တီလေး ၁

uglyjoe {အတွေးပင်လယ်ပြာ}






ထူးပိုင် အာခီတတိယနှစ်မှာ အဖေ၊ အမေ နှင့် ဦးငယ်(အမေ့မောင်) ကားအက်စီးဒင့်ဖြင့် ဆုံးသည်။ ထူးပိုင်မိသားစုက ဆွေမျိုးများများမရှိ အဖွား နှင့် တီလေး(ဦးငယ်ဇနီး) ပဲရှိသည်။ ထူးပိုင် မိဘ၂ယောက်စလုံးက ဗိသုကာတွေ။ မေမြို့လုပ်ငန်းခွင်က အပြန် ကားအက်စီးဒန့် ဖြစ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ထူးပိုင်၊ တီလေးနှင့် ချက်ချင်း မန္တလေးဆေးရုံကို လိုက်သွားသည်။ မိဘနှစ်ပါးနှင့် ဦးငယ်တို့ မြေချဖို့ စီစဉ်ရသည်။ ကံကောင်းတာက ကျနော့်မှာ သူငယ်တန်း ကတည်းက ခင်လာတဲ့ ဆိုးတူကောင်းဖက် သူငယ်ချင်း၄ယောက် (စိုင်းစံ၊ ဇော်ဇော်၊ သီရိဝေ နှင့် နန်းသူဇာ) တို့က နာရေးကို ဝိုင်းကူကြသည်။ မိဘ၂ပါးနှင့် ဦးငယ်မြေချပြီး လို့မှမကြာ အဖွားက တီလေးကို အဖေ့လုပ်ငန်းမှ သင့်တော်သူနှင့် နောက်အိမ်ထောင် ထူခိုင်းသည်။ အဖေ့လုပ်ငန်းကို စီမံခန့်ခွဲစေ၍ ထူးပိုင်ကို စောင့်ရှောက်စေသည်။ ထူးပိုင်ကို ဗိသုကာဖြစ်အောင် ကြိုးစား၍ မိဘလုပ်ငန်းကို တာဝန်ယူရမည် ဟုဂတိတောင်းသည်။ တီလေးက နောက်အိမ်ထောင်ထူဖို့ လက်မခံပဲ ထူးပိုင်ကိုစောင့်ရှောက်ပါမည်ဟု ဂတိပေးသည်။ ထူးပိုင်လည်း အဖွားကို ဂတိပေးရသည်။ ရက်လည်ဆွမ်းသွပ် ပြီးစီသောအခါ တီလေးအား အိမ်ခြံ နှင့် အတွင်းပစ္စည်းအားလုံးလွှဲပေးပြီး၊ ထူးပိုင်အား မိဘလုပ်ငန်းအားလုံကို လွှဲပေး၍ တီလေးက စီမံကွပ်ကဲရန် ရှေ့နေရှေ့ရပ်ဖြင့်လွဲ၍ အဖွားတရားဘောင်ဝင်သွားသည်။ (ထိုအချိန်မှစ၍ ထူးပိုင် နှင့် တီလေး ဇတ်လမ်း စလေသည်?)





 ကျနော့်ဘဝ ရုတ်တရက်ကြီး ပြောင်းလဲသွားတာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုပင် မယုံပေ။ ယခင်က ပျော်ရွှင်စရာအိမ်လေးက ခုတော့ တိတ်ဆိတ် ခြောက်တွေ့နေသည် ဟုခံစားရသည်။ ကျနော်ကို အလိုလိုက်သော အဖွားနှင့်အမေ မရှိတော့သလို စည်းနဲ့ကမ်းနဲ့ အလိုလိုက်သော အဖေလဲမရှိတော့။ ကျနော့်ထက် ၁၀နှစ်ကြီးပြီး အဖေဆူတိုင်း ခေါင်းခံကာကွယ်ပေးတဲ့ ဦးငယ်လဲမရှိတော့ အထီးကျန် သိမ်ငယ်သလို ခံစားရသည်။ တီလေးလဲ တစ်ခါတစ်ခါ ကွယ်ရာမှာ ဝမ်းနည်းငိုကြွေး နေတတ်သည်။ ထူးပိုင်ကိုလဲ အစစအရာရာ အထူးဂရုစိုက်သည်။ ထူးပိုင် တီလေးကို သနားမိသည်။ တီလေးက ထူးပိုင်နဲ့ အသက် ၅နှစ်ကျော်ကျော်ပဲ ကွာသည်။ ထူးပိုင် ၁၀တန်းအောင်တဲ့နှစ်မှာ ဦးငယ်နဲ့ လက်ထပ်တာဖြစ်သည်။ တီလေးက အချောအလှကြီး မဟုတ်ပေမဲ့ မြင့်သောအရပ် ပြည့်သောခန္ဓာနှင့်စွဲဆောင်မှုရှိသည်။ ဦးငယ် နှင့် ကျနော်က တော်တော်များများ ဆင်တူသည်။ အကြိုက်တူသည်။ စတိုင်လ်တူသည်။ တီလေးက ထူးပိုင်ရဲ့ ၁၀တန်းဂိုက် ဆရာမ၊ အဲ့ဒီကတည်းက ကျနော်က ကြိတ်ကြွေခဲ့ရတာ။ ဦးငယ်ကလဲ တီလေးကို အဲ့ဒီကတည်းက ကြွေခဲ့တာ။ ကျနော့်ကို အကြောင်းပြပြီး တီလေးကို ကြို့ပို့လုပ်ပြီး ပိုးပမ်းခဲ့တာဖြစ်သည်။ အမှန်က တီလေးက ကျနော့်ရဲ့ ပထမဆုံး စိတ်ဝင်စားမိသူ၊ ချစ်ကြောက်ရိုသေရသူ၊ ဦးငယ်ကြောင့် တိတ်တိတ်လေး စွန့်လွှတ်ခဲ့ရသူ။





 ဒီလိုနှင့် တီလေး နှင့် ထူးပိုင် တို့ တစ်မိုးအောက် တယောက်ကို တယောက်နှစ်သိမ့်အားပေးရင်း ခက်ခဲသော ကာလတစ်ခုကို အတူတူရုန်းကန်ရင်း ဖြတ်သန်ခဲ့ကြသည်။ တီလေး ကုမ္မဏီကိစ္စတွေနဲ့ လုံးပမ်းနေတဲ့အချိန် ထူးပိုင် ကျောင်းတဖက်နှင့် အိမ်မှာသိပ်မနေဖြစ်ခဲ့။ ပရောဂျက်တွေ၊ ပုံတွေ၊ ဂျူရီတွေနှင့် နပန်းလုံးနေခဲ့သည်။ ဒီနေ့တော့ စာမေးပွဲပြီးပြီဖြစ်၍ စိုင်းစံ၊ နန်းသူဇာ တို့အတွဲနင့် သံလမ်းနားက Station10 တွင် မြန်မာဘီယာ သွားသောက်ကြသည်။





"Cheers!"





"ထူး.. ဒီဝိုင်း ငါရှင်းမှာ၊ ငါ နဲ့ သူဇာ ချစ်သူဖြစ်တဲ့ အထိမ်းအမှတ်ကွာ"





"Wow! ကွန်ဂရက်ကျူလေးရှင်း သူငယ်ချင်း"





"ထူး နင့်မှာချစ်ရမဲ့ ချစ်သူ မရှိသေးဘူး မဟုတ်လား? သူဇာ ရှာပေးရမလား?"





"သူဇာကလဲကွာ နင် ထူးအကြောင်း သိရဲ့သားနဲ့၊ ဒီကောင်က သူများအားကိုးတဲ့ကောင် မဟုတ်ဘူး။"



"ဟုတ်တယ်မဟုတ်လားထူး? ငါသိနေတယ်နော် မင်းအကြောင်း ဟဲဟဲ"





ကျနော် စိုင်းစံကို လက်သီး ထောင်ပြလိုက်တယ်။ ဒီကောင် မူးရင် အာချောင်ပြီ။





"ကျေးဇူး နန်း။ ငါ့ဟာငါ အေးဆေးနေပါရစေဟာ။"



"ငါ အပူရှာချင်မှတော့ စိုင်းစံ ခုလောက်ဆို အသဲကွဲနေပြီ ဟားဟား"





“ကောင်စုတ်"





ကျနော် စိုင်းစံတို့ကို အားကျပြီး ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ တီလေးကို ချစ်တဲ့အကြောင်း အမြန်ဆုံး ဖွင့်ပြောဖို့ကို။



ကျနော့်ရင်ထဲမှာ ပန်းတွေပွင့်နေတာ တီလေး သိရင် သိပ်ကောင်းမှာပဲ။





 မနေ့ညက မူးမူးနဲ့ အိပ်လိုက်တာ ထူးပိုင် မနက်အိပ်ရာထ နောက်ကျတယ်။ လန်းသွားအောင် ရေချိုးပြီးမှ အောက်ဆင်းလာခဲ့တယ်။





"ထူး စားမေးပွဲ ဖြေနိုင်ရဲ့လား?"





တီလေးက မနက်စာ စားရင်းက ထူးကိုမြင်ပြီး မေးတယ်။





"ဟုတ်တီလေး ဖြေနိုင်ပါတယ်"





ကျနော်တီလေးကို ဖြေရင်း ညကဆုံးဖြတ်ချက်ကို သတိရသွားတယ်။ တီလေးအရမ်းလှနေတယ် တီရှပ်အဖြူကို ကြိုးသိုင်းဂါဝန်ရှည် ပန်းရောင်လေးနဲ့ တွဲဝတ်ထားတယ်။ ဆံပင်ပခုံးကျော်ရုံလေးကို လက်ကိုင်ပုဝါနဲ့ ကပိုကရိုလေး စည်းထားတယ်။



ကော်ဖီဖျော်ရင်းနဲ့ တီလေးကို ခိုးကြည့်နေမိတယ်ဗျာ။





"တီလေး!"





တီလေးက ပြောဆိုတဲ့ပုံနဲ့ မျက်လုံးဝန့်ကြည့်ပြီး မေးဆက်ပြတယ်။





"တီလေးရော... အလုပ်အဆင်ပြေရဲ့လား? ထူးလဲ ကျောင်းပိတ်ထားတုန်းဆိုတော့ ခိုင်းစရာရှိရင်ပြောလေ"





တီလေးက စဉ်းစားနေပြီးမှ..





"ထူးရော... ကျောင်းပိတ်ရက်ဘာ အစီအစဉ်ရှိလဲ?"



"အလုပ်က တီလေးတို့ လောလောဆယ် ပရောဂျက် အသစ် မရှိသေးဘူး။ တီလေးလဲ လေ့လာတုန်းဆိုတော့ မလုပ်ရဲသေးတာလဲပါတာပေါ့"



"ထူးဖေဖေ လုပ်လက်စတွေပဲ အရင်ပြီးအောင် လက်စသတ်နေတယ်။ မိုးကုတ် မှာဆောက်နေတဲ့ ဟိုတယ်ကိစ္စတော့ ဒီညတွေ့စရာရှိတယ်"



"ထူး နဲ့ အဲ့ကိစ္စတိုင်ပင်မလို့ တီလေးစဉ်းစားနေတာ"





ကျနော် ကော်ဖီတစ်ငုံသောက်ပြီးမှ..





"လောလောဆယ် ထူးဘာအစီအစဉ်မှ မရှိသေးဘူး၊"



"စိုင်းစံကတော့ တောင်ကြီး အလည်လိုက်ခဲ့ဖို့ ခေါ်နေတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျနော်... မလိုက်ဖြစ်ဖို့များပါတယ်"





"စိတ်ပြေလက်ပြောက် လိုက်သွားပါလား ထူးရဲ့.."





ကျနော်တီလေးကို အချိန်မဆွဲချင်တော့ဘူး ဖွင့်ပြောဖို့ ကြိုးစားလိုက်တယ်။ တီလေးလက်မခံရင် နိုင်ငံခြားမှာကျောင်းသွားတက်ဖို့ စဉ်းစားထားတယ်။ တီလေးနဲ့ တစ်မိုးအောက်မှာ အတူတူနေရတာ စိတ်ထိန်းရတော်တော်ခက်တယ်။





"တီလေး ကို ထူးပြောစရာရှိလို့"





"ပြောလေ ထူး!"





ကျနော် ကော်ဖီ တငုံထပ်ငုံ လိုက်တယ်။ ပြောမယ်ဆိုတော့ ဘယ်လိုပြောရမှန်း ဘယ်ကစပြောရမှန်း မသိတော့ဘူး။ ကျနော် ဘာမှမပြောတော့ တီလေးက ကျနော့်ကို စိုက်ကြည့်ပြီး.....





"ထူးဘာပြောစရာ ရှိလို့လဲ ပြောလေ။ တီလေးကို အားမနာနဲ့"





ကျနော်လဲ တီလေးကို စိုက်ကြည့်နေ လိုက်တယ်။





"ထူး...တီလေးကို ချစ်တယ်......ဟိုး.... အရင်ကတည်းက တီလေးကို ချစ်ခဲ့တာပါ။ ဦးငယ်ကြောင့်သာ ထူး... တိတ်တိတ်လေး ချစ်နေခဲ့ရတာပါ တီလေးရယ်...."





တီလေး ကိုကြည့်ရတာ တစ်ခုခုစဉ်းစားနေသလိုပဲ။





"ထူး..... တီလေး က ထူးအရမ်းချစ်တဲ့ ဦးငယ်ရဲ့ ဇနီးလေ......."



"ထူး...... ဦးငယ်ကို ချစ်သလို တီလေးကိုလဲ ချစ်လို့ရတာပဲ"



"အဖြူရောင်ကို အရောင်မဆိုး ချင်ပါနဲ့ထူးရယ်"





"မဟုတ်ဘူး တီလေး.... "



"ထူး... တီလေးကို တကယ် မြတ်မြတ်နိုးနိုး ချစ်ခဲ့တာပါ။"



" ထူး... ဘယ်မိန်းခလေးကိုမှ မချစ်ဖူးတဲ့ အချစ်နဲ့ တီလေးကို လေးလေးနက်နက် ချစ်ခဲ့တာပါ။"



"တီလေးလဲ ရိပ်မိမှာပါ တီလေးရယ်။ တီလေး ထူးကို ပြန်ချစ်ပါနော်။"





ကျနော် တီလေး လက်ကိုကိုင်ပြီး ခလေးတစ်ယောက်လို ပြောနေမိတယ်။





"တီလေး စဉ်းစားပါရစေအုံး ထူးရယ်"





"တီလေးရယ် စဉ်စားစရာ လိုသေးလို့လား?"



"ကျနော်တီလေး မျက်ဝန်းမှာ သံယောဇင်တွေ တွေ့နေရတယ်။"



"ထူးသိနေတယ် တီလေး ထူးကို ချစ်နေတယ် ဆိုတာ ထူးသိတယ်။"





"ထူး... တီလေး သွားစရာကိစ္စ ရှိသေးတယ်။ တီလေးစဉ်းစားပါရစေအုံး။ ထူးလဲ သေသေချာချာ ပြန်စဉ်းစားပါအုံး။ ထူးက အရွယ်ကောင်း လူပျိုလေး။ တီလေးက မုဆိုးမ။ ပတ်ဝန်းကျင်ဆိုတာ ရှိသေးတယ်။ ပြီးတော့ တီလေးက ဦးငယ်ရဲ့မိန်းမလေ....။ ထူး.... သေချာစဉ်းစားပါအုံး။"





"တီလေး... ထူးစဉ်းစားစရာ မလိုဘူး၊ ကျနော့် နှလုံးသားထဲက ဟိုးအရင်ထဲက တီလေးကို ချစ်ခဲ့တာ။"



"ခုလဲ ချစ်တယ် အရင်ကလဲချစ်တယ် နောင်လဲချစ်တယ်။"



"ပြီးတော့ ထူးနှလုံးသားထဲက သိတယ်။ တီလေး ထူးကိုချစ်နေခဲ့တယ် ဆိုတာ။"





တီလေး ပြုံးတယ်၊ ပြီးမှ ခုံက ထတယ်၊ ကျနော့် အနောက်ကနေ လာရပ်တယ်။





"ထူး တီလေး တကယ်သွားစရာ ကိစ္စရှိတယ်။"



"ထူး ဒီည အားရင် တီလေးကိုရုံးမှာ ည၆နာရီ လာကြို။ အိုကေ။"



"တီလေးတို့ ညစာစားရင်း ဆက်ဆွေးနွေးရအောင်။"



"တီလေး ကားပျက်နေလို့ ကားဆေးရုံ ပို့ထားရတယ်။"



"ဘယ်လိုလဲ ထူး လာကြိုမှာလား?"





ကျနော် ကော်ဖီကို လက်စသတ်လိုက်တယ်



"ဟုတ်တီလေး၊ ထူးလိုက်ပို့ပေးမယ်လေ ခုလဲ ထူးအားနေတာပဲ"





"ကျေးဇူး ထူး... ! အခုက ကိုသီဟ လာခေါ်မှာ။"





ကျနော် တင်းသွားတယ်။ အဲ့ဒီ ကိုသီဟဆိုတာ ဆောက်လုပ်ရေးပစ္စည်းတွေ ရောင်းတဲ့ဘဲကြီး။ တီလေးကို အတင်းလိုက်ကြွေနေတဲ့ ဘဲကြီး။





"တီလေး ဖုန်းဆက်လိုက်ပါလား လာမခေါ်နဲ့လို့... ထူးလိုက်ပို့ပေးမယ်။"





တီလေးက ကျနော့်ခေါင်းကို ပုတ်ရင်း.....





"ထူး.... တီလေးက အလုပ်ကိစ္စ သွားမှာလေ၊ ည၆နာရီ smart suit နော်၊ client နဲ့တွေ့ရမှာ"





တီလေးက ပြောရင်း ထမင်းစားခန်းက ထွက်ဖို့ပြင်တယ်။





"ဟုတ် တီလေး"





ထူး.... တီလေးရဲ နောက်ပိုင်းအလှကို ကြည့်ရင်း ရင်ခုန်နေမိတယ်....









ညနေ၅နာရီ စွန်းစွန်းမှာ ထူးပိုင် အိမ်ကနေထွက်လာခဲ့တယ်။ မနက်က တီလေးကို ပြောခဲ့မိတာနဲ့ ပတ်သက်လို့ နောင်တမရမိ တာတော့အမှန်ပဲ။ ပထမဆုံး ချစ်ခဲ့တဲ့အချစ်က ဒုတိယလူဖြစ်လဲ ပြဿနာ မရှိပါဘူးလေ..... မြို့ထဲန်ီးလာတော့ တီလေးကို ဖုန်းဆက်လိုက်တယ်။





"ဟဲလို..."





"တီလေး ထူးရောက်တော့မယ်၊"





"ထူး... ရုံးခန်းတက်ခဲ့ပါလား? ချိန်ထားတဲ့ client က နည်းနည်း နောက်ကျမယ် ပြောလို့"





"ဟုတ် တီလေး"





ကျနော် ကားကိုparking ထိုးပြီး ရုံးခန်းကို တက်ခဲ့လိုက်တယ်။ ရုံးမှာ တချို့က ရုံးဆင်းနေကြပြီ။ ဖေဖေ့ တပည့် ကိုကျော်ကြီး နဲတွေ့လို့ နှုတ်ဆက်ဖြစ်လိုက်သေးတယ်။ သူက လောလောဆယ်ဆယ် ဖေဖေ့အလုပ်တွေ လက်လွှဲလုပ်ပေးနေတာ။ ကျနော်လဲ ဖေဖေ့ ဝန်ထမ်းတချို့ကို နှုတ်ဆက်ရင်း တီလေးရုံးခန်းကိုပဲ တန်းသွားလိုက်တယ်။ တီလေးရဲ့ အတွင်းရေးမှူး မဝေ က...





"ထူး ဝင်သွားလိုက်နော်.. တီလေးမှာထားပြီးသား.. မဝေလဲ ပြန်တော့မှာ.."





"ဟုတ် မဝေ၊ မင်္ဂလာပါ"





လို့ နှုတ်ဆက်ရင်း တီလေးအခန်း တံခါးကို ခေါက်လိုက်တယ်။





"ထူးလား? ဝင်ခဲ့လေ..."





ထူး... တံခါးကို ဖွင့်ပြီးဝင်သွားလိုက်တယ်။



တီလေးက ထူးဝင်လာတာကို သေချာစိုက်ကြည့်နေခဲ့တယ်။





"ထူး.... တီလေး မနက်ကမှာခဲ့တယ်လေ... smart suit! လို့"





ထူး ဆံပင်ကို ကိုယ့်ဘာသာ ဖွမိရင်း...





"ထူးမှာ coat မရှိဘူးတီလေးရဲ့ သေးနေပြီ"





ကျနော် အခုဝတ်လာတာ shirt အဖြူ လက်ရှည်နဲ့ ချာကိုး အရောင် style pant နဲ့ပါ။





တီလေး က အောက်နှုတ်ခမ်းကိုက်ပြီး စဉ်းစားသလို လုပ်ပြီးမှ ပြုံးပြီး ထလာပါတယ်။ ကျနော့် shirt အပေါ် ကြယ်သီး ၂လုံးကို ဖြုတ်လိုက်ပါတယ်။





"Gentleman style မဖြစ်တော့လဲ Gypsy style ပေါ့ကွာ"





ကျနော် ပြုံးမိတယ်။ ကျနော်က official ပုံစံတွေသိပ်မကြိုက်ဘူးလေ။ အခွင့်ရတုန်း တီလေးခါးကို ဆွဲဖက်လိုက်တယ်။ တီလေး ရုတ်တရက် ကြောင်ပြီး ကျနော့် ရင်ခွင်ထဲ ပြိုဆင်းလာတာပေါ့?။ တီလေးနားကပ်ပြီး တိုးတိုးလေးပြောလိုက်တယ်...





"ချစ်တယ် တီလေးရယ်..."





တီလေးက ကျနော့် မျက်လုံးကို စိုက်ကြည့်ပြီး...





"ထူး .... တီလေး ဒီညအလုပ် အကြောင်း ပြောမလို့..."





ပြောလဲပြော ကျနော့် အနားကနေ ခွာထွက်သွားပါတယ်...





"ထူး.... တီလေးတို့ ဟိုတယ်လုပ်ငန်း လုပ်မလို့ ထူး စိတ်ဝင်စားလား?"





ကျနော် အံ့အားသင့်သွားတယ်။ ပြီးမှ....





"တီလေး! အရင်းအနှီးများမယ် ထင်တယ်နော်"





"ဟုတ်တယ်ထူး... ဒီနေ့တွေ့မယ့်ပါတနာက သူတို့မိုးကုတ် မြို့မှာမြေကျယ်ရှိတယ်။ သူတိ်ု့ကလဲ ဟိုတယ်ဆောက်ဖို့ ထူးဖေဖေကို အပ်ခဲ့တယ် ဆိုပါတော့"





ကျနော် နားပဲထောင်နေလိုက်တယ်။





"တီလေးတို့ခု ဆောက်နေတာ ၆၀%လောက် ပြီးနေပြီ၊ ဒါပေမယ့် သူတို့က ငွေမလိုက်နိုင်တော့ဘူး။ တီလေးတို့ကို ငွေထပ်မချနိုင်တော့ဘူး။"





"အဲ့ဒီတော့ တီလေးဆန္ဒက..?"





"သူတို့က တီလေးတို့ကို ဆက်လုပ်စေချင်တယ်။"



"နောက်ပိုင်းအကျိုးအမြတ်ကို % နဲ့ခွဲယူချင်တယ်"



"တီလေး ရှယ်ယာမလုပ်ချင်ဘူး"



"တီလေးက သူတို့ရဲ့ မြေတန်ဖိုးနဲ့ ဆောက်လုပ်ရေးကုန်ကျစရိတ်ကို အပြီးဝယ်ချင်တယ်။"





"တီလေး သူတို့ကို offer ပေးပြီးပြီလား?"





"မပေးရသေးဘူး ထူး၊ အရင်းအနှီးက မသေးဘူး၊ အဲ့ဒါ ထူးဆန္ဒကို တီလေးသိချင်လို့?"





"တီလေး ဘယ်လောက်နဲ့ဖြတ်မှာလဲ?"





"တီလေးတို့ ရစရာက သိန်းနှစ်ထောင့်ငါးရာလောက်ရှိတယ်။"



"ပြီးစီးဖို့က နောက်ထပ် နှစ်ဆလောက်ထပ်ထည့်ရမယ်။"



"သူတို့ကို သိန်းခုနှစ်ထောင့်ငါးရာ ပေးပြီးအပြတ်ဖြတ်ချင်တယ်"





"သိန်းခုနှစ်ထောင့်ငါးရာနဲ့ နောက်ဆုံးဈေး ဝယ်ချင်တာပေါ့? ၅၀-၅၀ရှယ်ယာ ကပိုကောင်းမယ် ထင်တယ်။"



"တီလေးကရှယ်ယာ မလုပ်ချင်ဘူးဆိုတော့ backup ပိုက်ဆံက လောက်ပါ့မလား?"





"လောက်တယ် ထူး၊ ဒါပေမယ့် အရံငွေကို ယူသုံးရမယ်။ အဲ့ဒါကြောင့် ထူးနဲ့တိုင်ပင်တာ။"





"ကျနော် သဘောပေါက်ပြီ တီလေး။ ကျနော်လဲ စိတ်ဝင်စားတယ်။ ဒါပေမယ့် ဟိုတယ်လုပ်ငန်း runဖို့က ကျနော်တို့မှာ အတွေ့အကြုံမရှိဘူူး။"



"တီလေးပဲ စီမံရမှာနော်။"





တီလေးက ခေါင်းညှိတ်ပြတယ်။ ကျနော်လဲ ကျနော်ချစ်နေတာကို တီလေးကို နားပူမိတယ်။





"တီလေးကို ကျနော်ချစ်တယ်... "





"ထူးရယ်... တီလေးလည်း သွေးနဲ့သားနဲ့ပါပဲ၊"



"ဒါပေမယ့် ထူးနဲ့တီလေးက ဆွေမျိုးတော်နေပြီလေ။ ပတ်ဝန်းကျင်ရှိတယ်။ ဝိုင်းကဲ့ရဲ့ ကြလိမ့်မယ် ထူးရယ်"





ကျနော် တီလေးလက်ကို ဖမ်းကိုင်လိုက်ရင်းက...





"တီလေး ထူးတကယ်ပြောနေတာ။ တီလေးကို ဟိုးအရင်ထဲက ထူး ချစ်ခဲ့တာ။"



"ကျနော် တီလေးကို လက်ထပ်ပါရစေ။"





“ထူးရယ်... တီလေးတို့ လက်ထပ်ရင် တီလေးနဲ့ ထူးကို ပတ်ဝန်းကျင်က မကောင်းပြောမှာပေါ့။"



"ထူးကို တီလေးချစ်ပါတယ်။"



"ဒါပေမယ့် တီလေးတို့ကို ပတ်ဝန်းကျင်က ကဲ့ရဲ့လိမ့်မယ်။"





ကျနော် တီလေးကိုဖက်ထားမိတယ်။





"ထူး... တီလေးကိုချစ်တယ် မဟုတ်လား?"



