြံစမ်းပါဦး ဦးတိတ်ရှောင်ရယ် . . .''





လူခန့်က စိုးရိမ်တကြီးပြောလိုက်ရာ ဦးတိတ်ရှောင်က သူ့ရဲ ့ မှေးနေတဲ့ မျ က်လုံးပေါက်မျ ားကို မှေးသထက်ပိုမှေးသွားအောင် သေသေခြာခြာ စဉ်းစားဟန်ပြု လျှ က် . . . .





'' အင်းး . . .နည်းလမ်းကတော့ တစ်ခုပဲရှိတယ်။ အဲ့ဒါကတော့ သူတို့ရဲ ့ မပွင့်မလင်းဖြစ်နေတဲ့ အချ စ်ဇာတ်လမ်းကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းဖြစ်သွားအောင် လုပ်ပေးလိုက်ဖို့ပဲ ''





ဟု လေသံခပ်လေးလေးနဲ့ ပြောကြားလိုက်ပါတော့တယ်။









ခုညလည်း သူ လာမယ်တဲ့။ ခတ္တာလေ သူ့ကို လက်ထပ်ကြဖို့ပြောရတာလည်း အာပေါက်တော့မယ်။ သူကတော့ အေးတိအေးဆက်။ လူကြီးတွေကို ပြောရမှာ ကြောက်သလိုလို ရွံ ့သလိုလို လုပ်နေတယ်။ ခတ္တာအနေနဲ့ သူ့အချ စ်ကို မယုံမရဲဖြစ်လာတော့တာပေါ့။





အိမ်မှာ ရောက်နေတဲ့ လူခန့်ဆိုတဲ့ ချ ာတိတ်လေးကလည်း ခတ္တာအပေါ်မှာ တိမ်းညွှတ်ချ င်သလိုလို။ ကောင်လေးက ရိုးသားကြို းသားပြီး ရုပ်လေးကလည်း အလန်းလေး။ အဲ့ဒီတော့ ခတ္တာလည်း ဒီကောင်လေးကို အီထားရတော့တာ။ တကယ်လို့မျ ား ဒီလိုအခြေအနေရောက်ပြီးမှ ကိုကျေ ာ်သူရနဲ့ ပေါင်းစည်းခွင့်မကြုံ ခဲ့ကြရင် ခတ္တာအတွက် သူကလေးက အသင့်ရှိနေမယ်မဟုတ်ပါလား။





ဒါပေမယ့် အချ စ်ဆိုတာကလည်းခက်သား။ ဒီလောက်မသေခြာမရေရာတဲ့ ဘဝ မှာ ခတ္တာ ကိုကျေ ာ်သူရကို ဘာကြောင့် စွဲလမ်းနေရလည်းဆိုတာ မိမိဘာသာမိမိ နားမလည်နိုင်။ သူ့ရဲ ့အထိအတွေ ့ သူ့ရဲ ့ယုယကြင်နာမှုတွေကို ခတ္တာ အချ ိန်ပြည့် လိုချ င်တမ်းတမိနေဆဲ။ ဒါကြောင့်လည်း သူတောင်းဆိုလာတဲ့ အခွင့်အရေးမှန်သမျှ ကို ခတ္တာမငြင်းပယ်ပဲ ခေါင်းငြိမ့်မိခဲ့တာပေါ့။





အရင် ဖေဖေ ကားထွက်ရတုန်းကလည်း ကားထွက်တုန်းမို့လို့. . . ခု လက်အရိုးအက်သွားလို့ ညဘက်တွေ ဆေးသောက်အိပ်ရပြန်တော့လည်း ဖေဖေနိုးလာမှာ ပူစရာမလိုတာကြောင့် ခတ္တာတို့နှစ်ယောက် စိတ်ထင်တိုင်း လွတ်လပ်ခွင့်ရခဲ့ကြတယ်။ ဒါပေမယ့် သူနဲ့တွေ ့တိုင်း ခတ္တာအနေနဲ့ ပျေ ာ်ရွှင်လှိုက်မောရတာက တစ်ဖက် . .မသေခြာမရေရာတဲ့ အနာဂတ်ကို တွေးရင်း ရင်မောရတာကတစ်ဖက် . . .





ခတ္တာ စဉ်းစားခန်းဝင်ရင်း ဝိုင်သား jiရင်ဘတ်နှိပ်စေ့တပ် အကျၤ ီလေးအောက်ကနေ အတွင်းခံအကျၤ ီလေးကို နှိုက်ချွ တ်လို့ အဝတ်တန်းပေါ်ကို လှမ်းတင်လိုက်တယ်။ ခေါင်းက ခေါင်းစည်းကြို းလေးကိုလည်းဖြေချ လိုက်ပြီး ဆံနွယ်ရှည်ရှည််တို့ကို သဘာဝအတိုင်း ဖားလျှ ားချ ထားလိုက်တော့တယ်။ အဲ့ဒီနောက် . . .