"တီလေး ပြောစကား နားထောင်နော်။"



"ထူး... လိုချင်တာ တီလေး အကုန် ဖြည့်ဆည်းပေးမယ်။"



"တီလေး...ထူးရဲ့အနားမှာ လိုအပ်တိုင်း အမြဲ ရှိနေပေးပါ့မယ်ကွယ်...."



"Just for sex! No marriage! Ok?”





"မဟုတ်ဘူး တီလေး... ! ထူး... တီလေးနဲ့ တစ်သက်လုံး နေသွားမှာ။ တီလေးက ထူးရဲ့ဘဝပဲ"





"ထူးငယ်ပါသေးတယ်... အချိန်က အဆုံးအဖြတ်ပေးသွားမှာပါ။ လောလောဆယ် နောက်ကျနေပြီ တီလေးတို့ သွားကြရအောင်....."





"တီလေး sex and love is always same for you, I will never change to you, believe me! Please!"





ကျနော်တီလေး နဖူးကို မြတ်မြတ်နိုးနိုး နမ်းလိုက်တယ်။ ပြီးတီလေး လက်ကို ဆွဲပြီး Car Parkကို ဆင်းလာခဲ့တယ်။ တီလေး လက်လေးတွေ အေးဆက်နေခဲ့တယ်။



တီလေးကို ကားတံခါးဖွင့်ပေးရင်း အရင်ဝင်စေလိုက်တယ်။ ပြီးမှ ကျနော် ကားကိုမောင်းထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။





"တီလေး ထူး ဘယ်ကိုမောင်းရမှာလဲ?"





"Hotel Nikko"





ကျနော် ကန်တော်ကြီးပတ်လမ်း အတိုင်း Hotel Nikkoကိုမောင်းခဲ့လိုက်တယ်....



ကျနော် တီလေးလက်ကိုတွဲရင်း ဟိုတယ်ရဲ့ dining roomထဲကို ဝင်ခဲ့လိုက်တယ်။





"ထူး... ဟိုးထောင့်ကဝိုင်း"





ကျနော်တို့ တီလေးပြောတဲ့နေရာကို လျှောက်သွားရင်း... တီလေးက ကြိုရောက်နေခဲ့တဲ တီလေးထက် နဲနဲအသက်ပိုကြီးမယ် ထင်ရတဲ့ ခပ်လှလှမမ တစ်ယောက်ကို...





"Hi မသီရိ, ကေသီတို့ နဲနဲနောက်ကျသွားတယ်"





"Hi ကေသီ, အမလဲ ခုပဲရောက်တာ"





"မသီရိ... ဒါ ကေသီတူလေး ထူးပိုင် တဲ့"





ကျနော် မသီရိကို လက်ကမ်းပေးရင်း





"ဟုတ် တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ် မသီရိ"





"Same to you, Thoo!”





 ကျနော်တို့ ညစာစားရင်း အလုပ်အကြောင်း ဆွေးနွေးတိုင်ပင်ကြတယ်။ မသီရိက ဘိုးဘွားအမွေဖြစ်တဲ မြေမို့လို့ အပြတ်မရောင်းချင်ဘူး။ တီလေးကလဲ ရှယ်ယာမလုပ်ချင်တာကြောင့်... နောက်ဆုံး၂၅နှစ်မြေငှားဖို့ သဘောတူညီမှုရခဲ့တယ်။





ကိစ္စပြီးတော့ တီလေးက...





"ထူး ပြန်မလား? ကလပ်တက်မလား?"





"တီလေးက ဒီပုံစံကြီးနဲ့ ကလပ်သွားမလို့လား?"





တီလေးဝတ်ထားတာက နဲနဲမြန်မာစံနေလို့ပါ။ အကျႌလက်ပြတ်ခါးတို နဲ့ စကတ်ထမိန်နဲ့ ကလို့ရမယ့် ဝတ်စုံပုံစံ မဟုတ်လို့ပါ။





တီလေးက ရီရင်း....





"ဘာဖြစ်လို့လဲ ထူးရဲ့ ရပါတယ် တီလေးတို့ နဲနဲသောက်ရအောင်?"





"အိုကေ! ဒါဆိုလဲ pool bar မှာပဲ ဝိုင်သောက်ရအောင်နော် unplugged music နားထောင်ရင်း?"





"Ok"





ကျနော် နဲ့ တီလေး pool bar မှာ ဝိုင်တစ်လုံးမှာပြီး ထိုင်သောက်ဖြစ်တယ်။





"Cheers Thoo!"





"Cheers တီလေး"





တီလေး နှုတ်ခမ်းရဲရဲလေး နဲ့ ဝိုင်ရဲရဲလေးကို သောက်ရင်း.....





"ထူး.... မိန်းခလေး ဘယ်နှယောက်နဲ့ နေဘူးပြီးပြီလဲ?"





ကျနော် တီလေးကို စချင်လာတာနဲ့...





"တီလေး ခန့်မှန်းကြည့်လေ?"





"မသိဘူးလေ? ဒီအရွယ်ရောက်မှတော့ အတွေ့အကြုံတော့ ရှိမှာပေါ့"





ကျနော်ပြုံးပြီး တီလေးကို ကြည့်နေလိုက်တယ်။





“တီလေး... ထူး... အမှန်အတိုင်း ပြောရမှာလား?"





တီလေးက ကိုယ်လေးလှုပ်ပြီး မျက်ခုံးပင့်ပြတယ်။





ကျနော့် လက်လေးထောင်ပြရင်း...





"တီလေး... ထူးက ဂိုက်ဆရာမလေးနဲ့ စိတ်ကူးပြီး ညီအကို ၅ယောက်နဲ့ပဲ သာယာနေရတာပါဗျာ။"





တီလေး လှလှပပ ရီပါတယ်။ ပြီးမှ...





"Really! ဒါဆို ထူးက.. လူပျိုလေးပေါ့?"



"ထူးက တီလေးကို ဘယ်လိုစိတ်ကူးတာလဲ?"



"ခု တီလေးက ထူးချစ်သူလေ၊ ထူူး ဘယ်လိုနေချင်လဲ ပြောကြည့်လိုက်?"





"တီလေး.... "



"ထူးက clothes sexကိုနှစ်သက်တယ်။ sexy ကျတဲ့ dress တွေကိုကြိုက်တယ်။ Uniforms sexလိုမျိုးရောပဲ။"



"ပြီးတော့ သင်္ကြန်ရောက်ရင် ရေစိုdress တွေ wet look ပုံစံမျိုးတွေ"





ကျနော်တီလေးကိုကြည့်ရင်း ကိုယ်ဖတ်ဖူး ကြည့်ဖူး စိတ်ကူးရင်ဖူးတဲ့ ဟာတွေကို ပြောနေမိတယ်။ တီလေးကိုကြည့်ရတာ သူလဲစိတ်ဝင်စား စိတ်ထနေသလိုပဲ။





"Public မှာ ခိုးလုပ်ရတာမျိုးလဲ လုပ်ကြည့်ချင်တယ်"





တီလေး အံ့သြတဲ့ပုံစံနဲ့ ထူးကိုကြည့်တယ်။ တီလေးလက်က ထူးလက်ကိုပွတ်ပေးနေတယ်။





"တီလေး ရော ဘယ်လိုsex မျိုးကြိုက်လဲ?"





တီလေးကအောက်နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ရင်း ပြုံးပြတယ်။





"ထူး တီလေးကိုချစ်တယ်ဆို? တီလေး ဘာကြိုက်လဲ ထူးသိရမှာပေါ့?"



"Public sex ကထူးပြောတော့မှ ရင်ခုန်စရာတော်တော်ကောင်းတာပဲ? ဒါပေမယ့် တီလေး မလုပ်ရဲဘူး"





ကျနော် တီလေးလက်ကို ပွတ်နေရင်း စိတ်လှုပ်ရှားစွာ ပြောမိတာက...





"တီလေး... ခု တီလေးနဲ့ ထူး public မှာ sex talkနေတာလေ တီလေးကြိုက်လား?"



"တီလေး ဦးငယ်နဲ့ ဒီလိုမျိုးမနေဘူးဖူးလား?"





"ဦးငယ် နဲ့ တီလေးက အလုပ်တွေနဲ့ရှုပ်နေကြတာလေ။ မနေဘူးဖူး ထူးရဲ့"





"တခြားသူတွေနဲ့ရော?"





"ထူးက သိချင်လို့လား? သိရဲလို့လား?"





"ဟုတ်"





"တီလေး ဦးငယ်နဲ့အတူတူ sexနေဘူးတဲ့နောက်တယောက် ရှိတယ်။ ထူးသိရင် အရမ်း အံ့သြလိမ့်မယ်။"



"တီလေးကိုလဲ ချစ်တော့မှာမဟုတ်ဘူး။ ထူး... တကယ်သိရဲလို့လား?"





"ဦးငယ်နဲ့ အတူတူ? 3somes? တီလေး Anal အတွေ့အကြုံရှိတယ်ပေါ့? တီလေးဘဝ မှာ ဘယ်နှယောက်နဲ့ ဆက်ဆံခဲ့ဘူးလဲ?"





ကျနော် တကယ်အံ့သြသွားတယ် Jလဲဝင်သွားတယ်။ အဲ့ဒီတစ်ယောက်ကို သိနေသလိုပဲ။ ကျနော့် ညီလေးလဲ တင်းနေသလိုပဲ။





"ဟုတ်တယ်ထူး... ထူးပြောတဲ့ အတိုင်းပဲ။ တီလေးဘဝမှာ အဲ့ဒီနှစ်ယောက်ပဲ ဆက်ဆံခဲ့ဘူးတာ။"





ကျနော် တီလေးလက်ကို တင်းတင်းကိုင်ထားမိတယ်။





"တီလေး.... ထူးပြောတာကို သေသေချာချာ နားထောင်နော်။"



"တီလေးကို ထူး မြတ်မြတ်နိုးနိုးချစ်တယ်။"



" ထူးကို တီလေး ဘာကြောင့် လက်မထပ်ချင်းလဲ ထူးသိပြီ။"



"ထူး... တီလေးကို ပိုချစ်သွားသလို။ တစ်သက်လုံး တီလေးနားမှာ နေသွားပါရစေ။"



"တီလေး ထူးဖြစ်ချင်တာ အကုန် အလိုလိုက်မယ် ဆိုတာထူးသိသွားပြီ။"



"ထူးလဲ တီလေးဆန္ဒအတိုင်းပဲ ဖြစ်စေရမယ်၊ တီလေး ဆန္ဒမပါရင် ထူးဘာမှမလုပ်ဘူးလို့ ကတိပေးတယ်။"





ကျနော် တီလေးကို ဖက်ထားလိုက်မိတယ်။





တီလေးကလဲ ထူးကိုပြန်ဖက်တားတယ်။ တီလေးက တိုးတိုးလေး မေးတယ်...





"ထူး အဲ့တစ်ယောက်ကို သိတယ်လား?"





ကျနော့် မှတ်မိနေတာ တစ်ခုကို ပြန်မြင်ယောင်မိတယ်။





"တီလေးရော သူတို့နှစ်ယောက် တခြားသူနဲ့ ဆက်ဆံတာသိလား?"





တီလေး အရမ်းအံ့သြသွားတဲ့ပုံနဲ့





"ထူး အဲ့ဒါလဲ သိတာပဲလား? တီလေးကိုယ်တိုင် ဦးငယ်ကို ခွင့်ပြုခဲ့တာ။ တီလေးနဲ့ ဦးငယ်နဲ့က အချစ်ရယ် sexရယ် တကန့်စီလို့ လက္ခံခဲ့တာ"





တချိန်က ကျနော်မြင်တွေ့ခဲ့ရတာကို တီလေးကို ပြောမိသွားတယ်....





"ဖေဖေရယ်၊ ဦးငယ်ရယ်၊ မဝေရယ် ရုံးခန်းထဲမှာဆက်ဆံတုန်းက ကျနော်ဖေဖေ့ drawing ခန်းထဲမှာရှိနေခဲ့တာ တီလေး"





"ထူး တီလေးတို့ ပြန်ကြရအောင်"





တီလေး... ကျနော့်ကို နားလည်တယ်ဆိုတဲ့ ပုံစံနဲ့ကြည့်ရင်းကပြောတယ်။





"တီလေး စိတ်လာနေတယ် ထူး"



"တီလေးပိပိလေး မုန့်စာလို့ ငိုနေပြီ ထူးရယ်....."









Hotel Nikko ကနေအထွက်မှာ တီလေးက.....



"တီလေး ကို အထင်မသေးဘူးလား ထူး?"





"ဘာဖြစ်လို့ အထင်သေးရမှာလဲ တီလေးရယ်၊ ဒါအထင်သေးစရာမှ မဟုတ်တာ"





"ထူး..... ခုကစပြီး တီလေးကို ထူးဆန္ဒရှိတဲ့အတိုင်းပြောနော်... တီလေးလိမ်တာညာတာ မကြိုက်ဘူး၊"



"တီလေးကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဆက်ဆံစေချင်တယ်။ တီလေးလဲ ထူးကိုပွင့်ပွင့်လင်းပဲပြောမယ်နော်"





"ဟုတ် တီလေး"





ကျနော်လဲ ကားကိုဂရုစိုက်မောင်းလာခဲ့တယ်။ မကြာခင် တီလေးကို ချစ်ရတော့မယ် ဆိုတဲ့စိတ်နဲ့ပေါ့။ ကားထဲမှာ ရင်ခုန်သံ ကိုယ်စီနဲ့ ခဏတိတ်ဆိတ်နေခဲ့တယ်။





အိမ်ရောက်တော့ တီလေး ဝိုင်သောက်ချင်သေးတယ် ထူးရယ် ဆိုတာနဲ့... ကျနော် kitchen ထဲသွားပြီး ဝိုင် တစ်ပုလင်းယူ ဝိုင်ခွက်ယူနေတုန်း တီလေးကနောက်ကနေ လှမ်းဖက်ပါတယ်။ ကျနော်လဲ တီလေးကို ဝိုင်ခွက်ပေးရင်း ဝိုင်ငှဲ့ပေးလိုက်တော့။ တီလေးက တစ်ငုံငုံပြီး ထူးကို နမ်းပါတော့တယ်။ ကျနော်လဲ တီလေးနှုတ်ခမ်းပါးပါးလေးကို ပြန်နမ်းရင်း တီလေးရဲ့ ကျောကိုပွတ်ပေးနေမိတယ်။ ခဏကြာတော့... တီလေးက အနမ်းတွေရပ်ရင်း ထူးရင်ခွင်ထဲ မှီရင်မေးပါတယ်။





"ထူး.... ဒီည ထူးရဲ့လူပျိုည နော်? တီလေး နဲ့ ဘယ်လိုနေချင်လဲ, နေပေးရမလဲ?" လို့မေးပါတယ်။





ကျနော်လဲ ချစ်တာချစ်ချင်တာ အတွေ့အကြုံကမရှိတော့...





"တီလေး... ထူးကို သင်ပေးလေ။" လို့ပြောရင်း ခုမှ သတိရပြီး...



"ဟာ! တီလေး! ထူး ဟိုဟာ ဝယ်ဖို့မေ့လာတယ်။"





"ဘယ်ဟာလဲ ထူးရဲ့?"





"ညီလေး အတွက် ဦးထုပ် ဝယ်ရမယ်လေ"





တီလေး ရီပါတယ်။





"ထူးရဲ့ Bachelor night ကို ဟိုဟာကလိုလို့လား?"





ကျနော်လဲ ရှက်ရယ်ရယ်ရင်း..





"ဟိ သိဘူးလေ"





"ထူး တီလေးစွဲဆောင်မှုရှိရဲ့လား? ဒီဝတ်စုံနဲ့ အဆင်ပြေရဲ့လား? ထူးက clothes sex fancy ဆိုတော့"



"တီလေး ဂါဝန်လဲပေးရမလား?"





"တီလေးက အမြဲစွဲဆောင်မှု ရှိပြီးသားပါ။"



"ဝတ်စုံကတော့ sexyမဖြစ်ဘူး ရိုးတယ် ဒါပေမယ် အိုကေပါတယ်"





တီလေးက ကျနော့်ကို သူ့အခန်းထဲကို လက်ဆွဲခေါ်လာတယ်....





"ထူး.... တီလေးတို့ ဒီညထူးအခန်းမှာ ချစ်မယ်နော်? တီလေးအခန်းမှာဆို တီလေးစိတ်မသန့်ဘူး ဦးငယ်ကို သတိရ မိမှာစိုးလို့။"



"အဝတ်ဗီဒိုထဲမှာ တီလေးကို ထူး... ဝတ်စေချင်တာ ရွေးလိုက်နော်၊ ဒီည ထူးစိတ်ကြိုက် တီလေးနေပေးမယ်။"



"တီလေးရေချိုးလိုက်အုံးမယ် ထူးရွေးထားလိုက်။"





ကျနော်တီလေးလက်ကို ဆွဲထားလိုက်ရင်း....





"တူတူချိုးမယ်လေ တီလေး"





တီလေးက ပြုံးပြုံးလေးနဲ့ ကျနော်ညီလေးကို လက်နဲ့လှမ်း ကျီစယ်ရင်းဖြေတယ်။





"ထူး သဘောပါဆို"





အဲ့ဒါနဲ့ကျနော် တီလေးဗီဒိုထဲက ချိတ်နဲ့ချိတ်ထားတဲ့ Midi skirt နဲ့ အပေါ်ဝတ် Coat uniform တစ်စုံယူပြီး တီလေးလက်လေးကိုဆွဲပြီး ကျနော့်အခန်းကိုသွားလိုက်တယ်။ တီလေးကို တခါထဲ ရေချိုးခန်းကိုခေါ်သွားလိုက်တယ်။





"တီလေး အဝတ်တွေနဲ့ ရေချိုးရအောင်နော်"





ကျနော်တီလေးကို ပြောလဲပြောရင်း တစ်ခါထဲ နမ်းလိုက်ပါတယ်။ တီလေးကလဲ ကျနော့်ကို ပြန်နမ်းရင်း ကျနော့်ကျောကို ပွတ်ပေးပါတယ်။ ကျနော် လဲရေပန်းကိုဖွင့်ရင်း နမ်းရင်းနဲ့ တီလေးရဲ့တင်သားတွေကို ပွတ်ပေးပါတယ်။ တီလေးရဲ့လက်က ကျနော်ရဲ့ရင်ဘတ်တွေကိုပွတ်ရင်း နို့သီးလေးတွေကို ချေပေးပါတယ်။ လက်တစ်ဖက်က ကျနော်ရင်ဘတ်ကို ဆော့ရင်း၊ ကျန်လက် တစ်ခက်က ကျနော်ရဲ့ညီလေးကိုလာကိုင်ပါတယ်။ ဘောင်းဘီပေါ်ကနေ ကျနော့်ညီလေးကို ပွတ်ပေးနေပါတော့တယ်။ တီလေးက နှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းနေတာကို ရပ်ပြီး ကျနော့် နို့သီးလေးကိုနမ်းရင်း တဖြည်းဖြည်း တီလေးကအောက်ဖက် စစ်မျက်နှာကို ဦးတည်လာပါတယ်။ ကျနော် ဘာလုပ်ရမှန်းမသိပဲ တီလေးရဲ့ အပြုအစု အောက်မှာ ခြုံခိုအတိုက်အခိုက် ခံနေရပါတော့တယ်။ ကျနော့် ဘောင်းဘီချိတ်ကို ဖြုတ်ရင်းဇစ်ကိုဆွဲချပါတယ်။





"ထူး ညီလေးက အားကောင်း သန်မာလှပါလား"





တီလေးက ညီလေးကို အတွင်းခံထဲမှ ကိုင်ထုတ်ရင်းပြောပါတယ်။





ကျနော်က တီလေးရဲ့တင်လုံးလုံးလေးကို စွဲညှစ်ရင်းက...





"တီလေး ထူးဟာလေးက စံချိန်မှီရဲ့လားဟင်?"



"တီလေး နှစ်သက်ရဲ့လား? ထူးက သေးပြီး တီလေးဆန္ဒ မဖြည့်နိုင်မှာ စိုးရိမ်နေတာ"





တီလေးက ညီလေးကို ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် ပွတ်ပေးရင်းက





"ထူးဟာက ထူးဖေဖေ လောက်မရှည်ပေမယ့် တုတ်တယ်။"



"တီလေးက ပုံမှန်ပဲကြိုက်တယ် ထူး၊ ထူးက ပုံမှန်စိုက်ထက် နဲနဲလေး သာတယ် တုတ်တယ်၊ တီလေးကြိုက်ပါတယ်"



"Movie ထဲကလို ရှည်တဲ့ကြီးတဲ့ဟာတွေ တီလေးတော့ ကြိုက်မယ်မထင်ဘူး"



"တီလေးက အရမ်းကြမ်းတာ extremely ဖြစ်တာ မကြိုက်ဘူး"



"ငြိမ့်ငြိမ့် ညောင်းညောင်းလေးပဲကြိုက်တယ်"



"ထူးမှတ်ထားနော်၊ တခါတလေကြမ်းတာပဲ ကြိုက်တယ်"



"အမြဲကြမ်းတာ မကြိုက်ဘူး"





တီလေးက ပြောရင်း ကျနော့် ဘောင်းဘီနဲ့ အတွင်းခံကို ဆွဲချွတ်ချရင်း ရေပန်းအောက်မှာ ဒူးထောက်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးမှ ကျနော့်ကို မော့ကြည့်လာပါတယ်။





"ထူး တီလေး အိုက်စကရင် စားမယ်နော်၊ စိတ်လျှော့ထား"





လို့ပြောရင်း ညီလေးကို လျှာဖျားလေးနဲ ့တို့ထိကြည်စယ် ပါတော့တယ်။ ညီလေး ရဲ့ဒစ်လေးကို ငုံပြီး လျှာလေးနဲ့ ဝိုက်ပြီးယက်ပေးပါတယ်။ ညီလေးကို နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ဝိုင်းပြီး ရှေ့တိုးနောက်ငယ် စုပ်ပေးပါတယ်။ ကျနော်တခါမှ ဒီလောက်ကောင်းအောင် မခံစားဘူးပါ။ ညီအကို ငါးယောက်နဲ့ ကိုယ်ဟာကို ကစားတာကောင်းလှချည်း မှတ်နေခဲ့တာပါ။ တီလေးလက်က ညီလေးရဲ့ ဂွေးဥတွေကို ကစားပေးနေသလို၊ ပါးစပ်ကလဲ ရေခဲချောင်းစုပ်သလို သေသေချာချာ ပါးချိုင့်ပေါ်တဲ့ အထိစုပ်ပေးနေတာပါ။





"တီလေး အား! အရမ်းကောင်းတယ်"





ကျနော်ရဲ့ ပထမအတွေ့အကြုံကို ကြာကြာမခံနိုင်ဘူး...





"တော်ပြီ တီလေး ကျနော်ပြီးသွားလိမ့်မယ်"





တီလေးက ကျနော်ပြောတော့ အိုက်စကရင်စားနေတာ ရပ်ပြီး၊ ကျနော့်ကို ပြုံးပြပါတယ်။





"ထူး အဲ့ဒါကို ကြာအောင်ထိန်းနိုင်ရမယ်နော်"



"မိန်ခလေး တွေကတုတ်ကြီးတာ ကြိုက်တာမဟုတ်ဘူး၊"



"သူတို့ကို အထွဋ်အထိပ် ရောက်အောင် မှန်မှန်နဲ့ကြာကြာ ဆက်ဆံပေးတာကို လိုချင်ကြတာ"





တီလေး အိုက်စကရင်စားတာရပ်ပြီး အဲ့လိုပြောလိုက်လို့ တော်ပါသေးတယ်။ မဟုတ်ရင် ကျနော့်ရေခဲချောင်း အရည်တွေပျော်ကျတော့မှာ?





တီလေးက ဆပ်ပြာရည်ယူပြီးကျနော့် ညီလေးကိုဆေးပါတယ်။ ကျနော့် တကိုယ်လုံးကို ဆပ်ပြာတိုက်ပေးပါတယ်။





"ကောင်းလားထူး...?"





ကျနော့်ကို ရင်သီးဖုလေးကို နမ်းရင်း တီလေး မေးပါတယ်။





"အရမ်းကောင်းတယ် တီလေး။ ထူးထင်ထားတာထက်ကိုပို ကောင်းတယ်"





ကျနော်လဲ ဆပ်ပြာရည်တွေနဲ့ တီလေး တကိုယ်လုံးကိုအဝတ်ပေါ်ကနေ ပွတ်တိုက်ပါတယ်။ တီလေးကို နောက်ကနေ ညီလေးနဲ့ ရေစိုပြီး ကပ်နေတဲ့ စကတ်ထမိန် ပေါ်ကနေ တင်ကြားလေးကို ထောက်ပြီး တီလေးနို့တွေကို လက်နဲ့ပွတ်တိုက်ပါတယ်။ ရေစို အဝတ်ကို ဆပ်ပြာမြှုပ်ရည် နဲ့ပွတ်တိုက်ရတာ ထူးအတွက် တော်တော်ကို sexy ဖြစ်ပါတယ်။ တီလေးတကိုယ်လုံးကို အဝတ်ပေါ်ကနေ ဆပ်ပြာမြှုပ်ရည်နဲ့ ပွတ်တိုက်ရင်း တီလေးရဲ့ ဖြောင့်စင်းနေတဲ့ ပေါင်တန်တွေကို ပွတ်ပေးရင်း ညီလေးကိုညှောင့်ရတာ ဂွင်းတိုက်ရတာနဲ့ တခြားစီပါဗျာ။





တီလေးက ကျနော့်လက်ကိုကိုင်ပြီး ဘယ်ဖက်ပေါင်က စကပ်ထမိန်ရဲ့ အကွဲကြောင်းကို ပွတ်စေပါတယ်။ တီလေးရဲ့ ရွှေတြိဂံနေရာကိုလဲ ပွတ်ရင်း တီလေးစီ ကအသံတွေ ထွက်လာပါတယ်။





"ထူး ပွတ်ပွတ် တီလေးလဲ အရမ်းကောင်းတယ်"





တီလေးလက်က အနောက်ကထောက်နေတဲ့ ကျနော်ရဲ့ ညီလေးကိုကိုင်ပြီးပွတ်ပေးပါတယ်။





"ထူး.... တီလေး အရမ်းကောင်းနေပြီ။ တီလေး အဝတ်တွေ ချွတ်ပေးနော်"





ပြောလဲပြောရင်း ချိုင်းအောက်က ရင်ဖုံး အကျႌရဲ့ ဇစ်ကိုဖြုတ်ပေးပါတယ်။ ကျနော်လဲ တီလေးကို ကျနော်ဖက်ဆွဲလှည့်ပြီး အပေါ်အကျႌကို ခေါင်းကမပြီး ဆွဲချွတ်လိုက်ပါတယ်။ တီလေးကလဲ ကျနော့်ရှပ် အကျႌကို ချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။ တီလေးရဲ့ လိမ္မော်သီးအရွယ် ရင်နှစ်မွှာကို စည်းနှောင်ထားတဲ့ ဇာဘရာချိတ်လေးကို ကျနော်ဖြုတ်လိုက်ပါတယ်။





"တီလေး ရယ် လှလိုက်တာ"





ပြောလဲပြောရင်း တီလေးကို ဆွဲဖက်လိုက်ပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းရင်း တီလေးရဲ့လျှာလေးက ကျနော့်နှုတ်ခမ်းတွေရဲ့ အတွင်းဖက်ကိုကျူးကျော်လာပါတယ်။ ကျနော့်လျှာနဲ့ တီလေးရဲ့လျှာနဲ့ ရှိတ်ဟန်းနှုတ်ဆက် ကြပါတယ်။ တီလေးက ရေပန်းကိုလက်ကလှမ်းဖြုတ်ရင်း ရေချိုးပါတယ်။ ကျနော်က တီလေးကိုနမ်းနေရင်း ကျနော့်ညီလေးနဲ့ တီလေးညီမလေးကို ရေစိုစကတ်ပါးပါးလေးခံပြီး မိတ်ဆက်ဖို့ကြိုးစားပါတယ်။ တီလေးက ရေပန်းကို သူ့ပိပိနားကိုကပ်ရင်း ကျနော့်ညီလေးကို ဂွင်းတိုက်ပေးရင်း....





"ထူး... တီလေးနို့တွေကို စို့ပေးပါလား?"





လို့တိုးတိုးလေးပြောပါတယ်။ ကျနော်လဲ တီလေးရဲ့ချိုဗူးတစ်လုံးကိုစို့လိုက်ပါတယ်။ လက်ကတော့ တီလေးရဲ့ တင်းပါးခုံးခုံးလေးကို ကိုင်ရင်းပွတ်ပေးနေပါတယ်။ တီလေးလက်က ကျနော့်ရဲ့ ဂွေးဥတွေကို ဆော့ကစားပေးပါတယ်။ ကျနော်နို့တွေကို လျှာနဲ့ယက်ရင်း တစ်လုံးနဲ့တစ်လုံး ပြောင်းစို့ရင်း သတိထားမိသွားတာက တီလေးက ကျနော့် ညီလေးကို ရှေ့တိုးနောက်ငင် ပွတ်ပေးရင်းလက်မလေးနဲ့ ဒစ်လေးကိုဆော့ပေးပါတယ်။ ကျနော့်ညီလေး တုန်တက်လာရင် ဆက်မလုပ်ပဲ ဂွေးဥတွေကိုပွတ်ပေးပါတယ်။ ကျနော့်ဟာ ကျနော်ဆိုရင် ဒီလောက်မခံပါဘူး။ မြန်မြန်ပွတ်တိုက်လို့ ပြီးသွားလောက်ပါပြီ။





"ကောင်းလိုက်တာ ထူးရယ်.... တီလေး ဒီလို တခါမှ မခံစားဖူးဘူး.... အရမ်းကောင်းတယ်"





ပြောလဲ ပြောရင်း တီလေးက ကျနော့်ခေါင်းကို အောက်ကိုတွန်းနေပါတယ်။





ကျနော်လဲ တီလေးဘာလိုချင်လဲ ရိပ်မိတာနဲ့.....





"တီလေး.... ထူး တီလေးရဲ့ ပိပိလေးကို နမ်းပေးမယ်နော်"





လို့ပြောလိုက်ပါတယ်။ တီလေး က....





"အင်း ထူူးတီလေး အရမ်းလိုချင်နေပြီ"





ကျနော် တီလေးစကတ် အကွဲနားက လက်ထည့်ရင်း တီလေးရဲ့ ဇာအတွင်းခံလေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပါတယ်။ တီလေးရဲ့ ပိပိလေးက အမွှေးပါးပါးလေးနဲ့ ပုံသွင်းပြီးရိတ်ထားတဲ့ပုံလေး အရမ်းလှတယ်။ ကျနော်လဲ ဒူးထောက် မျက်နှာအပ်ပြီးနမ်းတော့တာပဲ။ တီလေးက စကတ်ထမိန်ကို အပေါ်ကိုဆွဲမတင်ရင်း ကော့တက်လာတာ သတိထားမိလိုက်တယ်။ တီလေးလက်က ထူးဆံပင်တွေကို ဆွဲဖွပေးနေတယ်။





"ထူး လက်ခလည် ထိုးထည့်လိုက်နော်၊ ဖြည်းဖြည်းနော်"



ကျနော် တီလေးပြောတဲ့ အတိုင်း လက်ခလယ်ကို ဖြည်းဖြည်းလေးထည့်လိုက်ပါတယ်။ အရည်တွေနဲ့ ချောနေတော့ နွေးနွေးလေး ဝင်သွားပါတယ်။





"အ ကောင်းတယ်"



"ထူး အဲ့ဒီဟာလေးကို စုပ်ပေး၊"





"တီလေး ရေပန်းပိတ်ပေးပါ ရေကျနေတော့ ယက်ရတာ အဆင်မပြေဘူး"





ကျနော်ပြောလဲပြော လက်ညှိုးကိုလဲ စစ်ကူခေါ်လိုက်ပါတယ်။ လက်တဖက်ကလဲ တီလေးရဲ့တင်အိုးတစ်လုံးကိုညှစ်ရင်း။ လက်နှစ်ချောင်းကို မြန်မြန်လေး အတွင်းအထုပ်လုပ်ပေးပါတယ်။ ကျနော့်လျှာကလဲ ပိပိလေးနဲ့စိစိလေးကို မှန်မှန်လေး ယက်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။



တီလေးက ရေပမ်းကိုပိတ်ရင်း..





"အ အား... အရမ်း ကောင်းတယ် ထူး မရပ်နဲ့ တီလေးပြီးတော့မယ်"





ကျနော် လက်၂ချောင်းပူးကို ကိုနတ်သား ရေးပြသလို ကွေးကွေးလေးထားပြီး အထုတ်အသွင်းလုပ်ရင်း



တီလေး ပိပိလေးနဲ့စိစိလေးကို ယက်ပေးနေတာကို speedတင် လိုက်တယ်။ ကျန်လက်တဖက်နဲ့ တီလေးရဲ့ နို့လေးကို မမှီမကမ်း လှမ်းပွတ်ပေးရင်း ပိပိလေးကို လျှာနဲ့ အပြားလိုက် ယက်ပေးနေမိတယ်။ တီလေးက ကျနော့် ဆံပင်တွေကိုဆွဲရင်း ခဏကြာတော့...





"ထူး တီလေးကောင်းနေပြီ အ..အ.."





ကျနော်လက်က တီလေးနို့တွေကို ပွတ်တိုက်ပြီး ဆင်းလာလိုက်တယ်။ ပြီ စကတ်ထမိန်ရဲ့ ဇစ်ကိုဆွဲချလိုက်တယ်။ ယက်နေတာကိုရပ်ပြီး ပိပိလေးထဲက လက်နှစ်ချောင်းကို ဒီဂရီနဲနဲ ကွေးကွေးပြီး ဆွဲထုပ်လိုက်တယ်။ တီလေး ခါးလေးက ကော့တက်လာတယ်။ ကျနော့် လက်ချောင်းလေးတွေက တီလေးပိပိထဲက အရည်ချွဲချွဲလေးတွေနဲ့။ ကျနော်တီလေးကို မျက်လုံးချင်းကြည့်ရင် ကျနော်လက်ကို ကျနော် ဖြည်းဖြည်းလေး စုပ်ပြလိုက်တယ်။



တီလေးက ကျနော့ကို အောက်နှုတ်ခမ်းကိုက်ပြီး လျှာနဲ့နှုတ်ခမ်းကို သပ်ပြတယ်။





"တီလေး ကျနော့်ကို နံရံဖက်လှည့်ပြီး ကုန်းပေးနော်"



"ကျနော်နောက်ကနေ ယက်ချင်လို့"





တီလေးက သူပြီးခါနီးကောင်းနေလို့ ဘာမှမပြောပဲ ချက်ချင်း လှည့်ပြီးကုန်းပေးတယ်။ ကျနော်တီလေး စကတ်ထမိန်ကို မချွတ်ပဲ မတင်ပြီး ပြူထွက်နေတဲ့ ပိပိလေးကို လျှာနဲ့ဝင်နိုင်ကမျှဝင်အောင်ထိုးရင်း ယက်ပေးလိုက်တယ်။ ကျနော့်နှာခေါင်းကို တီလေးဖင်ဝနား ဖိတေ့ရင်း လက်က တီလေးစိစိလေးကိပွတ်ရင်း မရပ်တန်းလျှာနဲ့ ယက်ပေးလိုက်တယ်။





"ထူး တီလေးပြီးတော့မယ် အ အ ... "





တီလေးလက်တဖက်က ကျနော့်လက်ကိုဖိရင်း အစိလေးကိုညှစ်ပေးပြီး ပြီးသွားတယ် ကျနော်လဲ တီလေးပိပိက အရည်တွေကို ဆက်ပြီးရက်ပေးနေမိတယ်။





"ထူးရယ် ကောင်းလိုက်တာ"





တီလေးက ကျနော့်ကိုဆွဲထူးရင်း နမ်းပါတယ်။





"တီလေး မနမ်းနဲ့ တီလေးအရည်တွေနဲ့"





"ထူးယက်ပေးထားတဲ့ အရည်ပဲ ဘာဖြစ်လဲ"





တီလေးကပြောလဲပြော နမ်းလဲနမ်းပါတော့တယ်။





ကျနော်လဲ တီလေးကိုပြန်နမ်းရင်း.....





"ကျေးဇူးတီလေး ထူးလဲအရမ်းကောင်းတယ်။ နောက်လဲ အဲ့လိုလုပ်မယ်နော်"





"ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ ထူး?"





တီလေးကပြောပြီး အောက်နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်ထားတယ်။





တီလေးအဲ့ပုံက တော်တော် sexyဖြစ်တယ်။





"တီလေးကို အမြဲမှုတ်ပေးမယ်လို့ ပြောတာ"





"ခု တီလေး အလှည့် တီလေးထူးကို ရှယ်မှုတ်ပေးမယ်နော်။ ထူးရဲ့ လူပျိုရည်ကို တီလေးပါးစပ်ထဲမှာ ပြီးလိုက်နော်"





ပြောလဲပြော တီလေးက ဒူထောက်ပြီး ကျနော့်ညီလေးကို ငုံလိုက်ပါတော့တယ်။ ပြီးရှေ့တိုးနောက်ငင်စုပ်ယူပါတယ်။ တီလေးလျှာက ညီလေးရဲ့ ဒစ်လုံးကိုလှည့်ပတ် ရစ်ငင်ပါတယ်။





"ကောင်းလိုက်တာ တီလေးရာ"





တခါတခါ တီလေးက ဝင်နိုင်တမျှဝင်အောင် တဆုံးဖြည်းဖြည်းချင်း စုပ်ယူပါတယ်။



ထူးလဲ တချက်တချက် ကောင်းလွန်းလို့ တီလေးပါးစပ်ကို ဖြေးဖြေးလေး ညှောင့်လိုးနေမိပါတယ်။ ကျနော် မထိန်းနိုင်တော့ဘူး ပြီးတော့မယ် ဆိုတာသိလာတယ်။





"တီလေး... ထူးပြီးတော့မယ်"





တကယ်ဆို တီလေးကိုယက်ပေးနေကတည်းက ကျနော့်ညီလေးက တင်းတောင်နေပါပြီ။ တီလေးက မျက်လုံးပင့်ကြည့်ပြီး ခေါင်းဆက်ပြပါတယ်။ လက်ကလဲ ကျနော့်ဥနှစ်လုံးကို ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးပါတယ်။ ကျနော်လဲ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ ဒုတိယအကြိမ် တီလေးမှုတ်အပြီးမှာ ကော့ကာကော့ကာ တီလေးပါးစပ်လေးထဲ ပြီးသွားပါတော့တယ်။





“ကောင်းလိုက်တာ တီလေးရယ်၊ ကျနော်တစ်ခါမှ အဲ့လိုမပြီးဖူးဘူး။"





တီလေးက ကျနော့်အရည်တွေကို ဝင်လာတမျှကို ထိန်းစုပ်ပြီး မြိုချလိုက်ပါတယ်။





"ကိုယ်ဟာကို လုပ်တာနဲ့တခြားစီပဲ။"





"တီလေးလဲ ကောင်းတယ်။ ထူးနောက်ဆို ကိုယ့်ဟာကိုမလုပ်နဲ့တော့နော် ထူးအရည်တွေ နှမျောစရာကြီး။"





"ဟုတ် တီလေး။ ထူးတီလေးကို နမ်းချင်တယ်"





"ထူး မရွံဘူးလား တီလေးပါးစပ်ထဲမှာ ထူးအရည်တွေနဲ့"





"မရွံပါဘူး ထူးအရည်တွေပဲဟာ၊ အဲ့ဒါကြောင့်ကို နမ်းချင်တာ တီလေးရ။"





တီလေး ကျနော့်ကို နမ်းပါတယ်။ ကျနော်လဲတီလေးကိုပြန်နမ်းတယ်။ တီလေးက ရေပန်းကိုဖွင့်ပြီး ထူးကိုရေပြန်ချိုးပေးတယ်။ ထူးလဲတီလေး စကတ်ကိုချွတ်ပြီး ရေဆေးပေးရင်း အတူတူရေချိုး သွားတိုက်လိုက်တယ်။





"ထူး သွားတော့ တီလေး အဝတ်တွေ ရေဖွတ်လိုက်အုံးမယ်။"





"တီလေးပြီးရင် ထူးယူလာတဲ့ ယူနီဖောင်းဝတ်ခဲ့နော်"



"အတွင်းခံပြန်မဝတ်နဲ့နော်၊ အတွင်းခံက ရေစိုနေလို့ ပြောတာ"





"လူလည်လေး ထူး၊ ထူးယူလာတဲ့ ကုတ်ကိုကြည့်အုံး ကြယ်သီးတစ်လုံး ထဲနဲ့ တီလေးနို့တွေလုံမှာ မဟုတ်ဘူး၊ အောက်ခံဘလောက်စ် အကျႌလဲယူမလားဘူး"





ကျနော် တီလေးကိုဖက်လိုက်တယ်။ ပြီးနားနားကပ်ပြီး...





"အဲ့ဒါမှ sexy ဖြစ်မှာပေါ့ တီလေးရယ်"



"တီလေး စကတ်ကြပ်ကြပ်လေးကို အပေါ်ဆွဲတင်ပြီး၊ မပေါ့်တပေါ် နို့လေးကိုကိုင်ပြီး ထူးကလုပ်ချင်တာ"



"တီလေးရော ထူးကိုဘာဝတ်စေချင်လဲ တီလေး?"





တီလေး အားရပါးရ ရီပြီး





"ဘာမှမဝတ်နဲ့ လူပျိုကို ရှင်ပြုပေးရအုံးမယ် ခိခိ"









ထူး ကိုယ်ပတ်တဘက်ကို ခါးပတ်ပြီး ရေချိုးခန်းက ထွက်လာခဲ့တယ်။ ပြန်စဉ်းစားကြည့်ရင် တီလေးကို ၁၀တန်းကျောင်းသား ထဲကအားကျပြီး တိတ်တိတ်လေးချစ်ခဲ့ရတာ။ ဒီနေ့လိုမျိုး ဖြစ်လာလိမ့်မယ်လို့ ဘယ်တုန်းကမှ မတွေးမိခဲ့ဘူး။





"ဟိတ်..... ထူး"





တီလေးခေါ်လို့လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ တီလေးက ရေချိုးခန်းအဝကနေ ကျနော့်စီကို တစ်လှမ်းချင်း ခြေဖဝါးထောက်ပြီး မျဉ်းတစ်လိုင်းထဲ အနေအထားနဲ့ လျှောက်လာပါတယ်။





“Wow! တီလေး... you are so sexy”





ကျနော့်နားရောက်တော့....





"ထူး....... တီလေး ကိုဘာလို့ချစ်တာလဲ?"





ကျနော် ချက်ချင်း ပြန်မဖြေနိုင်ဘူး.... ဒါပေမယ့် တီလေးကိုကြည့်ရင်း ကျနော့်ညီလေး ခန္ဓာကိုယ် နွေးပြီးချက်ချင်း သက်ဝင်လှုပ်ရှားလာတယ်။



ကျနော် တီလေးကို ပြုံးပြလိုက်တယ်။





"ထူး မဖြေတတ်ဘူး တီလေး"



"ချစ်တာ အကြောင်းပြချက်လိုလို့လား?"



"တီလေးက ကျနော့်ကို စာသင်ပေးတယ်၊ ကြင်နာတယ်၊ တီလေးနားနေရရင် ထူးပျော်တယ်၊ ရင်ခုန်တယ်၊ မတွေ့ရရင် သတိရတယ်၊ တွေ့ချင်တယ်။ ...... ပြောရင် ကုန်မှာ မဟုတ်ဘူး။ အများကြီးပဲ......"



"သေချာတာကတော့ ထူးတီလေးကို ချစ်ချင်လို့ ချစ်တယ်ဗျာ?"





တီလေးက ပြုံးပြုံးလေးနားထောင်နေတယ်။



ကျနော့်ကို လက်ကမ်းပေးတယ်။





"Are you ready?"





"Yeah! I am ready"





ကျနော် တီလေးရဲ့လက်ကို ဆွဲပြီးကျနော့်ပေါင်ပေါ်မှာ ထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်။ တီလေး နှုတ်ခမ်းပါးပါးလေးတွေ တုန်နေတယ်။ ကျနော်.... တီလေးရဲ့ ပေါင်တန်လေးကို စကတ်ပေါ်ကနေပွတ်ရင်း လက်ကို တဖြည်းဖြည် အပေါ်ဖက်က မပေါ်တပေါ်ဖြစ်နေတဲ့ တီလေးရင်သားလေးကို တို့ထိလိုက်တယ်။ ပြီးလက်ညှိုးလေးနဲ့ ရင်သီးဖုနားကို ဝလုံးပတ်ရေးနေလိုက်တယ်။ တီလေးနှုတ်ခမ်းတွေ တဆက်ဆက်တုန်ပြီး ကျနော့်နှုတ်ခမ်းကို လာနမ်းတယ်။ ကျနော်တီလေး ကိုပြန်နမ်းရင်း လက်ကလဲ တီလေးရင်သီးဖုလေးကို လက်ညှိုးနဲ့ လက်မညှပ်ပြီးချေပေးလိုက်တယ်။ တီလေးရဲ့လျှာက ကျနော့်နှုတ်ခမ်း တွေကို ခလုတ်တိုက်ပြီး နယ်မြေကျူးကျော်လာတယ်။ တော်တော်ကြာအောင် ကျနော်တို့လျှာချင်း စစ်ခင်းဖြစ်ကြတယ်။





"တီလေးလိုချင်ပြီ ထူးရယ်.... တီလေးတို့ လိုးကြရအောင်"





တီလေးက မတ်တတ်ရပ်ရင်း အခန်းမီးကိုပိတ် ညအိပ်မီးပြာလေး ကိုဖွင့်လိုက်တယ်။





"ထူး.. လှဲလိုက်နော်"



"တီလေး အရင်လုပ်ပေးမယ်"





ကျနော် ခေါင်းညှိမ့်ပြပြီး အိပ်ရာပေါ်လှဲအိပ်လိုက်တယ်။တီလေးက ကျနော့်ခါးက တဘက်ကိုဖြေလိုက်ပြီး ကျနော့်ညီလေးကို အနမ်းတွေပေးတယ်။ ကျနော့်ညီလေး ပြန်လည်အားပြည့် နိုးထလာတယ်။ တီလေးက စကတ်ကို နဲနဲမတင်လိုက် ပြီးကျနော့်ကို တက်ခွတယ်။ ကျနော် တီလေးခါးကို လှမ်းကိုင်လိုက်တယ်။ တီလေးက သူမလက်ကို လျှာနဲ့ယက်ပြပြီး ညီလေးကို လက်နဲ့စုပ်ကိုင်ရင်း ကွင်းတိုက်ပေးလာတယ်။ ခဏကြာတော့ ပိပိလေးနဲ့တေ့ မိတ်ဆက်ပေးတယ်။ တီလေးပိပိလေးက အရည်တွေရွှဲနေပြီ။ ညီလေးက တီလေးရဲ့ ပိပိလေးကို အမြှောင်းလိုက် ပွတ်တိုက်နေတယ်။ စိစိလေးကို ထိမိတော့ တီလေးတွန့်တွန့် သွားတယ်။ တီလေး နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ရင်း ဖြည်းဖြည်းလေးဖိထိုင်ချလိုက်တယ်။ ကျနော့်ညီလေးထိပ်ဖူးလေးက နွေးနွေးလေး ခံစာလိုက်ရတယ်။ တီလေးကိုက်ထားတဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးက ဝိုင်းဝိုင်းလေး ဟသွားတယ်။



"အို..."





ကျနော့် ရင်ဘတ်ကို လက်လေးနဲ့ ထောက်ရင်း ညှင်ညှင်သာသာလေး ထိုင်ချလိုက်တယ်။ ကျနော့်ညီလေးက တရစ်ရစ်နဲ့ နယ်မြေအသစ်ကို တိုက်စရာမလိုပဲ သိမ်းပိုက်လိုက်ရသလိုပဲ။ (တကယ်ကတော့ သူများတိုက်ပြီးသား စစ်မြေပြင်ဟောင်းပါ။ ကျနော့်အတွက်တော့ နယ်မြေသစ်ပေါ့ဗျာ။) ခံစားလိုက်ရတာက တကယ်စီးကြပ်နေတာပဲ။ (ဘာစကားလုံးနဲ့မှ မနှိုင်းပြတတ်လို့ပါ။) လီးတစ်ဆုံး ဝင်သွားတော့မှ တီလေးခါးက ကွေးလာပြီးကျနော့် နှုတ်ခမ်းတွေကို ငတ်မွတ်စွာ နမ်းပါတယ်။ ဆာဆာလောင်လောင် ကိုနမ်းတာပါ။ ကျနော်လဲ တီလေးကို မက်မက်မောမော ပြန်နမ်းပါတယ်။ ကျနော့်လက်နှစ်ဖက်က ဘယ်ချိန်ထဲက တီလေးခါးကို ကိုင်ထားမိလိုက်မှန်း မသိပါဘူး။ တီလေးတင်သားတွေက ညီလေးကိုနှဲ့နေသလိုပဲ။ တော်တော်လေးကြာမှ တီလေးက နမ်းတာရပ်ပြီး တုန်နေတဲ့ အသံလေးနဲ့...





"ချစ်လိုက်တာ ထူးရယ်..."



"တီလေး ဒီလိုမကောင်းရတာ ကြာပြီ"





ပြောလဲပြော ပိပိလေးကိုလဲ ကြွလိုက်ဖိလိုက်နဲ့ ပုံမှန်လေးလုပ်ပေးနေပါတယ်။ ကျနော့်လက်ကို ကိုင်ပြီး ရင်သားပေါ်တင်ပေးပါတယ်။





"တီလေး နို့တွေကို နယ်ပေးပါ ထူးရယ်"





ကျနော်လဲ တီလေးနို့တင်းတင်းလေး နှစ်လုံးကို အားရှိပါးရှိ သာသာလေးလေး ဆုပ်နယ်ပေးနေလိုက်တယ်။



တစ်ခါတစ်လေ နို့သီးလေးတွေကို ချေပေးရင်းနဲ့ ညီလေးကိုလဲ အလိုက်သင့်လေး ကော့ပေးနေမိတယ်။ တီလေးက ဆောင်ကြောင့်ထိုင်းရင်း ဖြေးဖြေးလေးဆောင့်ပေးနေတာ။ တီလေး တင်သားတွေက ညီလေးထိပ်ပိုင်းအထိတက်သွားလိုက် ပြန်ကျလာရင်း ကျနော့် ပေါင်ရင်းနဲ့ ဖိကပ်သွားလိုက်နဲ့။





"ထူး ကောင်းရဲ့လား?"





"အရမ်းကောင်းတယ် တီလေး"



"တီလေးပိပိလေးက ကျပ်စီးနေတာပဲ၊"





ကျနော်ပြောရင်း တီလေးရဲ့စကတ်လေးကို အပေါ်ကို နဲနဲထပ် ဆွဲတင်လိုက်တယ်။ ကျနော့်ညီလေး က တီလေးပိပိလေးထဲ ဝင်ထွက်နေတာ တော်တော်ကြည့်လို့ကောင်းတယ်။ ကျနော်နဲ့တီလေး လိုးနေတဲ့ပုံစံက တကယ့်ကို ညှင်ညှင်သာသာပါ။ ဗီဒီယိုတွေထဲကလို အားနဲ့မာန်နဲ့ မြန်မြန်တက်ဆောင့်နေတဲ့ ပုံစံမဟုတ်ဘူး။ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် မြတ်မြတ်နိုးနိုးကြည့်ရင်း ဆက်ဆံနေကြတာ။ ဝင်နေ ထွက်နေတဲ့ ခံစားမှုရော ပွတ်တိုက် ညှစ်ယူနေတဲ့ ခံစားချက်ရော အရသာ တစ်ခုချင်းစီ ခံစား စားသုံးနေရသလိုပါ။ တီလေးက coatအကျႌ ကြယ်သီးလေးကို ဖြုတ်လိုက်ရင်း အပေါ်က ဆောင့်နေတဲ့ speedကို နဲနဲထပ်တင်လိုက်ပါတယ်။



"တီလေးပြီးတော့မယ်"





ကျနော့်ညီလေးကို အဆုံးထိ ထိုင်ချလိုက်ရင်း ကျနော့်ကို ခွရင်းက တီလေး ဒူးထောက်လိုက်တယ်။





"ဟုတ်တီလေး ထူးဘာလုပ်ပေးရမလဲ၊ ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ"





"ရတယ် ထူး၊ ဒီတိုင်းလေးပဲ ကောင်းတယ်"



"ထူးရော ကောင်းရဲ့လား?"





"တအားကောင်းတယ် တီလေး"





တီလေးက ခါးညွတ်လာရင်း ကျနော့်နှုတ်ခမ်းတွေကို အငမ်းမရ နမ်းပါတယ်။ တင်သားတွေက စည်းချက်မှန်မှန် ဆောင့်ပေးနေပါတယ်။





တီလေးက ကျနော့်ကို နမ်းရင်း ဆောင့်ရင်းနဲ့ အရှိန်ကျလာပါတယ်။ ပိပိလေးကို ညီလေးအဆုံးထိ ထိုင်ချလိုက်ရင်းက....





"တီလေးပြီးပြီ ထူး"



"အရမ်းကောင်းတယ်။ ထူးညီလေးက တုတ်လဲတုတ်တယ်။"



"ဒစ်ကလဲ တီလေးပိပိလေးထဲ့ အပြည့်အသိပ်ပဲ ပွတ်တိုက်နေတာ"



"ဒီတိုင်းလေး ခဏနေအုံးနော် ထူး"



"ပြီးရင် ထူး စိတ်ကြိုက် တီလေး နေပေးမယ်"





ပြောရင်း ခါးကိုပြန်မတ်ရင်း ကျနော့်ကိုပါ နမ်းရင်းပြန်ထပါတယ်။ ခုတော့ ကျနော်တို့နှစ်ယောက် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်ဖက်ရင်း တီလေးက ကျနော်ပေါ်မှာ မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်ရင်း နမ်းနေမိကြပါတယ်။





 ကျနော်ကလဲ တီလေးကိုပြန်နမ်းရင်း ဖက်ထားလိုက်တယ်။ တီလေးရင်သားတွေနဲ့ ကျနော့်ရင်သားတွေ ပွတ်တိုက်ကျီစယ်ကုန်ကြတယ်။ တီလေး ညီမလေးထဲက အရည်တွေ စီးကျနေတာလဲ ခံစားလိုက်ရတယ်။





"ထူး မပြီးသေးဘူး မဟုတ်လား၊ တီလေးကို ဘယ်လိုလုပ်ချင်လဲ? တီလေးကုန်းပေးရမလား?"