'' အင်းးး သူလာရင်အဆင်သင့်ဖြစ်အောင် ပြတင်းပေါက်တံခါးဖွင့်ထားလိုက်ဦးမှပါလေ . . .''





လို့ တစ်ကိုယ်တည်း ရေရွတ်ကာ ပြတင်းတံခါးဆီကို သွားလိုက်တယ်။





ပြတင်းပေါက်ဘက်မှာ ခြံဝင်းကကျ ယ်ပြီး လူသွားလူလာနည်းတဲ့အပြင် သစ်ပင်တွေ အုပ်ဆိုင်းနေတော့ ခတ္တာအခန်းကို တော်ရုံမမြင်နိုင်ဘူး။ ဒါကြောင့် သူလာရင် အဲ့ဒီ ပြတင်းပေါက်ကပဲ ကျေ ာ်ဝင်နေကြ။





ခတ္တာ တံခါးချ က်ကို ဖြု တ် တံခါးနှစ်ချ ပ်ကိုတွန်းဖွင့်လိုက်ပြီး သူမျ ားပေါ်လာလေမလား လို့ ဟိုဟို ဒီဒီ မျ က်စိကစားလိုက်တဲ့အချ ိန်မှာပဲ သူက ပြတင်းပေါက်အောက်ကနေ ဘွားနဲပေါ်လာတော့တာ။ ခတ္တာလည်း အတော်လန့်သွားတာမို့ ရင်ဘတ်ကလေးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ဖိရင်း ပါးစပ်လေးဟလို့ ကြောင်ကြည့်နေတုန်း သူက ပြတင်းပေါက်က ကျေ ာ်ဝင်လာပြီး ခတ္တာကို ဆွဲဖက်လို့ အနမ်းမိုးတွေချေွ ပါတော့တယ်။





'' အို . . .ကို ့ . . .''





အာမေဋိတ်သံလေးတစ်ခွန်းကလွဲပြီး ခတ္တာ ဘာစကားမှပြောခွင့်မရလိုက်တော့။ ခဏအကြာမှာ ခတ္တာကို သူက အိပ်ယာထက်ကို တွန်းလှဲလိုက်တယ်လေ။ သတိထားမိလိုက်တော့ ခတ္တာရဲ ့ အကျၤ ီရင်ဘတ်က နှိပ်စေ့ကြယ်သီးတွေ အားလုံးပြု တ်ထွက်ပြီး ဟာလာဟင်းလင်းဖြစ်လို့နေပြီ။ သူက ခတ္တာကို တစ်ချ က်မိုးကြည့်လိုက်ပြီး ခတ္တာရဲ ့ ခန္ဓာကိုယ်လေးပေါ်ကို ဖိကပ်လာပါတော့တယ်။ သူ့ရဲ ့လက်ကတော့ ခတ္တာရဲ ့ ခါးက လုံချ ည်စလေးဆီမှာ . . . .''









'' ဘုန်းးးး . . .''





ခပ်ကျ ယ်ကျ ယ်ကြားလိုက်ရတဲ့ အသံကြောင့် အခန်းအတွင်းက အသက်ရှူ သံပြင်းပြင်းကော လှုပ်ရှားငြီးတွားသံတွေပါ တခဏတာ ရပ်တန့်သွားတော့တယ်။ ကိုကျေ ာ်သူရက ခတ္တာရဲ ့ကိုယ်ပေါ်မှာ အုပ်မိုးထားရာမှ ခေါင်းထောင်ပြီး ပြတင်းပေါက်ဘက်ကို လည်ပြန်လှည့်ကြည့်ရင်း





'' ဘာသံလည်း ဟ '' တဲ့။





ခတ္တာလည်း ကိုကျေ ာ်သူရအောက်မှာ ပက်လက်ကလေး ဖြစ်နေရာက ခေါင်းအုံးအထက်ကို ခေါင်းကြွပြီး စူးစမ်းကြည့်လိုက်တော့ ခုဏက ဖွင့်ထားခဲ့တဲ့ ပြတင်းပေါက်တံခါးက တင်းတင်း စေ့လျှ က်။





'' လေတိုက်လို့ ပြတင်းပေါက်တံခါး ပိတ်သွားတာပါ ကိုရဲ ့ . . . .''





'' ဟာ . . ချ စ်ရတာ အရှိန်ကောင်းနေကာမှ ကွာ . . .ဒီ တံခါးနဲ့တော့ ''





'' ဟားး ဟားး ခစ် ခစ် ခစ် လူဆိုးကြီး အကဲကြီး သနားပါတယ် ''





'' အ မယ် . . .လူကို လှောင်နေတယ်ပေါ့. . . လာခဲ့ . . .အကြောင်းသိမယ် ''





'' အ . . . .အို. . . ကို့ . . .ဖြေး ဖြေး . . .''