"တီလေး ကြည့်ရတာမော နေတယ်။ ပက်လက်လှဲပြီးနားလိုက်နော်"



"ထူး အပေါ်ကဆောင့်ပေးမယ်"





တီလေးက ခေါင်းညှိမ့်ပြပြီး တင်လေးကို ဖြည်ဖြည်လေးကြွပြီး ကျနော့်ဘေးကိုဆင်းပြီး လှဲအိပ်လိုက်တယ်။ ကျနော်လဲ တီလေးပေါင်ကြားကို နေရာယူ ဒူးထောက်လိုက်လိုက်တယ်။ စကတ်ကို ခါးပေါ်ထိ တွန်းတင်လိုက်တယ်။ တီလေး ပိပိလေးကလှလိုက်တာ။ ကျနော့်လက်နဲ့ ပိပိလေးနားက အရည်လေးတွေကိုတို့ထိကြည့်တယ်။ တီလေးကိုကြည့်ရင်း ကိုယ့်လက်ကို လက်နဲ့စုပ်ကြည့်တယ်။ အရသာက ပြောမပြတတ်ပေမယ့် စိတ်လှုပ်ရှားစေတယ်။ တီလေးနှုတ်ခမ်းနား လက်ညှိုးထားပေးလိုက်တော့ တီလေးကစုပ်ပေးပြီး လျှာလေးနဲ့ဝိုက်ပေးတယ်။ ကျနော်တီလေး ပိပိလေး ပေါ်ကနေ ညီလေးနဲ့ ပွတ်ပေးနေရင်း။ ပိပိလေးကို ညီလေးနဲ့တေ့လိုက်တယ်။ တီလေးက ပိပိနှုတ်ခမ်းလေးကို လက်နဲ့ဖြဲပေးရင်း....





"ထူး ဖြည်းဖြည်ထည့်နော်၊ တအားမလိုးနဲ့နော်"





"ဟုတ်တီလေး...."





လို့ပြောရင် ဒစ်လေးဝင်ရုံ အားစိုက် ထည့်ကြည့်တယ်။ ပြီးမှ တဖြည်းဖြည် အဆုံးထိသွင်းလိုက်တယ်။ တီလေးက အောက်ကနေ ကော့ကော့ပေးတယ်။ ကျနော်က တီလေး နို့ကိုစို့ပေးရင်း ပုံမှန်လေး လိုးပေးနေတယ်။ တီလေးလက်တွေက အိပ်ရာခင်းကို ဆုတ်ချေနေတယ်။



ကျနော်က တစ်ချက်ချင်း လိုးရင်းက....





"ကောင်းလိုက်တာ တီလေးရာ၊ အရမ်းကောင်းတာပဲ"



"ချစ်တယ် တီလေးရာ"





"ထူး တီလေး ကောင်းလာပြန်ပြီ၊ ဆောင့်ဆောင့် ရပြီး ထူးစိတ်ကြိုက် လိုးတော့နော်"





ကျနော်လဲ ပြီးချင်နေပါပြီ။ တီလေးပေါင်တံတွေကို ပုခုံးပေါ်ထမ်းလိုက်ရင်းက မြန်မြန်ဆောင့်ပါတော့တယ်။





"တီလေး ထူးအပြင်မှား ပြီးရမှာလားဟင်?"





"ရတယ်ထူး ထူးစိတ်ကြိုက်လိုးပြီး ပြီးလိုက်နော်။ အထဲမှာပြီးလဲရတယ်၊ တီလေးလဲ ထပ်ပြီးတော့မယ်၊"



"အား...... ရှီး...... အအ......"





တီလေးလဲ ကော့ပေးရင်း လက်က နို့တွေကိုနယ်ရင်း ဖီလ်တက်နေပါပြီ။





ကျနော်လဲ ထိန်းလို့မရတော့ပါဘူး။ ညီလေးက တအားကောင်းနေပါပြီ။ တီလေးကို တအားဆောင့်လိုးရင်းက..... အားပြင်းပြင်းနဲ့ တဆုံးထည့်လိုက်ရင်း အရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့တယ်။ တီလေးလဲ ကော့ကော့ပြီး ပြီးသွားပါတယ်။





"အရမ်းကောင်းတယ် တီလေးရယ်"



"ကောင်းလိုက်တာ ထူးရယ်"





ကျနော်တို့နှစ်ယောက် တစ်ယောင်ကို တစ်ယောက် တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်ထားလိုက်တယ်။



တီလေးက ကျနော်ပါးကို အနမ်းတပွင့်ပေးရင်းက





"ထူး မောသွားပြီလား?"





"မောတော့မောတာပေါ့ ဒါပေမယ့်မမောဘူး ဟီးဟီး"





 တီလေးက တဘက်ကိုယူလိုက်ရင်း ပိပိလေးအောက်မှာခံလိုက်ပါတယ်။





"ထူး ညီလေးကို ဖြည်းဖြည်းထုတ်လိုက်နော်"





"ဟုတ် တီလေး"





ကျနော့်ရဲ့ ညီလေးကို ဖြည်းဖြည်းလေး ဆွဲထုတ်လိုက်ပါတယ်။ အရည်တွေ အများကြီးထွက်ကျလာပါတယ်။ တီလေးက တဘက်နဲ့ ညီလေးကို သန့်ရှင်းရေလုပ်ပေးပါတယ်။ ပြီးမှ သူမပိပိလေး ကိုသန့်စင်ပါတယ်။





"ထူး လာရေသွားဆေးမယ်"





ကျနော်တီလေးနဲ့ အတူတူရေအိမ်သွား ကိုယ်လက်ညီလေး ညီမလေး သန့်ရှင်းရေးလုပ်ကြပါတယ်။ ရေသုတ်သန့်စင်ပြီး ကျနော်တီရှပ်အနက် နဲ့ ဘောက်ဆာကို ဝတ်လိုက်ပါတယ်။



တီလေးက စကတ်ကို ဆွဲချရင်းနဲ့ ကုတ်အကျႌကို ကြယ်သီး ပြန်တပ်ပါတယ်။ ပြီးမှ ကျနော့်



နဖူးကိုနမ်းရင်း...





"Good Night Thoo!”





တီလေး က အခန်းပြင်ထွက်ဖို့ပြင် ပါတယ်။





ကျနော် တီလေးလက်ကို လှမ်းဆွဲလိုက်ရင်း...





"တီလေး အတူတူအိပ်မယ်လေ"





"ဟာ... ထူးဘာသာအိပ်လေ၊ ကုတင်းကျဉ်းကျဉ်းလေးကို"





"တီလေး ကလဲ မကျဉ်းပါဘူး၊ ထူးက တီလေးကို ရင်ခွင်ထဲထား အိပ်ချင်လို့ပါ"





"ကဲထူး ဒါဆိုလဲ တီလေးကို တီရှပ်တစ်ထည်ပေး"





"ဘာလုပ်ဖို့လဲ တီလေးကလဲ၊ ဒီတိုင်းပဲအိပ်ပါ"



"တီလေးက ဒီတိုင်းလေး ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်"





"ဟာ..... ဒီလိုကြီး မအိပ်ဖူးပါဘူး၊ လုံလုံခြုံခြုံလဲ မရှိဘူး"





"တီလေး ထူးကို ချစ်တယ်ဆို?"





"ချစ်တာ ချစ်တာပဲ တီလေး ဒီလိုပုံစံနဲ့ မအိပ်ရဲဘူးကွ"





"တီလေးကလဲ သူများတွေလဲ အတူတူနေပြီး ဘာမှမဝတ်ပဲ အိပ်တာပဲကို၊ တီလေးကမှ ကုတ်လေးဝတ်ထားသေးတယ်။"





“ဘယ်က သူများတွေလဲ? ထူးဘယ်လိုသိလဲ?"





"Movie တွေထဲမှာ ဒီလိုပဲ အိပ်ကြတာပဲ"





"ထူး လူဆိုးလေး!"



"ကဲ မီးပိတ်လိုက်တော့ လာအိပ်မယ်"





ကျနော်လဲ တီလေးနှုတ်ခမ်းလေးကို ဖွဖွလေး နမ်းလိုက်တယ်။





"မီးပိတ်ဆို၊ အိပ်မယ်"





ကျနော်လဲ မီးခလုတ်ကိုပိတ်လိုက်ပြီး တီလေးလက်ဆွဲပြီး ကုတင်ပေါ် တက်လိုက်ပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲ ဝင်အိပ်ပါတယ်။ ကျနော့်လက်ကို တီလေးနိုးအုံ လေးပေါ်တင်ရင်း ကျန်တစ်ဖက်နဲ့ တီလေးခါးကို ဖက်လိုက်ပါတယ်။





"ချစ်တယ် ထူးရယ်...., အိပ်တော့နော်"





"ထူးလဲ တီလေးကို အရမ်းချစ်တယ်၊ Good Night တီလေး"









အာရုဏ်တက်ချိန် စောစော ကျနော် နိုးလာသည်။ ကျနော့် ရင်ခွင်ထဲတွင် တီလေးကွေးကွေးလေး အိပ်နေတာ အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းသည်။ ကျနော် တီလေးနဖူးလေးကို မြတ်မြတ်နိုးနိုး နမ်းလိုက်သည်။ ကျနော် အိပ်ရာကထ၍ ရေအိမ်ထိုင် ကိုယ်လက်ဆေး မျက်နှာသစ် သွားတိုက် သန့်ရှင်းရေးလုပ်သည်။ တီလေး ကိုကြည့်တော့ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်နေသည်။ ကျနော် ညအိပ်မီး မှိန်မှိန်ဖွင့်ပြီး စာကြည့်စားပွဲမှာ ထိုင်လိုက်သည်။ ကျနော့် Staedtler pencil box & Sketch book ကိုယူပြီး လိုအပ်တာပြင်လိုက်သည်။ ကျနော် တီလေးကို အမှတ်တရ Sketch ဆွဲဖို့ကြိုးစားလိုက်သည်။ တီလေးနား သွားပြီး ဆံနွယ် တချို့ကိုလိုအပ်သလို ပုံစံချလိုက်သည်။ ကျနော့် လိုချင်တဲ့ Angle ယူပြီးထိုင်ကာ စတင် Sketch ဆွဲတော့သည်။ ပုံကြမ်းကောက်ကြောင်းရမှ ထပြီးခန်းဆီးကို ဖွင့်လိုက်သည်။ အပြင်လောက မှောင်တုန်းရှိသေးသည်။ Colour pencils တချို့ကို လိုအပ်သလို ချွန်ပြီး တီလေးမျက်နှာပုံကို detail ဆွဲလိုက်သည်။ စိတ်တိုင်းကျ ဆွဲပြီး background ကို Harmony ဖြစ်အောင် ကာလာချယ်လိုက်သည်။ မှန်ပြတင်းဘက်မှ ပြာဖျော့ဖျော့ အလင်းရောင် ချိန်းစပြုချိန်မှာ ကျနော့် Sketch ပြီးစပြုနေပြီ။ တစ်ခုခုလိုနေသည်လို့ ခံစားရသည်။ အိပ်ရာခင်းအဖြူပေါ် နောက်ခံဂရေး နဲ့ Uniformအနက် ဆံပင်ညိုညို နှင့် မျက်နှာလှလှလေးနှင့် အရှိုက်အငင် ကောက်ကြောင်း အားလုံး Colour Harmony ဖြစ်နေသည်။ ကျနော် တီလေးကို ကြည့်ရင်း စဉ်းစားနေစဉ် တီလေးမျက်ခွံ လေးပွင့်လာသည်။ ကျနော့်ကို လှမ်းကြည့်ရင်းက တီလေးနှုတ်ခမ်းလေး ပွင့်လာသည်။





"ထူး.... အစောကြီး နိုးနေတာလား?"





တီလေးကို ကြည့်ရင်းကျနော် ပြုံးလိုက်သည်။ ကျနော်သိလိုက်ပြီ။ တီလေးရဲ့ Attraction ကနှုတ်ခမ်းပါးပါး။ ကျနော် တီလေးကို နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။





"ဟုတ် တီလေး.... Good Morning!"





ကျနော် အနီရောင်ခဲတံ ကိုယူပြီး ချွန်လိုက်သည်။ အဖြူ၊ ဂရေး၊ အနက်၊ အညို တွေကြားထဲမှာ contract colour အနီကို နှုတ်ခမ်းမှာ Detail ခြစ်လိုက်သည်။ ကျနော် ကျေနပ် ပျော်ရွှင်စွာ လေချွန်လိုက်သည်။ တီလေးက အိပ်ရာကနေ ထထိုင်ရင်း မျက်ခုံးပင့်ကြည့်ရင်း...





"ထူး.... ပုံဆွဲနေတာလား?"





မေးရင်း ကျနော့်နားရောက်လာပါတယ်။





"Wow! ထူး sketch ကကောင်းလှပါလား"





"ထူး sketchက မကောင်းပါဘူး၊ တီလေးက လှတာပါ"





တီလေးက ကျနော့်နောက်က ဖက်ရင်း ကျနော့် ဆံပင်တွေကိုဖွပါတယ်။ ကျနော် ဖွထားတဲ့ ပုံဆွဲပစ္စည်းတွေ သိမ်းရင်း.....





"တီလေး အိပ်ရေး ဝရဲ့လား?"





"တီလေး ညကလို နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် မအိပ်ရတာကြာပြီ ထူးရဲ့။ ထူး ကျေးဇူးကြောင့် အိပ်လို့ကောင်းမှကောင်း"





"တီလေး......"





ကျနော်ပြုံးပြီး တီလေးကိုခေါ်လိုက်တယ်။





"ဘာတုန်း"





တီလေးက အဲ့လိုကြီးထူးတော့ ပြောချင်တာတောင် ပြောက်သွားတယ်။





"ထူး.. တီလေးကို ချစ်ချင်သေးတယ်"





"ဟာ! ညမှကွာ နော်။ မိုးလင်းနေပြီ။ ဒီနေ့သောကြာနေ့ တီလေး လုပ်စရာတွေ အများကြီးရှိတယ်။"





"တီလေး ကလဲ အချိန်ရှိပါသေးတယ်။"





"ညကြမှကွာ၊ မနက်ဖြန် စနေ၊ တနင်္ဂနွေ ပိတ်ရက်လဲရှိတယ် နော်... ထူးက လိမ္မာပါတယ်"





"ထူး ဒီနေ့ တနေ့လုံး တီလေးကို ဝိုင်းကူမယ်လေ။ ထူးတကယ် လိင်မာနေလို့ပါ တီလေးရယ်"





"ထူး နိုးကတည်းက တီလေးကို နှိုးရင် အချိန်ရှိသေးတယ်၊ ခု ခွန်ခွဲနေပြီ"



"တကယ် ဒီနေ့busy မှာ ထူးတီလေးကို ကူမှာကျိန်းသေတယ်နော်"





"ဟုတ်"





"ဒါဆို တီလေးမျက်နှာသစ်လိုက် အုံးမယ်"



"ထူး ခန်းဆီးလိုက်ကာတွေ ပိတ်ထားလိုက်အုံး"





ကျနော် တီလေးကိုဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကို အတင်းနမ်းလိုက်တယ်။



တီလေး ကအနမ်းမခံ ပဲ.....





"ထူး တီလေးအာပုပ်ရည်တွေနဲ့ မျက်နှာမသစ်ရသေးဘူး၊"





“ရပါတယ် တီလေးရယ် ညက မအိပ်ခင်သွားတိုက်ထားတာပဲ၊"



"တီလေးပဲ အချိန်မရှိဘူးဆို"





ကျနော်တီလေးကိုဖက်ရင်း တင်းသားတွေကို ပွတ်ညှစ်ရင်းပြောလိုက်ပါတယ်။





"လူဆိုးလေးပဲ တီလေးတော့ မှားပြီထင်တယ်၊"





ကျနော်က တီလေးကို အတင်းနမ်းရင် ညီလေးကလဲ ပိပိလေးကို ထောက်မိနေပါပြီ။ ကျနော့်လက်တွေက တီလေးရဲ့ စကတ်က ဇစ်ကို ဆွဲချလိုက်ပါတယ်။





"ဟာ! ထူး.... ခန်းဆီတွေပိတ်ဆို၊ လင်းလင်းကြီး သူများတွေမြင်ကုန်မယ်၊"





"တီလေး.... ဘယ်သူမှ မမြင်ပါဘူး ခြံထဲဝင်ကြည့်ရင်တောင် မမြင်နိုင်ပါဘူး။ ထူးက... တီလေးကို... မှန်ဖက်လက်ထောက်ခိုင်းပြီး နောက်က လုပ်ချင်လို့နော်"





"ထူးရယ်... တီလေး စိတ်မသန့်ဘူး၊"





တီလေးက ခန်းဆီးလိုက်ကာ ကြိုးကို ဆွဲပိတ်လိုက်ပါတယ်။





"ကဲထူး အချိန် မရှိဘူး မြန်မြန်လုပ်တော့၊ တီလေးလဲ လိုချင်နေပြီ"





တီလေးက ကျနော့် တီရှပ်ကို ဆွဲချွတ်ရင်း လက်က ဘောက်ဆာထဲက ကျနော့် ညီလေးကို ဆွဲထုတ်ပါတယ်။ ကျနော်က နမ်းမလို့ လုပ်တော့ အနမ်းမခံပဲ။





"ထူး ဘောင်းဘီချွတ်ပြီး လုပ်တော့နော်"





တီလေးက ကျနော့်ကို ပြောရင်း စကတ်ကို ချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။ ပြီးစာကြည့်စားပွဲကို လက်ထောက်ပြီး ကုန်းပေးပါတယ်။ ကျနော်လဲ ဘောက်ဆာကိုချွတ်ပြီး ညီလေးနဲ့ တီလေးပိပိလေးကို တေ့လိုက်ပါတယ်။ တီလေးက လက်နဲ့ ညီလေးကို ထိန်းကိုင်ရင်း ပိပိနဲ့ပွ္ပတ်ပေးပါတယ်။ တီလေး အရည်တွေရွှဲနေပါပြီး။ ကျနော် တီလေးရဲ့ ကုတ်အကျႌကိုပါ ကြယ်သီးဖြုတ်ပြီး ချွတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးလက်ဖဝါးနဲ့ ပိပိကိုပွတ်ရင်း ကျနော့်ညီလေးကို အထက်အောက်ပွတ်ပေးပါတယ်။ ကျနော့်ညီလေးမှာ တီလေးအရည်တွေနဲ့ ချောနေပါပြီ။ ကျနော့်ညီလေးနဲ့ ပိပိကို တေ့လိုက်ပါတယ်။





"ထူး..... တီလေး ဒီပုံစံက ခံရခက်တယ် ဖြည်းဖြည်းချင်းလိုးနော်၊ တီလေးနို့တွေကို ပွတ်ပေးနော်"





"ဟုတ်တီလေး.... တီလေးနာရင်ပြောနော်"





ပြောရင်းကျနော် ဒစ်မြုပ်ရုံသွင်းလိုက်ပါတယ်။ တဖြည်းဖြည်းချင်း ကျနော် ဝင်အောင်နှဲ့သွင်းပါတယ်။ တီလေးက နောက်ကိုကော့ကော့ပေးရင်း ကျနော်ညီလေး အဝင်ကောင်းအောင် လုပ်ပေးပါတယ်။ တဆုံးဝင်သွားတော့မှ ကျနော်နောက်ကနေ တီလေးနို့တွေကို ဆုပ်နယ်ပေးပါတယ်။ လီးတချောင်းလုံး ထုတ်လိုက် သွင်းလိုက်နဲ့ ပုံမှန်လေး လိုးပေးနေပါတယ်။





"ထူး... ကောင်းရဲ့လား"





"ကောင်းတော့ ကောင်းတယ် တီလေး ဒါပေမယ့် ညီလေးက အပေါ်ကိုကော့နေရတော့ နဲနဲအောင့်တယ်"





"ထူး.... ဆွဲထုတ်လိုက်နော် တီလေးလုပ်ပေးမယ်"





ကျနော် တီလေးစကားနားထောင်ပြီး ညီလေးကို ထုတ်လိုက်ပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့်ကို မွေ့ရာအစွန်းမှာ ထိုင်စေပြီး အပေါ်ကတက်ခွပါတယ်။ ကျနော့်ညီလေးကို လက်နဲ့ထိန်းကိုင်ရင်း တစ်ဆုံး ထိုင်ချပါတယ်။ ကျနော့်လက်ကို နို့တွေပေါ်တင်ပေးပါတယ်။





"ထူး တီလေးနို့တွေကို နယ်ပြီးစို့ပေးနော်"





ပြောလဲပြော တီလေး ကျနော်လည်ပင်းကိုဖက်ပြီး ဆောင့်ပါတော့တယ်။ တစ်ချက်ချင်း တင်ကို မြှောက်လိုက် ဖိထိုင်ချလိုက်နဲ့ တော်တော်ကောင်းပါတယ်။ ကျနော်လဲ နို့တွေကို မမှီမကမ်းစို့လိုက် နယ်လိုက် နို့သီးလေးတွေကို ခဲလိုက်နဲ့ တီလေးဆောင့်ချက်တွေကို ကော့ပြီးအလိုက်သင့် လိုးပေးနေပါတယ်။





"အား..... ထူး...... တီးလေးကောင်းလာပြီ ပြီးတော့မယ် အား.... အ.... အ..... ပြီးပြီ တီလေးပြီးပြီ....."





တီလေးကပြောရင်း... ကော့ရင်း.... တဆုံးထိုင်ချရင်း တင်နဲ့ပွတ်ပေးရင်း ကော့်ပျံသွားပါတယ်။





"ထူး ပြီးတော့မှာလား? တီလေး... ဆက်ဆောင့်ပေးမယ်နော်?"





"ရတယ်တီလေး၊ တီလေးကိုကြည့်ရတာ ပင်ပမ်းနေပြီ၊ တော်ပြီနော်.... ထူး... ဒီလောက်ဆို ကျေနပ်ပါတယ်"





"ဟာ! ထူးပြီးမှ မပြီးသေးတာ တီလေးကို အားမနာနဲ့"



"ပြီးအောင်လုပ်လိုက်နော်။ တီလေး စုပ်ပေးရမလား"



"ရေချိုးခန်းထဲ သွားမလား? ထူးကရေစိုရင် စိတ်ပါတာ တီလေးသိတယ်"





"တီလေး! ထူးကို စကတ်နဲ့ ကုတ် ပြန်ဝတ်ပေးပါလားဟင်? တီလေးနဲ့ ထူး ရေချိုးရအောင်?"





တီလေးက ထူးနှာခေါင်းကိုညှစ်ရင်း.....





"လူဆိုးလေး! ကဲ... တီလေးကို ဝတ်ပေး"





ကျနော် စကတ်ကိုယူပြီး တီလေးခြေထောက်ကနေ ပြန်စွပ်ပြီး ဝတ်ပေးရင်း တီလေးကုတ်ကိုပါ ဝတ်ပေးပြီး ကြယ်သီး တပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ တီလေးလက်ကိုဆွဲရင်း ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လိုက်ပါတယ်။





"တီလေး မျက်နှာသစ် သွားတိုက်လိုက်အုံးမယ်"





တီလေးက ပြောရင်း မျက်နှာသစ် သွားတိုက်ပါတယ်။ ကျနော် ရေပန်းကို အပူအအေးချိန်ပြီး တီလေးကိုလှမ်းပက်ပါတယ်။ ဆပ်ပြာရည် ယူပြီး တီလေးတင်လုံးလုံးလေးကိုပွတ် ပေးပါတယ်။ တီလေးသွားတိုက်နေချိန် အနောက်က ထောက်ပြီး ဆပ်ပြာမြှုပ်ထနေတဲ့ စကတ်ပေါ်လီးတင်ပြီး အမြှောင်းကြားကို ညှောင့်လိုးပါတယ်။ လက်က တီလေးနို့ကို ပွတ်ပေးပြီး ဆပ်ပြာရည် တိုက်ပေးပါတယ်။ တီလေးက စကတ်ကို ပင့်ပေးရင်း ပေါင်ကြားကို လီးနဲ့ ညှောင့်စေပါတယ်။ တီလေးလက်က ထူးလက်ကိုကိုင်ရင်း နို့တွေကို နယ်စေပါတယ်။





"တီလေးရယ်၊ ကောင်းလိုက်တာ ထူးပြီးတော့မယ်"



တီလေးက ထူးဖက်ကို လှည့်ရင်း ထူးခါးကို ဆွဲဖက်ရင်း နမ်းပါတယ်။ ပြီးမှ.....





"ထူး တီလေးနို့ကို လိုးချင်လား?"





"ဟုတ်တီလေး...."





တီလေးက ကြမ်းပြင်ကို ဒူးထောက်ရင်း နို့နှစ်လုံးကို



ဆပ်ပြာရည်ယူပြီး ထပ်ပွတ်ပါတယ်။ ထူး ညီလေးကိုလဲ ဆပ်ပြာရည်နဲ့ ပွတ်ပေးပြီး နို့နှစ်လုံးကြား ထက်အောက် ပွတ်ပေးပါတယ်။ လက်က နို့နှစ်လုံးကို ညှပ်တွန်းပေးပြီး.....





"ထူး ပြီးအောင်လိုးလိုက်နော်....."



"ထူးစိတ်ကြိုက်လိုးပြီး တီလေးနို့တွေပေါ်ကို ပြီးလိုက်နော်"





တီလေး အဲ့လိုပြောတာနဲ့ တင်ကျနော်လီးက တင်းပြီးအားပြည့်သွားတယ်....



"တီလေး အရမ်းကောင်းတယ်။ တီလေး အဲ့လိုပြောတာ ထူးပိုပြီး ဖီလ်ဖြစ်တယ်။"





"ဟုတ်လား ထူး? လိုးလိုး တီလေးနို့တွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးလိုက်စမ်းပါ ထူးရယ်"





"တီလေး...... ထူး ပြီးတော့မယ် ပြီးတော့မယ်...."





"လိုးထူး လိုး...... တီလေးလဲ ကောင်းတယ်၊ ပြီးအောင်လိုး"





ကျနော် ဘယ်လိုမှမထိန်းနိုင်တော့ပဲ အရည်ဖြူဖြူတွေ တီလေးလည်ပင်း တဝိုက်နဲ့ နို့တွေ ကုတ်အကျႌတွေပေါ် ပေကုန်ပါတော့တယ်။ တီလေးက မတ်တပ်ရပ်ရင်း ကျနော့်ကိုနမ်းပါတယ်။





"ထူး... ကျေနပ်ပြီလား?"





ကျနော်ပြုံးရင်း





"ဟုတ်"





တီလေးက ကျနော့်ကိုရေချိုး ခေါင်းလျှော် မျက်နှာသစ်ပေးပါတယ်။ ပြီးမှ တဘက်တစ်ထည်ယူပြီး.....





"ထူး.... ခြောက်အောင်သုတ်ပြီး အဝတ်ဝတ်တော့၊"



"ပြီးရင် တီလေးရေချိုးခန်းထဲက SK II ထည့်ထားတဲ့ ခွက်ရယ် တီလေးဝတ်ဖို့ အတွင်းခံရယ် စကတ်ထမိန်နဲ့ တီရှပ်တစ်ထည် ယူခဲ့ပေး"



"တီလေး ရေချိုးလိုက်အုံးမယ်၊ မဝေကို ဖုန်းခေါ်ပြီး တီလေးရုံးနောက်ကျမယ်၊ ဘဏ်သွားဖို့အဆင်သင့်လုပ်ထားလို့"





"ဟုတ်တီလေး"





ကျနော် တီလေးကို လျှာထုတ်ပြပြီး ရေချိုးခန်းကထွက် အဝတ်ဝတ်ပြီး တီလေး ယူခိုင်းတာတွေ သွားယူပေးလိုက်ပါတယ်။









တီလေး ရေချိုးပြင်ဆင် နေတုန်း ကျနော် Kitchen ဝင်ပြီး ကော်ဖီတစ်အိုးနှပ်ပြီး ကျနော့်အတွက် ဘလက်တစ်ခွက်၊ တီလေးအတွက် နွားနို့နဲ့ကော်ဖီ တစ်အချိုး နှစ်ထည့်လိုက်တယ်။ ပေါင်မုန့်မီးကင် ထောပတ်သုတ်လိုက်တယ်။





"ထူး တီလေးတို့ သွားကြရအောင်"





"တီလေး ဒီbreakfast လေးစားလိုက်အုံး"





တီလေးစားသောက်ပြီးမှ ကျနော်တို့ အိမ်ကထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ ရုံးသွား မဝေကိုခေါ်ပြီး ဘဏ်ပြေး ပေးစရာရှိတာပေး၊ ယူစရာရှိတာယူ၊ နေ့လည်စာ ကြုံသလို ဝင်စားလိုက်တယ်။ ပြီးမှ ကားဝပ်ရှော့သွား တီလေးကားယူပြီး ရုံးပြန် ဝန်ထမ်းတွေကို လစာပေး။ လူလဲ တော်တော် ပင်ပမ်းသွားတယ်။ အဲ့ချိန်မှာ စိုင်းစံ ဖုန်းဝင်လာတယ်။





"ဟဲလို"





"ထူးပိုင်, ဘယ်ရောက်နေလဲ သူငယ်ချင်း? ငါတို့လေးယောက် ကန်ဘောင်မှာဆုံနေတယ် လာခဲ့ပါလား?"





"OK စိုင်းစံ, ငါ ခုထွက်ခဲ့လိုက်မယ်"





ပြောရင်း.... တီလေးကို အသိပေးလိုက်တယ်။





"တီလေး၊ ကျနော် သူငယ်ချင်းတွေစီ ခဏသွားလိုက်အုံးမယ်, တီလေး လိုက်အုံးမလား?"





"မလိုက်တော့ဘူး ထူး၊ အိမ်အပြန် မိုးမချုပ်နဲ့နော် တီလေးတစ်ယောက်ထဲ"





"ဟုတ်"





ကျနော် တီလေးပါးကို ရွှတ်ခနဲ နမ်းပြီးထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။





ကန်ဘောင်ရောက်တော့ ကျနော်တို့ထိုင်နေကျ ရှမ်းဆိုင်ထဲကို ဝင်ခဲ့လိုက်တယ်။ တွေ့ပါပြီ လေးယောက်ပေါင်းပြီး ဆူညံနေတာ။ စားပွဲထိုးလေးကို နက်စ်ကော်ဖီတစ်ခွက်မှာရင်း ခုံပုလေးမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်ပါတယ်။





"ဘယ်လိုစုံဖြစ်ကြတာလဲ?"





ကျနော်ကမေးလိုက်တော့...





စိုင်းစံက....





"ငါတို့တောင်ကြီးမပြန်ခင် ချောင်းသာသွားမလို့ တိုင်ပင်နေတာ"





ဇော်ဇော်က....





"ဟုတ်တယ် ထူးပိုင် ငါတို့ကြားရက် သွားမလားလို့ သီရိ နဲ့ သူ့ညီမလဲ လိုက်မယ်၊ မင်းလဲ လိုက်ခဲ့လိုက်"





"ငါတီလေးကို ပြောကြည့်လိုက်အုံးမယ်၊"





နန်းသူဇာက....





"တီလေးကိုပါ ခေါ်ခဲ့လိုက်ဟာ"





သီရိဝေက....





"ငါတို့... ဒီည သီချင်းသွားဆိုရအောင်"





"ငါ မလိုက်တော့ဘူး သူငယ်ချင်း၊ ကိစ္စရှိသေးလို့၊ မနက်ဖြန် ဖုန်းဆက်လိုက်မယ်"





ကျနော်ပြောလဲပြော နေရာကထလိုက်တယ်





"Bye!"





ကျနော် ကားပေါ်ရောက်တော့ တီလေးကိုဖုန်းဆက်လိုက်တယ်။ "တီလေး အိမ်ပြန်ရောက်ပြီလား? ထူး ညစာဝယ်ခဲ့လိုက်မယ်။"





"ထူး... တီလေးစားပြီးသွားပြီ"





"ဟုတ် ကျနော်ပြန်လာနေပြီတီလေး"



ကျနော် လှည်းတန်းမှာ ခဏဝင် stationary လိုတာဝယ် ပြီး ညစာပါ တခါထဲစားလိုက်တယ်။ ပြီးမှ အိမ်ပြန်လာခဲ့လိုက်တယ်။ တီလေးက အိမ်နေရင်း ဂါဝန်လေးနဲ့ ခြံထဲမှာ ပန်းပင် ရေလောင်းနေတယ်။ ကျနော် က တီလေးကိုဖက်လိုက်ရင်း.....





"လှလိုက်တာ တီလေးရာ..."





"ဟိတ် လာပြီးချွဲမနေနဲ့။ တနေကုန် ချေွးတွေနဲ့ သွားရေသွားချိုး"





"တီလေး ချိုးပေးလေ?"





"ထူးက..... ပူတူးတူးလေး လား? သွားကိုယ့်ဟာကိုသွားချိုး"





ကျနော် တီလေးရဲ့ ရင်နှစ်မွှာကို ဖွဖွလေးပွတ်လိုက်တယ်။







"ထူး သွားရေသွားချိုး၊ တီလေးပြီးရင် ဝင်လာခဲ့မယ်"





ကျနော် လဲ အခန်းထဲဝင် ရေချိုးရင်း ညီလေးကို ဆေးကြောကာ သန့်ရှင်းရေးလုပ်လိုက်တယ်။ ပြီးဘောင်းဘီတိုဝတ် တီရှပ်ဝတ်ပြီး ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ တီလေးက ဧည့်ခန်းမှာ စာဖတ်နေတယ်။ ကျနော်တီလေးဘေး ဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။ တီလေးက......





"ထူး.... စာမေးပွဲလဲ ပြီးပြီဆိုတော့... ထူးဘာဆက်လုပ်မှာလဲ? ဘယ်တော့ အလုပ်ဝင်မှာလဲ?"





"တီလေးက ထူူးကို အလုပ် ဝင်စေချင်ပြီလား?"



"ထူးက ကိုကျော်ကြီး အောက်မှာ မလုပ်ချင်ဘူး၊ ကိုကျော်ကြီး ကိုမကောင်းဘူးပြောတာ မဟုတ်ဘူး၊ ကျနော် နဲ့ ကိုကျော်ကြီးနဲ့က အမြင်မတူဘူး"



"ကျနော် စိုင်းစံနဲ့ နိုင်ငံခြားမှာ ကျောင်းဆက်တက်မလို့ တီလေး"





"ကျောင်းဆက်တက်တာ ကောင်းတာပဲ၊ ထူးမိဘတွေကလဲ အဲ့လိုပဲ ဖြစ်စေချင်တာ။"



"ဒါပေမယ့် ကျောင်းမတက်ခင် ထူးစိတ်လေနေမှာစိုးလို့ တီလေးကပြောတာ"





"ထူးက management တွေမလုပ်ချင်ဘူး တီလေးရ၊ ဒီဇိုင်းပဲ လုပ်ချင်တာ။ ယုံယုံကြည်ကြည်နဲ့ အပ်မယ့်လူရှိရင်တော့ ထူးလုပ်ချင်တယ်"





"ထူး.... မနေ့က တီလေးနဲ့သွားဆွေးနွေးတဲ့ မိုးကုတ်က ဟိုတယ်ပရောဂျက်ရော? ဘန်ဂလိုတွေပဲပြီးသေးတာ၊ လော်ဘီ၊ စားသောက်ခန်းနဲ့ landscapes တွေမပြီးသေးဘူး၊ interior ရော၊ အဲ့ဒါက ဦးငယ်ရဲ့ ဆွဲလက်စ design တွေ... ကိုကျော်ကြီးကလဲ လောလောဆယ်ဆယ် ခရီးမထွက်နိုင်သေးဘူး"





"ဟင်! တီလေးနဲ့ ခွဲနေရမှာပေါ့"





"တီလေး လဲ အားရင်လိုက်မှာပေါ့ ထူးရဲ့။"





"တီလေးက ထူးကိုဆက်ဆွဲစေချင်တာဆိုတော့ ထူးလုပ်ရမှာပေါ့။"





"တီလေးကို ထူးပြောစရာရှိလို့၊ ထူးတို့ သူငယ်ချင်းတွေ ချောင်းသာ သွားမလို့ ဒီweekdays ကို။"





"သွားလေ ထူးရဲ့.... ဒါပေမယ့် မိုးမကုန်သေးဘူး"





"တီလေးပါလိုက်ခဲ့ပါလား?"





"ထူးတို့ သူငယ်ချင်းတွေ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်သွားပါ၊ တီလေး မလိုက်ချင်ဘူး"





"တီလေးကလဲ လိုက်ခဲ့ပါ၊"





"တီလေး အလုပ်ကိစ္စတွေရှိသေးတယ်၊ လိုက်လို့မရလို့နော်"





"ထူးပြန်လာရင် တီလေးနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ စင်္ကာပူသွားမယ်လေ"



"ထူး မိဘတွေရဲ့ CPF နဲ့ အိမ်ကိစ္စရှင်းရအုံးမယ်၊ ထူးကျောင်းကိစ္စလဲ စုံစမ်းရတာပေါ့။"





"ဒါဆို ထူး ချောင်းသာ လိုက်မသွားတော့ဘူး"





"လိုက်သွားပါ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ပျော်စရာကောင်းမှာပါ။"





"သူတို့က အတွဲကိုယ်စီနဲ့ တီလေးရ တီလေးမပါရင် ပျင်းစရာကြီး"





"ထူးသဘော တီလေးကတော့ မလိုက်နိုင်ဘူး weekdays"





"Weekendဆိုရင် လိုက်မှာလား တီလေးက?"





"တီလေး ထူးသူငယ်ချင်းတွေနဲ့ မသွားချင်ဘူး ထူးရယ်၊ တီလေးတို့က လူသိခံလို့မရဘူးလေ"





"Ok! တီလေးကို ထူး မြတ်မြတ်နိုးနိုးနဲ့ ချစ်တာနော်၊ တစ်ဘဝလုံး အတွက် ရည်ရွယ်ထားတာ။ ထူး တီလေးကလွဲလို့ ဘယ်သူနဲ့မှ မချစ်ဘူး လက်တွဲမှာမဟုတ်ဘူး"





တီလေး ပြုံးပါတယ်။





"အချိန်ရှိပါသေးတယ် ထူးရယ်၊ ထူး တီလေးနဲ့ ခရီးသွားချင်ရင် ဒီစနေ၊ တနင်္ဂနွေ ဖွားဖွားစီသွား ကန်တော့မလား?"





"မသွားတော့ပါဘူး တီလေးရာ၊ အိမ်မှာပဲ နားတော့မယ်"





"လူလည်လေး ထူး"





တီလေးပြုံးစိစိနဲ့ ကျနော့်ကိုစတယ်။





ကျနော် တီလေးလက်လေးကိုကိုင်ပြီး ကျနော် ညီလေးပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ်။ တီလေးက ဘောင်းဘီပေါ်ကပွတ်ပေးပြီး.....





"ဒီကောင်လေး တော်တော်အားကြီးတာပဲ၊ ဒီတိုင်းဆို တီလေးစစ်ကူ ရှာရမယ်ထင်တယ်။"





"ဘာစစ်ကူရှာမှာလဲ တီလေးရ?"





ကျနော်တီလေးကို ဖက်ရင်းက မေးလိုက်တယ်





"ထူး လိုချင်တိုင်း တီလေးက အမြဲအဆင်သင့် ဖြစ်ချင်မှဖြစ်မှာလေ၊ မိန်းခလေးတွေ တစ်လတစ်ခါ ဓမ္မတာ လာတာရှိတယ်လေ၊ တစ်ခါတစ်လေ တီလေးတို့ စိတ်မပါတဲ့ အခါလဲရှိမှာပေါ့"





"ဒါနဲ့ တီလေးက စစ်ကူခေါ်မယ်ပေါ့? မလိုပါဘူးတီလေးရယ်၊ တီလေး ခုရောစိတ်မပါဘူးလား? တီလေး စိတ်မပါရင် ထူးက အဓမ္မ မလုပ်ပါဘူး၊ ထူးက တီလေးကိုချစ်လို့ပါ တီလေးရာ....."





"တီလေး ကလဲ ထူးကို ချစ်လို့ပြောတာပါ၊ တီလေးတို့ မိန်းခလေးတွေလဲ တခါတလေကျရင် လိုအပ်တာပဲ။ sex နဲ့ အချစ်ကို ရောထွေးလို့မရဘူးလေ၊"





"ကျနော် နားလည်ပါတယ် တီလေးရာ၊ ကိုယ့်ကိုကို အာသာဖြေလို့ရတာပဲ၊"





"ဒါပေမယ့် မတူဘူးလေ"





"တီလေးက ထူးအပြင် တခြားသူနဲ့နေချင်လို့လား?"





"ထူး က သဝန်တိုမှာလား?"





"တိုမယ်ထင်တာပဲ၊ တီလေးရော ဦးငယ်နဲ့ မဝေကို သဝန်မတိုဘူးလား?"





"မတိုပါဘူး၊ တီလေးက ဦးငယ်ကိုယုံတယ်၊ တီလေးကွယ်ရာမှာ တီလေးမသိဘဲနဲ့ မဖောက်ပြန်စေချင်ဘူး။ အဲ့ဒီတော့ တီလေးကို အသိပေးပြီး sexရဲ့သာယာမှုကိုယူတာကို တီလေး နားလည်ပေးလို့ရတယ်။ ပြီးတော့မဝေကို သနားတာရော ယုံကြည်တာရောပါတယ်။"





"....... ...... ကျနော်တော့ တီလေးကို သဝန်တိုမှာပဲ"





တီလေး ရီပါတယ်။





"ကဲ ဒီညတော့ တီလေး စောစောအိပ်မှာနော်၊ ထူးကို တီလေး ပေးမချစ်ဘူး"





"ဟာ တီလေး မနောက်နဲ့လေ၊ ဒီမှာ တီလေးပွတ်ပေးနေတာ တောင်နေပြီဟာကိုး"





တီလေးက ညစ်ကျယ်ကျယ်ပြုံးပါတယ်။ ကျနော့်ညီလေးကိုလဲ လည်ပင်းညှစ်ထားရင်းနဲ့။





"မနေ့က တစ်ညလုံး ထူးကို အလိုလိုက်ပြီးပြီလေ၊ မနက်ကရောပဲ၊ တီလေး ပင်ပမ်းနေပြီ အိပ်ချင်ပြီ.... ဂွတ်နိုက် ထူး.."





"တီလေး မနောက်ပါနဲ့"





"တီလေးမနောက်ဘူး၊ တကယ်အိပ်ချင်ပြီ"





"ထူးဟာထူး လက်နဲ့လုပ်လိုက်နော်၊ ဒါမှမဟုတ် မဝေစီသွားလိုက်၊ တီလေး နားလည်တယ်။"





တီလေးက ပြောရင်း အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ပြေးပါတယ်။





"တီလေး ဟာ... တီလေး ရက်စက်တယ်ဗျာ"





 တီလေးက ကျနော့်ကို လျှာထုတ်ပြပြီး အခန်းတံခါးကို ပိတ်လိုက်ပါတယ်။









တီလေး ကျနော့်ကို တမင်သက်သက် ညစ်သွားတာပါ။ ကျနော် တံခါးခေါက်တော့လဲ ပြန်မထူးဘူး၊ ဖုန်းခေါ်တော့လဲ မကိုင်ပါဘူး။ ကျနော်လဲ ညစ်ညစ်နဲ့ အိပ်ရာထဲမှာလှဲနေလိုက်ပါတယ်။ အဲ့ချိန်မှာ ကျနော်ဖုန်း ထမြည်ပါတယ်။ ကျနော်လဲ တီလေးခေါ်တယ်ထင်ပြီး ကောက်ကိုင်လိုက်ပါတယ်။





"........."





"ဟဲလို ထူးပိုင်လား?"





သီရိဝေ ခေါ်တာပါ။





"သီရိ ပြော သူငယ်ချင်း"





"နင် အိမ်မှာလား"





"ဟုတ်တယ် သီရိ ပြော၊ ငါဘာကူညီရမလဲ?"





"ငါနင့်ကို တိုင်ပင်စရာရှိလို့"





"ဟင်! ဘာတိုင်ပင်မလို့လဲ?"





"နင် ချောင်းသာလိုက်ဖြစ်လား?"





"ငါ.........."





ကျနော် မလိုက်ဖြစ်ဘူး ပြောမလို့ပါ။ တီလေးကို ညစ်ချင်တာနဲ့ အကြံရသွားတယ်။





"သီရိ နင်ခု အိမ်မှာလား?"





"မဟုတ်ဘူး ဟ၊ ငါတို့ KTV မှာပဲရှိသေးတယ်၊ ငါ အပြင်ထွက်ပြီး ပြောနေတာ၊"





"ဟာ အတော်ပဲ!"





"ဘာလဲဟ နင့်ဟာက အစမရှိ အဆုံးမရှိနဲ့"





"ဒီလိုဟာ...... ငါweekdays ဆို လိုက်ဖို့ အဆင်မပြေဘူးဟ၊ နင်တို့နဲ့လဲ လိုက်ချင်တယ်။ အဲ့ဒါ ခုမနက်ထွက်ရင်ရော? ငါတို့ တနင်္လာနေ့ပြန်လာလို့ရတယ်"





"ငါ နဲ့ ငါ့ညီမ ကရတယ်။ အိမ်ကို ပြောပြထားပြီးသား။ ကျန်တဲ့ လူတွေတော့မသိဘူး?"





"ဒါဆို ဇော်ဇော် ရရင် သွားလို့ရပြီလေ၊ ဇော်ဇော် ကိုမေးကြည့်လိုက်၊ ပြီးရင် ပြန်ပြောဟာ"





"နင်ကလဲ အမြဲ လောလောနဲ့၊ အေးပြန်ဆက်လိုက်မယ်"





သီရိ ဖုန်းချသွားတယ်။





ကျနော် တီလေးကို ဖုန်းထပ်ဆက်လိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် ပြန်မကိုင်ဘူး။ တီလေး silent လုပ်ထားတာလား? တမင် မကိုင်တာလား ကျနော်လဲ မသိဘူး။





ခဏကြာတော့ ဖုန်းဝင်လာလို့ ကြည့်လိုက်တော့ ဇော်ဇော်။





"ဟဲလို!"





"လီးထဲမှပဲ ပြောတုန်းကတော့ မလိုက်ချင်တဲ့ပုံနဲ့၊ ခုကျ ချက်ချင်းကြီး"





ကျနော် လဲ ကိုယ့်အကြံနဲ့ကို ဆိုတော့...





"Sorryကွာ ငါက ကြားရက်မအားလို့ပါ။"





"သွားတာကရတယ်၊ ဒါပေမယ့် ပိုက်ဆံက ကြိုမတောင်းထားရသေးဘူး။ မင်းစိုက်ပေးမှ ရမယ်။"





"Ok! ရတယ် ငဇော်"





"ပြီးတော့ စိုင်းစံက ငွေဆောင်ပါ သွားချင်တာ။ ဗုဒ္ဓဟူးနေ့လောက်မှ ပြန်ချင်တာ။"





"မင်းတို့ ဆက်သွားလေ၊ ငါ အဲ့လောက်ထိတော့ နေလို့မရလောက်ဘူး။ ငါ့ဟာငါပြန်မယ်"





"ငါတို့ ကားတစ်စီးထဲနဲ့ သွားမှာငပိုင်၊ မင်းမောင်းရမှာ"





"ရတယ် ငါလိုင်းကားနဲ့ ပြန်လိုက်မယ်၊ အပြန် မင်းမောင်းလိုက်"





"ထူး... ငါတို့က... တစ်ရက်တစ်လေ ဘာမှမဖြစ်ဘူး၊ နောက်မှညှိ ခုမိုးချုပ်နေပြီ၊ ပစ္စည်းထည့်ရအုံးမှာ။ သွားမှာလား မသွားဘူးလား?"





"အေးသွားမယ်၊ ငါ ခဏနေထွက်ခဲ့မယ်"





"မင်း ထွက်လာရင် သီရိတို့ ညီအမ ဝင်ခေါ်ခဲ့၊ ငါ သူတို့ကို အိမ်ပြန်ပို့ပြီး စိုင်းစံနဲ့ သူဇာကို စောင့်ခေါ်ပြီး ငါ့အိမ်က စောင့်မယ်။"





"Ok! See you soon!"





ကျနော် ဖုန်းချလိုက်တယ်။





တီလေးကို နောက်ဆုံး အကြိမ်ခေါ်ကြည့်လိုက်တယ်။ မကိုင်ဘူး တံခါးသွားခေါက်ကြည့်တယ် မထူးဘူး။



ပေါ့ပေါ့ပါးပါး အဝတ်အစား လေး၊ ငါးစုံ ထည့်လိုက်တယ်။ ရေကူးမျက်မှန်နဲ့ ဘောင်းဘီထည့်လိုက်တယ်။ ကျနော့် drawing ပစ္စည်းတွေယူလိုက်တယ်။ ပိုက်ဆံ ထည့်လိုက်တယ်။ ဂစ်တာ ယူမလို့လုပ်ပြီးမှ ထားခဲ့လိုက်တယ်။ နေကာမျက်မှန် ယူလိုက်တယ်။ ပြီးတာနဲ့ တီလေးကို စာတစ်စောင်ရေးလိုက်တယ်။



( တီလေး,



  ထူး သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ချောင်းသာလိုက်သွားတယ်။



  ချစ်တဲ့,



  Thoo?



)



ရေခဲသေတ္တာမှာ စာကို သံလိုက်စတစ်ကာလေးနဲ့ ညှပ်ကပ်ပြီး အိမ်ကထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။





ကျနော် သီရိတို့ အိမ်ရှေ့ရောက်မှ ဖုန်းခေါ်လိုက်တယ်။





"ထူး လား?၊ ခဏစောင့်အုံးနော်"





"ရတယ်သီရိ အေးဆေး၊ တော်ကြာ အတွင်းပစ္စည်းတွေ မေ့ကျန်နေအုံးမယ်"





"ထူး အစုတ်ပလုတ်"





သီရိပြောပြီးဖုန်းချသွားတယ်။





ကျနော် ကားထဲမှာ သီချင်းဖွင့်လိုက်တယ်။ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ခရီသွားငါးယောက်ရဲ့ 'မိုးည' သီချင်းဖြစ်နေတယ်။ တီလေးကို သတိရပြီး မကိုင်မှန်းသိပေမယ့် ဖုန်းထပ်ခေါ်ကြည့်တယ်။ ခဏကြာတော့ သီရိနဲ့ သီရိညီမ အင်ကြင်း ထွက်လာတယ်။ ကျနော် ကားအောက်ဆင်းပြီး အိတ်တွေ ဝိုင်းကူသယ်ပေး လိုက်တယ်။ သီရိက ကျနော့်ဘေး အရှေ့မှာလာထိုင်တယ်။ ကျနော်တို့ ငဇော့်စီ သွားလိုက်ကြတယ်။ ငဇော့် ခြံရှေ့ရောက်တော့ စိုင်းစံက Alphardကားကို ထုတ်ထားပြီးပြီ။ ကျနော် ငဇော့်ကားပေါ်ကို အိတ်တွေပြောင်းတင် လိုက်တယ်။ ကျနော့်ကားကို ခြံထဲသွင်း ငဇော့်ကားဘေးမှာ ကပ်ရပ် လိုက်တယ်။ ကျနော် iPod, charger နဲ့ ကြိုးကိုဖြုတ်ယူလိုက်တယ်။ ကား ရေ၊ လေ၊ အင်ဂျင်ဝိုင် ကားတာယာအပို ကိုစစ်လိုက်တယ်။ စိုင်းစံက....





"ထူး ဆိုင်းမဆင့် ဘုံမဆင့် ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ?"





"ဒီလိုပဲ မင်းတို့မပြန်ခင် ခရီးထွက်ချင်တာလဲပါတယ်၊ ငါ... စလုံးကို အဖေတို့ကိစ္စတွေ သွားလုပ်ရအုံးမယ်။ ပြီးရင် မိုးကုတ်က ဆောက်လက်စ ဟိုတယ်ဒီဇိုင်းကို အပြီးသတ်ပေးရမယ်။ အဲ့ဒါကြောင့် အားတဲ့အချိန် စီစဉ်လိုက်တာ။"





"ငါက တီလေးလဲ ပါမယ်ထင်တာ"





"ခုငါထွက်လာတော့ တီလေးအိပ်နေပြီ၊ တီလေးမသိဘူး ငါစာရေးထားခဲ့တယ်"





စိုင်းစံက မယုံတဲ့ပုံစံနဲ့ ကျနော့်ကိုကြည့်တယ်။ ကျနော် တီလေးကို ကြိတ်ကြွေနေတာ စိုင်းစံရိပ်မိတယ်။ ကျနော်ကတော့ ဝန်မခံဘူး ရူးချင်ယောင်ဆောင်နေခဲ့တာ။





"ငဇော်လာပြီ ထူး"





"ထူး ပိုက်ဆံပါတယ်နော်? ဟိုတယ်က ရပါ့မလားမသိဘူး?"