သင်ပြင်းရှိုက်သံတွေ လှုပ်ရှားသံတွေ ပြန်လည်ပေါ်ထွက်လာသလို ခတ္တာရဲ ့ အသံစူးစူးလေးတွေလည်း ယခင်ကထက်ကို ကျ ယ်ကျ ယ်လောင်လောင်လေး ပေါ်ထွက်လို့လာပါတော့တယ်။









အိပ်ယာထက်မှာ နာရီဝက်လောက် တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ဖက်ထားကြရင်း စကားပြောဖြစ်လိုက်တာ . . . ခတ္တာအတွက် မျ က်ရည်လည်မိလောက်အောင် ဝမ်းသာရတဲ့ စကားတစ်ခွန်း သူ့ဆီက ကြားလိုက်ရတယ်လေ။ . . .မနက်ဖန် သူ့မိဘတွေကို ဖွင့်ပြောပြီး ခတ္တာကို အမြန်ဆုံး လာတောင်းမယ် . . . တဲ့။ ခတ္တာလည်း ဝမ်းသာလွန်းလို့ ဘာပြောလို့ပြောရမှန်းတောင်မသိတော့ပါဘူး။ သူ့ကိုလည်း အရမ်းချ စ်မိသွားတော့တာပေါ့။





အဲ့ဒီနောက်သူက





'' အချ ိန်မရှိတော့ဘူး။ ခတ္တာ ကိုပြန်တော့မယ်နော် ''





ဆိုပြီး အဝတ်အစားတွေ ကောက်ဝတ်နေတော့တာ။ ခတ္တာကတော့ မြတ်နိုးတဲ့အကြည့်တွေနဲ့ ရီဝေစွာ သူ့ကို ကြည့်နေမိဆဲ။ သူ အဝတ်အစားတွေ အားလုံးဝတ်ပြီးမှ ခတ္တာလည်း သတိဝင်လာပြီး ကုတင်ဘေးမှာကျ နေတဲ့ လုံချ ည်လေးကို ကောက်စွပ်လို့ ရင်လျ ားလိုက်ရင်း တံခါးပြန်ဖွင့်ပေးဖို့အတွက် ပြတင်းပေါက်ဆီကို လျေ ာက်ခဲ့တော့တယ်။





ခတ္တာ ပြတင်းတံခါးကို အားကုန်ဖွင့်ကြည့်သေးတယ်။ တင်းကြပ်ပြီး ဖွင့်လို့မရ။ သူလည်း ကြို းစားကြည့်ပြန်တယ်။ သို့သော် အချ ီးအနှီး။ ထို့ကြောင့် ခတ္တာလည်း





'' တံခါးက လေဆောင့်တိုက်လိုက်လို့ တစ်ခုခုနဲ့ညပ်ပြီး ကြပ်သွားပြီထင်တယ်။ ဖေဖေ့ ဆေးတွေထဲမှာ အိပ်ဆေးတွေပါတော့ ဖေဖေလည်း နိုးမှာမဟုတ်ပါဘူး။ ပြီးတော့ ခတ္တာအခန်းနဲ့ အိမ်ရှေ့ပေါက်နဲ့ကလည်း သိပ်မှမလှမ်းတာ။ ခတ္တာ ကို့ကို ရှေ ့ပေါက်ကပဲ လိုက်ပို့ လိုက်တော့မယ် ''





ဟု ပြောလျှ က် ကျေ ာ်သူရကို သူမရဲ ့အခန်းထဲကနေ အိမ်ရှေ ့တံခါးဆီသို့ ဦးဆောင် ခေါ်ယူခဲ့တော့တယ်။ ညဘက်အချ ိန်လည်း ဖြစ်နေ ဖေဖေလည်း မနိုးတာသေခြာနေတာကြောင့် အကျၤ ီတွေဘာတွေ ထပ်ဝတ်မနေတော့ဘဲ ပြီးပြီးရော သဘောနဲ့ အဝတ်တန်းပေါ်က တံဘက်တစ်ထည်ကို လှမ်းယူလို့ သူမရဲ ့ ကိုယ်ခန္ဓာအပေါ်ပိုင်းကို ခြုံ လိုက်တော့တာပေါ့။





ခတ္တာနဲ့ ကျေ ာ်သူရတို့စုံတွဲ တတ်နိုင်သမျှ အသံလုံအောင် အခန်းထဲက ထွက်ခဲ့ကြပြီး အိမ်ရှေ ့ ခန်းသို့အရောက် . . . ဝင်း ခနဲ မီးမျ ားလင်းထိန်သွားပြီး ထိုင်ခုံပေါ်မှာထိုင်နေတဲ့ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးသောင်းငွေကို တွေ ့လိုက်ရပါတော့တယ်။ မီးခလုတ်ထားတဲ့ တိုင်နေရာမှာကတော့ လူခန့် ပေါ့။





'' ဟင် . .ဖေ ဖေ . . .မောင် မောင် လေး . . .''







ဆက်ရန် 





အမြင့်ကြောက်သော ငှက်