"ပါတယ် ငဇော် စိတ်မပူနဲ့။ ဒီအချိန် လူမကျသေးပါဘူး ဟိုတယ်လဲရပါတယ်။"





"ငါ့မှာလဲပါပါတယ် စိတ်မပူနဲ့ ဇော်ဇော်၊ ခုမှ စက်တင်ဘာအကုန်ပဲရှိသေးတယ် ဟိုတယ်ရမှာပါ။"





ဇော်ဇော်က





"ကဲတက်တက် သွားမယ်၊ ငပိုင် မောင်းလို့ဖြစ်တယ် မဟုတ်လား? ငါအိပ်မှာနော်"





"ရတယ် ငဇော် ငါမောင်းမယ် စိတ်မပူနဲ့"





သီရိက





"ဇော် နင်အိပ်မှာဆို ငါ ရှေ့မှာထိုင်လိုက်မယ်၊"





သီရိက ပြောရင်း ရှေ့မှာဝင်ထိုင်တယ်။ စိုင်းစံနဲ့ သူဇာက နောက်ဆုံးမှာထိုင်တယ်၊ သီရိညီမ အင်ကြင်းဝေ နဲ့ ဇော်ဇော်က အလည်မှာထိုင်တယ်။ ကျနော် ကားပေါ်တက်ပြီး စတီယာရင်ကို လက်အုပ်ချီပြီး မောင်းခဲ့လိုက်တယ်။





ကျနော်တို့ လှိုင်သာယာ ကျော်တဲ့ချိန်မှာ နောက်ခန်းမှာ အားလုံး အိပ်နေကြပြီ။ သီရိကို ကြည့်လိုက်တော့ သီချင်းတိုးတိုးလေး ငြီးနေတယ်။





"သီရိ အိပ်လိုက်ပါလား၊ ငါမောင်းလို့ရတယ်"





"ရပါတယ် နင်ကျော်ချင်ရင်ငါ ကားကြည့်ပေးလို့ရတာပေါ့"





"ရတယ်သီရိ စိတ်မပူနဲ့ အိပ်ချင်အိပ်လိုက်နော်"





ကျနော် သီရိလက်ကိုပွတ်ပြီး ပြောလိုက်တယ်။





"ထူး.... ငါနင့်ကိုမေးမလို့"





"ဘာမေးမလို့လဲ မေးလေ?"





"နင့်မှာ ချစ်ရမယ့် ချစ်သူမရှိဘူးလား?"





"မရှိသေးပါဘူးဟာ၊ ငါကဇီဇာကြောင်တယ်ဟ၊"





"ခိခိ၊ ဘယ်လို ဇီဇာကြောင်တာလဲ"





"အစုံပဲဟ၊ ငါလဲမပြောတတ်ဘူး"





သီရိကိုကြည့်ရတာ တစ်ခုခုကို စဉ်းစားနေသလိုပဲ။





"သီရိ သူငယ်ချင်း နင်အိပ်ချင်နေပြီ အိပ်လိုက်နော်"





သီရိက ခေါင်းညှိမ့်ပြတယ်။ ကျနော် ကားကိုပဲဂရုစိုက်မောင်းနေလိုက်တယ်။ ညောင်တုန်းရောက်တော့ မနက်၂ခွဲလောက်ရှိပြီ။ ကျနော် ကားရပ်လိုက်တော့ စိုင်းစံ နိုးလားတယ်။





"ထူး... ရလား ငါတလှည့် မောင်းပေးမလား?"





"ရတယ် သူငယ်ချင်း မင်း အပေါ့အပါး သွားအုံးမလား?"





"အေး... "





စိုင်းစံကားပေါ်က ဆင်းလာတယ်။





ကျနော်လဲ လစ်ပိုတစ်လုံးဝယ်သောက် လိုက်တယ်။ စိုင်းစံက စီကရက် တစ်လိပ် မီးညှိပြီးသောက်နေတယ်။



စိုင်းစံ စီကရက်ကုန်စမှာ.... ကျနော်က..





"သွားကြရအောင် သူငယ်ချင်း"





ကျနော်တို့ ကားပေါ်ပြန်တက်ပြီး မောင်းခဲ့ကြတယ်။



ရောင်နီထွက်စ မှာ ပုသိမ်ကိုဝင်နေပြီ။ သီရိက လွဲလို့ ကျန်တဲ့သူတွေ နိုးနေပြီ။





"ပုသိမ်မှာ နံနက်စာစားမှာလား?"





ကျနော် အားလုံးကို မေးလိုက်တယ်။





ငဇော်က...





"ဟိုရောက်မှပဲ စားမယ်လေ"





အဲ့ဒါနဲ့ ဆက်မောင်းခဲ့လိုက်တယ်။ ဥတို တံတား အရောက်မှာ ကျနော် ဖုန်းမြည်လာတယ်။ ကြည့်လိုက်တော့ တီလေး။ ကျနော် ဖုန်းထူးလိုက်တယ်။





"ဟဲလို..."





"ထူး..... ဘယ်ရောက်နေပြီလဲ"





"ဥတို...."





"ထူး..... တီလေးကို ဂလဲ့စားချေတာပေါ့လေ"





"မဟုတ်ပါဘူး ထူး.. တီလေးကိုပြောတယ်လေ၊ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ချောင်းသာသွားမယ်လို့"





"ထူးပြောတာ ခုချက်ချင်းသွားမယ် ပြောတာမဟုတ်ပါဘူး"





"ထူး.... တီလေးကို... တမင်ထားခဲ့တာပေါ့လေ"





ကျနော်တိုးတိုးလေးပြောလိုက်တယ်...





"တီလေးက ထူးကိုထားပြီး အရင်ထွက်သွားတာပါ။"





"အိုကေ! တီလေးခုလိုက်လာခဲ့မယ်"





"ထူး တီလေးကို ဟိုတယ် နာမည်ပြန်ပြော"





ကျနော်ပျော်သွားတယ်။





"ဟုတ်၊ တီလေး ကားကို ဂရုစိုက်ပြီး မောင်းနော်"





ကျနော်ဖုန်းချလိုက်တော့ ကျနော့်ကို သီရိက ငေးကြည့်နေတယ်။





"သီရိ ရောက်တော့မယ်"





"အင်း..., နင် ဘယ်သူနဲ့ ဖုန်းပြောနေတာလဲ?"





"တီလေးနဲ့ သူလိုက်လာမယ်တဲ့"





"ဪ"





ကျနော်တို့ ချောင်းသာမှ ကြိုဆိုပါ၏ ဆိုင်းဘုတ်ကိုကျော်လာတယ်။





"ငဇော် ဘယ်မှာတည်းမှာလဲ?"





"Golden beach"





သီရိက...





"Hotel Max ပိုကောင်းမယ် ရွာထဲနဲ့လဲနီးတယ်"





သူဇာကလည်း...





"Hotel Max ကောင်းတယ်, ငါလဲတည်းဖူးတယ်"





ကျနော်ရီလိုက်တယ်...





"ငဇော် ဘယ်လိုလဲ?"





"မောင်းကွာ၊ သူတို့ စိတ်ချမ်းသာရင် ပြီးရော"





ကျနော် Hotel Max ကိုပဲမောင်းလိုက်တယ်။ ကားကို hotel lobby မှာရပ်လိုက်တယ်။ သီရိ ဆင်းမေးတယ်။





"Sea view ပဲရမယ် တခန်း၆၀၀၀၀တဲ့"





ကျနော်က... ဧည့်ကြိုကောင်လေးကို..





"ညီလေး အကိုတို့ သုံးခန်းယူမယ်။ မနက်စာစားပြီးပြန်လာခဲ့မယ် လို့ ပြောလိုက်တယ်။"





"ဟုတ်ရတယ် အကို"





ကျနော်တို့ ကားထားခဲ့ပြီး ရွာထဲကို လမ်းလျှောက်ထွက်ပြီး မနက်စာစားတယ်။ ကျနော်တီလေးဖုန်းကို Hotel Max လို့ SMS ပို့လိုက်တယ်။ ပြီးဟိုတယ်ပြန် လာလိုက်တယ်။ နှစ်ခန်း အရင်ရတာနဲ့ ကျနော်တို့ ယောက်ကျားလေး သုံးယောက်က တစ်ခန်း၊ မိန်းခလေး သုံးယောက်က တစ်ခန်း ယူလိုက်တယ်။





"ကဲ ငါအိပ်လိုက်အုံးမယ်ကွာ"





ကျနော်ပြောပြီး အိပ်ရာပေါ်ပစ်လှဲလိုက်တယ်။









"တီလေး ကျနော်ဟာလေး ထောင်နေပြီ"





"မှန်း ကြည့်ရအောင်၊ ဟာ အားရတယ်ကွာ တီလေးကဂျိုးမှန်ရင် ထောင်နေမှ ကြိုက်တာ"





"တီလေး ကြိုက်လား? ကျနော်က ထူးပိုင်ကို ဂျေဝင်နေတာ၊"





ဟ ကျနော် အိပ်ပျော်နေတုန်း တီလေးကို ငဇော်လား? စိုင်းစံလား? ကျနော် တင်းသွားတယ်။ ဒါပေမယ့် အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက်တယ်။





"တီလေးက ထောင်နေရင် ကြိုက်ပြီးသားပဲ၊ ဟိတ်ကိုဇော် ဘာလုပ်နေတာ လဲ လာလေ၊ ကေသီကို နမ်းပါ နို့တွေကိုနယ်ပေး"





ဘယ်က ကိုဇော်လဲ? တီလေးက ငဇော့်ကို ဘာလို့များကိုဇော်ခေါ်တာလဲ? ကျနော် မျက်လုံးကို ဖြည်းဖြည်းလေး ဖွင့်ကြည့်လိုက်တယ် အိပ်ရာခင်း ဖြူဖြူကလွဲလို့ ဘာမှမမြင်ရဘူး။





"တီလေး... ကျနော်တီလေးကို အဲ့လို အနောက်က ထောက်ချင်နေတာကြာပြီ"





"ဟုတ်လား? တီလေးလဲ အထောက်ခံရတာကြိုက်တယ်၊ တီလေးနို့တွေကို ညှစ်စမ်းပါ၊ တီလေးကြိုက်တယ်၊ ဟုတ်တယ် အဲ့လို အားရပါးရကိုင်မှ တီလေးကကြိုက်တာ"





ကျနော် အသံကြားတဲ့ဖက်ကိုနဲနဲစောင်းပြီးကြည့်လိုက်တယ်။ တီလေးက ရေကူးဝတ်စုံ နီရဲရဲလေးနဲ့ တီလေးကို အနောက်က တစ်ယောက်က ထောက်ပြီးနို့တွေကို လက်နဲ့ ညှစ်ကိုင်နေတယ်။ တီလေးရှေ့မှာ ဦးငယ်အရွယ် တစ်ယောက်က တီလေးနဲ့ နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းနေတယ်။ တီလေးက အဲ့ဒီဦးရဲ့ဂျိုးကို ကိုင်ပြီးပွတ်ပေးနေတယ်။ ဟင်! ငဇော်တို့ စိုင်းစံတို့လဲ မဟုတ်ပါလား။ ကျနော့်ညီလေးက ဒေါသတွေကြီးပြီး သွေးတွေတိုးနေတာ ခံစားရတယ်။ ကျနော့် ဒီနှစ်ယောက်ကို တစ်ခါမှမမြင်ဖူးဘူး။ ကျနော် အလိုလို ဝမ်းနဲလာတယ်။ တီလေးကို ကျနော် တစ်ယောက်ထဲပိုင်ဆိုင်ချင်တာ။ ဒါပေမယ့် အဲ့ဒီအနေအထားကို မြင်ရတာဂျိုးကတောင်ပြီးတင်းနေတယ်။ ကျနော် ထအော်လိုက်ရမလားစဉ်းစားတယ်။ တီလေး ဖီလ်လာနေတာကို တွေ့ရတော့လဲ ငြိမ်နေမိတယ်။



တီလေးရဲ့ နားရွက်လေးကို ဟိုဘဲကြီးက ဖွဖွလေးကိုက်လိုက် လည်ပင်းကို နမ်းလိုက်နဲ့၊ အဲ့ဒီချိန်မှာ တီလေးက.....





"လှလိုက်တဲ့ ဂျိုးရှည်ပြီး ချောမွတ်နေတာပဲ၊"





တီလေးက ဂျိုးကို ပွတ်ကိုင်ရင်း ပြောလိုက်တဲ့ အသံကိုကြားလိုက်ရတယ်။





ဟွန်း!!!! ရှည်ပြီး ချောမွတ်နေမှတော့ ဘယ်လိုလုပ် ဖီလ်လာတော့မှာလဲ။ ကျနော့်လို တုတ်ပြီး အကြောပြိုင်းပြိုင်နဲ့ ငယ်ငယ်က ကုလားရှင်ပြုထားတဲ့ မှိုပွင့်ကားကား ဂျိုးရုပ်ဆိုးကမှ တီလေးကို အရသာ အပြည့်အဝပေးနိုင်မှာပေါ့။ ကျနော် တကယ်ရီချင်သွားတယ်။ ဂျေလဲမဝင်တော့ဘူး။ သူတို့နှစ်ယောက် ပြီးမှပဲ တီလေးကို နောက်ဆုံးပိတ် အိတ်နဲ့လွယ်တော့မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။





တီလေးက လူကြီးရဲ့ နို့တွေကိုစို့ကစားရင်း လေးပုံစံ ကွေးညွတ်လာတယ်။ ပြီးတော့ ပြောင်ချောချောကြီးကို ပါးစပ်လေးနဲ့ငုံလိုက်တယ်။ လူကြီးက ခေါင်းကိုလှန်ရင်း အကောင်းကြီး ကောင်းနေပုံပဲ။





"တီလေး ကျနော် ထောက်ရတာ အားမရဘူး၊ ကျနော့် ဂျိုးလေး ထည့်ပါရစေ"





"အင်း အ အု အား အင်း...."





တီလေးက ပြောင်ချောကြီးကို လွေးရင်း အသံတွေထွက်လာတယ်။ ထောင်ပြီးထောက်နေတဲ့ လူငယ်လေးက တီလေးရဲ့ခါးလေးကိုကိုင်ပြီး လက်တစ်ဖက်က တီလေးရဲ့ ရေကူးဝတ်စုံလေးကို ဘေးကိုဆွဲလို့ သူ့ခါးကိုသုံးပြီး ကြိုးစားလိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် ဒုံးကြည် တုံးတုံးကြီးက အပေါ်ကို ချော်ထွက်သွားတယ်။ တီလေးရဲ့လက်က ဒုံးကြည်ကို ဆွဲကိုင်ပြီး ပစ်မှတ်ကို တည့်ပေးလိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့ ထောင်မတ်နေတဲ့ ဂျိုးလေးဟာ ပစ်မှတ်ကို တည့်တည့် စိုက်ဝင်သွားပါတယ်။





"ကောင်းလိုက်တာ ပြီးတော့မယ် အားအား"





တီလေးက ဂျိုးချောချောလေးကို တဆုံး ငုံပေးထားရင်းနဲ့ မျက်လုံးတွေက လိုချင်တက်မက်မှုတွေနဲ့ ကြည့်ရင်း ပါးချိုင့်ခွက်တဲ့ထိ အားရှိပါးရှိ စုတ်ပေးနေပါတယ်။ တင်ကိုလဲ နောက်ပစ်ကော့ပေးရင်းနဲ့ စုတ်ပေးနေတာပါ။



ဂျိုးစုတ်ခံရင်း တွန့်ကာတွန့်ကာနဲ့ ပြီးသွားပုံပါပဲ။ တီလေးက အရည်တွေကိုမြိုချရင်း လျှာလေးနဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို သပ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးမှ ဂျိုးချောချောလေးကို ပြောင်နေအောင် လျှက်ပေးနေပါတယ်။ နောက်က လူငယ်လေးကလဲ တဘုန်းဘုန်း တဖုန်းဖုန်း စောင့်ရင်း......





"တီလေး ကျနော်လဲ ကောင်းနေပြီး ပြီလိုက်တော့မယ်နော်...."





“ဟာ အထဲမှာမပြီးနဲ့နော်၊ ထုတ်လိ်ုက် တီလေး စုတ်ပေးမယ်”





"တီလေးမရတော့ဘူး အား အ အ ကောင်းနေပြီ"





"ထုတ်လိုက် ထုတ်လိုက်"





တီလေးက ရုန်းရင်းပြောပါတယ်။ ဒါပေမယ့် မမှီတော့ပဲ လူငယ်လေးရဲ့ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး တွေက တီလေးရဲ့ တင်လုံးလုံးလေးပေါ်ကို ပန်းထွက်ကုန်ပါတယ်။





"ဟူူးတော်ပါသေးရဲ့"





တီလေးက ပြောရင်း တစ်ရှူးပေပါယူပြီး သန့်ရှင်း၊သုတ်ရှင်းရေး လုပ်လိုက်ပါတယ်။





"ကျေနပ်တော့နော် သွားကြတော့၊ တော်ကြာ ထူး နိုးလာရင်၊ တီလေးကို စိတ်ဆိုးနေမယ်"





ကျနော် မသိတဲ့ ထိုနှစ်ယောက်လဲ အခန်းထဲက ထွက်သွားပါတယ်။ တီလေးက ကျနော်နားရောက်လာပါတယ်။ ကျနော် သိလိုက်တယ် တီလေး မပြီးသေးဘူးဆိုတာ။ တီလေးက ကျနော့်ညီလေးကို လာကိုင်ပါတယ်။ ကျနော်ညီလေးက အားပြည့် အင်ပြည့်နဲ့ကို တုတ်ခိုင်နေပါပြီ။





"ထူး အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်မနေနဲ့၊ တီလေးကို ပြီးအောင်လုပ်ပေးအုံး"





တီလေးကပြောရင်း ကျနော့်ကိုတွန်းပြီး ပက်လက်လှန်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော် ညီလေးကို ပါးစပ်လေးနဲ့ အာငွေ့ပေးပြီး ယက်စုတ်ပေးပါတယ်။ ကျနော် ကော့ပြီး တီလေးပါးစပ်လေးကို လိုးပေးနေလိုက်တယ်။ တီလေးက ခဏပဲ မှုတ်ပေးပြီး ကျနော်ပေါ်တက်ခွလိုက်ပါတယ်။ ပြီးကျနော့်ဂျိုးလေးကိုကိုင်ပြီး ပိပိလေးထဲ တဆုံးသွင်းလိုက်ပြီး စိတ်ကြိုက် ခုန်ပေါက်ပါတော့တယ်။ ကျနော်လဲ တီလေးနို့တွေကို ဖမ်းနယ်ရင်း ပြန်ကော့ပြီး လိုးနေလိုက်တယ်။





"ထူးရယ် ကောင်းလိုက်တာ၊ ခုမှ အရသာကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ခံစားရတော့တယ်၊"





တီလေးက တစ်ချက်ချင်းမှန်မှန် စောင့်ပေးနေပါတယ်။ ကျနော်ရဲ့ ဒစ်ကြီးတွေက တီလေးရဲ့ အတွင်းနံရံ ကိုပွတ်တိုက်ပြီး ကာမ အရသားကို အပြည့်အဝရရှိနေပါတော့တယ်။ တီလေးက ဂျိုးတစ်ဆုံးသွင်းရင်း ပိပိနဲ့ ပွတ်ပြီး အတွင်းနံရံတွေက စုပ်ယူပေးနေပါတယ်။ ကျနော် တီလေးပြီးသွားပြီဆိုတာ သိလိုက်ပါတယ်။ တီလေး ကျနော်ပေါ်ကို ပိကျလာရင်း ခြေထောက်ကို ဆင်းထုတ်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော့်ကို တင်းတင်ကြပ်ကြပ် ဖက်ထားရင်း အမောဖြေနေပါတယ်။ ကျနော့် နှုတ်ခမ်းတွေကို မြတ်မြတ်နိုးနိုး နမ်းရင်းက ကျနော့်ကိုလဲဖက်ထားပါတယ်။





"ထူး တီလေးကို စိတ်ဆိုးသွားပြီလား?"





"ကျနော်က ဘာလို့ စိတ်ဆိုးရမှားလဲ တီလေးရဲ့"





"တီလေး တစိမ်းယောက်ျား နှစ်ယောက်နဲ့ ကာမဆက်ဆံနေတာလေ!"





"စိတ်မဆိုးပါဘူး၊ ပိုတောင် ဖီလ်းလာသေးတယ်"



"သူတို့နှစ်ယောက်က ဘယ်သူတွေလဲ"





"ထူးရဲ့ အတွေးပင်လယ်ထဲက မိတ်ဆွေ နှစ်ယောက်လေ ကိုဇော်ဦးနဲ့ နောင်ရဲတဲ့"





"ဗျာ!!!!!"





ကျနော် အသက်ရှူသံတွေမြန်ပြီး မျက်လုံးဖွင့်မိတယ်။



ဟင်! ငါ အိမ်မက် မက်နေတာပဲ.........။











ကျနော် အိမ်မက်က လန့်နိုးလာပေမယ့် တခုခု လွဲနေသလိုခံစားရတယ်။ ဘာလွဲနေမှန်းမသိဘူး။ ကျနော့်ညီလေးက တင်းပြီးမာနေတယ်။ ကျနော်လက်က အလိုလို ညီလေးစီ ရောက်သွားတယ်။ ဟင်!!!! ကျနော် အသေအလဲ စဉ်းစားတယ်။ ပင်ပမ်းပြီး တန်းအိပ်သွားတာပါ? ဘယ်နဲ့ ဘောင်းဘီတုံးလုံး ဖြစ်နေပါလိမ့်? ဂျိုးအရင်းမှာလဲ ကပ်စီးစီးနဲ့။ အိမ်မက်မက်ပြီး ပြီးသွားတာလား? မဖြစ်နိုင်ဘူး ဘောင်းဘီရှိရမယ်လေ၊ ဘယ့်နဲ့ သဘက်ကြီးခြုံထားတာလဲ? တီလေးလား? ကျနော် အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့ ရေအိမ်ထသွားလိုက်တယ်။ အပေါ့အပါးသွားပြီး တစ်ခါထဲ ရေချိုးလိုက်တယ်။ ကျနော့် အတွင်းခံနဲ့ ဘောင်းဘီတိုက ရေချိုးခန်းက အဝတ်တန်းမှာ တွေ့လိုက်ရတယ်။ ဟင်!!!!! ရေခြောက်အောင် သုတ်ရင်း အဝတ်အစား ဝတ်လိုက်တယ်။ တီလေးစီ ဖုန်းခေါ်လိုက်တယ်။





"ဟဲလို"





"တီလေး ဘယ်မှာလဲ?"





"ပုသိမ် ကျော်လာပြီထူး၊"





"ဟင်!!!!!!"





"ဘာဖြစ်လို့လဲ ထူး?"





"ဘာ... ဘာ မှ မဖြစ်ပါဘူး တီလေး၊ ထူးက တီလေးရောက်ပြီထင်လို့"





"အိုကေ see you Thoo!”





ဟင်!!!!!!! ကျနော် မြင်လိုက်ရတာက အိပ်ရာခင်းမှာ သွေးစွန်းပေနေတာ။ ကျနော် ချက်ချင်း ဟိုတယ်ဖုန်း ကို (၀) သုည နှိပ်ပြီးခေါ်လိုက်တယ်။



"ဟဲလို Hotel Max Reception ကပါ"





"ကျနော် room 301ကပါ၊ ကျနော့်ကို room service တစ်ယောက်လောက် လွှတ်ပေးလို့ရမလား?"





"ဟုတ်ကဲ့ ရှင့်"





"ကျေးဇူးပါ။ ဖြစ်နိင်ရင် ကောင်လေး လွှတ်ပေးပါဗျာ။"





"ဟုတ်ကဲ့ ရှင့်"





ကျနော် ချက်ချင်း စိုင်းစံကို ဖုန်းခေါ်လိုက်တယ်။



"စိုင်းစံ...."





"ထူးပိုင် နိုးပြီလား?"





"အေး... မင်းခု ဘယ်မှာလဲ"





"ငါတို့ ကမ်းခြေမှာ၊ ဆင်းလာခဲ့လေ"





"အေး သူငယ်ချင်း"





ခဏအကြာမှာ ဟိုတယ်ဝန်ထမ်းကောင်လေး တစ်ယောက်ရောက်လာတယ်။





"အကို ဘာများအလိုရှိပါသလဲ"





"ညီလေး.... အကို အိပ်ရာခင်းလဲချင်လို့၊ အိပ်ရာခင်းမှာ သွေးနဲနဲ ပေသွားလို့"





"ဟုတ်အကို၊ ကျနော်လဲလိုက်ပါ့မယ်"





"အကို လျော်ပေးရမလား မသိဘူး?"





"ရပါတယ် အကို လျှော်လို့ရမှာပါ၊ နဲနဲလေးပေတာပဲ။ ပေးစရာမလိုပါဘူး"





"ကျေးဇူး ညီလေး" ကျနော် ပိုက်ဆံအိပ်ထဲက ခြငေ်္သ့(တစ်ထောင်တန်) သုံးရွက် ထုတ်ပေးလိုက်တယ်။



"မုန့်ဖိုး ညီလေး"





"ကျေးဇူး အကို"





"ညီလေး လဲပြီး တံခါးလော့ချပေးသွားနော်၊ အကို ကမ်းခြေ ဆင်းလိုက်အုံးမယ်"





"စိတ်ချပါ အကို၊ ကျနော် အခန်းပါရှင်းပေးခဲ့မယ်"





"ကျေးဇူး ညီလေ"





ကျနော် ကမ်းခြေကို ဆင်းခဲ့တယ်။



စုံစုံ ညီညီ အုန်းရေသောက်နေကြတာတွေ့လိုက်ရတယ်။ ကျနော်ထင်ထားတာ က တစ်ယောက်ယောက် လျှော့နေမယ်ထင်ထားတာ။





သီရိ ညီမလေးက ကျနော့်ကို လှမ်းစတယ်။





"အိပ်ပုတ်!"





ကျနော်ပြုံးလိုက်တယ်။





"မင်းတို့ စားပြီးကြပြီလား"





စိုင်းစံက...





"ငါတို့ ညစာ ရွာထဲကို ချက်ခိုင်းထားတယ်။"





ငဇော်က...





"နေ့လည်စာတော့ ဟိုတယ်မှာပဲ စားလိုက်တယ်၊ အေးရင်မကောင်းမှာ စိုးတာနဲ့ မင်းအတွက် မချန်ထားလိုက်ဘူး"





"ရေထဲ မဆင်းကြဘူးလား?"





သီရိဝေက...





"စောသေးတယ်ဟ၊ နေပူသေးတယ်"





နန်းသူဇာက...





"တီလေး လိုက်လာမယ်ဆို? မရောက်သေးဘူးလား?"





"မရောက်သေးဘူး ထင်ပါတယ်၊ ရောက်ရင် ဖုန်းခေါ်မှာပေါ့"





နန်းသူဇာကပဲ...





"တီလေးက တစ်ခန်း ထပ်ယူမှာလား၊ ငါတို့နဲ့ အိပ်မှာလား"





"မသိဘူးဟ၊ တစ်ယောက်ထဲ လိုက်လာတာလား? ဘယ်သူပါသေးလဲ?"





စိုင်းစံက....





"ထူး... ငါတို့ လောလောဆယ်ဆယ် ငါတို့ ၃ယောက် တစ်ခန်း၊ သီရိတို့ ညီအမ တစ်ခန်း၊ သူဇာနဲ့ တီလေး တစ်ခန်း၊ စီစဉ်ထားတယ်"





"ကျေးဇူး သူငယ်ချင်း၊ ငါ ဗိုက်ဖြည့်လိုက် အုံးမယ်"



ကျနော်ပြောရင်း ကမ်းခြေမှာ ရောင်းနေတဲ့ ဈေးသည် တွေဖက် လမ်းလျှောက်ထွက်ခဲ့တယ်"





စိုင်းစံက....





"ငါလဲ လိုက်မယ်၊"





စိုင်းစံ ကျနော်နဲ့ ထလိုက်လာတယ်။





"ထူး... တီလေး တစ်ခန်းသပ်သပ် နေချင်လဲရတယ်နော်၊ သူဇာ နဲ့ သီရိတို့ ပေါင်းနေလို့ရတယ်"





"ရပါတယ်ကွာ၊ စိုင်းစံ ငါပြောစရာရှိတယ်။ မေးစရာလဲရှိတယ်"





"မင်းနဲ့ ငါနဲ့ စကားပလ္လင်ခံဖို့ လိုလို့လားကွာ? ပြော သူငယ်ချင်း?"





"ငါ... ငါအိပ်နေတုန်း အိမ်မက်မက်တယ်ကွ"



"တီလေးနဲ့ ဟဝါပြုတယ်ဆိုပြီး"





"ထူး... မင်း တီလေး ကိုစွဲလမ်းလွန်းလို့ဖြစ်မှာပါ။"



"ငါသာ... မင်း နေရာမှာဆို တီလေး ကိုဖွင့်ပြောတယ်၊ မင်း လို အုံပုန်း မနေဘူး"





ကျနော်ပြုံးမိတယ် စိုင်းစံ က ကျနော့် အပေါ်အရမ်းကောင်းတယ် ငယ်ငယ်လေးကတည်းက အနစ်နာလဲခံတယ်။





"အေးပါကွာ၊ ငါပြောချင်တာက အဲ့ဒါမဟုတ်သေးဘူး"



"ငါအိမ်မက်က လန့်နိုးလာတော့ ငါညီလေးကနိုးနေတယ်၊ ငါ့ဘောင်းဘီတွေက ရေချိုးခန်းက အဝတ်တန်းမှာ"





စိုင်းစံ က ပါးစပ်အဟောင်းသားနဲ့... ပြီးမှ..





"မင်းဟာမင်း ချွတ်တာနေမှာပါကွာ"





"မဟုတ်ဘူး စိုင်းစံ၊ အိပ်ရာခင်းမှာပါ သွေးစွန်းနေတယ်၊ ငါ ဟိုတယ်က ကောင်လေးကို လဲခိုင်းပြီးမှ ထွက်လာတာ။"





စိုင်းစံ က ကျနော့်ကို အံ့သြသလို ကြည့်နေတယ်။





"စိုင်းစံ ငါ့ကို အဲ့လိုကြည့်မနေနဲ့၊ မင်းဘယ်လိုထင်လဲ"





"ဟိုတယ် ဝန်ထမ်းမလေး တစ်ယောက်ယောက်က မင်းကို မဒိန်းကျင့်သွားတာ ထင်တယ်။ ဟိဟိ"





"ဟ မဖြစ်နိုင်တာကွာ၊ မင်းဘာထူးခြားတာ သတိထားမိလဲ၊ တစ်ယောက်ယောက် ပြောက်နေတာတို့ ဘာတို့"





စိုင်းစံ စဉ်းစားနေတဲ့ပုံပဲ။ ကျနော်တို့ ကမ်းခြေက ဈေးဆိုင်တွေရှေ့ ရောက်လာတယ်။





"မောင် လေးတို့ဘာစားမလဲ အသုတ်စုံရတယ်။ ထမင်း ဟင်း ရတယ်"





"အမ ပုဇွန်ဟင်းရှိလား၊"





"ပုဇွန်ဟင်း ကကုန်ပြီ မောင်လေးရ"



"ဟိုက ရောင်းနေတဲ့ပုဇွန် တော့ကြော်ပေးလို့ရတယ်"



ကျနော်ကြည့်လိုက်တော့ ကလေးလေးတွေ ဇလုံလေးတွေနဲ့ ပုဇွန်ရောင်းနေကြတာ။ ကျနော် လှမ်းခေါ်လိုက်တော့ အားလုံးဝိုင်းလာတယ်။





"အကို ပုဇွန်တွေလတ်တယ်"





"ကျောက်ပုဇွန် ရှိလား? ညီလေး"





"မရှိဘူး အကိုရ၊ အကိုလိုချင်ရင် ကြိုမှာမှရတယ်၊"





"ဪ အေး၊ အကိုက ပုဇွန်ကြီးကြီးစားချင်လို့"





"အကို.. သမီးမှာ ပုဇွန်ကြီးတာရှိတယ်၊ တစ်ကောင် ၂ထောင်၊ အားပေးပါ အကိုရဲ့"





ကျနော်ကြည့်လိုက်တော့ အကောင်တော်တော်ကြီးတာတွေ့လိုက်တယ်။





"အမ ချက်ခက ဘယ်လိုယူလဲ?"





"အမကို ကြော်ခ ၂၀၀၀ပဲပေး မောင်လေး"





"ညီမ.. အကို အဲ့ဒါ အားလုံးယူမယ် ၁၀၀၀၀ရမလား?"





"အကို အားလုံး ၇ကောင် ၁၀၅၀၀ တော့ပေး အကိုရာ၊ မောင်လေးကို မုန့်ဝယ်ကျေွးချင်လို့"





ကျနော် ကလေးမလေးရဲ့ အတွက်အချက်နဲ့ စိတ်ဓါတ်ကို သဘောကြသွားတယ်။



"ရော့ ညီမလေး ၁၁၀၀၀ ဆိုတော့"





"ကျေးဇူး အကို၊ ဒီမှာ ၅၀၀"





"ညီမ ပါ မုန့်ဝယ်စားလိုက်လေ၊ ပြန်မအမ်းနဲ့တော့။"





ကလေးမလေးက ဝမ်းသာသွားတဲ့ပုံနဲ့...





"ကျေးဇူးအကို၊ နောက်နေ့တွေ ချက်စားချင်လဲပြောနော်၊ ညီမ မမက ဟင်းချက်ပေးတယ်။ လက်ရာက ရှယ်ပဲ"





ကျနော်ပြုံးလိုက်တယ်။





စိုင်းစံက...





"ညီမလေး... အကိုတို့က Hotel Max အခန်း ၃၀၁မှာတည်းတယ်။ အကိုတို့ မနက်ဖြန်အတွက် မှာဖြစ် မမှာဖြစ် မကြိမ်းသေဘူး၊ ညီမလေး မမ ချက်တတ်တယ် စိတ်ဝင်စားတယ် ဆိုရင် ည၁၀နာရီလောက် လာမေးကြည့်ပါလား?"





"ဟုတ် အကိုကြီး ကျေးဇူးပါ၊ မမနဲ့ လာခဲ့လိုက်မယ်၊ မမလက်ရာ အတွက် ညီမလေး အာမခံတယ်။"





စိုင်းစံက ပြုံးပြီးအသိအမှတ်ပြုတယ်။





"အမ ကျနော်တို့ကို ကြက်သွန်ကွင်းလေးတွေထည့်ပြီး ပုဇွန်ကို အချိုချက်ပေးပါလား?၊ ထမင်းသုတ် သုံးပွဲ ကြက်ဥမွှေကြော် တစ်ပွဲပါပေးပါ"





စိုင်းစံက...





"အမ ကျနော်တို့ကို ဟိုအုန်းသီးဆိုင်နား လာပို့ပေးလို့ရမလား?"





"ရတယ်မောင်လေး လာပို့ခိုင်းလိုက်မယ်။"





"ဘယ်လောက်ကျလဲ အမ?"





"ထမင်းသုတ်၊ ကြက်ဥမွှေကြော်က ၄၀၀၀ ချက်ခနဲ့ ၆၀၀၀ပဲ ပေး မောင်လေး"





ကျနော် ပိုက်ဆံပေးပြီး ထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်။





"စိုင်းစံ..... မင်း ဘယ်လိုထင်လဲ?"





"မဆိုးပါဘူး တန်ပါတယ်၊ ငါနဲ့ ငဇော် ညစာမှာထားတာ တစ်ပုံးကျော်ကျတယ်။"





"ငါပြောတာက ငါအိပ်နေတုန်း ဖြစ်တဲ့ကိစ္စကို ပြောတာ"





"ငါလဲ မပြောတတ်ဘူး သူငယ်ချင်း၊ ငါတို့ အထုပ်ချပြီး ဟိုတယ်မှာ နေ့လည်စာ စားကြတယ်။ ပြီးတာနဲ့ ငါနဲ့ ငဇော် ကားနဲ့ ဈေးသွားဝယ် ညစာစီစဉ်ပြီး ခုနကမှ ပြန်ရောက်တာ။"



"ပြီး ဒီမှာ အုန်းရည်လာသောက်နေတာ၊ ခဏကြာတော့ သီရိရောက်လာတယ်။ ပြီးသူဇာနဲ့ အင်ကြင်းရောက်လာတယ်။"





"ပြဿနာပဲကွာ ငါက တီလေးကို ချစ်နေတာ၊ ခုတော့ တစ်ယောက်ယောက်ကို တာဝန်ယူရတော့မယ်"





"မင်း စိတ်ထင်တာ ဖြစ်မှာပါကွာ၊ အိမ်မက်နေမှာပါ။ သူဇာတော့ မဟုတ်ဘူး သူငယ်ချင်း။ သီရိတို့ ညီအမတော့ မသိဘူး။"





"ဟားဟား ကိုယ့်ဖက်ကိုယက်တဲ့ လိပ်စိုင်း"





"ဟ! ငါပြောရင် မှားခဲ့ပါတယ်ကွာ။ မင်း တီလေးကို ချစ်တာ ကျန်တဲ့လူတွေကို ညာလိုရမယ်။ ငါ့ကိုမင်း ညာလို့ ရဘူးလို့လား?"



"ငါ မင်းကိုပြောပြမယ်၊ သူဇာဆို သွေးထွက်စရာ အကြောင်းမရှိဘူး၊ ခု ဟဟွာလာချိန်လဲ မဟုတ်ဘူး၊ ငါပြောရင်ယုံလိုက်တော့"





ကျနော် မျက်လုံးပြူးသွားတယ်။





"ဟာ!!!!! ကျေးဇူးပဲသူငယ်ချင်းရာ၊ ကွန်ကရက်ကျူလေးရှင်း ငစိုင်း"





ကျနော်တို့နှစ်ယောက် ပြန်ရောက်တော့ ကျန်ခဲ့တဲ့လေးယောက် ပွဲကောင်းနေပါတယ်။ ရာရှင်ခွဲ နေကြတာပါ"





စိုင်းစံက...





"ဘာကြေးလဲကွ"





ငဇော်က...





"ညကျရင် ချွတ်ကကြေး"





"သေနာ ကောင်..."





"ကောင်စုတ်...."





"ကိုဇော် နစ်နာနေအုံးမယ်..."





ကျနော်တို့ တဟီးဟီး တဟားဟား ပွဲစည်သွားပါတယ်။





မှာထားတဲ့ အစားအစာတွေ ရောက်လာချိန်မှာပဲ...



အဲ့ဒီချိန်မှာ ကျနော့်ဖုန်း Ringမြည်လာပါတယ်။





"ဟဲလို! တီလေးရောက်ပြီလား?"





"ရောက်ပြီ ထူး!၊ တီလေး reception မှာ.."





"ဟုတ် ကျနော်လာခေါ်မယ်"





"အိုကေ!"





စိုင်းစံက....





"ထူး မင်းဗိုက်ဆာနေပြီဆို... ငါနဲ့ သူဇာ သွားခေါ်လိုက်မယ်။"





ကျနော့်ကို ပုတ်ရင်း သူဇာကို ခေါ်ပြီးထွက်သွားပါတယ်။





ခဏကြာတော့ တီလေးတို့ရောက်လာပါတယ်။





ငဇော်က....





"Wow! တီလေး လန်းနေပါလား? တစ်ယောက်ထဲ မောင်းလာတာလား?"





"ဟုတ်ပါ့ ရုံးပိတ်ရက်ကို သားဇော် သူငယ်ချင်းက တီလေးကို တစ်ယောင်ထဲ ထားပြီးထွက်သွားတယ်"





တီလေး အရမ်းလှနေပါတယ်။ Sleeveless double breasted dress ဗေဒါရောင်လေးနဲ့ ကျောအပြောင်နဲ့ အရမ်း Sexy ဖြစ်နေပါတယ်။





သီရိက....





"တီလေး က အရမ်းစမတ်ကျတယ် ချစ်ဖို့လဲအရမ်းကောင်းတယ်။ တီလေးစီက သင်ရမယ်။"





"သီရိက မြှောက်ပြောနေပြန်ပြီ၊ သီရိ လှတာကမှ ချစ်စရာလေး ယဉ်ယဉ်လေးနဲ့၊ ကဲပါ တီလေးက ဒီခရီး အားလုံးကို စရိတ်ခံပါ့မယ်။ စိတ်လွတ် ကိုယ်လွတ် ပျော်ကြ။"





"ဟေး....!!!"





"ထူး တီလေး ကို နဲနဲကျေွး"





"တီလေး ဆာရင်ထပ်မှာလိုက်မယ်လေ"





"မမှာနဲ့တော့ တီလေးက နဲနဲပဲစားမှာ"





တီလေးက ကျနော်စီက ထမင်းသုတ်နဲ့ ပုဇွန်ယူစားပါတယ်။





စိုင်းစံ နှင့် သူဇာ က တစ်ပွဲ



ငဇော် နှင့် ညီအမ နှစ်ယောက်က တစ်ပွဲ



ကျနော် နှင့် တီလေးက တစ်ပွဲ



ပုဇွန် တစ်ယောက် တစ်ကောင်နှုန်းနဲ့ အစာ အားလုံးကုန်သွားပါတယ်။





အင်ကြင်းဝေက....





"နေလဲ စောင်းပြီ ရေထဲဆင်းကြရအောင်..."





ဆိုတော့ အားလုံး ကမ်းစပ်ဖက် ဆင်းလာခဲ့ပါတယ်။





"အားလုံးပဲ တီလေး ရေထဲ မဆင်းတော့ဘူးနော်။ သတိနဲ့ ရေဆော့ကြနော်"





ဇော်ဇော်က....





"တီလေးကလဲ လာပါ။ အားလုံး ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်ပေါ့"





"တီလေး ဓါတ်ပုံရိုက်ပေးမယ်လေ။ တီလေး ပင်လယ်ရေ ကြောက်တတ်လို့"



တီလေးက ပြောရင်း ကျနော်တို့ကို ဓါတ်ပုံရိုက်ပေးပါတယ်။ ကျနော်တို့လဲ ပင်လယ်ကမ်းစပ်မှာ ကစားရင်း ထုံးစံအတိုင်း ဆူညံကုန်ပါတယ်။ ကျနော်တို့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်စကြ နောက်ပြောင်ကြရင်း အချိန်ကုန်သွားပါတယ်။





"ကဲတက်မယ်ဟေ့.... ညစာ သွားယူရအုံးမယ်"





စိုင်းစံကလော်ဆော်ပါတယ်။ သူဇာနဲ့ အင်ကြင်းက ချမ်းတယ်ဆိုပြီး စောစောကတည်းက တက်သွားကြပြီ။ ကြည့်လိုက်တော့ တီလေးနဲ့ သုံးယောက်သား ဓါတ်ပုံရိုက်နေကြတယ်။





ကျနော် လိုက်ခဲ့မယ် ဆိုတော့....ဇော်ဇော်က



"ထူး မင်းနေခဲ့.... ငါတို့ ကြည့်စီစဉ်ခဲ့မယ်၊ ငါ နှစ်သိန်း ခဏယူထားမယ်" လို့ပြောပါတယ်။





"ရတယ် ငဇော်၊ ယူသွားလိုက် ပိုက်ဆံထုပ်က ကားထဲမှာပဲ"





စိုင်းစံက.... ကျနော်နားကပ်ပြီး





"ထူး ငါတော့ သီရိထင်တာပဲ၊ သီရိ က မင်းကို နဂိုထဲက စိတ်ဝင်စားနေတာ။ ဇော်ဇော် ကလဲ သီရိကို ချစ်နေတယ် ထင်တယ်။ သတိတော့ထားကွာ အချင်းချင်း ပြဿနာ မဖြစ်စေချင်ဘူး"





ပြောပြီး ထွက်သွားပါတယ်။





ကျနော်လဲ သီရိကို ကြည့်လိုက်တော့ သီရိက ကမ်းနဲ့ တော်တော် ဝေးဝေးမှာ ရောက်နေတယ်။ ကျနော်လဲ သီရိကို လက်ယပ် လှမ်းခေါ်လိုက်ပါတယ်။ သီရိက မလာပါဘူး။ ကျနော် သီရိစီကို ကူးသွားလိုက်ပါတယ်။





"သီရိ အန္တရာယ် ရှိတယ် အဝေးကြီးမသွားနဲ့"





"ထူး... ငါ နင့်ကိုမေးစရာရှိတယ်။ အမှန်အတိုင်းဖြေမလား?"





"ငါက နင့်ကို ညာဘူးလို့လား?" ငါလဲ နင့်ကို မေးစရာရှိတယ်။"





"ဘာ မေးမလို့လဲ?"





"Lady first... နင် အရင်မေး?"





"နင့် မှာ ချစ်ရမယ့်သူရှိလား?"





"ဟာ!!! နင်ကလဲ"





"ဖြေလေ?"





"မသိဘူးဟာ"





"ထူး ငါ့ကို မလှိမ့်တပတ် မလုပ်နဲ့... ဖြေ... yes or no?”





ကျနော် သီရိကို ကြည့်ပဲနေလိုက်တယ်။





"နင်မဖြေရင် ငါ yes လို့ ယူလိုက်မှာနော်"





ကျနော် တိတ်တိတ်လေးပဲနေလိုက်တယ်။





"တီလေး လား?"





"မသိပါဘူးဆို သီရိရာ"





"ငါသိနေတယ် နင် တီလေးကို ချစ်နေတယ်။"



"ထားပါ... နင်ငါ့ကို မေးမလို့ဆို ဘာမေးမလို့လဲ?"





ကျနော် ဆွံ့အနေမိတယ်။





"ထူး ငါတို့ သူငယ်ချင်းတွေ ဆိုတာ ဟိုးငယ်ငယ်လေးကတည်းက ပေါင်းလာတာ။ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် စိတ်ဆိုးစရာလား? ဘာမေးမှာလဲ မေး?"





"သီရိ.... နင်ဒီနေ့လည်က ဘယ်သွားသေးလဲ?"





"ဘာလို့မေးတာလဲ?"





ကျနော် တွေဝေသွားတယ်...





"ဒီလိုဟာ.... ငါအိပ်နေတုန်း အခန်းထဲကို တစ်ယောက်ယောက် လာသွားတယ်လို့ ထင်နေလို့ မေးကြည့်တာ"





"နင် က ငါလို့ ထင်လို့လား?"





"မသိလို့ မေးတာပေါ့ဟ..."





"ဇော်ဇော် နဲ့ စိုင်းစံဖြစ်မှာပေါ့ဟ"





"မဟုတ်ဘူးဟ"





"ဘာ မဟုတ်တာလဲ"





"ဘာမှ မဟုတ်ဘူးဟာ၊ ထားလိုက်တော့"



"လာငါတို့ တက်ကြရအောင်၊ အားလုံးတက်သွားပြီ"





"ထူး.... ငါနင့်ကို တိုင်ပင်စရာရှိတယ် နေအုံးဟ"





"ဘာတုန်း"





"တော်ပြီ နောက်မှ လာတက်မယ်"





"နင်တို့ မိန်းခလေးတွေက ခုတစ်မျိုး တော်ကြာတစ်မျိုးနဲ့"





ကျနော်တို့ ကမ်းစပ်ရောက်တော့ သီရိက....





"တီလေး သမီးတို့ ကိုဓါတ်ပုံ ရိုက်ပေးပါ"



ပြောလဲ ပြောကျနော့်ကို လဲဖက်လိုက်ပါတယ်။





တီလေးက ပြုံးပြီး ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်ကို ဓါတ်ပုံရိုက်ပေးပါတယ်။





သီရိက ကျနော်နားကပ်ပြီး





"နင်တော့ ကံဆိုးတာပဲ။ တီလေးက နင့်ကို မချစ်ဘူးဟ၊ ဂျေလဲ မဝင်ဘူး"





ကျနော်ပြုံးမိပါတယ်။





သီရိကပဲ





"ညီမလေး.... မမတို့ကို ဓါတ်ပုံ တစ်ပုံလောက်ရိုက်ပေးပါ"





လို့ အင်ကြင်းကိုပြောရင်း...





"တီလေး လာ၊ သူဇာ လာ၊ သီရိတို့ အမှတ်တရ ဓါတ်ပုံရိုက်ရအောင်"





သူဇာနဲ့ သီရိက တီလေးတဖက်တချက်စီမှာ လာရပ်ပါတယ်။





"ထူးနင် တီလေးရှေ့မှာ ဒူးကွေးလိုက် ဘန်ဂလိုနောက်ခံနဲ့ ရိုက်ရအောင်"





"လှတယ် အဲ့ဒီအတိုင်းနေနော်။ ရိုက်ပြီ"





ကျနော်လဲ ရေချိုးဖို့ ထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်။ ကျနော်ရေ ချိုးနေတုန်း ရေချိုးခန်း အနောက်တံခါးခေါက်လို့် ဖွင့်ပေးလိုက်တော့ တီလေး ကျနော့်ကို နှုတ်ခမ်းပေါ်လက်ညှိုးတင်ပြပြီး ဝင်လာပါတယ်။ ကျနော် တံခါးကိုပြန်ပိတ်ပြီး ချက်ချလိုက်ပါတယ်။ ကျနော် တီလေးကို ဖက်ပြီး နမ်းဖို့လုပ်တော့ တီလေးက ကျနော်ကိုတွန်းထားပါတယ်။





"ထူး တီလေးရေစိုလို့မရဘူး"





ပြောရင်းက ကျနော့်ကို ရေသုတ်ပေးပါတယ်။





“ထူး ကို ချစ်တယ်...."





တီလေးက ပြောရင်း ကျနော့်ကို နမ်းပါတယ်။ ကျနော်လဲတီလေးကို ပြန်နမ်းပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးကို ကိုင်ပြီး ဂွင်းတိုက်ပေးပါတယ် ဂွေးဥတွေကို လဲပွတ်သပ် ဆော့ကစားရင်းက...





“ထူး... တီလေးလိုချင်ပြီ လိုးတော့နော်... အချိန်မရှိဘူူး"





ကျနော့်ကို ဘေစင်ဘက် လက်ထောက်ပြီးကုန်းပေးပါတယ်။ ကျနော်တီလေး dress အောက်က ဂျီစထရင်းလေးကို ဘေးဖယ်လိုက်ပြီး ဂျိုးလေးနဲ့တေ့လိုက်ပါတယ်။ တီလေး ပိပိလေးက အရည်တွေနဲ့ ချွဲနေပါပြီ။ ဂျိုးလေးကို တီလေး အရည်တွေနဲ့ ပွတ်ပြီး ဇောင်းတိုက်လိုက်ပါတယ်။





"ထူး ထည့်လိုက်တော့ တီလေး အရမ်းယားနေပြီ၊ လိုချင်နေပြီ"





"တီလေး ဘာလိုချင်တာလဲ? ဘာကိုထည့်ရမှာလဲ"





"ထူး အချိန်မရှိဘူးကွာ တော်ကြာ အားလုံးသိကုန်မယ်"



"ထူးဂျိုး လေးကိုတည့်ပြီး လိုးတော့လို့"





ကျနော် တီလေးပိပိထဲကို ဂျိုးလေးကို တဆုံးထည့်လိုက်ပါတယ်။





"အား အ အ.... ကောင်းလိုက်တာ ထူးရယ်"





ကျနော် တီလေးကျော်လေးကို ဖိထားရင်း တဖုန်းဖုန်း ဆောင့်ပါတော့တယ်။ မှန်မှာ တီလေးကိုမြင်နေရတာ အရမ်း ဟော့ပါတယ်။ လည်ဟိုက်ထဲမှာ တီလေးနို့လေးတွေ မပေါ်တပေါ်နဲ့ တုန်ခါနေပါတယ်။ ကျနော် ဂျိုးကို ဒစ်နားရောက်သည် အထိ ဆွဲထုတ်လိုက် တဆုံးသွင်းလိုက်နဲ့ လိုးနေရင်း လက်တစ်ဖက်က တီလေးစိစိ လေးကို ရှေ့ကနေ ပွတ်ပေးနေပါတယ်။ ကျန်လက်တစ်ဖက်နဲ့ တီလေးနို့တွေကို မမှီမကမ်း လှမ်းကိုင်ပါတယ်။ တီလေးက dress ကကြည်သီးတစ်လုံးကို ဖြုတ်ပေးရင်း...





"ထူး တီလေးကောင်းတယ် ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်"



"တီလေး ခံနိုင်တယ်"





ကျနော်လဲ ဂျိုးက ယားတက်လာပါတယ်။ တီလေး ထူးမရတော့ဘူး ...... အားနဲ့ မာန်နဲ့ စောင့်ရင်းက..... ကျနော် တဆုံး ဖိကပ်လိုက်ပါတယ်။ တစ်ကိုယ်လုံးလဲတုန်တက်သွားပါတယ်။ ကျနော် အရည်တွေ တီလေးပိပိလေးထဲကို အားပြည့် အင်ပြည့် ပမ်းထွက်သွားပါတယ်။





"ပြီးပြီ တီလေး.... အရမ်းချစ်တယ် တီလေးရယ်....."





"ထူး.... ဂျိုးကို ဖြေးဖြေးထုတ်ပြီး... အိမ်သာအိုးပေါ်ထိုင်လိုက်နော်။ တီလေးလဲ ပြီးတော့မယ်။ အရမ်းကောင်းနေပြီ"





ကျနော် ဖြေးဖြေးလေးဆွဲထုတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီး.... တီလေး ပြောတဲ့အတိုင်းထိုင်လိုက်ပါတယ်။



တီလေး က dress ကကျန်တဲ့ ကြယ်သီးတွေကို တစ်လုံးချင်း ဖြုတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးမှ ကျနော့် ဂျိုးကိုကိုင်ပြီး ကျနော့်ကို ခွကာ ဖြည်းဖြည်းလေး ထိုင်ချပါတယ်။ တီလေး နို့တွေနဲ့ ကျနော် ရင်ခွင်နဲ့ကြားမှာ ဇာဘော်လီ ပါးပါးလေးပဲ ခြားပြီး ထိတွေ့နေပါတယ်။ တီလေးက ကျနော်ပခုံးကို ကိုင်ပြီး စဆောင့် ပါတယ်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အရှိန်မြန်လာသလို့ ကျနော် နားရွက်တွေကို နမ်းလိုက် နှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်နဲ့ ဆက်တိုက် ပွဲကြမ်းနေပါတယ်။ တီလေးနို့ တွေကလဲ ဇာကြောင့် ရှတတနဲ့ ကျနော့်ရင်ဘတ်ကိုပွတ်တိုက်နေပါတယ်။





ကျနော် တီလေး တင်ပါးတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပြီး ပြန်ကော့ ပေးနေမိပါတယ်။ တီလေး လျှာက ကျနော့် ပါးစပ်ထဲဝင်လာလိုက်၊ ကျနော်လျှာနဲ့ ပွတ်တိုက်ကစားရင်း ဆွဲစုတ်လိုက်၊ ကျနော်လျှာကို တီလေးလျှာနဲ့ ဆွဲကစားပြီး တီလေးကပြန်စုတ်ယူလိုက်နဲ့ အနမ်းတွေကလဲ ကြမ်းတမ်းနေပါတယ်။





အဲ့ဒီချိန်မှာ ရေချိုးခန်း တံခါးလာခေါက်ပါတယ်။





"ငပိုင် ရေချိုးတာ မပြီးသေးဘူးလား? ဖျားမယ် မြန်မြန်ချိုး"





"အေး ငဇော်... ပြီးပြီ ဗိုက်နာနေလို့ ခဏ"





"ပြီးရင် 302ကိုလာခဲ့ ငါတို့အဲ့ဒီမှာ။"





"အေး အေး"





တီလေးက





"ခိခိ၊ ထူး အောက်ကပင့်စောင့် ပေး၊ တီလေးပြီးတော့မယ်"





ကျနော်လဲ တီလေးကို အောက်ကပင့်ဆောင့်ပေးရင်း တီလေး တင်ပါးကို လဲ ခပ်နာနာရိုက်လိုက်ပါတယ်။





တီလေး ကလဲ အပေါ်က တဆုံးထိုင်ချပြီး ပိပိနဲ့ ကြိတ်ပွတ်ပေးပါတယ်။ တီလေး အနမ်းတွေကလဲ ရမက်ထန်ထန်နဲ့ နမ်းစုတ်နေတာပါ။ တီလေး ကော့ကော့ပြီး ပြီးသွားပါတယ်။





"ကောင်းလိုက်တာ ထူးရယ်၊ ခိုးစားရတာ တော်တော်အရသာရှိတာပဲ"





"တီလေး... ညဖက် အပြင်မှာ ခိုးလုပ်ရအောင်"





"ဟာ.. ထူး တီလေးမလုပ်ရဲဘူး၊ တယောက်ယောက် သိသွားရင် ဘဝပျက်မယ်"





တီလေးက ကျနော်ပေါ်က ထပြီး dress ကို ချွတ်လိုက်ပါတယ် ပြီးအတွင်းခံတွေပါ ချွတ်ပြီး ပိပိနဲ့ လည်ပင်းအောက်ပိုင်းကို ရေဆေးပါတယ်။ ပိပိကို သေချာနှိုက်ချွတ်ဆေးကြောပါတယ်။ ပြီးရေခြောက်အောင်သုတ်ပြီး အတွင်းခံ ပြန်ဝတ်ပါတယ်။



“ထူး တီလေးကို ချိတ်တပ်ပေးပါ"





ကျနော် တီလေး ဘရာကို ချိတ်တပ်ပေးး Dress ကိုပြန်ဝတ်ပေး ကြယ်သီးတပ်ပေးပါတယ်။ ကျနော်လဲ ကိုယ့်ညီလေးကို ရေဆေးသန့်ရှင်းရေးလုပ်ပါတယ်။ တီလေးက ကျနော် နဖူးကို တစ်ချက်နမ်းရင်း....





"ထူး တီလေး ကိုနောက်ဆိုး စိတ်မကောက်ရဘူးနော်... ခုလို ထားမသွားရဘူးနော်"



"ကျေနပ်ပြီလား? တီလေးကိုဂတိပေး"





ကျနော်တီလေးကို ဖက်လိုက်တယ်။





"ဟုတ် တီလေး၊ ထူးတီလေးကို ဘယ်တော့မှ ထားမသွားဘူး၊ ဂတိ"





တီလေး ရေချိုးခန်း အနောက်ဖက် တံခါးကို ဟပြီး ခပ်သုတ်သုတ် ထွက်သွားပါတယ်။ ကျနော်လဲ အနောက်တံခါး ကိုဂျက်ချ။ ရေချိုးခန်းက ထွက်လိုက်တော့.....





"ဟာ!!!! သီရိ၊ နင်ဘယ်ကတည်းကရောက်နေတာလဲ?





ကျနော် ဘယ်သူမှမရှိဘူး အထင်နဲ့ ဒီအတိုင်းထွက်လာမိတာ၊ လက်က ဂျိုးလေးကို အုပ်မိရဲ့သားဖြစ်သွားတယ်။





"ထူး! နင်က သဘက် မပတ် ဘာမပတ်နဲ့ဟာ၊



ငါ့အခန်းမှာ dryer မအားလို့"





လို့ပြောရင်း ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားပါတယ်။





"ထူး.. ငါ့ကို စောင့်အုံးနော်"





ဟူး တော်ပါသေးရဲ့ တီလေးအနောက်ပေါက်က ထွက်သွားပေလို့ပဲ။ ကျနော် အဝတ်ဝတ်လိုက်တယ်။ သီရိ အသံတွေများ ကြားသွားလား မသိဘူး။









ကျနော် အဝတ်အစားဝတ်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲ လိုက်ဝင်သွားပြီး....





"သီရိ.... ငါ... နင့်ကို လုပ်ပေးမယ် လာ..."





ပြောလဲ ပြော သီရိလက်ကို ဆွဲပြီးခေါ်လာလိုက်တယ်။ ကျနော် သီရိကို ကုလားထိုင်တစ်လုံး ယူပြီးထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်။





"သီရိ ထိုင်လိုက်"





သီရိက ပြုံးပြီးထိုင်လိုက်ရင်း....





"ထူးပိုင်.... နင်... ငါ့ကို အဲ့လိုဂရုမစိုက်တာ တော်တော်ကြာပြီနော်"





ကျနော်လဲ တဘက်ပါးပါးတစ်ထည်ယူပြီး သီရိရဲ့ ဆံနွယ်စိုစိုတွေကို ဂရုတစိုက် ခြောက်အောင် လုပ်ပေးနေလိုက်တယ်။ ပြီး hair mousse ယူပြီး ဆံနွယ်တွေကို သေသေချာချာ ကိုင်ဖွပေးလိုက်တယ်။





"သီရိ သွားကြရအောင်၊"





"ထူးပိုင်... ငါ့ကို ကုန်းမပိုးချင်ဘူးလား"





ကျနော် မျက်လုံးပြူးသွားတယ်၊ သီရိ က ကျနော့်ကိုကြည့်ပြီး တခစ်ခစ် ရီတယ်။ ကျနော် ခြေလှမ်းကျဲကြီးတွေနဲ့ သီရိရှေ့ကထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ ညဟာ ပင်လယ်လှိုင်းသံတွေနဲ့ သက်ဝင်လှပါနေပါပြီ။





"ဟဲ့ ငါ့ကို စောင့်ပါအုံးဟ"





"ဟိုဖက် ဒီဖက် အဆောင်ကူးတာကို စောင့်ရမှာလားဟ"





ကျနော်တို့ နှစ်ယောက် အော်ပြောနေတာကို ကြည့်ပြီး ဇော်ဇော်က....





"ဘာဖြစ်နေကြတာလဲ? ဝိုင်းလဲမကူကြပဲနဲ့"





အားလုံးက ဘန်ဂလိုရှေ့က လသာဆောင်မှာ ထမင်းစားဖို့ ပြင်ဆင်နေကြတာပါ။ ကျနော် နဲ့ သီရိက လသာဆောင်ရှေ့က လျှောက်လမ်းမှာပါ။ သီရိက အော်ပြီးတော့....





"ဇော်ဇော်... နင်ငါ့ကို ကုန်းမပိုးချင်ဘူးလား?"





"နင့် ခြေထောက်က ကျိုးနေလို့လား? ငါက ကုန်းပိုးရအောင်"





ကျနော်တို့သူငယ်ချင်းတွေ ကအဲ့လိုချစ်ဖို့ကောင်းတာပါ။





"ဟာ!"





သီရိ နှုတ်ခမ်းက တစ်တောင်လောက် ထော်သွားပါတယ်။





"နင်တို့ နှစ်ယောက်စလုံးတူတူပဲ ငါ့ကိုအရင်လို ဂရုမစိုက်တာ ကြာပြီ.."



"စိုင်းစံ.... ငါ့ကိုကုန်းမပိုးချင်ဘူးလား?"





"သီရိ ဘယ်လိုဖြစ်နေလဲ? ငါ့ချစ်ချစ်ကို ကုန်းပိုးခိုင်းစရာလား? ငါတောင် မခိုင်းရက်တဲ့ဟာကို ဟိဟိ"





"သိပါတယ်.... သိပါတယ်... ငါ့သူငယ်ချင်းတွေအားလုံး အရောင်တွေပြောင်းနေတယ်ဆိုတာ ဟင့်..."





စိုင်းစံ၊ တီလေး၊ အင်းကြင်းတို့က ရီပဲ ရီနေပါတယ်။





"သီရိ ငါနင့်ကို ကုန်းပိုးရင် နင် ငါ့ကို ပြန်ပြီး massage ပေးမလား?"





"ငဇော်ရယ် လာလာ ငါ့ကို ကုန်းပိုးစမ်းပါ၊ ငါ... နင် အနှိပ်ခံဖို့ မုန်ဖိုးပေးမယ်"





"ကဲကဲ သူငယ်ချင်းတွေ စတာလဲစ စားစရာရှိတာလဲ စားကြအုံး အချိန်လင့်နေပြီ"





တီလေးက ဝင်ပြောတာပါ။ သူသိနေတယ်လေ ခဏနေ ကျနော်တို့ အုစုပ်(အုပ်စု)ကိုက်ကြတော့မယ် ဆိုတာ။





"ထူး မင်းသောက်မှာလား?"





"အေး ဘာရှိလို့လဲ ဇော်ဇော်?"





"Vodka Lime"





"Wow! ပင်လယ်လေ အေးအေးနဲ့ good idea၊ အဲ့ဒါကြောင့် မင်းကိုချစ်တာ"





"?????? ခုမှသိတယ် ကိုယ့် အကိုတွေက ဂေးတွေပဲ ဒါကြောင့် ရည်းစား မထားကြတာကို"





"ဟာ!!!!"





"ဟားဟားဟားဟား........ "





ဇော်ဇော်ရယ် စိုင်းစံရယ် ကျနော်ရယ် vodka lime ခွက်ကိုယ်စီနဲ့ ရယ်မိကြတယ်။





"ဟေ့ရောင်တွေ... ငါတို့လဲ သောက်မယ်လေ"





"သီရိ.... တီလေးနဲ့ အတူတူ ဝိုင်သောက်ပါလား?"



"အင်ကြင်း နဲ့ သူဇာ ရောသောက်မလား?"





"ဟုတ်ကဲ့ တီလေး"





"သူဇာတော့ မသောက်တော့ဘူး တီလေး"





အင်ကြင်းက vodka lime တစ်ခွက် ထည့်သောက်ရင်း.....





"သမီး ကတော့ အကိုတွေနဲ့ အတူတူပဲ သောက်တော့မယ်နော် ဒါက ချိုချဉ်ခါး လေး"





"Cheers!!!!!”





ကျနော်တို့တွေ သောက်လိုက် ပင်လယ်စာစားလိုက် စကားများငြင်းခုံလိုက်နဲ့ အချိန်တော်တော်ကုန်သွားတယ်။





"အကိုတို့ အကိုတို့"





ကြည့်လိုက်တော့ ညနေက ပုဇွန်ရောင်းတဲ့ကောင်မလေးနဲ့ ကျနော်တို့ အရွယ်လောက်ရှိမယ့် မိန်းခလေးတစ်ယောက်။ စိုင်းစံကပဲ....





"ငါ စမ်းမှာကြည့်လိုက်မယ်နော်? အခု ညနေစာက ချက်ထားတာ သိပ်အကောင်းကြီးမဟုတ်ဘူးကွ"





ဇော်ဇော်က ခေါင်းညှိမ့်ထောက်ခံတယ်။ စိုင်စံ နဲ့ သူဇာ အတူတူ ကမ်းခြေဖက်က ကောင်မလေးတွေစီ ထွက်သွားကြတယ်။ သီရိတို့ ညီအမ နဲ့ တီလေးက ကျနော်တို့ စားသောက်ထားတာတွေ သိမ်းစည်းလိုက်တယ်။



ကျနော် နဲ့ ဇော်ဇော် ခွက်ကိုယ်စီကိုင်ပြီး ငြိမ်နေကြတယ်။





"ထူး..... ငါ မင်းကို ပြောစရာရှိတယ်"





ပြောပြီး ဇော်ဇော်က ဘန်ဂလိုရှေ့က ဒန်းစီထွက်သွားတယ်။ ကျနော် ဇော်ဇော်နောက် လိုက်သွားလိုက်တယ်။





"ထူး.... မင်း သီရိကိုချစ်လား?"





ကျနော် ဇော်ဇော်ကို ဘာမှပြန်မပြောမိဘူး။ တကယ်တန်း ကျနော်တို့ထဲမှာ ဇော်ဇော်က အတော်ဆုံး မိဘအချမ်းသာဆုံး။ လူကဲခတ် အတော်ဆုံး။





"ငါ ရည်းစားများတာ မင်းသိပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် ငါအချစ်ဆုံးက ဒီသူငယ်ချင်းတွေပဲရှိတယ်။"



"မင်း ငါမေးတာ မဖြေသေးဘူးနော်"





"ဇော်ဇော်.... မင်းသိပါတယ်၊ ငါဖြေစရာ မလိုဘူးထင်တယ်"





"ထူးပိုင်.... မင်းကို သီရိက အရမ်းချစ်တယ် သူငယ်ချင်း၊ မင်း နဲ့ တီလေးနဲ့ အခြေအနေ တော့ငါမသိဘူး။ သီရိ မင်းကို အရမ်းမျှော်လင့်နေတယ်။ ငါ မင်းကို တီလေးထက်စာရင် သီရိနဲ့ပဲ ဖြစ်စေချင်တယ်။"





"................... ငါ..... တီလေးကိုပဲ ချစ်တယ် သူငယ်ချင်း၊ မင်း...... သီရိကို ချစ်နေသလိုမျိုးပေါ့"





"ငါတို့ ဒီသူငယ်ချင်းတွေ စိတ်ဝမ်းမကွဲ စေချင်ဘူးကွာ၊ ငါ သီရိကို မခံစားစေချင်ဘူး။ မင်းကိုရောပဲ...... "



"ငါ အိပ်တော့မယ်ထူး Good Night"





"Good Night ဇော်ဇော်"





ဇော်ဇော်က တီလေး၊ သီရိတို့ညီအမ ကိုပါ နှုတ်ဆက်ပြီး ကျနော်တို့ ဘန်ဂလိုဖက်တက်သွားပါတယ်။





"တီလေး သွားအိပ်တော့မယ် Good Nightနော်"





"ဟုတ်တီလေး ညီမတို့လဲ အိပ်တော့မယ်။ အားလုံးပဲ Good Night"





တီလေးတို့ အခန်းက ရေကူးကန်နဲ့နီးတယ်။ ကျနော်တို့နဲ့ သီရိတို့ အခန်းက အစွန်ဖက် ခြံစည်းရိုးနားမှာ။ ဒါပေမယ့် သိပ်တော့မဝေးပါဘူး။ တီလေးကို လိုက်ပို့ရင်းနဲ့...





ကျနော်တီလေး လက်ကလေးကို ကိုင်လိုက်တယ်။ တီလေးက မော့ကြည့်တယ်။ ကျနော်တီလေး နဖူးလေးကို ဖွဖွလေးနမ်းလိုက်တယ်။





"ချစ်တယ် တီလေးရယ်"





"တီလေးလဲ ထူးကိုချစ်ပါတယ်"





"တီလေး ကျနော်တို့ လက်ထပ်ကြရအောင်"





"ထူးရယ် ဦးငယ်ဆုံးတာမှ မကြာသေးဘူး....."





"တီလေးကလဲ ကျနော်တောင် စာမေးပွဲပြီးပြီ။ ဘွဲ့ယူပြီးရင် လက်ထပ်ရအောင်နော်"





"ထူး အခုလဲ တီလေးနဲ့ ထူးချစ်နေရတာပဲ၊ လက်ထပ်စရာ လိုသေးလို့လား?"





"ကျနော်က တီလေးကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ချစ်ချင်တာလေ.... ခုဆို သူငယ်ချင်းတွေကိုတောင် ပေးမသိရတဲ့ဘဝ"





"ထူး နဲ့ တီလေးကို ပတ်ဝန်းကျင်က ကဲ့ရဲ့မှာပေါ့။ ထူး ခံနိုင်လို့လား?"





"I don’t care other, I care about you"





"တီလေး စဉ်းစားအုံးမယ်ထူးရယ်"





"တီလေးကလဲ စဉ်းစားစရာမှ မလိုတဲ့ဟာ"





"ထူး အခုငယ်တုန်းမို့လိုပါ၊ ထူူးက ခုမှ ၂၅ပဲရှိသေးတာ၊ တီလေးက ၃၀နားကပ်နေပြီ၊ နောက်ဆို ထူး ငယ်တဲ့သူတွေပဲ စိတ်ဝင်စားတော့မှာ၊ တီလေးကို လိုအပ်တော့မှာမဟုတ်ဘူး"





"အဲ့ဒါထူးကို တီလေး အထင်သေးတာပဲ၊ တီလေးပဲ ပြောတာလေ love is love, sex is sex ဆို.... I really love you forever."



"..............."



"တီလေး ကိုကျနော် ချစ်ချင်သေးတယ်"





"ဟာ.... တော်ပြီ"





ကျနော်တီလေးကို နှုတ်ခမ်းပေါ်လက်တင်ပြလိုက်တယ်။ တိုးတိုးလေးပြောလိုက်တယ်။





"ရှူး.... တီလေး အိပ်လို့မရသေးဘူး"





တီလေး ခဏကြောင်သွားပြီးမှ သဘောပေါက်သွားတယ်။ တီလေးတို့ ဘန်ဂလို မီးမှိန်မှိန်လေးထွန်းထားတယ်။ တံခါးနားရောက်တော့ စကားသံတိုးတိုးလေးကြားရတယ်။ သူဇာ့ အသံ။





"ကို... မြန်မြန် အားအား အ"





တီလေးက ပြုံးလိုက်တယ်? ကျနော်ချောင်းကြည့်ချင်သွားတယ်။ စိုင်းစံတို့ ရှိတဲ့နားကို ခန့်မှန်းပြီးရွေ့မလို့လုပ်လိုက်တယ်။



တီလေးက ကျနော့် အကြံကို သိသွားပြီး ခေါင်းခါပြတယ်။





"ထူး.... လာ...."





တီလေးက ကျနော့်ကို လက်စွဲပြီး ဟိုတယ်ဘားနားကိုခေါ်သွားတယ်။





"ထူး ခဏ။ တီလေး ရေအိမ် သွားလိုက်အုံးမယ်"





ကျနော် ဘားကောင်တာမှာ ရေတစ်ဘူးဝယ်ပြီး စိုင်းစံကို smsပို့လိုက်တယ်။



<<sai, 2="" at="" bar.="" finished.="" hotel="" i="" let="" me="" please="" tlay="" when="" you="">></sai,>



တီလေးက ရေအိမ်က ထွက်လာပြီး ကျနော့်လက်ထဲကို တစ်ခုခု လာထည့်ပြီးထွက်သွားတယ်။ ကျနော်ကြည့်လိုက်တော့ ဇာပင်တီအနီလေး။ ကျနော်တီလေး နောက်ကို လိုက်သွားလိုက်တယ်။ ကားပါကင်ဖက်ကို တီလေးကလျှောက်သွားတယ်။ တီလေးက သူမကားလော့ကို remote နဲ့လှမ်းဖွင့်လိုက်တယ်။ ကျနော်တီလေးလက်ကို လှမ်းဆွဲပြီးတားလိုက်တယ်။ ညအမှောင်ကိုယူပြီး တီလေးကို ကျနော့်ဖက်ဆွဲလှည့်ပြီး ဖက်ထားလိုက်တယ်။ တီလေးနှုတ်ခမ်းလေးတွေက တုန်တုန်လေး၊ ကျနော် တီလေးနှုတ်ခမ်းလေးတွေကိုနမ်းလိုက်တယ်။





"ထူး အပြင်ကြီးမှာ လူတွေမြင်ကုန်မယ်၊ ကားထဲသွားမယ်"





ကျနော်တီလေးလက်ကိုဆွဲပြီး ဇော်ဇော်ကားနဲ့ တီလေးကားကြားထဲကို ဝင်လိုက်တယ်။ ကျနော်တီလေးကိုပြန်ဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းနမ်းနေလိုက်တယ်။ လက်တွေကို တီလေးရဲ့ တင်လုံးလုံးလေးကို ပွတ်ပေးရင်း တင်နှစ်လုံးကြားက စအိုလေးကိုလက်ညှိုးနဲ့ ကုတ်ပေးနေလိုက်တယ်။ တီလေးလက်တွေက ကျနော် ဂျိုးကို ဘောင်းဘီပေါ်ကနေပွတ်ပေးနေတယ်။ ကျနော် တီလေးခေါင်းကို ဖိပြီးဂျိုးဂျိုးစီကို တွန်းပို့လိုက်တယ်။ တီလေးက ခေါင်းမော့ကြည့်ရင်း.....





"ထူး တီလေး မလုပ်ရဲဘူး ကားထဲဝင်ရအောင်နော်"





တီလေး မျက်နှာက ရှက်ပြီးနီမြန်းနေတယ်။ ကျနော်တီလေးကို ခေါင်းခါပြရင်း ဘောင်းဘီချွတ်ပေးလိုက်တယ်။ တီလေးက ပြောမရမှန်းသိတော့ မျက်လုံးလှန်ကြည့်ပြီး ဂျိုးလေးကို ငုံပြီးစုတ်ပေးပါတယ် လက်ကလဲ ဂွေးစိတွေကို ကစားပေးပါတယ်။





"တီလေး ကြယ်သီးတွေဖြုတ်လိုက်နော်... ကျနော် တီလေးရဲ့ အုန်းသီးသေးသေးလေးတွေကို ကြည့်ချင်လို့"





တီလေးက ဂျိုးစုတ်နေရင်းက ကျနော့်ကို မျက်စောင်းထိုးပြီး dress ရဲ့ကြယ်သီးတွေကို ဖြုတ်ပေးပါတယ်။ ကြယ်သီးအားလုံးဖြူတ်ပြီးတော့ ကျနော့်နှုတ်ခမ်းတွေကို လာနမ်းပါတယ်။





"ထူး မြန်မြန် လုပ်တော့နော် တယောက်ယောက်မြင်သွားရင် ရှက်စရာကြီး"





ကျနော်က တီလေးရဲ့ အုန်းသီးသေးသေးလေး နှစ်လုံးကိုကိုင်ဆော့ရင်း ချိုချိုစို့နေလိုက်တယ်။ ပြီးထိုင်ချလိုက်ရင်း တီလေးရဲ့ ပေါင်တွင်းသားတွေကိုလျှာနဲ့ စုန်ချီဆန်ချီယက်ပေးလိုက်တော့ တီလေးကော့တက်လာပါတယ်။ တီလေးရဲ့ အစိလေးကို လက်ညှိုး လက်မနဲ့ ချေပေးလိုက်တော့ တီလေးစီက သံစဉ်လေးတွေ ထွက်လာတယ်။



လျှာလေးကို တီလေးရဲ့ မုန့်ပေါင်းကြားထဲ ထိုးပြီးရှလွတ်ရှလွတ် လုပ်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးမှ တီလေးကိုကားဘောနက်စ်ဖက် လက်ထောက်စေပြီး အနောက်ကနေ ဂျိုးလေးနဲ့တေ့ပေးလိုက်တယ်။ တီလေးနားရွက်လေး ဖွဖွလေးကိုက်ပေးပြီး လက်တွေက အုန်းသီးထိပ်က အုန်းစံလေးကို မထိတထိ ဝလုံးရေးပေးလိုက်တယ်။ တီလေး တင်းလေးက ကော့တက်လာပြီး ပိပိလေးက ဂျိုးလေးကို ငုံပြီးစုပ်ဝင်လာတယ်။ ကျနော် အုန်းသီးနှစွလုံးကို စုံကိုင်အားယူရင်း ခါးအားကိုသုံးကာ ဂျိုးလေးကို စက်သေနတ် ပစ်လိုက်ပါတယ်။ တီလေးလဲ ပတ်ဝန်းကျင်ကို ဂရုမစိုက်နိုင်တော့ပါဘူး။ ကျနော်နဲ့ အပြိုင်သံစဉ် တစ်ပုဒ်ကို တက်ညီလက်ညီ ဖန်တီးနေပါတော့တယ်။





"ထူး... တီလေးပြီးပြီ ကောင်းလိုက်တာ ထူးရယ်"





"ထူးလဲပြီးတော့မယ် တီလေး"





"ထုတ်လိုက်တော့ထူး... တီလေးပါးစပ်ထဲမှာ ပြီးလိုက်နော်"





ကျနော် လေး ငါး ဆယ်ချက်ဆောင့်ပြီး ဂျိုးလေးကို ပိပိလေးထဲက ထုတ်လိုက်တော့ တီလေးက ကျနော့်ဖက်လှည့်ပြီး ဂျိုးလေးကို မှုတ်ပေးပါတယ်။ ကျနော် ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ မလိုင်တွေကို တီလေးပါးစပ်ထဲကို ပန်းထုတ်လိုက်ပါတယ်။ တီလေးက မလိုင်တွေကို တစက်မကျန်မြိုချ လိုက်ပါတယ်။ ကျနော်က တီလေးကိုဆွဲထူပြီး ဖက်ထားကာ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် နမ်းလိုက်ပါတယ်။ အဲ့ဒီချိန်မှာ ဖုန်းမက်ဆေ့ရ်ဝင်လာပါတယ်။ စိုင်းစံ ပို့လိုက်တာပါ။ <>



ကျနော် တီလေးကားထဲက တစ်ရှူးပေပါ ယူပြီး တီလေး ပိပိလေးကို သန့်စင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ဇာပင်တီအနီးလေးပြန်ဝတ်ပေးပြီး ကြယ်သီးတွေပြန်တပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့်ဂျိုးလေးကို သန့်စင်ပေးပြီးနောက် ကျနော် ဘောင်းဘီကို ပြန်ဝတ်လိုက်ပါတယ်။ တီလေးက စောစောက ဝယ်လာတဲ့ ရေကိုငုံပြီး ပလုတ်ကျင်းလိုက်ပါတယ်။ ကျနော် တီလေးလက်ကို ဆွဲပြီး ဘန်ဂလိုကို လိုက်ပို့လိုက်တယ်။ စိုင်းစံ နဲ့ သူဇာ လသာဆောင်မှာ စောင့်နေတာတွေ့လိုက်ရတယ်။ ကျနော်တို့ရောက်သွားတော့ သူဇာက ရှက်နေတယ်၊ စိုင်းစံ က အားနာတဲ့ပုံနဲ့....





"တီလေး sorry! နော်၊"





"ဘာ အတွက်လဲ သူဇာ? တီလေး ထူးတို့အခန်းမှာ သွားအိပ်ပေးရမလား?"





သူဇာ့ မျက်နှာလေးက ရဲသွားတယ်။





"ဟာ! အဲ့လိုပြောတာမဟုတ်ပါဘူး၊ ကိုကလဲ ဘာမှန်းလဲမသိဘူး"





တီလေးက ပြုံးစိစိနဲ့.... သူဇာက ရှက်ရမ်းရမ်းပြီး စိုင်စံကို ထုနေတယ်။





"ကဲကဲ တီလေးကစနေတာ၊ ညနက်နေပြီး သွားအိပ်ကြတော့၊ သူဇာလဲ ရှက်မနေနဲ့တော့"





"ကျေးဇူး တီလေး"





"သွားပြီ Good Night!"







ဆက်ရန်




uglyjoe{အတွေးပင်လယ်ပြာ}